Dio'dan Görev...

Kamptan gitmemize birkaç saat kalmıştı. Lucy arkadaşlarıyla vedalaşırken ben kaderin bizi buluşturduğu yer olan kano gölünü ziyaret etmeyi tercih etmiştim.

“Burası güzeldir tabi. Ama senin için ayrı bir anlamı daha varmış sanırım Sandra Feyandro”

Başımı kaldırıp baktığımda tanrı Dionysos’un yanımda olduğunu gördüm.

“Adım Stella Fabiano” dedim Dionysos’a. Dionysos gözlerini devirdi.

“Bana ne! Ben senden bir görev yapmanı isteyeceğim. Karşılığında bir yıllık kola paranı karşılarım” dedi. Gözlerim büyümüştü. Dionysos benim için kolanın ne kadar önemli olduğunu biliyordu sanırım.

“Evet, evet, evet!! Kabul ediyorum görevinizi” dedim. Tanrı şaşkınca bana baktı.

“Daha görevin ne olduğunu söylemedim ki!” dedi. Aman, önemli değildi görev. Önemli olan ödüldü.

“Tamam tamam.. Hadi görevi de söyleyin” dedim. Dionysos’un elinde mor bir duman ve arkasından da mavi bir parça yosun çıktı. Onu da elime bıraktı.

“Bu Poseidon’un zehirli yosunudur. Sarayında özel olarak yetiştiriyor. Yeni şarabım için bana lazım” dedi.

“Zehirli yosundan mı şarap yapacaksınız?” diye sordum. Dionysos güldü.

“Zehrini alacağım tabi ki. Sonra istersen sana da tattırabilirim. 500 yıl önce Poseidon bana vermişti beş yaprak kadar… Tüm tanrılar bayılmıştı. Ama Poseidon tekrar vermiyor. O yüzden bana üç yaprak getirmeni istiyorum” dedi. Ben daha ‘kabul’ demeden yanımıza başka birisinin geldiğini gördüm…

(Rose)

"Ne?" dedim Stell'in yanına yaklaşırken, "Biri herkesin bayıldığı bir şaraptan mı bahsetti?"

Sonra arkadaşımın yanındaki kişinin Tanrı Dionysos olduğunu gördüm. Üzüm kokusunun nereden geldiğini anlamıştım.

"Ah, kamptan ayrılmadan önce sizinle tanıştığım için çok mutlu oldum Tanrı Dionysos. Yoksa Bay D. mi demeliyim? Eski kamp müdürümüzmüşsünüz. Aramızda kalsın, Tanrıça Athena'dan sonra herkes 'gelen gideni aratır' diyor." nefes almak için durduğumda Dionysos beni süzüyordu.

"Evet, evet, yanında Poseidon kızı Renee Simson'ı da götürmen iyi olur. Boğulmadan geri dönme şansın artar."

"Adım Rose. Rose Sea." dedim.

Tanrı 'benim için fark etmez' der gibi bir işaret yaptı. Neler olduğunu anlamaya çalışarak bir soru sordum...

"Nereye ve neden gideceğiz peki?"

"Sofia Faonyro sana anlatır. Ona vaat ettiğim ödül senin için de geçerli." dedi ve sonra ortadan yok oldu.

"Adım Stella!" diye Tanrı'nın arkasından bağıran Stell'e soran gözlerle baktım, o da bana durumu açıkladı.

"Süper! Ah, bir yıl boyunca ne kadar çok kola içiyoruz, bir düşünsene! Harika olacak bu!" diye söyledim sevinçle.

"Ama Rose, babanın sarayında hırsızlık yapmak istediğine emin misin?"

"Deli misin sen? Bir yıllık kola masraflarımın karşılanacağını bilsem, Zeus'un şimşeğini çalarım ben!" dedim.

Sözlerimin ardından yanımızda iki kez şimşek çaktığında Stell'le kahkaha attık. Sanırım o da aynısını yapabilecek kadar kola düşkünüydü.

"Hadi ne duruyoruz öyleyse? Hedefimiz, Tanrı Poseidon'un Krallığı!"

Birlikte kahkaha attık ve deniz kıyısının yolunu tuttuk. Kampa vedamız süper olacaktı! Şimdiden, seneye yazın kamp ateşinin başında yeni gelen melezlere anlatılacak hikayelerden biri belli olmuştu.

Eklemeyi unutmuşum... -rpout- maceranın devamı Poseidon'un su altı sarayında olacak