Theodor Aquila

Öfkeden köpürmek üzereydim.
Plajda oturmuş denizi izleyip rahatlamaya çalışıyordum. Hatta tam uykuya dalmak üzereydim ki bir gürültüyle yerimden sıçradım. Plajın kenarındaki ormandan bir yabandomuzu fırladı ve bana doğru koşmaya başladı. Elim hemen saatime gitti ama orada yoktu. Kollarıma baktığımda ne saatimi gördüm ne de bilekliğimi. Yani tamamen bitmiş bir durumdaydım. Eğer şans eseri oradan Kherion geçiyor olmasaydı hapı yutmuştum. Kheiron hemen domuzun icabına baktı ve bana dönüp "Sanırım ihtiyacın olan dersliği tahmin edebiliyorsundur Theodor. Sana kolay gelsin." dedi. Ben de "Peki tamam hemen gidiyorum. Bu arada hayatımı kurtardığın için teşekkürler. O domuzu akşam yemekte görürsem inan çok mutlu olurum." dedim ve arkamı dönüp dersliklere doğru yürümeye başladım. Silah ve Zırh Yapımı Sınıfı'na girdiğimdeyse erimek üzereydim çünkü burası demiri eritebilen bir ateşle ısınıyordu. Etrafıma bakındım ve bir Hephaistos çocuğu aramaya başladım. Birini gözüme kestirdim ve gidip "Merhaba, sen bu sınıfın eğitmeni misin?" diye sordum.

Silah ve Zırh Yapımı Sınıfı'nda eğitmen olmaya yavaş yavaş ısınıyordum. Şimdiye kadar birkaç öğrencim olmuştu bile. Ders vermek kolay bir iş değildi ama bana zevkli geliyordu. Onun için kardeşlerime gelen öğrencileri ben almak istediğimi söyledim. İkisi de kabul etti. Onlar öğretme meraklısı hiç değillerdi. Sınıfın ortasında geziniyordum. Sınıfta kerdeşlerim kendi öğrencilerine ders veriyorlardı. Bir tek benim öğrencim yoktu. Can sıkıntısından kardeşlerimi izliyordum. Hem de ders vermekle ilgili birkaç bilgi öğreniyordum. Bir süre sonra sınıfa bir melez girdi ve etrafına bakındıktan sonra yanıma gelerek "Merhaba, sen bu sınıfın eğitmeni misin?" diye sordu. Onu daha önce görmüştüm ama hiç tanımıyordum. "Selam. Evet ben eğitmenim." dedim.

Eğitmenimi daha önce kampta görmüştüm, sanırım yemek sırasında ya da bayrak kapmacada. Ama tanışmamıştık, bu yüzden "Bu arada ben Theodor. Kısaca Teo filan diyebilirsin, ya da kafana nasıl eserse." dedim ve elimi uzattım. O da elimi sıktı ve "Benim adım da Elena. Tanıştığımıza memnun oldum." dedi. Daha sonra ben "Ben de memnun oldum. Konuya gireyim ben en iyisi." dedim ve başıma gelenleri anlattım. Elena beni çok iyi anladığını ifade eden bir şekilde kafasını salladı. Ben olanı biteni anlattıktan sonra "Anlıyorum. Buradan mezun olduktan sonra bir kibrit çöpünden bile silah üretebileceksin." dedi. Sonra da "Hemen başlayalım mı?" diye ekledi. Ben de "Tabi, harika olur. Nereden başlıyoruz?" diye sordum.

Teo'yla tanıştıktan sonra bana başından geçenleri anlattı. Onu çok iyi anlıyordum. Silah ve zırh yapımını öğrenmesi gerekiyordu. Yoksa hazırlıksız yakalndığında işi biterdi. Bu kamptaki diğer melezler içinde geçerliydi ama sadece birkaçı bunu anlamıştı. Derse hemen başlamaya karar verdik ve Teo'nun sorusuna "Kılıç yapmak istiyorsun değil mi?" sorusuyla cevap verdim. Aslında ben soru sormadım. Sadece emin olmak istedim. Teo onaylayınca onu çalışacağımız ocağın yanına götürdüm. Yanda bir masa vardı ve onun üstünde her şey vardı. Teo'ya baktım ve "İlk önce ilahi bronzu katılaşması için ateşe atacağız." dedim. Bu sırada da ilimle ilahi bronzu gösteriyordum.

İlahi bronzun sıvı haline baktığım zaman çok şaşırdım. Aslında tam sıvı gibi de değildi, ama katı olmadığı da kesindi. Ama ilahi bronzu akışkan bir halde görmek zaten yeterince garip bir şeydi, diğer küçük ayrıntılara takılmadım bile. Bu sırada Elen eline bir çift eldiven geçirmişti. Başka bir çifti de bana uzattı. Ben de aldım ve elime taktım. Çok güzel bir duyguydu bu. Hiçbir şeyin elime zarar veremeyeceğini düşünüyordum. Sanırım ejderha derisi filan kullanmışlardı yaparken. Bir anda neler düşünüyorum ben, diye içimden geçirdim ve akışkan ilahi bronzu alıp ateşte katılaştırmaya başladım. Çok anormal bir şeydi bu, ama bir o kadar da hoştu. Şekilsiz şemalsiz bir şey elde edince mahçup gözlerle Elen'e baktım ve "Böyle bir şey olacağını düşünmemiştim. Ama asıl fikir katılaştırmaktı değil mi?" dedim.

