11. Temizlik Denetlemesi ~~~ Afrodit kulübesi

Ben kulübeye yeni geldiğim için Lara'nın vereceği görevleri merakla bekliyordum.Çok zor olacaklarını hiç düşünmemiştim. Oysa yanılmışım.Lara'nın ağzından "Rose etraf karınca,böcek kaynıyor.Temizle" lafı çıkınca "Kortuğum başıma geldi." diye düşündüm.Böceklerden hiç mi hiç hoşlanmazdım.Ama bu görevi-benim için zor da olsa-yerine getirmeliydim.Derin bir nefes aldım ve oturduğum koltuktan kalktım.Herkes gibi üzerimde pijamalarım vardı.Bu kıyafetlerle karıncaları temizleyemezdim ya?Dolabıma gidip böcek temizlemeye uygun bir kıyafet bulmaya çalıştım.Aradım,aradım,aradım...Sonunda bir tane pembe eşofman altıyla biraz da olsa eskimiş-her ne kadar eskimiş kıyafetim olmasa da-uçuk pembe bir bluz buldum.

Hemen üstümü giyindiğim gibi görevimin başına koştum.Herkes kulübenin içinde koşturuyordu.Claire mutfağı toparlıyor,Luna ise banyoyu temizliyordu.Kimsenin temizlikten zevk alıyormuş gibi bir hali yoktu.Ben de ilk olarak banyoya baktım.Ortalıkta böcek filan gözükmüyordu.Luna'ya "Kolay gelsin."deyip banyodan çıktım.Mutfağa baktım ama orada da böcekler görünmüyordu.Claire "Kapının önüne bakarsan oradaki böcekleri görürsün."deyince teşekkür edip kapıya doğru yöneldim.Kapıyı açtım ve etrafıma bakındım.Gözüme bir şey çarptı.Bir delik ve hem de karınca dolu bir delik..Aralarında da iğrenç böcekler...O an donakaldım ama sonra kendime geldim ve deliğe doğru yaklaştım.Kapının sağ tarafında karınca yuvası vardı.Sanki işlek bir cadde gibi deliğe karıncalar devamlı girip çıkıyordu.Tekrar içeri girip bir süpürge kaptım.Koşa koşa kapıya doğru giderken ecza dolabının üstünde üzerinde "böcek ve karıncaların düşmanı"yazan bir ilaç gördüm.Onu da alıp kapının önüne çıktım.

Karınca yuvasına doğru ilerledim.Ben içeri girip geldiğimden beri sanki çoğalmışlardı.İlk önce ilacın arka tarafında yazan talimatları okudum.Burnumu tıkadım ve ilacı yavaşça püskürtmeye başladım.Üzerine ilaç gelen karıncalar ve böcekler kaçmaya çalışıyorlardı ama nafile.Hiçbiri kaçamadan olduğu yerde ölüyordu.Hemen hemen bütün karıncaların üzerine ilaç sıktım.Birkaç dakika sonra hepsi ölmüştü.Buna inanamıyordum.İlk görevim hemencecik bitivermişti.Hem de çok kolay olmuştu.Bu düşüncelerden uzaklaşıp ölen karıncaları kapının önünden dışarı doğru süpürdüm.İşim bitince ortalıkta hiçbir böcek ve karınca kalmamıştı.Görevimi başarıyla yapmamın mutluluğuyla kulübenin içine girdim.

