Tamara Zellana Cline

Elimde kağıt ve kalem gökyüzünü çiziyordum. Güneşin zerafetini gökyüzünün soğukkalığını kağıda döküyordum adeta. Resim çizmenin bir sanattan çok yaşama zevki olduğunu öğrenmiştim bir kaç yıl içerisinde. Sürekli arkadaşarım bana sanat ve zaat becerileri sınıfında eğitim görmem için ısrar ediyorlardı. Bir gün can sıkıntısından ölürken bu fikri değerlendirmek geldi aklıma. Ve üstüme şık ve yaratıcı bir kıyafet giydikten sonra çok neşeli bir şekilde içeri girdim. Hocayı bekliyorduk. Kim olduğuna dahir hiç bir fikrim yoktu ama topuk tıkırdamasından ve hoş parfüm kokusundan dolayı afrodit kızı olabileceğini düşündüm. En sonunda hocanın geldiğini anlıyordum. Ayakkabı sesi çok daha yaklaşıyordu bize.

Derse başlamadan önce birkaç örenek incelemiştik. Aslında bu derste kendime çok güveniyordum. Melez olmayı öğrenmeden öncede 4 yıl boyunca bunun kursunu almıştım. Ama içimden bir ses ise daha öğreneceğim bir çok bilgi olacağını söylüyordu. Lara bana kağır kalem verdi ve pencereyi açtı. Güneş gözümü aldı ve kısmak zorunda kaldım. En sonunda gözümü açarak elimi perde gibi kullandım. Lara konuşmaya başladı ve '' Senden şuan gördüğünü çizmeni istiyordum Zell.'' dedi. Bu benim için çocuk oyuncağıydı. Gördüğüm şeyleri resmettim. Güneş çizmek yerine onun içindileri çizecektim.

Şimdi ne yapacaktım. Düşünceli bir biçimde düşünürken sonunda bulmuştum ! Lara'ya gülümsedim ve '' Seni yapmaya çalışacağım.'' dedim. Bunun üzerine çok şaşırmıştı. Belkide daha önce kimse bunu ona söylememişti ! Lara bana delice baktı '' İyi fikir. '' dedi. Bunun üzerie bir poz vermesini ve kıpırdamamasını söyledim. Pencerenin önünde güneşin yansıması ile güzelliği ortaya aha çok çıkıyordu. O kadar güzel bir yüz şekli vardıki. Beton parçasını öncelikle kaba taslağıyla oymaya başladım. Yüz şeklini şekillendirdim öncelikle. Bunu yaparken elime bir kaç kez çizikler atmıştım. Her seferinde band yapıştırarak acısını duymamazlıktan geliyordum. Saçlarını dalgalı bir şekilde oymaya başladım. Düz olsaydı daha kolay olacaktı ama dalgalıydı. Bunun için onu yargılayamazdım tabiii. Zaman geçtikçe geçiyordu. Odadaki saate baktığımda 30 dk olmuştu ki daha ikinci gözü yapıyordum. Lara sıkılmadan duruyordu. Bunu nasıl başardığını merak ederken karşıda ayna olduğun ve ona baktığını gördüm. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Yüzünü bitirmiştim sonunda ! Ona baktım ve heykele baktım. Güzel olmuştu. Bir çaylak için tabii. Vücudunun yarısını yapıcaktım sadece. Kolları şekillendirmekle başlamıştım. Bu iş hiçte kolay gitmiyordu. Lara'nın hala nasıl sabrettiğine şaşmıyor değildim. Şimdiye kadara ben çekip gitmiştim herhalde diye düşünmeden edemedim. Kolları bitirdikten sonra gülümsedim. Sıra göğüs ve karın boşluğunu yapmaktaydı. Buralar en zor bölümlerdi. En sonunda bitirmiştim. Lara'ya gülümsedim ve '' Bitti. '' dedim. Bana gülümsedi. Ayrıca rahatlamışta gözüküyordu.

Üç tane seçenek sunulmuştu bana. Karasız kaldım. Bir anlık karar ile '' Resim çizebiliriz.'' dedim kıkırdayarak. Belkide mutlu oldu belkide bunu seçtiim için üzülmüştü. Bunu bilemezdim ama resim çizmek hobimdi. Bunu yapmaktan bıkmazdım. Bana gülümsedi ve '' İstersen beraber çizelim..'' dedi gülerek. Gülümsemesi o kadar içten ve hoştu ki , hayır demek imkansızdı. Başımı salladım hafifçe. Bu evet anlamına geliyordu. Güldü ve A4 kağıdı çıkardı. Eline kalem aldı ve çizmeye başladı. İlk önce çizdikleri anlamsız geliyordu. Ama vuruşları o kadar kararlıydı ki ! Ne çizdiğini merak ediyordum her saniye..