Tamara Zellana Cline

Kulübemde sıkıntılı bir biçimde oturuken ne yapıcağım hakkında bir fikrim yoktu. Bir sağa bir sola dönüyordum ama aklıma bir fikir gelmiyordu. Kulübemden çıktım ve kapının girişine oturuverdim. Dışarıda kılıçlarıyla gezen bir kaç melez gördüm ve aklıma o anda fikir gelmişti. Eğitim alacaktım! Tabii ya kılıç eğitimi. Bunun için tekrardan kulübeme yöneldim ve üzerime rahat birşeler giydim. Hemen koşmaya başladım. Hemen gitmek ve sıkıntıdan kurtulmak istiyorum. Hızlı adımlarla koşarken ter içinde kalmıştım. İçeri girdiğimde çok güzel kılıçlar karşıladı beni. El işi olan özenle yapılmış kılaçlardı bunlar. O kadar güzellerdi ki bakmaya doyamıyordunuz. Kimse yoktu görünürlerde. Etrafı kolaçan etmiştim ama kimseye raslamamıştım daha. Karşıma çıkan kılıçlara büsbütün bir hazineymiş gibi bakıyordum ve hayran kalıyordum. Biraz dolaşırken arkamdn birisi '' Çokk güzeller değil mi?'' diyiverdi. Dalıp gittiğim o yerden beni alışvermişti ve irkildim. Yerimden hafif zıpladım ve arkamı döndüm. Bu Lucy'di ..

Lucy ile Zell'in konuştuklarını gördüm. Ama bir süre sonra karşıdan hızla gelen Andrea'yı görünce şaşırdım. Ona neler olduğunu soracaktım ki yanıma varıp anlatmaya başladı. "Sat, kulübede çok önemli şeyler oluyor. Lucy'nin gelmesi gerek." dedi ve daha ben ağzımı açamadan kılıçlarla oynaşan arenadaki melezlerin arasına daldı. Lucy'nin yanına vardığında aceleyle bir şeyler anlattı ve ardından Lucy'nin büyüyen gözleri adımlarına da yansıdı. Yanıma geldi. "Sat gitmem gerek. Gelene kadar sen Zell'le ilgilenirsin değil mi?" dedi. Başımla onaylar onaylamaz teşekkür etti ve Andrea'yla beraber daha önce görmediğim bir hızla koşmaya başladılar. Korkmaya başlamıştım, umarım kötü bir şey olmamıştır diye umut ediyordum. Zell'in yanına gittiğimde Zell şaşkındı, benim gibi. "Önemli bir işleri varmış, bugünlük dersimizi beraber işleyeceğiz." dedim gülümseyerek ve ardından Zell'e döndüm. Baktığı kılıçlardan hafif bir tanesini seçip eline verdim ve kıkırdadım. "Hazır mısın Zell, başlayalım mı? İstersen biraz daha arenayı keşfet, sonra da başlayabiliriz." dedim gülümseyerek.

Sat bana öğreticekti. Lucy apar topar gitmişti. Düello alanını keşvetmeye gitmiştik. Hakem olduğum için buraları iyi biliyordum. Bir göz attıktan sonra benim olan kılıcımı çıkardım. Sat bana gülümsedi ve '' Öncelikle tutmayı öğretmeliyim.'' dedi. Bana doğru tutuluşu öğretti. Diğer tutuşuma göre daha rahat bir tutuş şekliydi bu. Sat bana kılıcı öğretmek için öncelikle kendisiyle antreman yapmamı istedi. Bunu önce tereddüt ettim ama sonra kabul ettim. Bana karşı çok birşey yapmıyacağını sadece temel haraketleri göstereceğini belirtti. Buna sevinmiştim. Sat bana karşı bazı haraketler göstererek bunları kendisine karşıda yapmamı rica etti.

Zell derse gelmişti. Bu sefer ona farklı bir taktik uygulayarak uygulamalı öğretecektim. Yani karşılıklı. Kılıç tutmasını öğretmiştim şimdiyse bana doğru gelip geri çekilmesini öğretecektim. Çünkü asıl öğrenmesi gereken savaşta ne yapacağıydı, teoriler değil. Bu yüzden Zell'in üzerine doğru gitmeye başladım. O da geri gitmeye başladı. Duraksadım. "Hayır Zell. Kılıcınla üzerime gel." dedim ve geriye giderek baştan başladım. Zell'in üzerine doğru ilerlemeye başladım, o bir adım geriye attı ama bakışlarımı görmüş olacak ki hemen kılıcını bana doğru göstererek üzerime doğru yürümeye başladı. "İşte böyle Zell." dedim gülümseyerek. Ardından kılıcını sallamasını söyledim ve biraz iki arada bir derede kalmış şekilde kılıcını sallayan Zell'in bu hamlesine karşılık korkak bir tavuk gibi geriye kaçtım. "İşte rakibini böyle kaçırırsın. Sıra sende." dedim. Saldırmayı deneme sırası ondaydı, göz kırptım ve beklemeye başladım.