" Claire mutfağın toparlanması gerekiyor. "

Mutfak temizleme görevi bu temizlikte bendeydi. Yanımıda yardım etmesi için Ope'yi vermişti Lara. Ope'ye " sen şimdi git önce odanı topla canım bened bulaşıkları falan yıkayınca seni çağırırım onları dizersin. " dedim ve Ope'yi yolladım. Sonra'da mutfağa gittim. Öncelikle bulaşık makinesini boşaltmaya karar verdim. Bunun için bardakları koyacağım rafı açtım. Dolapların içi çok kirlenmişti. Yok bu durumda önceliğim dolapları boşaltıp silmek olmalıydı. Tek tek bütün bardakları, tabakları... indirmeye başladım. O sırada yanıma Marie geldi. Böcek, karınca arıyordu. Bu onun ilk temizliğiydi ve Lara ona böcekleri yoketmsi görevini vermişti. Eminimki ilk temizliğinde temizlikten nefret edecekti bizim gibi. Bana daha hiç karınca yok etme görevi verilmemişti. Doğrusu almakta hiç istemiyordum. Böcekelrden nefret eden biri için bu görev epey bir zor olurdu. Gerçi kardeşim Marie'de nefret ediyordu. En azından öyle görünüyordu. Zaten bir Afrodit çocuğu nasıl nefret etmezdi ki?

Kardeşime yardımcı olmak amacıyla kapısının arkasına bakmasını söyledim. Dİğer kardeşlerimden görmüştüm bunu. Hep kapıların ve dolapların arkalarından çıkıyorlardı bu lanet böcekler. Marie kapısının arkasındaki böceklerin hakkından gelmişti. Orada birtane bile böcek ve karınca kalmamıştı. Yalnız sanki böcek ilacını biraz fazla sıkmıştı. Hemen burnumu kapatarak mutfağın bütün pencerelerini açtım. Kardeşiim işini başarıyla bitirmenin zaferiyle içeri başka böcek aramaya gitmişti. Mutfakta bu kokuyla kalan ise ben olmuştum. Camın önünde nefes alarak kokunun gitmesini bekledim.

5 dakika sonra kokudan eser kalmamıştı. İçerdeki tozlar çıksın diye camları kapatmadan işime döndüm. Bardakların hepsini 15 dakikada indirmiştim. Bardakların hepsi rengarenti ve hepsi de çok şekerdi. Bu yüzden onları kırmamaya dikkat ettim. Kırsam heralde kardeşlerim bana çok kızarlardı. Bardaklar bitince tabakları indirmeye başladım. O arada yanıma Alex geldi.

" Kolay gelsin Clay. Yemek yapacağım. " Sıcak gülümsemesiyle bir tencere çıkartmaya başladı.

Bütün gün dışarıdaydım. Belki temizlik biter de ben sonuna yetişmiş taklidi yaparım diye oyalanmıştım. Sonuçta temizlik beş-altı saatten fazla süremezdi değil mi? Kulübeye dönünce çok fena yanıldığımı anladım. Selam vermeye kalmadan Lara'nın sevgi dolu (!) sesiyle karşılandım."Bella!Sen bütün gün neredeydin? Seni göremedik! Şimdi de sadece senin odanın temizliği,yerlerin silinmesi ve yerlere saçılan eşyalarının yerini bulması kaldı! Hadi ama! Ne bekliyorsun? Davetiye mi?" Artık kaçış yoktu. Kenarda duran süpürgelerden birini alıp seslendim: "Odamı temizleyeceğim o zaman! Yer silmek zor iş!"Cevap beklemeden yerlerde duran kıyafetlerimi, kitaplarımı, makyaj malzemelerimi ve tokalarımı topladım. Kirlenmiş olanlara çamaşır yolu gözükmüştü. Diğer kirlilerin yanına fırlatıp odama yöneldim. Hareketlerimi kısıtlayan mini elbisemden kurtulup kotumu giydim. Temizliğe hazırdım- Ne kadar olabilirsem!

