Yeni evimde ilk günüm

2- Melez Kampı'nda, kulübendeki ilk gününün rp'sini yazacaksın.
Mekan: Ait olduğun kulübe.
Katılacaklar: Serbest (istediğin herkesi davet edebilirsin.)


Çok az sayıdaki eşyalarımı içeren çantamla birlikte kulübemi bulmak için ilerliyordum. Tupturuncu bir renkte, güneş ışınlar saçar gibi duran bir kulübe gördüm. Duvarlardaki kabartmalarda kehanetlerle dolu parşomenler, olayları gerçek gibi aktaran resimler, şiirler daha neler neler vardı. Gerçekten de ait olduğum yer burasıydı sanırım.

Kapıyı araladım ve içeride kimsenin olmadığını fark ettim. Sanırım eğitimdeydi herkes. "Böylesi daha iyi." diye düşündüm ve boş duran yatağıma oturdum. Birkaç parça kıyafetimi yatağın başında duran komidinin içine yerleştirdim. Neyse ki bir kitap almıştım yanıma. Gerçi kulübeye gelirken gördüğüm kütüphaneye bakılırsa dünya üzerindeki tüm kitaplara birkaç adım uzaktaydım. Ben bunları düşünürken kapı açıldı ve içeri kardeşlerimden biri girdi. Saçları sapsarıydı ve tam seçemesem de kahverengi gözleri var gibiydi. Ayağa kalkıp:
-Merhaba ben Theodor. Daha bu sabah geldim. Senin adın ne? diye sordum.

Bugün çok güzel bir güne benziyordu. Yeni bir kardeşimin geleceğini öğrenmiştim. Kardeşim erkekmiş. Kız kardeşlerimle yeni kardeşim hakkında dedikodu yapmıştık. Gerçekten çok merak ediyordum yeni kardeşimi. Her zamanki gibi eğitimden çıkıp Pegasus Ahırına gittim. Pegasusum Sissy'i okşayarak küp şeker yedirdim. Sonra ahırdan çıkarak kulübeme doğru yürümeye başladım. Yolda Afrodit kızlarına rastladım ve ayak üstü biraz sohbet ettik. Vedalaştıktan sonra kulübeme vardım ve içeri girdim. İçeride bir erkek duruyordu. Saçı ve gözleri kahverengi, yakışıklı biriydi. Kardeşim olduğunu anladım. Beni görünce ayağa kalktı.

"Merhaba ben Theodor. Daha bu sabah geldim. Senin adın ne?" diye sordu.

"Merhaba, benim adım Tiffany kısaca Tiff diyebilirsin. Tanıştığıma çok memnun oldum. Demek yeni kardeşim sensin. Bizde seni merak ediyorduk." dedim ve gülümsedim.

Theodor da bana gülümsedi. Theodor bana çok sıcakkanlı gelmişti. Şimdiden ona kanım çok ısınmıştı. Çok iyi anlaşacağımızı hissettim. Kulübede 7 kardeş olmuştuk. Bu çok güzel bir duyguydu. Çok eğleneceğimizden emindim.

"İnan bana ben sizi daha çok merak ediyorum." dedim ve eski okuldaki arkadaşlarımı düşündüm. Bu pek uzun sürmedi çünkü sadece 2 arkadaşım vardı. Başıma sürekli garip şeyler geldiği için kimse yanımda dolaşmıyordu. "Umarım burada daha çok arkadaşım olur." diye düşündüm.
Tiffany'ye dönüp "Yorulmuş olmalısın. Sen dinlen biraz istersen. Ben de dışarı çıkıp etrafı gezsem iyi olacak." dedim ve o gelir gelmez gittiğim için kızmadığını umarak cevabını bekledim.

Onunda bizi merak ettiğini öğrendim. Theodor benim çok yorgun olduğumu anlamış olmalı ki biraz dinlenmemi bu arada kendisinin etrafı gezeceğini söyledi. Daha yeniydi, hiçbir yeri bilmiyordu. Etrafı gezmek, tanımak istiyordu. Aklıma benim ilk günkü halim geldi. Theodor'u çok iyi anlıyordum. Bu düşüncelerden sıyrıldım ve gülümsedim.

"Tamam, sonra görüşürüz kardeşim." dedim.

O da bana gülümsedi.