Teo ilahi bronzu ateşe atmıştı ve onu katılaştırmaya başlamıştı. Bende onu izliyordum. Şimdiye kadar iyi gidiyordu. Bir süre geçtikten sonra ilahi bronz katılaştı ve Teo bana "Böyle bir şey olacağını düşünmemiştim. Ama asıl fikir katılaştırmaktı değil mi?" dedi. Evet, bayağı şekilsiz olmuştu ama yine de başarmıştı. Tam ona olduğunu söyleyecektim ki ilahi bronzun hala ateşte olduğunu ve yandığını fark ettim. Hemen devreye girerek ilahi bronzu alıp soğuması için suya attım. Sonra Teo'ya döndüm. Teo iyice mahçup olmuştu. Gülümsedim ve "Şekilsiz olabilir ama yanmaması gerekiyor. Bir daha denemey ne dersin?" dedim.

Elen gerçekten anlayışlı bir eğitmendi. Eğlenceli bir ders geçireceğe benziyordum. Tabi ilk denememde ilahi bronzumu yakmasaydım daha güzel olabilirdi gerçi. Bu yüzden biraz utanarak ateşe yaklaştım. İçimden "Yapabilirsin, sakin ol." diyerek kendimi telkin etmeye çalışıyordum. Sıvı şekildeki ilahi bronzu aldım, ateşe attım. Biraz düzgün olması için de kenarda gördüğüm maşayla düzeltmeye başladım. Bir kılıç görünümünü aldığını düşündüğüm an kaldırdım. Biraz uzun olmuştu, bu sebeple de hafifdi. Ama bunlara üzülmek yerine yanmasına izin vermeden suya soktum. Bir puff sesi duyuldu ve kılıcımın üzerinden ince bir duman yükseldi. İyice soğuduğuna emin olduktan sonra kendimden memnun görünmeye çalışarak kılıcımı kaldırdım ve Elena'ya incelemesi için verdim. "Bu sefer daha başarılıyım, değil mi?" dedikten sonra gülümsemeye çalıştım.

Teo ilahi bronzu tam kıvamına getirmeyi başarmıştı. Onu soğuttuktan sonra bana göstererek "Bu sefer daha başarılıyım, değil mi?" dedi. Kılıcı aldım ve inceledim. Sonra güldüm ve "Süper, şimdi şu aletle şekli düzelt." dedim. Teo gösterdiğim aleti aldı ve kılıcı düzeltmeye başladı. Bende ona yardım ediyordum. Teo bu konuda çok başarılıydı. Herhalde bu Apollon çocuğu olmasıyla alakalıydı. Sanattan anlıyordu. Kılıcı süper bir şekle getirdikten sonra bana baktı. Parmağımla süper işareti yaptıktan sonra sıra kılıcın kabzasına geldi.

Kabza yapmak tam da benim işimdi açıkçası. Çünkü Apollon'un çocuğu olarak sanat anlayışım vardı azıcık. Hatta sanat dersliğinde heykel olarak bir kılıç yapmıştım. Bu yüzden kabzayı yaparken en ince ayrıntıyı bile düşünmeye özen gösterdim. Kabzanın iki yanından dalga izlenimi verecek şekilde iki uzantı yaptım. Daha sonra bunları iyice düzgünleştirdim. Neyse ki ilahi bronz çok güzel bir kıvamdaydı, istediğim şekle giriyordu. Kılıcın tutma yerini tırtıklı bir şekilde yaptım ve aşağı inildikçe bu aralıkları kısalttım. İstediğim şekli aldığını düşündüğümde de ince uçlu bir çiviyi kullanarak kılıcın ortasına tarih attım ve dersliğin adını yazdım. Daha sonra da kılıcı kaldırdım ve Elena'ya "Umarım beğenmişsindir Elena, şu ortaya senin adını da yazmamı ister misin?" diye sordum.

Teo sanat yapma işinde harikaydı. Çabucak süper bir kılıç ortaya çıkarmıştı. Bana "Umarım beğenmişsindir Elena, şu ortaya senin adını da yazmamı ister misin?" diye sordu. Güldüm ve "Tabii, çok mutlu olurum." dedim. Teo çiviyle adımı yazmaya başladı. Bir dakika kadar sonra kılıcı görmem için bana uzattı. Kılıcı aldım ve inceledim. Tek kelimeyle muhteşemdi. Kılıcı Teo'ya geri verdim ve "Teo seni mezun ediyorum." dedim. Artık Teo'da birinci seviyeden mezun olmuştu. Teo bana teşekkür ettikten sonra sınıftan ayrıldı. Bende malzemeleri yerlerine koymaya başladım.


Ders Bitti!