Odamdaki manzara beni dehşete düşürmüştü. Hiç dikkat etmeden her yere attığım eşyalarımın bir kısmı dolabımdan, bir kısmı ise kitaplıktan sarkıyordu. Hepsini alıp söylenerek yatağıma fırlattım. İşkence başlamıştı. Kıyafet katlamaktan nefret ederdim.Yaklaşık yarım saat süren kıyafet toplama sürecinin sonunda terlemiş bir halde eşyalarımı yerli yerine yerleştirdim. Geriye kitaplığımın toplanması, çöplerin süpürülüp dışarı atılması ve gereksiz yer kaplayan eşyalarımın kutulara konması kalmıştı. Yanımda getirdiğim süpürgeyi alıp çöp birikintilerine karşı savaş açtım. Bu çöp dağları nasıl oluşmuştu böyle? Bir türlü geçmiyorlardı. Pes edip hepsini tek tek alıp poşete attım. Artıkları da ıslak bir bezle silip çöplerimi dışarıda duran kovaya fırlattım. Odama geri dönüp kitaplığımdaki çeşitli ıvır zıvırı boşaltıp baştan yerleştirdim.. Oraya ait olmayan ve nereden çıktığını bilmediğim sürahi ve kahve ile kirlenmiş bardak gibi şeyleri mutfakta bulaşık dağının ardında uğraşan Claire'e verdim.Biraz daha bulaşık çıktığı için çok mutlu-!- görünüyordu. Onu daha fazla sinirlendirmemek için odama dönüp fazla eşyalarımı kutulara yerleştirdim. Bununla birlikte bütün işimi bitirmiştim. Rahat bir nefes alarak banyoya yöneldim. Orada çalışan zavallı kardeşlerime kolay gelsin deyip yüzümü yıkadım. Odama dönüp üstümdekileri çıkardım Biraz daha rahat olan başka bir şeyler giymek için dolabıma yöneldim ama pijamalarım yatağımın üstünden adeta beni çağırıyordu. Tekrar fikrimi değiştirip onları giydim. Bütün günün sonunda rahat bir nefes alır gibi olmuştum ki Lara'nın sesiyle kendime geldim: "Bella! Odanı temizleyip, çöplerini süpürdün mü? Yerlerdeki eşyalar da kalktı değil mi? Odama gelip etrafa baktı. Onu memnun etmiş olacağım ki başını hafifçe salladı:"Eh, fena değil! Şimdi biraz dinlenebilirsin. Başka iş olursa çağırırım!" SÖzünün bitmesine kalmadan ben kendimi yatağıma fırlatmıştım bile.

Dolardaki bütün porselenleri indirmiştim. Şimdi dolapları silebilirdim işte. Temiz bir bez almak için banyoya giderken kapısı açık olan Bella'nın odasından içeri baktım. Oda gerçektende ince bir detayla temizlenmişti. Gözlerim yatağın üstüne ggelince ise bu temizlikten fena halde yorulan birini gördüm. Bella ya yorgunluktan ölüyor gibiydi yada iyi bir tiyatrocuydu. Birdaha odasına bakınca biraz dinlenmeyi hakettiğine kanaat getirdim. Odasınndan çıkıp banyoya gittim. Banyoda Anna renlklilerle beyazları ayırıyordu.

Göz kırparak " Kolay gelsin Anna " dedim. Anna korktuğum cevabı verdi: " Kolaysa başına gelsin. " bu cevaba hiçbir şey söyleyemeden temiz mavi bezimi alıp tekrar mutfağa döndüm. Alex yemek yapmaya başlamıştı çoktan. Sandalyenin üstüne çıkarak en üstteki dolapların tepelerini silmeye başladım. " Aman Tanrım! " ne kadarda çok toz olmuşlardı bunlar. Alez ne olduğunu anlayınca gülmeye başladı. Biraz sonra sinirden bende gülmeye başladım. Lara'nın mutfağa dalmasıyla Alex'le birlikte aynanda sustuk. Lara gülememize gelmiş olmalıydı. Alex'le aynı anda işimizi yapıyormuş gibi davrandık. Lara anlamıitı ama anlamamazlıktan gelip bir bardak su alıp işine döndü. Lara mutfaktan çıkınca Alex'e bakıp gülümsedim. Alex'de " Ucuz atlattık. " diyerek gülümsedi ve tekrar işimize döndük.

