Hırslı Bir Mücadele.

Sere ''Dikkatli ol!'' dediğinde bunun gerçekten de ciddi bir yarışma olduğunu anlamıştım.Elimde sıkıca kavradığım kılıcım, sırtımda taşımakta zorlandığım zırhım vardı.Heyecanla ilerliyordum.Henüz bir stratejimiz yoktu, varsa bile buna ben dahil değildim.Sere bir iki adım önümde bana liderlik ederek ilerliyordu.Bayrak Kapmaca Yarışı'na ilk kez katılıyor olduğum için beni yalnız bırakmak istemiyor olmalıydı.Sere bir iki adım gerileyerek durdu ve bana dönüp sessiz olmam için elini burnuna götürerek ''Saklan!'' dedi.Sanırım karşı takımdan birilerini görmüştü.Ona soru sormadan geniş gövdeli bir ağacın arkasına geçtim.Sere de yanımdaki diğer ağacın arkasına çömelerek gizlenmişti.Cebinden çeşitli silahlar çıkararak tekrar ayağa kalktı ve bana bakarak ''Ben ilerliyorum, sen de bayrağın yerini ara!Sakın yakalanma!'' dedi.Bunu der demez koşmaya başladı ve kısa bir süre sonra gözden kayboldu.Ben de ağacın arkasından çıkarak ilerlemeye başladım.Elimde kılıcım, temkinli adımlarla bayrağı arıyordum.Ormanın içerisinde hızla koşuyordum.Karşıma çıkan melezleri alt edemesem de onları atlatmayı başarıyordum.Ben koşmaya devam ederken arkamdan biri beni tuttu ve döndürdü.Tüm dengemi kaybetmiştim, neredeyse kılıcımı düşürecektim.Kendime gelip gardımı aldığımda karşımdaki melez çoktan saldırıya geçmişti.''Seni çaylak, direk bayrağa doğru ilerleyip onu alabileceğini mi sanıyorsun?'' dedi karşımdaki melez.Ona doğru bir hamle yapıp taarruza başlamıştım.Bayrağa doğru gittiğimi bilmiyordum bile.Ama sanırım bu işime yarayabilirdi.Kılıcımı onun darbelerine karşı kendimi korumak için kullanıyordum.Yavaş yavaş beni etkisiz hale getirmeye başlamıştı.İyice gerinip bana doğru yaptığı darbede avantajı ele geçirerek ona kılıcımla çelme taktım ve oradan uzaklaştım.Hızla ilerlemekte olduğum yere doğru koştum.Eğer karşıma çıkan bu melez blöf yapmamışsa bayrağa ulaşabilirdim.Evet evet, işte bayrak oradaydı!Bayrağı gördüğümde duyduğum o heyecanla fevri bir hareket yapıp bayrağa doğru koşmaya başladım.Ah, bu ne salaklık! Tabi ki bayrağın etrafında melezler vardı.Eğer beni görmemiş olsalardı geri çekilecektim.Ama artık çok geçti.Kılıcımı havaya kaldırarak bana doğru gelen melezlere saldırmaya başladım.En az 4-5 kişilerdi ve ben bir kız olarak onlara daha fazla direnemezdim.Kendi kendime konuşuyordum.''Bir şey yok, kimse bayrağınızı almayacak.'' ''Sakin olun ve dağılın.'' ''Korkmayın, ben rakibiniz değilim.'' diyerek mırıldanıyordum.Tam kılıcımı yere atacak ve geri çekilecekken melezler yavaş yavaş gerilemeye başladı.Bana karşı olan saldırılarını durdurmuşlardı.Ne olduğunu anlamıyordum.''Ne korktunuz mu, hadi gelsenize!'' diye bağırarak aptallık yaptım ve melezler tekrar kılıçlarını kaldırarak bana doğru yürümeye başladılar.Ne olduğunu tam olarak çözememiştim ama sanırım onları etkileyebiliyordum.Tekrar odaklandım ve ''Bayrağınızı almayacağım, benden uzaklaşın!'' diye içimden tekrar etmeye başladım.Bu sefer odaklanmak daha zordu ya da tahmin ettiğim gibi onları etkileyemiyordum.Sanırım böyle bir gücüm falan yoktu.Sinirlenip ''Defolun buradan!'' diye bağırdım.Melezler gözlerini bana dikerek gerilediler.Başka bir şansım olmayabilirdi.Hala şaşkınlıkla onlara bakarken ''Andy çabuk kaç!'' diyerek koşan Sere geldi.Onu görür görmez koşmaya başladım ama kaçmak için değil bayrağı almak için.Sere'nin bağırmasından olacak ki melezler kendilerine gelip bana koşmaya başlamışlardı.Kılıcını kaldırarak bana doğru sallamıştı biri.Ama artık her şey bitmişti.Bayrak elimdeydi.Sere sevinç çığlıkları atarak bana doğru koşmaya başladı.Bir yandan çığlık atıyor bir yandan da kollarını bana sarıyordu.Bana sarılmayı bırakıp gözlerini sonuna kadar açarak ''Sen, bunu nasıl yaptın?'' dedi.Sanırım onları etkileyebildiğimi görmüş olmalıydı.''Bilmiyorum, sadece yaptım işte.'' dedim masum bir şekilde.Sere ''Sevgili kardeşim, öyle görünüyor ki artık senin de bir özel gücün var.'' dediği zaman bundan daha mutlu olamazdım.Zafer bizimdi.Yeni özel gücüm de benimdi.

#Rp bitmiştir.