Kano yarışı!

Onca antrenmandan sonra kendime izin vermiştim. Ama boşboş dolaşmaktan başka hiçbirşey yapamadım. Gerçekten boş boş dolaşmak hiç bana göre değilmiş. Bir kaç yer gezdikten sonra kano gölünün yakınlarında durdum ve etrafa bakındım. Gerçekten yapacak bir şeyim yoktu. Benim hayatım bundan mı ibaretti? Zorlu antrenmanlar ve zorlu dövüşler... Eskiden anneme işkolik olduğu için kızardım ama bende işkolik olup çıkmışım. Evet doğru,benim iki annem var. Birisi tanrıça olan, diğeri ise beni evlat edinen ölümlü bir işkolik... Kano gölünün iskelesinde dikilip saçma düşüncelerimle savaşırken birden birisi.''Hey! Zack!'' diye bağırdı. Arkamı döndüğümde bağıran kişinin arkadaşım Claire olduğunu gördüm. Üzgün olduğumu gizlemeye çalışarak gülümsedim ve ''N'aber?'' diye sordum.

" Naber? "

Zack'in yüzünde ne kadarda bir gülümseme olsada bunun sahte bir gülümseden ibaret olduğunu hemen anladı Clay. Nede olsa Afroditin kızıydı. İnsan ilişkilerini iyi anlardı. Acaba neyi var diye düşündü. Fakat bunun cevabını bir türlü bulamadı. Düşünürken gözleri göle dalmıştı. Bunu farkedip kafasını kaldırdığında ise gözlerini Zack'le buluşturdu. Zack onun sorusuna cevap vermesini bekliyordu. Birden kendine gelerek ve gülümseyerek " İyiii. Senden naber? " dedi. Zack " Bendednde iyi " diye cevap verdi.

Moral bozukluğunu saklamak istiyordu. Fakar Clay bunu çok merak etmişti ve arkadaşının sorununu çözmek istiyordu.

" Bir şeyin var senin. Ne oldu? " diye ağzını yoklamaya çalıştı. Fakat Zack konuşmamada ısrarcıydı. Aynı şekilde Caly'da onu konuşturmada çöok ısrarcıydı ve elinde sonunda mutlaka konuşturacağını biliyordu.