Toz alma işlemim 20 dakika sonra bitti. Elimi belime götürdüm. Fena halde ağırıyordu. Fkat mola veremeyecek kadar daha çok işim vardı. O anda bulaşık makinesi tık etti. Bulaşık makinesine koyduğum bulaşıklar yıkanmıştı. Şimdi bana bulaşıkları raflara dizecek bir gönüllü lazımdı. Hemen tekte kardeşlerime bakmaya gittim. Luna banyoyu temizliyordu ve sanırım işi daha birkaç saate bitmezdi. Onu geçip yürümeye devam ettim. Thay dinleniyordu. Tam ondan bana yardım etmesini isteyecekken " Hiç bana bakma yeni tuvaleti temizledim. Biraz dinleneceğim. Ölüyorum. " dedi. Onuda es geçtim ve odalara bakmaya başladım. Rose böcekler ve karıncaları araaya devam ediyordu. Oda olmazdı. Devam ettim. Bella'nın odasına geldiğimde Bella hala yataqktaydı. 20 dakikadır uyuyordu. Anlaşılan uyuya kalmıştı. Bu kadar dinlenmek yeterdi. Şimdi temmizlik zamanıydı.

" Bella. Kardeşim hadi uyannnn. " Bella uyanmamakta ısrarcı olunca dürtmeye başladım. Bu işe yaramıştı. Bella uyanınca " N'oluyor ya? " dedi şaşkınlıkla. " Bana yardım etmen gerekiyor. " Bella bu isteğimi başta kabul etmesede sonradan kabnul etmek zorunda kaldı. Çünkü burada herkes çalışacaktı. Yatmak yoktu. Kardeşim Bella'yla mutfağa yöneldik. Bella'nın uykusunda eser kalmamıştı şimdi.

Tam da güzel güzel uyuyup rüya görürken beni sarsan bir el ve seslenen Claire'in alarm gibi sesiyle uyandım. " Bella. Kardeşim hadi uyan. " Buna bir anlam verememiştim. Ben zaten odamı temizlemiştim ama demek yeterli değildi. Şaşkınlıkla: " N'oluyor ya? " dedim. Aniden uyandırılınca hep garip tepkiler verirdim. Bu da kesinlikle bir "Aniden Uyandırılış" tı. Claire tekrar beni zorlamaya başladı: " Bana yardım etmen gerekiyor. " Uzun süre direndikten sonra yapacak bir şey olmadığını anladım. Bu kulübede dinlenmek diye bir şeyin adı bile geçmiyordu anlaşılan. Üstümü başımı düzeltip Claire ile birlikte mutfağa yöneldim.

Mutfakta hayatımda gördüğüm en büyük yıkanmamış bulaşık dağı ve yanında dahada büyük bir kurulanmayı bekleyen bulaşık dağı vardı. Aklıma Claire'in bütün gün mutfakta olduğu geldi. Demek bunlarla uğraşıyordu ve hala da bulaşık vardı. Yapaca bir şey yoktu, kız haklıydı yani. Bu bulaşıklar ve yerleştirilecek eşyalarla tek kişi asla baş edemezdi. İç geçirip yeni işkenceye doğru yöneldim ve kurulanmayı bekleyen bulaşık ddağından bir iki tabak alıp kuruladım. Sonra yerine yerleştirdim. Uykum artık mecburen açılmıştı. Bu bulaaşıkları üç denetleme için mi yıkıyorduk yoksa bir denetleme için mi? Ben çilemi doldururken Claire de diğer dağı bulaşık makinesine koyarak küçültmeye çalışıyordu. Anlaşılan daha çok işimiz vardı!

Kızlar bugün biri bitirsin yoksa 1 puan kırabilirim

Uyarı için sağ ol Mia ama gerek kalmadı. Ben bakıyorum. Değerlendirmede.