Yeni Hayatımda İlk Günüm

Hala bir tanrı/tanrıçanın kızı olduğuma inanamıyordum.Ama başımın üstünde dönüp duran işareti görünce ve Kheiron Nyks kızı olduğumu ilan edince tereddütüm kalmadı.Annemin bana ilk anda böyle sahip çıkması beni şaşırtsa da mutlu olmuştum.Amaçsız bir şekilde çevreme bakınırken yanıma bir kız geldi.Uykulu bir şekilde gülümsedi ve "Merhaba,ben Alexis.Düşünceli gözüküyorsun.Sorun mu var?" dedi.Sempatik olduğunu umduğum (bu konuda pek iyi değilim) bir gülümsemeyle "Hayır.Sadece kampa yeni geldim ve biraz tuhaf hissediyorum" dedim.Kendimi tanıtmadığımı farkederek ekledim "İsmim Katherina.Kısaca Kat diyebilirsin".Alexis tam konuşacaktı ki bir kız sesi "Hey,Alex.Sen gidip biraz uyu" dedi.Ardından kızı gördüm ve kendimi ona anında yakın hissettim.Alexis esneyerek uzaklaşırken kız "Hypnos çocukları" diye söyleniyordu.En sonunda kız derin bir nefes aldı "Merhaba,ben Scarlett.İstersen Scatt de farketmez.Sen yeni kardeşimiz olmalısın.Gel sana kulübemizi göstereyim".Umursamaz bir tavırla arkasını dönüp yürümeye başladı."Ben de Katherina Night.Tanıştığımıza memnun oldum" diye mırıldandım.Ona yetişmek için hızlı adımlarla yürürken Scatt geçtiğimiz yerleri tanıtıyordu.En sonunda çok hoş görünen (benim zevklerime göre;muhteşem) bir kulübeye ulaşınca onunla birlikte içeri girdim.Bir çocuk "Hey Scatt,bir çaylak daha mı?"diye sordu."Evet Zack" diye cavap verdi Scatt.Kulübe çok güzeldi.Buraya hemen kanım kaynamıştı.İçerideki çocuklar yumuşak başlı görünmüyorlardı.Tıpkı benim gibiydiler yani.Ay yavaş yavaş Güneş'in yerini alır ve hava kararırken,kulübedeki herkes (kardeşlerim mi desem acaba?) gücünü toplamış ve daha uyanık görünüyordu.Kulübede tuhaf bir takım çalışması vardı.Bu tür çalışmalardan nefret ederim,ama bu farklıydı.Sanki herkesin kişiliği farklıydı ama herkes uyumluydu.Bazılarımız arenaya giderken geri kalanlarımız (ben de dahil) gece boyu kurnazca ve bizim dışımızda her melezin sinirini bozacak planlar düzenledik.Pek uysal değildik sanırım,ne dersiniz?

Zack'in böyle demesinin ardından üçümüz (Scatt, ben ve Zack) dışarı çıktık. Zack bize dönerek "Pekala, ilk olarak bir ip bulmalıyız." dedi. Scatt "Zack, planımız başımızı derde sokacaksa unutalım gitsin, tamam mı?" dedi. Zack kurnazca gülümseyerek "Yeni kardeşimiz adına bir şeyler yapmalıyız ama, değil mi?" dedi. Ben sessizce onları izlerken onlar bir süre tartışmaya devam ettiler. Sessiz bir kız gibi davranmak bana göre değildi ama yine de ağzımı açmadım. Bir süre sonra Scatt nereden geldiğini anlayamadığım bir ip çıkararak Zack'e uzattı. Zack bu sefer tekçe Scatt'a "Hani şu küçük patlayıcılar vardı ya. Onlardan bulabilir misin?" diye sordu. Scatt umursamazca omuz silkerek "Bir şeyler ayarlarım." dedi. Daha sonra ise cephaneliğe doğru koşmaya başladı. Zack ipi bir ağca bağladı ve bana dönerek "Şimdi Kat senden ağacın arkasına geçmeni ve ipi sıkıca tu..." dedi fakat sözünü tamamlayamadı çünkü "Siz melezler, ne yapıyorsunuz?" diyen otoriter ve sakin bir ses duyuldu. Zack ile arkamızı döndüğümüzde yarı at yarı insan bedeniyle orada duran Kheiron'u gördük. Zack Kheiron fark etmeden ipi yere bıraktı ve "Hiç bir şey." dedi. Ardından ise bana uyarıcı bir bakış attı. O zaman kulübem belli olmadan önce bana şu öğüdü veren bir Apollon kızını anımsadım. Diyordu ki "Eğer bir şey yaparken -Kavga ederken, kamptan kaçarken- filan Kheiron'a yakalanırsan olay yokmuş gibi davran. Bir-iki haftanı mutfakta geçirmek istemiyorsan tabi!" Bu sözleri hatırlayınca ben de Zack'in ardından "Sadece arenaya gidiyorduk." dedim. Kheiron (neyse ki) yerdeki ipi hala fark edememişti. Bunun yerine "Hadi o zaman, burada böyle dikilmiş durmak yerine ilerleyin!" dedi sertçe. Zack ile aynı anda arkamızı dönüp hızlı adımlarla areneya doğru yürümeye başladık. Umarım Scatt o patlayıcıları kısa sürede bulup kulübenin önüne geri dönmezdi, çünkü Kheiron bir süre daha orada duracağa benziyordu!