Bir Kehanet Başımıza Neler Açıyor ?

Appz'in önerisi gerçekten çılgıncaydı.Kahine gönderilen melezler genelde göreve çıkacak olanlardı.Bize ne verilen bir görev vardı ne de kahine gitmek için izin.Aslında onun bu önerisini reddetmem gerekirdi.Bazen benim de çılgınca kararlar almaya hakkım vardır ama değil mi?
Appz meraklı bakışlarıyla cevabımı beklerken ona istediği cevabı vermiştim: ''Neden olmasın?'' Appz hemen oturduğu yerden kalktı ve ellerini çırparak ''O zaman hazırlanalım ve gidelim!'' dedi.Her ne kadar bunu yapmakta kararsız olsam da kahinin bizim için söyleyeceklerini merak etmiyor değildim.Appz üstüne daha rahat bir şeyler giydikten sonra yanıma geldi ve ''Bunu kimseye söylemesek iyi olur.'' diyerek fısıldadı.Başımı emin bir şekilde sallayıp ''Kesinlikle.Verilebilecek cezalara katlanmaya hazır değilim.'' dedim gülerek.Sessiz adımlarla kulübeden çıktık ve kahinin bulunduğu yere doğru ilerlemeye başladık.Endişeli bir sesle ''Acaba kahin bizim için neler söyleyecek?'' dedim.April da en az benim kadar heyecanlı görünüyordu.''Hiçbir fikrim yok.'' dedi.Hızlı adımlarla yürüdüğümüz için kahinin odasına varmıştık.Tavan arasına giden basık bir merdivenden eğilerek çıkmaya başladık.Dar ve oldukça yüksek merdivenden çıktıktan sonra kahinin odasındaydık.Kampa yeni gelen bir kahin vardı: Daisy.Bu ayrıca kardeşim Lucy'nin kardeşiydi.Lucy'nin onla iyi anlaştığı pek söylenemezdi ama çoğu melez artık kehanetlerini ondan alıyordu.Öksürmemle birlikte irkilen Daisy hiç konuşmuyordu.Sadece ciddi bir ifadeyle bizi inceliyordu.April çekingen bir sesle ''Kehanet almaya gelmiştik.'' dedi.Bu yaptığımız bana gerçekten çok mantıksız geliyordu.Daisy soluk bir sesle ''Peki.'' dedi.Bunu der demez kehanetimizi söyleyeceğini zannetmiştim.Ama Daisy yaklaşık bir on dakika boş gözlerle yere bakarak bekledi.Ne gördüğünü ya da ne duyduğunu bilmiyordum ama April'la bakışarak Daisy'nin diyeceklerini bekliyordum.Daisy bir anda başını yukarı kaldırdı ve gözlerini sonuna kadar açarak kehanetimizi söylemeye başladı.
''Üç melez karşılaşacak tehlikeyle,
Biri denizlerin kızı diğer ikisi çok bilge.
Eğer kavga etmezlerse başarılı olacaklar görevde;
Birbirlerinden ayrılırlarsa esir düşecekler sirenlere.''
Daisy kehanetimizi okurken gözü seğiriyor, elleri titriyordu.Bu kehanetin tam olarak ne anlama geldiğini bile anlamamıştım.Biz iki kişiydik ve burada üç kişiden bahsediyordu.''Üç melez karşılaşacak tehlikeyle...'' Bu üç melezden biri ben biri April'dı.Ama diğeri kimdi?
