Gri bir pegasus ediniyorum.

Odamın temizliği bittikten sonra dışarı çıktım. Dışarısı biraz öncekinden daha kalabalıktı. Akşam yemeği saati geliyor olmalıydı. Lockwood'u bulup kampın etkinlik listesini istemeliyim diye düşündüm. Böyle giderse kampa alışmam zor olacaktı. Etrafıma bakına bakına ilerde duran kulübe gibi biyere gittim. Biraz kötü koktuğunu söylemem gerek. Kapıyı açtığımda buranın bir ahır olduğunu anladım. Sıradan bir ahır değildi ama burası, kanatlı atlar vardı resmen. Hepside çeşit çeşitti. Ahır atların gökkuşaüı rengindeki tüyleriyle aydınlanıyordu resmen. İçimdeki meraklı dürtüye karşı koyamadım ve içeri girdim.
Atların bazıları beni görünce kişnemeye başladılar. Onlara aldırmadan ahırın içinde ilerledim. Neydi ki bunlar? Birden Maria devreye girdi.

'Pegasus canım.'

"Ah, sağol."

Biraz daha ilerleyince ahırın en dibindeki köşede buz mavisi gözleriyle ruhumu delip geçen bir pegasus gördüm. Okadar etkilenmiştim ki... Gri renkteydi ve gözlerinin kenarlarında koyu sarı, çizgi halinde tüyler vardı. Aynı şekilde bu çizgi halindeki koyu sarı tüyler kanatlarının ve yelelerinin arasından da uzanıyordu. Yavaş adımlarla ona doğru yürüdüm. Yanına gelince bana doğru yaklaştı. O buz gibi gözleriyle bana bakıyordu. Okadar kanım ısınmıştı ki ona! Az ileride duran bir şeker kesesinden biraz şeker alıp ona uzattım. Büyük bir zevkle yemeğe başladı. Ona bakarken çok eğleniyordum. Şekerler bitince sanki öper gibi yanağımı yaladı. İçimden bir ses, (Maria değildi ama.)

'O senin...'

diyordu. Bana sakin gözlerle bakan Pegasus'a döndüm.

"Sen benim misin?"

dedim aptal aptal. Sonra kıkırdadım.

"Sen benimsin! Çok asil bir pegasussun sen! Adın da Soğan!"

Koyduğum ismi kendim bile garipsedim. Daha sonra da Pegasusu sevmeye koyuldum.