Bir çok insan beni deli sanabilir.Belkide öleyimdir.Annem beni hergün pisikolağa götürür.Kafadan çatlak olduğumu sanıyor.Doktorum Bay Morter çatlak bir adam.Beni deli sanmayan tek kişi belkide.Anneme yüzlerce defa deli olmadığımı inandırmaya çalışmış olabilir.Ama annem hiçbir zaman buna inanmak istemedi.Okulumdan kaydımı sildirdi ve özel insanların gidebileceği bir okula yolladı.Burası benim için daha iyi bir yer olacakmış.
Okul çıkışı çantamı almış koşarak annemin arabasına atladım.Bana bakarak '' İlk günün nasıl geçti Zellana?'' dedi.Baışlarında soğukluk ve durgunluk vardı ya işte bir sorun yaşıyordu yada mağazadaki istediği kıyafet başkası tarafından alınmıştı.Ona oğru bakarak '' Orda çocuklar gibi geçti.Beni deli sanıyorlar.'' dedim.Annem elimi tutu ve '' Zellana bugün Dr.Morter'le randevun var.'' dedi titrek bir sesle.Ve arabayı çalıştırdı.Kafamı pencereye doğru çevirdim ve baktım.Bir sürü insan vardı.Aniden araba fren yaptı ve daldığım yerden irkildim.Önüme baktığıma Dr.Morter'ın ofisine gelmiştik bile.Ama normalde okulla arası 1 saati bu kadar hızlı gelmemiz imkansızdı!
İçeri doğru adımlar attım.Annem arabada kaldı.Ve el salladı.İçeri girdiğimde ağır bir koku vardı.Nem üst düzeydeydi ve karanlıktı.Aslında Dr.Morter'in ofisi hep renklidir.Clasic müzik çalar ve rahatlatıcı olurdu.Şimdi ise tedirgindim.
Bay Morter sandalyesinde oturmuş ve '' Bayan Zellana buyrun oturun.'' dedi ciddi bir doktor havasında.Bende deri koltuğa oturmuştum.Masadaki dergilere göz atmaya başlamıştım ki Bay Morter '' Zellana ölümün yakın olucak küçük melez.'' dedi.Birden gülmeye başladım.'' Ölmek mi? Melez mi? aha melezin anlamını bile tam olarak bilmiyorum.Lütfen şakaysa kesin gülmekten ölüceğim.'' dedim gülerek.Bay Morter ciddi bir tavırla '' Şuan size şaka gibi geliyor olabilir Bayan Zellana . Şuanki gösteriyi kaçırmak istemezsiniz.'' dedi.Ne gösterisi ne saçmalıyordu bu adam? Çantamı alıp çıkmaya hazırlanırken bir esintiyle nüme devasa büyükleri olan kocaman tipsiz bir yaratık çıktı.Aniden '' Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa'' diye bir çığlık attım.Küçük odada tur atarak kaçmaya çalışıyordum.Sonunda pencerenin oraya vardım ve '' İmdatttt sesimi duya yok mu'' diye avazım çıktığı kadar bağırdım.Ama kimse bakamadı.Yardım etmedi.Arkamı döndüğümde bir insan duruyordu.Teorik oarak yarı insandı.Başı kolları insana benziyor olabilirdi ama belden aşağısı bir keçiydi!Kıllarla dolu bir keçiydi.Kendimi bu kadar olaydan sonra rüya gördüğümü sandım.Ve kendimi cimcikledim ve çok acıdı.Yarı insan yarı keçi canavara karşı bir mücadele verdi ve hızlı bi hamleyle yere devirdi.Kolumdan tutu ve ''Hızlı ol . Her an ayılabilir.'' dedi telaşla.Bende hemenkoşmaya başladım.Elimden gelen en hızlı şekilde koşuyordum.Sonra sakin bir tepeye geldik.Daha önce hiç görmediğim bir yerdi.Bana bakarak '' Ben Lock.Bir satirim.Aslına bakılırsa sende bir melezsin.Annen yada Baban bir tanrı/tanrıça.Dünyadaki gzel kadın/erkeklere aşık olurlar ve siz dünyaya gelirsiniz.Yani bir melezsin.Senin gibilerin yaşıyabileceği bir kamp var.Melez kampı.Orada güvenli olacaksın.'' dedi.Şaşkınlıktan delim tutulmuştu.Kekeleyerek ''Me.me.me melez mi?'' dedim zorla.Bana bakarak ''Zamanla alışacaksın .'' dedi.Yavaşça içeri adım attım.
Rp sonu..
Konu: Tamara Zellana Cline (2) 
Ptsi Ocak 31, 2011 10:34 am
