Tamara Zellana Cline

Sabah uyandığımda bir anos ile uyanmıştım. O kadat tiz bir ses ile sunuluyordu ki dinlememek içten değildi. '' Melez kampı. Zeka ve strateji geliştirmek için eğitim alabilirsiniz.'' bunu duyunca aslında tam bana göre olabileceğini inandım. Çünkü bütün kamptaki kulübeler sürekli olarak eğitim alıyorlar onlarla övünmekle yetiniyorlardı. Bunun içinde apar topar kulübemden çıktım. Hızlıca koşarken bir kaç meleze omuz atmıştım yunanca iki haykırış ettikten sonra yoluma tam gaz ilerledim. Eğitmen Athena kızı Sum'du. Biraz heyecanlı idim. Nede olsa biraz zor anlıyordum. İçimden sürekli sabırlı bir melez olmasını umarak geçirdim. Onu uzaktan gördüğümde gülümsedi ve '' Merhaba'' dedim heyecanlı bir ses tonuyla. Bana gülümsedi ve '' Merhaba . '' dedi. Konuya hemen girdim '' Şey.. aslında strateji konusunda biraz kötüyüm. Ve sen beni eğitebilirsin.'' biraz durakladım ve '' Dimi?'' dedim. Yüzündeki kocaman ifadesi ile bana baktı ve '' Tabii. Bunun içn burada değilmiyiz zaten '' dedi. Sonunda stratejimide geliştirebilecektim. Şimi gereye sadece öğrenmek kalıyordu. Bunun için sabırla bekliyordum.

Bu seferki öğrencim, Hestia Rahibesi olan Zellana'ydı. Onu kampta birçok kez görmüştüm; oldukça sosyal bir melez olduğunu biliyordum. Ama şimdiye kadar onunla tanışma fırsatım olmamıştı hiç. Anlaşılan bu derslik yalnızca melezlere bir şeyler öğretmemi değil, aynı zamanda onlarda kaynaşmamı da sağlayacaktı. Bu düşüncelerle gülümseyerek öğrencimi karşıladım ve ona "Evet Zellana, ilk olarak hangisinden başlamak istersin? Zeka oyunları, dikkat alıştırmaları, hafıza oyunları, işlem pratikleri..." diye sordum. Merakla cevabını bekliyordum. Zellana kararsız kalmış gibi görünüyordu. Bir-iki dakika düşündükten sonra "Dikkat alıştırmaları olsun." dedi. Ben de "Hay hay." diyerek kafamı salladım ve onu masanın başına götürüp bir sandalyeye oturttum. Dolaptan çıkardığım, içinde labirent bulmacalarının bulunduğu kitabı ona uzatarak "Bir sayfayı aç ve istediğin labirenti çözmeye başla." dedim gülümseyerek. Kalemi ve silgiyi de uzattıktan sonra Zellana'nın bana hafif endişeli bir şekilde baktığını görünce "Merak etme, hata yapmak serbest. Ayrıca istediğin yerde yardımcı olabilirim" diyerek cesaretlendirici bir biçimde gülümsedim. Zellana, bu gülümsemem karşısında biraz rahatlamış gibi görünüyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra elindeki kalemiyle labirent bulmacasını çözmeye başladı.

Labirent bulmaca? Bu iş sandığımdan daha kolaydı. Bu düşünceyi o anda neden düşündüğümü bilmiyordum bulmacayı gördüğüm anda gözlerim fal taşı gibi açıldı. Karmaşık ve zordu. Kalemimi bir sağa bir sola götürüyordum. Ama sürekli karşıma çıkmaz yol çıkıyordu. Sonra düşündüm. Baştan başlamaya karar verdim ve dikkatlice yaparken çıkışa çok vardım ki yanlış bir yola sapma herşeyi mahvetti. Bunun üzerine pes edercesine Summ'a baktım. Anlaşılan oda yapamadığımı anlamıştı ki yeni bir bulmaca verdi. Diğerine karşın daha anlaşılırdı. Kolaylıkca yapabilirdim ve Zafer işareti yaptım. Tamam sizin için büyük bir başarı olmasa bile benim için önemliydi bu. Heyecanla atıldım '' Şimdi sırada ne var?'' dedim. Bana gülümsedi ve '' Bir kça tane daha çözmelisin.'' dedi. Şimdiki verdiği çok zordu. Ne yapsam nereye gitsem lanet duvarlar çıkıyordu karşıma. Ama hırslıydım. Başarmalıydım.

