Peter Karl Bouveir

Artık bir Ok&yay kullanıcısıydım. Ama canım hala sıkılıyordu. Bir kaç derse daha girmeliydim. Büyü Teknikleri Sınıfı bana oldukça cazip gelmişti. Büyücü olacaktım muhahaha. Ama benim daha özel gücüm yoktu ki. Ne yapacaktık acaba? Sınıfa girdim. Sınıfta kimse yoktu ve içerisi çok kötü kokuyordu. İçerde bir sandalyenin üzerine oturdum. Mutlaka birileri gelirdi. Beklemeye başladım...

Sınıfa girdiğimde bir melez sandalyeye oturmuş sıkıntıyla etrafı inceliyordu. "Selam, Dersliğe hoşgeldin! Ben Alexis, Hypnos kızıyım ve yardımcı eğitmenim." dedim. Ayağa kalktı ve "Ben de Peter, Hephaistos oğluyum." dedi. İlk kez bir Hephaistos oğluna ders verecektim ve ne yapacağıma dair en ufak bir fikrim yoktu.
"Pekala Peter, özel gücünü biliyor musun? Yoksa keşfetmemiz mi gerekecek?" diye sordum.
"Keşfetmemiz gerekecek." dedi. Bir süre düşündüm. Bir Hephaistos çocuğunun ne gibi bir özel gücü olabilirdi acaba? En sonunda "Hmm, kendinde farklı bir şeyler hissetmiş miydin daha önce? Mesela bir kılıç yaparken ateşle bir olma hissi falan..." dedim.
Biraz saçma olmuştu ama nasıl anlatacağımı bilmiyordum. Cevabını beklemeye başladım.

Kızların beni eğitmesini hiç sevmezdim. Ama şans budur ki ne zaman bir derse girsem hep eğitmenlerim bayan oluyor. Bir kız bir konuda nasıl benden iyi olabilirdi ki... Kız bana adının "Alexis" olduğunu söyledi. Kız bir Hypnos çocuğuydu. Hypnos çocukları hep uyur diye biliyordum ama öyle değilmiş. Kuzenim dışında hiç hypnos çocuğu tanımıyordum. Alexis ikinci oldu. Bana "Pekala Peter, özel gücünü biliyor musun? Yoksa keşfetmemiz mi gerekecek?" dedi. Özel gücüm hakkında hiç bir fikrim yoktu. Ona "Galiba keşfetmemiz gerekecek." dedim. Alexis düşünmeye başladı. Galiba nasıl bir özel gücüm olabileceğini düşünüyordu. Alexis bana "Hmm, kendinde farklı bir şeyler hissetmiş miydin daha önce? Mesela bir kılıç yaparken ateşle bir olma hissi falan..." dedi. Kız tam anlatamamıştı ama ben ne demek istediğini anlamıştım. Çünkü ben de böyle hisler oluşuyordu. Genelde kılıç yaptığımda elim yanmıyordu ve ateşin yanında kendimi daha güçlü hissediyordum. Kıza "Evet, bazen kendimi öyle hissediyorum." dedim. Kız ne yapacağını tam bilemiyor gibiydi. Onun özel gücü neydi acaba? Bana "Benim özel gücüm bir kişinin gözlerine bakarak, onu hipnotize edebilme." dedi. Vaaay. Bu süper bir şey olmalı. Kız sonra bana dönerek "Durumlar anlaşıldı gibi, sen ateşin sıcaklığından rahatsız oluyor musun?" dedi. Şaşırdım, çünkü öyleydim. Ama ateşten korkardım. Çünkü annem alevlerin içinde ölmüştü ama bana hiç bir şey olmamıştı. Ona "Bu konunun dersle ne ilgisi var" diye sordum...

Sırıtarak "O kadar çok ilgisi var ki, inanamazsın!" dedim.Ders araçlarının olduğu odaya giderken "Gücünün ne olduğunu söylemeden önce son bir şey soracağım: Daha önce ateşin sana zarar vermediği olmuş muydu?" dedim. Hüzünlü bir sesle "Annem bir yangında öldü. Ama alevler bana zarar vermedi." dedi. Onun adına üzülmüştüm. Ama gücünü keşfetmiştim. Odaya girip biraz kibrit aldım. Yanına gittiğimde "Sanırım gücünü bulduk. Ama önce küçük bir test yapacağız!" dedim. Elimdeki kibritlere bakarak "Ne testi? Beni tutuşturmayacaksın, değil mi?" dedi. Gülerek "Saçmalama! Ben bu kibritleri yakacağım, sen de elini alevin üzerine tutacaksın." dedim. Her ihtimale karşı emin olmak istiyordum. Kutudan beş kibrit aldım ve yaktım. Elini üzerinde gezdirdi. Hiçbir acı duymadığı her halinden belliydi. Kibritleri eline iyice yaklaştırdım. Hâla elinin yandığından şikayet etmemişti. Tam bu sırada kibritler elimi yaktı ve küçük bir çığlıkla kibritleri düşürdüm. Tam parkenin yanacağını düşünürken küçük alev Peter'ın eline doğru yükseldi. İkimiz de şaşkınlıkla Peter'ın elindeki aleve bakakaldık.

