Bugün kızımın geleceğini biliyordum. Bu yüzden sevgili anneciğim Demeter’den izin istemiştim. Oda anlayış ile karşılamış ve büyük bir mutlulukla beni Olimpos’a göndermişti. Hades’ten nefret ediyordu. Eh Hades’te benim çocuklarımdan nefret edince Tanrıça Demeter, çocuklarıma sahip çıkıyordu. Özellikle de ben yeraltında olunca… Eh Hades gibi bir eşe sahip olunca mecburen bunlara katlanıyorsunuz. Kızımı daha fazla bekletmek istemediğim için hemen Olimpos Konseyine adım attım. Ayrıca Empire State Binasında çalışan görevliye de haber göndermiştim. Kızımı zor durumda bırakmasını istemiyordum. O gelene kadar konseyde bekleyeceğim. Sonunda büyük kapılar açılmıştı. İçeriye daha 7 yaşlarında olan bir kız girdi. Kafamı çevirir çevirmez ayağa kalktım ve gülümsedim. Güzeller güzeli kızım Sabrina… Yedi yıl önceyi hatırlıyordum da, babasına o kadar çok benziyor ki. Yavaşça yanına yaklaşırken bir yandan da konuşuyordum. ‘‘Hayatım hoş geldin, bende seni bekliyordum.’’