Zell, şu anda ona verdiğim labirent bulmacasıyla cebelleşiyordu. Her hamlesinden sonra karşısına duvarlar çıkıyordu ancak ben Zell'in bu bulmacayı çözebileceğinden eminim. Eh, bu seferki labirent daha zordu ama Zell'in ihtiyacı olan tek şey biraz daha zamandı. Bu yüzden sabırla onun bulmacayı çözmesini beklemeye başladım. Fazla beklememe de gerek kalmamıştı zaten. Yaklaşık beş dakika sonunda Zell labirenti çözmeyi başarmıştı. Sevinçle "Yaptım!" diye bağırdı. Ona gülümsedim ve "Evet Zell, tebrik ederim." dedim gülümseyerek. Sonra Zell birden yüzünü astı. "Ama bu çok uzun sürdü." dedi. Elimi güven vermek için Zell'in omzuna koydum ve "Merak etme Zell, eğer daha hızlı olmak istiyorsan tek yapman gereken biraz pratik." dedim ve ona çekmeceden çıkardığım küçük bir kitabı uzattım. "Bunu al, bu kitabın içinde labirent, fark vb. bulmacalar var. Bu kitabı çözersen bulmacaları daha hızlı yapabileceğinden emin olabilirsin." dedim. Zell kitabı elimden alıp incelemeye başladı. Ben de "Bu arada fark demişken, biraz da fark bulmacası çözmeye ne dersin?" diye sordum ve cevabını beklemeden içinde fark bulmacalarının bulunduğu kitabı almak için dolaba yöneldim.

Farklı bulmacılar,hiç ama hiç bitmeyen o duvarlar. Evet sanırım başarabilirdim bunun yanı sıra Summ çok iyi bir öğretmendi. Sabırı takdire değerdi. Böyle bir öğretmene iyi bir öğrenci olmak isterdim. O sırada farklı bulmacaların olduğu bir kitap getirdi bana. İçinde birbirinden değişik bir sürü bulmaca türü vardı. O kadar değişiktii ki bazılarının adlarını bile bilmiyor olabilirdim diye düşündüm. Summ kitabı bana uzatarak bir bulmaca gösterdi '' Bu çözebilirsin. Biraz daha ego sarf etmen için dakika tutacağım. Maksimum 10 dk. '' dedi. O sırada bulmacanın zorluğu karşısında hayretler içinde bakakalmıştım. Ama emindim, çözmeliydim. Bulmaca mantık gerektiriyordu. Çıkış yolu bulacaksınız ama labirent bulmaca gibi değildi. Tamam labirent bulmacadan farklıydı ama adını bilmyordum. Sormayada çekiniyordum açıkçası. Bulmacayı ilk önce bir gözden geçirdim. Yapmadan önce göz gezdirmenin yararlı olabileceğini düşündüm. 1-2 dakika boyunca sadece boş boş baktım ve bulmacayı çözmeye başladım. Tamam zordu ama yapabiliyorum. Buna kendim bile inananamıyordum. 3-4 dakika sonra '' Bitirdim.'' dedim.

Zell'in "Bitirdim!" dediğini duyunca hemen yanına gittim. Daha beş dakika bile olmamıştı. Zell'in hızı karşısında şaşkınlığa uğramıştım doğrusu. Çözdüğü bulmacayı elime alıp kontrol ettim. Doğruydu! Gülümseyerek "Tebrik ederim Zell! Harika bir iş çıkartmışsın." dedim. Zell, bu iltifatımdan memnun kalmışa benziyordu. Yüzü hafifçe kızarmıştı. "Teşekkür ederim Summer." dedi. Ona bu bulmacalardan birkaç tane daha çözdürdüm. Onları da en kısa sürede ve hata yapmadan tamamlamıştı. "İşte böyle Zell, gördün mü bak? Başardın!" diyerek onu bir kez daha tebrik ettim. Bulmacalarla işimiz bitince Zell "Peki ya şimdi ne yapacağız Summ?" diye sordu. "Hmm, biraz da hafıza konusunda ilerlesek hiç de fena olmaz sanırım." dedim ve Zell'in bir şey demesine fırsat bırakmadan çekmeceye gidip hafıza kartlarını çıkarttım. Her öğrencime yaptığım gibi ilk olarak yalnızca 20 kartı dizecektim. Zell bunları eşleştirmeyi başardığında ise 30 kart daha ekleyecek, yani toplam 50 kartı eşleştirmesini isteyecektim. Zell, merakla bana bakarken kutunun içinde hafıza kartlarını çıkartıp masaya dizmeye başladım.