Endişeyle kahinin odasından çıkmıştık.Şaşkın gözlerle birbirimize bakıyorduk.''Üçüncü melezden bahsediyordu değil mi?'' dedi April sessizliği bozarak.Başımı salladım ve ''Biri denizlerin kızı diğer ikisi çok bilge.Demek ki diğer melez kardeşlerim arasından biri olmalı.'' dedim kehanetteki mantığı bulmaya çalışarak.Zihnimde kehaneti canlandırarak anlamını arıyordum.Yaklaşık on dakika öylesine bekledik orada.Bir şeyler oluşturduktan sonra endişeyle konuşmaya başladım.''Görevde başarılı olacağımızı söylüyordu kehanet.Burayı tam çözemedim ama büyük ihtimal kardeşlerimden biri Canavarlar Denizi'nde göreve gidecek ve biz de ona dahil olacağız.Sirenlerden bahsettiğine göre Canavarlar Denizi'nde olmalı bu görev.'' dedim.April dediklerimi düşünüyor gibiydi.O sırada bizim kulübeye doğru yürümeye başlamıştık.Bu kehanet beynimi çok yoruyordu.Sürekli yeni anlamlar çıkarmaya çalışıyordum.O sırada kulübeden Summ çıkmıştı.Hala kehanetteki üçüncü kişinin hangi kardeşim olduğuna karar vermeye çalışıyordum.''Summ, nereye?'' diye sordum.''Kheiron'un ofisine gidiyorum.Sanırım beni çağırmış.'' dedi.Bu üçüncü kişi Summ olabilir miydi? ''Ben de geliyorum Summ.'' dedim heyecanla.April neler oluyor dercesine bana bakıyordu.''Sanırım üçüncü kişiyi bulduk.'' dedim emin olmayan ses tonumla.April şaşırmış bir şekilde bir bana bir Summer'a bakıyordu.''Emin misin?'' dedi kısık bir sesle.''Değilim, bu yüzden 'sanırım' dedim ya.'' dedim gülerek.Hızlı adımlarla Kheiron'un ofisine ilerleyen Summ'ın arkasından koşturmaya başladık.Umarım yanılmıyorumdur diye geçirdim içimden.

Kuş cıvıltılarıyla uyanmak kesinlikle bir telefonun ya da çalar saatin o iğrenç gürültüsüyle uyanmaktan çok daha iyiydi. En azından kulağımı tırmalamıyordu. Hatta güzel bir tınısı olduğu bile söylenebilirdi. Aslında hala yataktan kalkmak istemiyordum, üzerimde bir uyuşukluk ve sabah mahmurluğu vardı. Ama yine de mutfaktan gelen leziz kokular beni fazlasıyla kendine çektiğinden ve açlığımı hatırlattığından kalkmak zorundaydım. Kim bilir kardeşlerim yine ne tür harikalar yaratmışlardı ? Olabildiğince çabuk bir şekilde elimi yüzümü yıkadım ve direkt olarak mutfağa koştum. Kardeşlerim de kahvaltıya daha yeni oturuyorlardı. Masaya oturup şöyle bir göz gezdirdikten sonra Andrea'nın kahvaltıda olmadığını fark ettim ve masadaki kardeşlerime "Andy nerede, daha uyanamadı mı yoksa ?" diye sordum hafif alaycı bir tavırla. Serena, bana döndü ve gülümseyerek "Hayır Summ, Andy çoktan uyanmış ve Poseidon Kulübesi'ne gitmiş. Bize de bir not bırakmış." dedi cebinden bir kağıt çıkarıp sallayarak. "Sanırım April adında bir arkadaşını ziyaret edecekmiş." diye ekledi. Sere'ye kafam karışmış bir halde baktım ve April adını nerede duyduğumu hatırlamaya çalıştım. April, April... Ah, evet ! Sonunda hatırlamıştım. Şu cirit atma yarışması yaptığımız sarışın Poseidon kızı. Demek Andy hemen April ile iyi anlaşmaya başlamıştı. Dost canlısı bir insan olduğu her halinden anlaşılıyordu. 