Yanlış Alarm

Rose ile kulübemize geldiğimiz sırada kapıda bir not buldum. Kardeşim bana meraklı gözlerle bakarken bende sessizce mektubu okudum ve şaşkınlıktan gözlerim açıldı. Bu kağıdı kimin getirdiğini ve Hera'nın neden bugörev için ben ve Sere'yi görevlendirdiğini bilmiyordum. Çok şaşırmıştım ama yine de yanımda Sere'nin olmasından mutluydum. Ardından başımı mektuptan kaldırarak kardeşime baktım ve "Tanrıça Hera'nın kolyesi kaybolmuş kardeşim. Bunun içinde ben ve Sere'yi görevlendirmiş. Neden bizi seçti bilmiyorum ama onun yanına gitmeliyim." dedim. Rose'de buna şaşırmış olmasına rağmen başını tamam anlamında sallamakla yetindi. İtiraz edemeyeceğini biliyordu, ne de olsa bunu bizden isteyen Hera'ydı. Kardeşime erken geleceğimi söyleyerek yanından uzaklaşarak Sere'nin yanına yani Athena kulübesine doğru ilerledim. Kapıyı çaldığımda kapıyı açan Lucy oldu.

"Selam Lucy."

Gülümseyerek beni karşıladı ve ne olduğunu sordu. Sere'yi görmek istediğimi söyleyince beni içeri aldı. Ardından Sere'yi yatağının üzerinde çizimlerini yaparken buldum. Anlaşılan onun Hera'nın isteğinden haberi yoktu. Ardından yanına giderek yatağına oturdum. Beni daha yeni fark ediyor olmalıydı ki bana bakarak gülümsedi. "Hoşgeldin Lia." diyerek sarıldı. "Hoşbuldum." dedikten sonra Sere bakışlarımda bir tuhaflık olduğunu anlayarak " Ne oldu Lia?" diye sordu. Aslında anlamasına şaşırmamam gerekirdi. Ne de olsa en yakın dostumdu ve beni çok iyi tanıyordu. Güümseyerek Sere'ye baktım ve "Hera'nın isteğinden haberin var mı bitanem?" diye sordum.

Sere'nin yanından ayrılarak kulübeme geri döndümi Üzerimi değiştirmek ve rahat bir şekilde Hera'nın yanına gitmek istiyordum. Kulübeye geldiğimde Rose yanıma gelerek ne olduğunu sordu. Ona Sere'ye haber verdiğimi ve üzerimi değiştirip çıkacağımı söyledim. Yine de kardeşimin soruları bitmeyince hızlıca dolabıma yönelerek kıyafetlerimi seçtim. Kıyafetletrimi giyinip saçımı taradıktan sonra çantamı aldım ve kulübeden çıkmak için ilerledim. Ama Rose beni çıkmadan yakalayarak yine soru sormaya başladı. Sonunda bana kızarak "Sen geri gelince görüşeceğiz kardeşim." dedi. Bende başımı tamam anlamında sallayarak, kendimden emin bir şeilde çıktım ve Thalia ağacının yanına doğru ilerlemeye başladım. Kardeşime kendimi sonradan affettireceğimi bildiğim için kafamdaki düşüncelerden uzaklaştım ve görece kkonsantre olmaya çalıştım. Thalia ağacının oraya vardığımda Sere'nin benden önce geldiiğini gördüm. "Bekletmedim umarım." dedim Sere'ye ve ardından pegasuslarımızı çağırdım. "Hayır bekletmedin hayatım." diyince rahayladim ve gülümsedim. Pegasuslarımız yanımıza gelince öncelikle Alice'yi okşadım ve sonra bizi götürmelerini istediğimiz yeri söyledim. Ona baktığımda o da benim yaptığımın aynısını yapıyordu. Gülümsedim ve pegasuslarının havalanmasıyla yolculuğumuza başladık.

