Yanlış Mağazadayız Galiba

Annemle aramızdaki sorunları tamamen çözmüştük artık.Ben onun evliliğini ve Los Angeles’a taşınmasını kabullenmiştim, o da bütün bunları bana haber vermeden gerçekleştirdiği için benden özür dilemişti.Her ne kadar evlendiği için sevinmesem de buna itiraz da etmiyordum.Eğer bu evlilik annemi mutlu edecekse benim için her ne kadar zor olsa da ben de bu evliliği kabul edecektim.Sonuçta öz olmasa da annemdi o benim.Bu yaşıma kadar öz zannettiğim üvey annemdi o benim.Öz annemden daha yakındım ona.

Her şey harika gidiyordu ama kampa geri dönmeme iki gün gibi az bir zaman kalmıştı.Annemle geçirdiğim bu güzel tatilin sonuna gelmiştim.Kalan bu zamanımızı da beraberce alışveriş yaparak geçiriyorduk.Yine annemin yeni evi için çıkmıştık alışverişe.Los Angeles’ta yeni kocasıyla beraber aldığı bu ev sıradan bir apartman dairesi değildi, geniş bir bahçesi ve küçük bir havuzu olan müstakil bir evdi.Bu yüzden de annemin bu yeni evinin bahçesi için bahçe eşyaları almaya çıkmıştık.Annemle ev alışverişine çıkmak benim için çok keyifliydi.Onun bu yeni hayatındaki yeni bir başlangıç olacak yeni evi için eşya seçmesinde yardımcı olmak beni mutlu kılıyordu.Anneme yardım edecek olmanın verdiği mutluluk yüzünden suratımda aptal bir gülümseme ile yürüyordum.Annemin neşeli sesiyle kendim geldim.''Sence bahçe için cüce heykelleri mi alayım yoksa havuz için plastik flamingo maketleri mi?'' diye sormuştu annem.''Bence hem bahçe için cüce heykelleri hem de havuz için plastik flamingo maketleri al.'' dedim.Annem de sırıtarak ''Seni mi kıracağım?'' dedi. Uzun bir süredir yürüyorduk ama hala bahçe eşyası satan bir dükkana rastlamamıştık.Annem kolumdan tutarak ''Aa, bak şurada bir tane bahçe cüceleri mağazası var.'' diyerek bana dükkanın tabelasını gösterdi.O an ayakkabılarımı bağlamakla meşgul olduğum için tabelayı incelemeye zamanım olmamıştı.Dükkandan içeri girdiğimizde her tarafta parmak kalınlığında toz tabakası ve heykellere yapışmış örümcek ağları vardı.Anneme yüzümü buruşturarak baktım ve ''Anne buradan bir şey alınmaz, her yeri örümcek ağı sarmış.'' dedim.Annem itiraz ederek ''Boş ver, hem böylece daha fazla indirim yaptırabiliriz.''dedi sinsi bir gülümsemeyle.Peki o zaman anlamında başımı salladım ve mağazanın içerisinde dolanmaya başladım.Hala kimse gelmemişti yanımıza.Bu mağaza başıboş bırakılmış olmalıydı.Halbuki insan heykelleri gerçekten çok başarılıydı.Sanki gerçek gibiydi.Hatta biraz fazla gerçekçi...Diğer heykellere de dikkatli bir şekilde bakarken aklıma dank etti.Burası Medusa’nın yeriydi.Emin olmak için hemen dışarı çıkarak mağazanın tabelasına baktım ve gördüğüm şey tam tahmin ettiğim gibiydi.''Em Teyze’nin Bahçe Cüceleri Mağazası'' yazıyordu tabelada.Hızla ve heyecanla tekrar mağazadan içeri girdim.Annemin kolundan tutarak ''Hemen buradan gitmeliyiz.'' dedim onu sürüklerken.Annem beni durdurmaya çalıştı ve ''Grace ne yapıyorsun sen?'' diye bana çıkıştı.''Anne gerçekten şu an sadece dediğimi yap.'' diyerek ona durumun ciddiyetini kavratmaya çalıştım.Mağazadan iyice uzaklaştığımızda annem durdu ve ''Bak beni acele ettirdin, çantamı unuttum.'' dedi.Geri dönüp çantayı alma lüksümüz yoktu aslında ama ''Of anne, ben gidip çantanı alacağım.Sen yürümeye devam et.Evde görüşürüz.'' diyerek geri geri yürümeye başladım.''Grace hemen buraya gel, hiçbir yere gidemezsin!'' diyerek gitmeme engel olmaya çalışıyordu annem.''Anne gerçekten bu konu hakkında tartışacak mıyız?Bir şey olmayacak söz veriyorum.Çantayı alıp eve geri geleceğim.'' diyerek annemi ikna ettim.Hızlı hızlı yürürken arkamdan annemin beni gözetlediğini fark edebiliyordum.Mağazaya girdiğimde annemin tezgahın üzerine bıraktığı çantayı hemen görmüştüm.Koşarak tezgahın yanına gittim ve çantayı aldım.''Ah sevimli bir melez daha!'' dedi arkamdaki bir kadın sesi.Yavaş yavaş geri döndüğümde arkamda kafası siyah bir örtüyle bağlı ve gözünde siyah gözlüğüyle sinsice gülümseyen Medusa duruyordu.''M-Medusa!'' dedim korku ve heyecanla.Medusa ellerini başındaki örtüye götürmüştü ve yavaş yavaş örtüyü çıkarıyordu.Örtüyü kaldırdı ve yere attı.''Evet seni küçük melez, bir de yılanlarımla tanış bakalım.'' diyerek yüksek sesle bir kahkaha attı.Gözlüğünü hala çıkarmamıştı ve ben de çok geçmeden onu atlatmalıydım.Kılıcımı çıkararak havaya kaldırdım ve ''Uzak dur benden!'' diye bağırdım.Medusa yine bir kahkaha attı ve ''Aynı annen Athena gibi kibirlisin.Sen en iyisi benim güzel gözlerimle de tanış.Bu mağazaya çok yakışacaksın!'' dedi.Gözlüğünü çıkarır çıkarmaz arkamı dönmüştüm.Şimdi ona nasıl direneceğimi bilmiyordum.Gözlerimi sıkı sıkı kapatmışken Medusa’nın başındaki yılanların tıslamasının iyice yaklaştığını hissediyordum.Gözlerimi açtım ve o an Medusa’nın kılıcımdaki yansımasına baktım.Ah, gerçekten de çok çirkindi ! Ona fark ettirmeden kılıcımı kaldırdım ve ''Sen de benim kılıcımla tanış bakalım !'' diyerek kılıcımı boynuna doğru savurdum. İnanmıyorum! Tek hamlede onun kellesini koparmayı başarmıştım.Kafasındaki yılanlarla iğrenç görünüyordu.Başından çıkarıp yere attığı siyah örtüye kafasını sarıp yanıma aldım.Annem bunu gördüğüne pek sevinmeyecekti.

Rp bitmiştir. ~