'Eee, kimin kardeşi ?' diye düşündüm içimden. Ama doğruya doğruydu, baykuşlar olarak tüm yeni gelen melezlere yardım etmekten oldukça hoşlanırdık. Tabii bir de kafası tuvalete sokulması gerekenler vardı, o ayrı. Ben bunları düşünürken Lucy elinde bir meyve suyuyla çıkageldi. Bardaklarımıza meyve sularımızı doldururken "Hey Summ, az kalsın unutuyordum. At adam, yani Kherion seni çağırıyormuş. Sanırım seninle bir şey konuşacakmış." dedi. Bunu duyduğuma şaşırmıştım. Kampın müdürü sayılan bir sentorun masum ve suçsuz(!) bir kızı yanına çağırmak için ne gibi bir nedeni olabilirdi ki ? Buna gerçekten bir anlam verememiştim ama yalnızca kaşlarımı kaldırarak "Öyle mi ? Kahvaltımı edeyim de sonra uğrarım Kherion'n ofisine." demekle yetindim. Her ne kadar kardeşlerime belli etmemeye çalışsam da gerçekten Kherion'un beni çağırma nedenini oldukça merak etmiştim. Acaba bilmeden bir suç mu işlemiştim ? 'Belki de bir görev vermek ya da onun gibi bir şey için çağırıyordur, hemen kötü şeyler düşünmeye başlama Summ.' diye kendimi rahatlatmaya çalışarak kahvaltımı etmeye devam ettim. Sonunda kahvaltımı bitirince bulaşıkları yıkamakta ve sofrayı toplamamakta kardeşlerime yardım ettikten sonra dolabıma yönelip üstüme eflatun bir bluz, altıma da lacivert bir kot pantolon giydim. Saçlarımı da özenle tarayıp tepeden sıkıca at kuyruğu yaptım. Sanırım artık gitmeye hazırdım. Dışarıya çıktığımda kalbimin endişe ve heyecandan küt küt diye attığını hissediyordum resmen. Henüz az bir yol katetmiştim ki kardeşim Andy ile karşılaştım. Bana nereye gittiğimi sorunca ona çabucak cevap verip yoluma devam ettim. Ama yaklaşık on saniye sonra Andy tekrar önümde belirdi. Yanında da April duruyordu. "Summ, seninle konuşmam gereken bir şey var."

Summ'ı durdurarak ona neler olduğunu anlatmam lazımdı."Summ, seninle konuşmam gereken bir şey var." der demez arkasını döndü ve meraklı bir şekilde bana bakmaya başladı.''Andy acelem var, sonra konuşsak ?'' diye itiraz etti Summ.Ama kahinin bize söylediği kehaneti ona söylemem gerekirdi.''Summ, önemli olmasaydı seni meşgul etmezdim.'' diyerek üsteledim.April da ''Ciddi bir konu.'' diyerek bana destek çıktı.Summ elini beline koyarak ''Sizi dinliyorum o zaman.'' dedi.Her ne kadar ona kahine gittiğimizi söylemeye korksam da olanları anlatmaya başladım.''Summ biz bir şey yaptık.Başımıza bela açabilecek bir şey.'' dedim.Summ kaşlarını çatarak ''Ee ?'' dedi.Zorlukla yutkundum.Ne diyeceğimi bilemiyordum.April söylemeye çekindiğimi anlamış olacak ki fevri bir hareketle ''Biz kahine gittik Summer !'' dedi.Summ birden gözlerini fal taşı gibi açtı ve ''Ne yaptınız ne yaptınız ?'' dedi.Yüzümü buruşturdum ve ''Duydun işte.'' dedim.Summ derin bir iç çektikten sonra ''Oraya sadece göreve çıkacak olan melezler gider.Bunu bildiğinizi sanıyordum.'' dedi.April da mahzun bir yüz ifadesiyle Summ'a bakıyordu.Summ gözlerini devirerek ''Kahin ne dedi peki ?'' diye sordu.''Şey..'' diye lafı gevelemeye başladım.Summ ciddi bir yüz ifadesiyle ''Kızlar eğer söylemeyecekseniz size yardım edemem değil mi ?'' dedi.April'la bakıştıktan sonra April hemen lafa girdi ve ''Ben başlayayım en iyisi.Kehanet şöyle başlıyordu : 'Üç melez karşılaşacak tehlikeyle, biri denizlerin kızı diğer ikisi çok bilge.' Daha sonra...'' dedi.Kehaneti devam ettirerek ''Eğer kavga etmezlerse başarılı olacaklar görevde; birbirlerinden ayrılırlarsa esir düşecekler sirenlere.'' dedim.Summ ağzını açmış ve kısa bir süreliğine duraksamıştı.''Kahine iki kişi gittiniz değil mi ?'' diye sordu.Başımı evet anlamında salladım.''