Masaya bazı hafıza kartları dizmiş ve bunları eşlerini bulmamız istiyecektibüyük ihtimalle. Heyecan ve şaşkınlığın duyguları karışmıştı birbirlerine. Dizdikten sonra '' Zell burada 20 kart var. İlk önce zaman tutmadan yapıcağız.'' dedi. Kartları açıyordum. Ama birbirlerine karıştırıyordum. Hafıza konusunda fena değildim aslında ama şimdi ise. Birisini açtıığımda yerine bilsem bile elim ayağıma dolanmıştı. 10 dk'ika geçti ve ben bitirdim. '' Sonunda bitti.'' dedim. Summ hala neşeli olmayı beceriyordu. Gözlerinde umut vardı. Ama içimden sürekli bu umudun yararsız olduğunu geçirip duruyordum. Summ bir daha bakarak '' Bir daha deneyelim. Vazgeçmek yok.'' dedi. Kartları dizmişti. Şimdi daha iyi yapıcağıma emindim. Resimlerin şekillerini hatırlıyordum. Tanıdık kartları görmek iyi olabilirdi. Kartları dizdiği anda birini kapıyıp diğerini açıyordum. Belli bir süre sonra bitirdim. '' Bitti.'' dedim. Summ o sıcak gülümsemesi ile '' Bir daha yapalım. Ama şimdi zaman tutacağım.'' dedi. Zamana karşı bir iş yapmak sürekli olarak beni heyecanlandırırdı. Ama yapıcağımdan emindim.

Zell, ilk deneyişinde biraz zorlansa da ikinci deneyişinde gayet başarılı olmuştu. Bunu fark edince de "Bir daha yapalım. Ama şimdi zaman tutacağım." dedim. Zell bu sözümü duyunca biraz telaşlanmıştı. Ama çok geçmeden eski, kendinden emin haline geri döndü. Onu böyle kendinden emin görmek beni sevindiriyordu. 20 adet kartı tekrardan masaya dizdikten sonra Zell'e dönüp "Hazırsın sanırım. Süreyi başlatıyorum." dedim. Zell de "Başlat Summ, ben hazırım." dedi kararlı bir sesle. Bu kez kartları kısa sürede eşleştireceğinden emindim. Öyle de oldu. Zell, oyun boyunca sakinliğini korudu, hiçbir şeyin dikkatini dağıtmasına izin vermedi ve kartlara odaklandı. Tabii bunun sonucunda da yaklaşık dört dakikada tüm kartları eşleştirmiş oldu. Ona kaç dakikada eşleştirdiğini söylediğimde sevinçten havalara uçtu. Gerçekten de büyük bir ilerleme kaydetmişti. O sırada Zell "Eee, Summ diğer 30 kartı getirmiyor musun?" diye sordu. Anlaşılan Zell git gide bu oyunu sevmeye başlıyordu.

30 tane karta gelmişti sıra. Zekayı konuşturmalıydım diye geçirdim aklımdan. Summ kartları getirdi ve önüme koydu. Her zamanki gibi ilk yapacağımızda zaman tutulmayacaktı. Kartları serbestçe dizdikten sonra kartları açıp kapamaya koyuldum. Birisini açıp diğerini kapatırken zamanın ne kadar hızlı geçtiğini unutu vermiştim. Bitirdiğimde Summ'a gülümsedim. Oda bana gülümsedi ve '' Afferim Zell. Şimdi sıra 30 tane kartı zamanla yarışarak açıp kapamakta.'' dedi. Artık eskisi gibi heyecan yapmıyorum. Daha çok bunlar bana kolay geliyor diyebilirdik. Kartları açıp kapamaya başladım. Zaman başlamıştı çünkü. Birini açıp bir diğerini kapatıyordum. Bu işi iyice kapmıştım. Kaç dakika çektiğini daha tahmin etmeye zamanım olmadan elimi kaldırdım ve Summ zamanı durdurdu. Gülümsedi ve '' Voov. Zell 4 dk içinde bitirdin.'' dedi. Bu iyi sayılırdı. Ama bir canavarla karşılaştığımda bu kadar düşünürsem ölebilirdim. Ama Summ iyi bir eğitmen idi. Bana sabırla dayanıyordu.

