Yeni Görevim

Melez Kampına geleli bayağı olmuştu. Bu süre zarfında yapmadığım şey kalmamıştı. Artık canım değişik şeyler yapmak istiyordu. Uzun zamandır görevde almıyordum. Daha önceleri birçok kez tehlikeli görevlere katıldığım için Kheiron artık bana fazla görev vermiyordu ve bu benim sinirimi bozuyordu. Yapacak hiçbir şey yoktu. Kulübemde boş boş oturuyordum. Burama kadar gelmişti. Dayanamıyordum. Bu gazla hızla yerimden kalktım ve kapıya yöneldim. Kheiron’un yanına gidiyordum. Kapıyı açtım ve Ange’e çarptım. Ange "Bu hızla nereye gidiyorsun?" diye sordu. "Kheiron’un yanına." dedim. Ange şaşırarak "Neden?" diye sordu. "Göreve çıkmak istiyorum." dedim. Ange gülmeye başladı. Bunda bu kadar komik ne var anlamıyordum. Ange’in gülmesi geçtiğinde "Rahat battı galiba." dedi. Sinirle "Evet battı. İzin ver de geçeyim." dedim. Ange önümden çekilip bana yol verdi. Teşekkür ettikten sonra kapıdan geçtim ve Kheiron’un ofisine doğru yürümeye başladım. Olabildiğince hızlı yürümeye çalışıyordum. Birçok melez bana bakıp ne olduğunu merak ediyorlardı ama onlara açıklama yapacak vaktim yoktu. Kısa bir süre sonra büyük eve vardım. Hemen içeri girdim ve Kheiron’un ofisinin önüne gittim. Tam benim ofisin önüne geldiğim zaman içeriden Mana çıktı. Beni görünce gülümsedi ve "Naber?" diye sordu. "İyi, sen?" diye karşılık verdim. Mana "Ben de iyiyim. Niçin geldin?" dedi. Önce kapıya baktım sonra tekrar Mana’ya döndüm ve "Kheiron’la görüşmem gerekiyor, içeride mi?" diye sordum. Mana "İçeride. Ben gideyim." dedi. Başımı tamam manasında salladım. Mana oradan ayrılınca kapıyı tık tıkladım ve içeri girdim. Kheiron odasında oturuyordu. Beni görünce gülümsedi ve "Hoş geldin Tiffany. Geç otur." dedi. Kheiron’un gösterdiği yere oturdum. Kheiron neden geldiğimi merak ediyordu ve bunu açıklamamı istiyordu. E, fazla uzatmanın da anlamı yoktu. "Kheiron bana görev vermenizi istiyorum." dedim. Kheiron bana dikkatle bakıyordu ama yüzünden hiçbir şey anlayamıyordum. Kısa bir sessizlikten sonra Kheiron konuşmaya başladı, "Tiffany sen binlerce kez görev aldın. İzin ver diğer melezlerde görev alsın. Sen dinlenmene bak." dedi. İç çektim ve "Ben dinlenmek istemiyorum." dedim. Normal bir insan dinlenmek isterdi ve bunun için her şeyi yapardı ama ben öyle değildim. Aksiyon, mecra, savaşmak istiyordum. Bunlar beni oluşturan temel öğelerdi. Ben öyle diğerleri gibi olamazdım. İçimdeki şey bunu kabul etmiyordu. Onun için görev almak için direnecektim. Kheiron beni ikna edecek yollar bulmayı düşünüyordu. Her şeyin tatlıya bağlanmasını, üzülmemi istiyordu ama görev vermediği sürece bu imkânsızdı. Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken odanın içinde bir görüntü belirdi. Bu bir iris mesajıydı. Görüntüde bir satir vardı ve korkulu gözlerle bakıyordu. Kheiron "Christopher ne oldu?" diye sordu. Christopher direkt konuya girerek "Kheiron burada bir melez var ama etrafında da bir sürü canavar var. Onun melez olup olmadığını tam olarak anlamaya çalışıyorlar. Eğer ben bir hamle yaparsam kaybederim." dedi. Satir yardım istiyordu. Bu bana göre bir görevdi. Daha iyileri olmadığına göre bunun la yetinecektim. Vakit kaybetmeden "Ben yardıma gideyim." dedim. Kheiron bana bakmaya başladı. Bir an kabul etmeyeceğini sandım ama kısa bir düşünmeden sonra Kheiron "Peki Tiffany, Roma’ya gidiyorsun." dedi. Satir’in Roma’da olduğunu bilmiyordum. Bu daha iyiydi çünkü Roma’ya daha önce hiç gitmemiştim. Farklı yerler görmek çok eğlenceliydi. Neşeyle "Tamam." dedim. Satir bana tam olarak adresi verdi ve iris mesajı kayboldu. Şimdi hemen Roma’ya gidecektim. Bunun için Kheiron’dan izin alarak ofisinden çıktım. Kendimi uzun süredir hiç bu kadar rahat hissetmemiştim. Sonunda bende canavarlarla savaşacaktım ve bir melezi sağ salim kampa getirecektim. Bu moralle Büyük Ev’den çıktım. Güneşe baktım. Saat üç gibiydi. Yani daha vaktim vardı. Eşyalarımı hemen toplayıp yola çıkardım. Bu planımı uygulamak için kulübeme doğru yürümeye başladım.