Üçüncü kişi kim peki ?'' diyerek sessizliğini bozdu Summ.April ''Andy senin olabileceğini düşünüyor.'' dedi.Araya girerek ''Sadece bir tahmin.'' dedim.Summ tekrar düşünmeye başladı.Kısa bir sessizlikten sonra ''Neye dayanarak üçüncü kişinin ben olduğuma karar verdin ?'' diye sordu Summ.''Sadece bir tahmin dedim ya.Sen Kheiron'a gidiyordun, ben de onun sana vereceği bir görevle alakalı olabilir diye düşündüm.Gerçi sana bir görev vereceğini de bilmiyorum ama.'' dedim.Summ ''Bunu Kheiron'un diyeceklerini öğrendikten sonra anlarız.'' diyerek yürümeye devam etti.Şaşırmış olmalıydı ki bu normaldi.Hiçbir şey demeden onun arkasından yürümeye başladık.April da şaşkın bakışlarlar arada bir bana bakıyordu.Kheiron'un ne diyeceği bir muammaydı ama şimdiden her şey karışmıştı.

Summer, kahine gittiğimize pek memnun olmamış gibi görünüyordu. Ama ne yapabilirdik ki? İş işten geçmişti artık. Summ da bunun böyle olduğunu anlayınca bizi azarlamak yerine Kherion'un yanına gitmeye karar vermişti. Eh, zaten büyük ihtimalle Kherion'un yanına geç kalmak onun için pek de iyi sonuçlar doğurmazdı. Summer'ın Kherion ile konuşmasının bu kehaneti ve görevi açıklığa kavuşturacağını umuyorduk. Summ'ı, olduğumuz yerde bekleyecek kadar sabrımız olmadığından Andy ile birlikte onun peşinden gittik. Ancak Summer Kherion'un Ofisi'ne girdiğindeyse dışarıda merak içinde beklemekten başka çaremiz yoktu maalesef. Summer, Kherion'un Ofisi'ne girdiğinden beri sanki dakikalar geçmek bilmiyordu. Zaman çok yavaş ilerliyordu. Büyük olasılıkla bu psikolojik bir şeydi ama yine de bir türlü geçmeyen dakikalar beni sinir etmeye başlamıştı. Hele saatime bakıp Summer içeri gireli henüz yedi dakika geçtiğini görünce iyice sabırsızlanmıştım. Sonunda o çilekeş bekleyiş sona erdi. Summer Kherion'un Ofisi'nden dışarı çıktı. Ancak yüzündeki ifadeden içeride neler konuşulduğunu anlamak oldukça güçtü. Andy ve ben sabırsızlıkla Summ'ın bir şeyler söylemesini bekliyorduk. Ama Summ konuşmuyordu. Buna dayanamayan Andy, sonunda o can alıcı soruyu sordu. "Eee, Summ Kherion ne dedi? Bu kehanette bahsedilen üç melezden biri sen misin?" Summer, bir süre daha susmayı tercih etti. Bir an gün boyu öylece duracak, hiç konuşmayacak sandım ama neyse ki Summ beni haksız çıkararak sonunda anlatmaya başladı. "Kherion bana Canavarlar Denizi'ne gitmem gerektiğini söyledi. Sanırım oradaki bir canavar kampa saldırma planları yapıyormuş. Acele etmezsem onu durduramazmışım. Ayrıca yanıma birkaç melez alsam fena olmayacağını da söyledi." dedi. Bunun üzerine ben de "O halde kehanette bahsi geçen melezlerden biri de sensin." diye atıldım. Summer ise biraz tereddütlü görünüyordu. "Aslında ben o kadar emin değilim ama şu durumda öyle gibi gözüküyor." dedi. Summer'ın olaylar karşısında bu kadar soğukkanlı davranabilmesi beni şaşırtmıştı. Ama bu iyi bir şeydi. Bildiğim kadarıyla zihin, sakinken daha iyi çalışıyordu. Ben bunları düşünürken Andy sordu: "Öyleyse maceramıza ne zaman başlıyoruz?"