Ateş elime yükselip elim alev almıştı. Vaaaaay anasını. Ben şimdi bunu nasıl durduracaktım ki? Kendimi bir garip hissediyordum. Alexis oldukça şaşkın gözüküyordu. Elimi ateşin sönmesi için salladım. Ateş sönmedi. Alexis bana "Şimdi kendi kendine ateşin sönmesini emret" dedi. Dediğini yaptım. Ateş sönmüştü. Hoh. Korkmamış da değildim hani. Kendimi çok güçlü hissediyordum. Gerçekten de Alexis'in dediği gibi kendimi ateşle bir hissetmiştim. Alexis'e "Nasıldım?" diye sordum. Alexis gülerek "Süperdi" dedi. Sonra da bana dönerek "Bunu önceden hiç fark etmemiş miydin?" dedi. Aklıma yine annem geelmişti. Alexis'e dönerek "10 yaşındaydım, Annemle müzede gezerken elektrikler kesilmişti. Annemi kaybetmiştim. Sonra bir adam beni çekiştirmeye başlamıştı.Çok sinirlenmiştim ve de korkuyordum. Birden Elimde alevler belirdi. Adam hemen elini çekti. Sonra müzenin çoğunluğu yanmaya başlamıştı. Adam birden yok olmuştu. Annem ise alevlerin içinden çığlıklar atıyordu. Bana en son bağırarak dikkatli ol demişti. O zamandan beri kendimi ateşten uzak tutmaya çalışıyorum. Ama her nedense ateşten uzaklaştıkça kendimi kötü hissediyordum" dedim. Gözümlerim dolmuştu. Alexis hemen konuyu değiştirerek bana "Öncelikle bu özelliğini kontrol altına almamız gerek" dedi. "Peki Nasıl..?" .........

Biraz düşündüm. Ateşi nasıl kontrol altına alabilirdik ki? En sonunda "Tamam, önce güvenli bölgeye gidelim. Sınıfı yakarsak Tanrıça Athena ve Hektor beni öldürür." dedim. Geçen gün Hektor'un gösterdiği güvenli bölge dediğim yan sınıfa giderken, biz melezlerin bazen çok tehlikeli olabilen güçleri olduğunu bir kez daha anladım.
Yan sınıfa geçtiğimizde gücünü az da olsa idare edebileceğini düşünüp "Elini tekrar alevlendirebilir misin?" dedim. Başta şaşırsa da biraz sonra eli yanmaya başlamıştı.

(Rpout: Aslında oldukça uzundu ama bilgisayarımın hainliği sonucu yenisi bu kadar oldu maalesef... Kusura bakma.)

Yan sınıfa gittik. Yan sınıf asıl sınıfa göre oldukça küçüktü. Alexis benden uzaklaşarak bana "Şimdi elinde ateş yarat" dedi. Şaşırdım. Ama sonra elimde ateşin oluşunu düşündüm. Düşüncelerimle ateşi yönlendirebiliyordum. Ateş elimde oluşmuştu. Alexis benden biraz daha uzaklaşmıştı. Bana "Şimdi Ateşi biraz daha güçlendir" dedi. Bu iş artık bana oldukça kolay geliyordu. Ellerimi birleştirdim. Düşündüm. Biraz sonra elimde kocaman bir ateş topu belirdi. Ateş topu oldukça güçleniyordu ve benim kontrolümden çıkmıştı. Alexis bana bağırarak "Topun küçülmesini düşün" dedi. Düşünüyordum ama heyecanlanmıştım ve de korkuyordum. Bu yüzden ateş topunu kontrol edemiyordum. Her şeyin müzedeki gibi olmasını istemiyordum. Hoh. Ellerimi tekrar birleştirdim ve de ateşe küçülmesini emrettim. Ateş gittikçe söndü ve birden yok oldu. Kan ter içinde kalmıştım. Çok yorgundum. Düşüp bayılacak gibiydim. Alexis şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Sonra küçük bir tebessümle "Oh, az kalsın melez kızartması oluyorduk, b,r daha ateşi çok büyütmeyelim." dedi. Güldük. Odada duman vardı. Alexis'e tereddütle "Şimdi nasıl bir çılgınlık yapacağız?" diye sordum.