***
50 tane kartı getirdi Summ. Bu iş daha zordu. Yeni kartlar eklenmişti. Kartları dizdi. Her zamanki gibi ilkinin zamansız olacağını umuyorken Summ bana gülümsedi ve '' Bu sefer ilk denemen süreli olacak Zell. '' dedi. Bunun üzerine ne diyeceğimi bilememiştim. Zamanla yarışma zamanıydı ..


-Not- Hide my ass'de girdiğim için renklendirme yapamıyorum -

Zell, bu kez zaman tutulacağını öğrendiğinde önce biraz tedirgin oldu. Ama ona gülümseyerek "Zell, merak etme. O kadar alıştırmadan sonra göreceksin bak çok kolay olacak. " diyerek cesaret verince biraz yatışmıştı. Şimdi kendini daha iyi hissediyor gibi görünüyordu. Bu yüzden ben de Zell'e döndüm ve yüzümden eksik etmediğim gülümsememle "Eğer hazırsan süreyi başlatıyorum." dedim. Zell, sesli bir şekilde yutkunup derince nefes aldıktan sonra başını tamam anlamında sallayınca süreyi başlattım. Zell, ilk on saniye kartlara göz gezdirdi. Ardından da gözüne kestirdiği bir kartı açtı. Açtığı kartın üzerinde bir limon resmi vardı. Sonra şansını o kartın çaprazındaki kartta denedi. Bu kartın üzerinde de bir limon resmi bulunuyordu. İlk deneyişinde şansı yaver gitmişti. Bunun üzerine Zell, bana şaşkın ama ışıltılı gözleriyle bakınca "Gördün mü bak? Şimdiden kartları eşleştirmeye başladın!" diyerek başımla ona devam etmesini işaret ettim. Zell, artık daha mutlu görünüyordu. Deminki gibi kaskatı kesilmemiş, gerilmemişti. Daha rahat gibiydi. Buna sevinmiştim, artık hafıza oyununu daha kolay bir şekilde oynayabilirdi. Stres yapınca insan çoğunlukla daha fazla hata yapardı. Şimdi Zell'in hata yapma payı azalmış oluyordu. O rahatlayınca, ben de oldukça rahatlamıştım. İkinci ve üçüncü kartları açtı. Ağaç ve gece lambası. Sıra yanındakilere gelmişti. Gözlük ve defter. Zell, açtığı her kartı büyük bir dikkatle inceliyordu. Büyük ihtimalle şu ana kadar açtığı kartların yerlerini ezberlemişti bile. İşte bu harikaydı! Merak ve heyecanla Zell'in hafıza oyununu bitirmesini bekliyordum.

Kartları daha çabuk buluyordum. Hatta çok kolay geliyordu. Kısa bir süre sonra kartları bitirdim ve gülümsedim. '' Sandığımdan daha kolay oldu. '' dedim. Bana gülümsedi ve '' Evet. Çok denedin çünkü.'' dedi sempatik bir tavırla. Beraber güldük. Bir kaç dakika ara verdikten sonra merakla sormaya başladım '' Şimdi sırada ne var Summ ? '' dedim. Summ bana güldü. Şimdi cevabını bekliyordum. Bir sürü şey olabilirdi. Ama ne olacağı ile ilgili bir fikrim yoktu ne yazık ki.

Zell hafıza oyununda büyük bir başarı göstermişti. Artık kartları öncekine göre çok daha seri bir şekilde eşleştirebiliyordu. Buna sevinmiştim çünkü verdiğim dersin amacına ulaştığının bir göstergesiydi bu. Zell tüm kartları eşleştirdiğinde gözlerindeki sevinç kolaylıkla okunuyordu. Demek o da kendindeki bu gelişmeyi fark etmişti. Gülümseyerek "Sandığımdan daha kolay oldu." dedi. Ben de ona bir gülümsemeyle karşılık verdim ve "Evet. Çok denedin çünkü." dedim. Bunun üzerine Zell hevesle "Şimdi sırada ne var Summ?" diye sordu. Aslında sırada bir şey yoktu. Dersimiz sona ermişti. Zellana, örnek alınması gereken çabasıyla 1. seviyeden mezun olmuştu. Şimdi sıra bu güzel haberi ona vermekteydi. Gülümsememi genişlettim ve "Zellana, aslına bakarsan dersimiz bitti ve sen Zeka ve Strateji Geliştirme Sınıfı'ndan mezun oldun. Tebrik ederim." dedim. Zell'in o anki mutluluğu gerçekten de görülmeye değerdi.


Ders rp'si bitmiştir. ~