Her şey tam da tahmin ettiğim gibi gelişiyordu.Summer Kheiron'un Ofisi'nden çıktığında yüzündeki endişe bir an için gözümü korkutmuştu.Kheiron'un ona ne dediğini, ona verilen bu görevi ve yanına birkaç melez alması gerektiğini anlatınca ister istemez heyecanlanmaya başladım.Hırsımı ve heyecanıma engel olamadan "Öyleyse maceramıza ne zaman başlıyoruz?" diye atlayıverdim.Summ göz göze gelmekten kaçınıyordu.Kısa bir sessizlikten sonra [color:441c=#FF2D46 ]''Sanırım hemen yola çıkmalıyız.Herkes kulübesine dağılsın ve hazırlandıktan sonra Kamp Meydanı'nda buluşalım, olur mu?'' diyerek her şeyi plalamaya başlamıştı Summ.Appz kafasını sallayarak hızla kulübesine doğru ilerlemeye başladı.Biz hiç konuşmadan yürümeye başladık.''Endişeli görünüyorsun.'' dedim Summ'a bakarak.Summ ise kafasını çevirmeden ''Endişeliyim çünkü.'' dedi.Haklıydı.Çıkacağımız bu görev çocuk oyuncağı değildi.Karşımıza çıkabilecek zorlu engellere karşı hazırlamalıydık kendimizi.
Kulübeden içeri girdiğimizde Summ hızla odasına yöneldi.Ben de onun arkasından ilerleyerek kendi odama gittim ve kapımı kapatarak giyinmeye başladım.Üstüme siyahımsı bir kot ve üzerinde saçma yazılar olan rahat bir tişört giydikten sonra dolaptan çıkardığım çantamı doldurmaya başladım.Klasik görev malzemelerini hazırlıyordum işte.Biraz para, drahmi, bir harita, kısacası işime yarayabilecek olan her şeyi koyduktan sonra duvarımdaki küçük aynanın karşısına geçerek saçımı yapmaya başladım.Basit ve pratik bir şekilde saçımı yaptıktan sonra sandalyemin üzerindeki siyah hırkayı da üstüme geçirerek odamdan çıktım.Summ daha hazırlanmamıştı.Çantamı ortak salondaki bir koltuğun üzerine atarak mutfağa girdim.Bütün bu olaylardan sonra ne kadar susadığımı fark edip koca bir bardak su içtikten sonra tekrar ortak salona geçtim.Kendimi rahat ve yumuşak koltuğa attığımda Summ da odasından çıkmıştı.Dinlenmeme zaman kalmadan tekrar ayağa kalktım ve çantamı da sırtıma geçirerek kulübe kapısına doğru ilerledim.''Hazırsın değil mi ?'' diye sordum.Summ başını sallayarak hızla ayakkabılarını giydi ve kulübeden dışarı çıktı.Ben de büyük bir çeviklikle ayakkabılarımı gelişigüzel giyerek Summ'ı takip etmeye başladım.Summ koluna taktığı çantasını kontrol ederken ''Yanında her şey var değil mi ? Nektar, ambrosia falan.Biraz da drahmi olsa iyi olur.Ve kılıcını aldın mı ? Her şeyin hazır olduğuna emin misin ? Bir şey unutmadın değil mi ?'' diye sorular sıralamaya başladı.O an fark ettim ki o aslında görev için değil benim için telaşlanıyordu.Sanırım hala kulübeye yeni gelen bir çaylak olduğumu düşünüyordu.Elimle ona sus işareti yaparak ''Summ sakin olsana biraz ! Her şey tamam.Hiçbir şey unutmadım.Benim için endişelenmene gerek yok kardeşim, inan bana başımın çaresine bakabilirim.'' diyerek koluna girdim ve bir şey demesine izin vermeden onu Kamp Meydanı'na doğru sürüklemeye başladım.April meydanın ortasında dikilmiş etrafı gözlemliyordu.Heyecanla bize dönerek ''Gidiyor muyuz ?'' diye sordu.Gerçekten de gidiyorduk.Hem de hiç gitmeyi düşünmediğim bir yere: Canavarlar Denizi'ne.Annemin bana verdiği sihirli yüzüğün parmağımda olup olmadığını kontrol ederken Kamp Meydanı'nda çıkarak ilerlemeye başlamıştık.

