Temizlik Rp'si - 4

Ayaklarım geri geri gitse de sonunda kulübemden içeri adım atmayı başarmıştım. Etraf bir haftadır hiç ellemediğimden olacak, panayır alanına dönmüştü. "Ah, Rose." diye söylendim kendi kendime... "Ne olur sanki her gün toparlasan ortalığı?"

Bu haftaki temizlik benim için çok önemliydi çünkü önümüzdeki 9 ay boyunca bir daha kulübeme uğramayacaktım (ah, o zamanlar böyle düşünüyordum diyelim...) ve etrafı toplu bırakmak istiyordum. Bir de, eğer kulübem denetleme sırasında iyi durumda olmazsa, Tanrıça Athena'nın beni zorla bulaşıkları yıkamam için kampta tutacağından korkuyordum. Dudaklarımı büzdüm, geçen gece Lucy ve Stell'in başına gelenleri herkes biliyordu. Elbisemi çöpe atmama neden olan bir eğlence yüzünden, ahırları temizleme cezası almaları bence adaletli değildi. Bu düşüncemi kendime saklamamın daha doğru olacağını düşünerek, etrafa çeki-düzen vermeye koyuldum.

İlk önce etraftaki eşyalarımı toparlayıp yerlerine kaldırdım, kıyafetlerimin kirli olanlarını kirli sepetine götürdüm, temizleri düzgünde gardolabıma koydum. Sonra tekrar dudak büzdüm ve yapmam gerekenin bu olmadığını hatırladım... Dolabımdan bavulumu çıkarttım ve eşyalarımı onun içine yerleştirmeye başladım. Bu işlemi yaparken neden ağladığımı bilmiyordum ama gözyaşlarıma engel olmak için de uğraşmadım.

Arkamda bıraktıklarım; kulübem, balıklarım, Long Island kıyısı, kamp... arkadaşlarım, akşamları geçirdiğimiz amfitiyatro... hepsini çok özleyecektim. En azından Robyn'den ayrılmak zorunda kalmamıştım. Bu bana annemle ilişkimize maal olmuştu ama, düzeltemeyeceğim bir durum değildi.

Bavulumu toparlama işim bitince etrafın tozunu aldım. Her tarafı güzelce silip süpürdüm. Süs havuzundaki balıklarımla vedalaştım -gerçekten çok hüzünlü anlardı...- son olarak da çiçeklerimi; Kalipso'nun bana hediye ettiklerini ve deniz bitkilerimi suladım. Titizlikle toplamış olduğum yatağımı bozmamaya gayret ederek kenarına oturdum ve içeriye uzun uzun baktım.

Başucumdaki duvara almış olduğum notlar, beni hem gülümsetti hem ağlattı...

"Kamptaki ilk günüm, bir pegasusum oldu!"

"Bugün, hayatımın en güzel günü... Robyn ile tanıştım!"

"Labirente gittim ve döndüm, hala yaşıyorum!"

"Kalipso! Bir hafta sonra onu ziyarete gitmeyi unutma."

Derin bir nefes alarak yatağımdan kalktım ve duvara bu senenin son notunu yazdım:

"Yarın gidiyorum... Önümüzdeki yaza kadar, hoşçakal Poseidon kulübesi!"

Son olarak geçen hafta sinirle kaldırdığım Tanrı Poseidon portresini alıp duvara astım ve onun da güzelce tozunu aldım. Belki, seneye geri geldiğimde bu kamp benim için eskisi kadar ıssıs olmazdı, belki yeni bir kardeşim gelirdi. Belki... belki babamla aramı düzeltirdim. Bilmiyorum işte, Pollyanna damarım baskın gelmişti, herşeyin hep güzel olacağına inanıyordum. Bavulumu kapının yanına koydum ve kamptan ayrılacağımı belirten formu alıp Büyük Ev'in yolunu tuttum.

İşte, karmakarışık bir dönem de geride kalmıştı hayatımda... Artık melez olduğum gerçeğiyle barışık, kendi dünyamda mutluydum. Seneye herşeyin daha güzel olmasını diledim. Şimdi, Robyn ile buluşup yeni okulumuza bakmaya gidecektik.

Değerlendirilmeye alınmıştır.