Olimpos'a geldiğimde özlemle baktım buraya. Aslında bu aralar görevler sayesinde buraya çok uğrar olmuştum ama yine de burasının ayrı bir güzeliği ve özlemi vardı. Düşüncelerimden Sere'nin dedikleriyle sıyrıldım ve düşündüm. Hera'nın evinin nerede olduğunu tam olarak bilmiyordum ama daha önce duyduğumu hatırlıyordum. Sere'ye dönerek "Tam olarak bilmiyorum aslında ama hatırlıyor gibiyim. Eğer bana güveniyorsan gel ben seni götüriyim." dedim. Tereddüt ediyordum ama Sere benden hiç tereddüt etmeden tamam diyerek kabul etmişti. Gülümseyerek başımla onayladım ve hatırladığım -yada tahmin ettiğim- yerlerden geçirdim ve sonunda bir evin kapısının önünde durduk. İç çekerek "Burası diye hatırlıyorum Sere." dedim. O da başıyla onayladı ve içeri girmek için kapıyı çaldı..

Kolidorda Sere ile yürürken birden bire kendimizi bahçede bulduk. Sere'ye baktığımda ona bana şaşkınca ve merakla baktı. Nasıl buraya gelmiştik bilmiyordum. Etafa bakındığım sırada karşımda güzeller güzeli birini gördüm. Bu beni ilk başta şaşırtsa da ardından bunun Tanrıça Hera olduğunu fark ettim. Sere de gözlerini benim baktığım yöne çevirdi ve benimle aynı tepkiyi verdi. O da Tanrıça'nın bu kadar güzel olduğunu düşünmüyordu anlaşılan. Sere'ye baktım. Birimizin konuşmaya başlaması gerekiyordu ama Sere hiç konuşacak gibi durmuyordu. Bende sakince derin nefes alarak "Merhaba Tanrıça Hera. Ben Poseidon kızı Cornelia, arkadaşımda Athena'nın kızı Serena." dedim ve sustum. Aslında bizi tanıdığını düşünüyordum ama yine de tanıtma gereği duymuştum. Tanrıça Hera bize hafifçe gülümseyerek "Hoşgeldiniz melezler. Sizi buraya çağırma nedenimi biliyorsunuz. Kolyem kayıp olmuştu ama bulundu. Sizi buraya kadar çağırıp yorduğum için üzgünüm." dedi ve bizi incelemeye başladı. Bunu duyduğuma çok şaşırmıştım. Yani şimdi biz buraya boşu boşuna gelmiştik. Aslında Tanrıça Hera'yıgörmemiz iyi olmuştu ama.. Kafam karışmıştı. Bu sırada Sere konuşmamız gerektiğini benden önce fark ederek kendine geldi ve konuşmaya başladı..

Biraz daha Tanrıça Hera ile konuştuktan sonra Sere'ye baktım. Uzun bir süredir buradaydık ve kardeşlerime çabuk döneceğimizi söylemiştik. Şimdi bir görevimiz olmadığı için kampa geri dönmemiz de bir sorun olmazdı. Sere'ye gidelim mi anlamında işaret ettim ve o da kabul etti. Daha kampta da işlerimiz vardı.

"Tanrıçam sizinle tanıştığımız için çok menmnun olduk ama artık biz kampa dönsek iyi olucak." dedim ve Sere de beni onaylarcasına başını salladı. Bunun üzere Tanrıça Hera en güzel gülümsemesiyle bizi karşıladı. " Tabi melezler." diyerek bizi uğurladı. Son defa Hera'ya baktıktan sonra bahçeden çıktık ve kendimizi yine o uzun kolidorda bulduk. Kolidorda biraz daha ilerledikten sonra pegasuslarımızı çağırdım. Hemen beni duyup geldiler ve bizde binerek kampa doğru gitmeye başladık. Yolda giderkende konuştuğuıumuz tek konu Tanrıça Hera'nın iyi biri olması ve güzelliğiydi..


(Sereninde ekleyeceği bir şey yoksa rp bitmiştir!)