April'ın sorusuna karşılık başımı evet anlamında salladım ve "Evet, gidiyoruz. Elimizi çabuk tutsak iyi olur." dedim. Şu işi hemen, hiçbirimiz zarar görmeden bitirmek ve kulübeye dönüp yatağıma uzanmak istiyordum. Kendimi April ve Andrea'dan sorumlu hissediyordum. Eğer onların başlarına bir şey gelirse ne yapacağımı düşünmek bile beni yeterince korkutuyordu. Ama korkunun ecele faydası yoktu. Madem bu bir kehanetti; o zaman itiraz etmeden istenilen yere, Canavarlar Denizi'ne, gitmeliydik. Orada bizi nelerin beklediği konusunda pek bir fikrim yoktu. Oraya yalnızca bir kere, Adyali ile gitmiştim ve Sirenler'in büyüsüne kapılmaktan son anda kurtulmuştuk. Hatırladıkça tüylerim diken diken oluyordu. Ben bunları düşünürken oldukça dalmış olmalıyım ki ancak Andy'nin beni hafifçe sarsmasıyla gelebildim kendime. "Summ, sen iyi misin ?" diye sordu. Endişeli bir hali vardı. "Rengin biraz solmuş gibi sanki. İstersen biraz dinlenip sonra gidebiliriz." dedi ama hemen karşı çıktım. "Olmaz, hemen yola çıkmamız gerek. Hem ben iyiyim, merak etme Andy. Sen ve Appz kendinize dikkat edin yeter." İkisi de başlarını tamam anlamında salladılar. O sırada April, "Öyleyse şimdi Pegasus Ahırları'na gidiyoruz. Değil mi?" diye sordu. Andy ile ikimiz aynı anda "Evet." dedik ve hep birlikte ahırlara doğru yürümeye başladık. Şu anda normalde görevlere çıkarkenki halimden daha heyecanlı olduğumu hissediyordum. Bunun nedenini tam olarak anlayamamıştım. Anlamaya çalışarak da vakit kaybetmeye niyetim yoktu. Ahırlara varmıştık çünkü. Sırayla pegasuslarımızı ahırlardan dışarı çıkarttık. Tabii bu sırada etrafı kolaçan etmeyi de unutmadık. Bu bende bir nevi alışkanlık olmuştu artık. Kim bilir pegasusumla kamptan kaç kere kaçmıştım ? Kendi kendime, muzur bir gülümseme takınarak pegasusuma atladım. Şu anda çok stresli olduğum bir gerçekti ama bu stresi olabildiğince bastırmaya çalışacaktım. Aksi halde bu stresim bana negatif yönden geri dönebilirdi. Pegasusumu okşamayı bırakıp başımı kaldırdığımda April ve Andy'nin de pegasuslarının üstlerinde olduklarını gördüm. Bu, uçmaya hazır olduğumuzun bir göstergesiydi. Son bir kez etrafı kontrol ettik ve yavaşça havaya doğru yükselmeye başladık. O anlarda, yüzümü yalayıp geçen rüzgarın verdiği his gerçekten beni çok rahatlatıyor ve huzurla dolmamı sağlıyordu. Tabii etkisi kısa sürüyordu ama yine de hoşuma gidiyordu işte.

Uzun mu yoksa kısa mı olduğunu tam olarak kestiremediğim bir uçuştan sonra Canavarlar Denizi'ne geldiğimizi anladım ve Andy ile Appz'e aşağıyı işaret ederek "İşte geldik !" diye bağırdım. İkisi de bunu duyar duymaz aşağıyı merakla incelemeye başladılar. Bense, pegasuslarımızı indirebileceğimiz uygun bir yer arama çabasına girmiştim.