(Rpout: ağlayacağım şimdi, çok üzüldüm ve de kusura baktım )

Gülümseyerek "Sıradaki çılgınlığımız ateşin boyutunu kontrol etmenle alakalı olacak. Senden isteğim orta boyda bir ateş oluşturman." dedim. Tedirgince "Ya az önceki gibi olursa?" dedi.
"Eğer az önceki gibi kontrolünü kaybedersen, ateşin yapacağı ya da yaptığı çok kötü şeyler düşün. Bu da işe yaramazsa, ateşin bir duvar olduğunu ve suyla yıkıldığını düşün. Bu biraz daha zor olabilir ama." dedim.
Bir süre hiçbir şey olmadı. Sonra elinde küçük bir kıvılcım belirdi ve gittikçe büyümeye başladı. 'Umarım durabilir.' diye düşündüm ve ateş belli bir büyüklüğe gelince "Durdur ve söndür." dedim.

"Eğer az önceki gibi kontrolünü kaybedersen, ateşin yapacağı ya da yaptığı çok kötü şeyler düşün. Bu da işe yaramazsa, ateşin bir duvar olduğunu ve suyla yıkıldığını düşün. Bu biraz daha zor olabilir ama." dedi Alexis. Elimde küçük bir ateş topu oluşturdum. Sonra ateş topu bir basketbol topu boyutuna gelince Alexis " "Durdur ve söndür." Birden heyecanlandım ama kötü bir şey olmadan topu kontrol ettim ve de düşünerek topu bir anda küçülttüm. Alexis bir alkışla "Bravo, düşündüğümden de iyi gidiyor" dedi. Ona bakarak "Benim gibi muhteşem bir melezden ne bekliyordun" dedim. Güldük. Ama artık oldukça yorulmuştum. Alexis'e dönerek "Biraz dinlenebilir miyim?" diye sordum. Alexis'in izniyle sandalyeye oturdum ve de ne yapacağımızı düşünmeye başladım......

Artık ateşi kontrol edebiliyordu. Tabii ki daha iyi olabilirdi, ancak şu an için ateşin boyutunu kontrol etmesi de harikaydı. Yeterince dinlendiğine kanaat getirince "Şimdi küçük bir test yapacağız. Eğer geçersen mezun olacaksın, geçemezsen bir süre daha buradasın demektir." dedim.
Şaşkınlıkla "Nasıl bir test?" diye sordu. "Aslında basit sayılır: Ateşi hızlı bir şekilde güçlendirip zayıflatacaksın. Komutlarımla tabii ki." dedim. Rahatlamış görünüyordu. Kendine güvenmesi iyiydi, ama fazla güven bazen sorun olabilirdi.

"Şimdi küçük bir test yapacağız. Eğer geçersen mezun olacaksın, geçemezsen bir süre daha buradasın demektir." dedi Alexis. Acaba geçemezsem neler yapacaktım."Nasıl bir test?" diye sordum. Alexis "Aslında basit sayılır: Ateşi hızlı bir şekilde güçlendirip zayıflatacaksın. Komutlarımla tabii ki." dedi. Oh, artık çok korkmuyordum. Zaten ateş bana işlemiyor neden korkayım ki? Alexis'ten uzaklaşarak "Başlıyorum." dedim. Alexis onayladığı an elimde oldukça büyük bir ateş topu oluşturdum. Ateş topu çok büyük olduğu için kontrol etmek biraz zordu ama benim için çok sorun olmadı. Bir ara ateş topunu kontrol etmeye çalıştığım sırada Alexis aniden "Zayıflat" diye bağırdı. Aniden ellerimin arasındaki mesafeyi küçülterek ateş topunu küçülttüm. Alexis'in güçlendir diyeceğini bildiğim için önceden düşüncelerimi düzene soktum. Alexis bir anda "Zayıflat" diye bağırdı. Elimi önce açtım ama çok büyütmeden hemen topu küçülttüm. Alexis güldü. Sonra bana "Güçlendir" dedi. Hemen ellerimi açtım ama biraz ayarsız açtığım için ateş topu ilk halinden çok daha büyük olmuştu. Sonra Alexis "Söndür" dedi. Söneceğini düşündüm ve elimde ateşle ilgili herhangi bir şey kalmamıştı. Alexis'e hava atarak "Eh, şimdi gidip biraz tur atayım" dedim. Alexis güldü.....