Küçük Bir Kaçamak

Çoğu boş zamanımızda yaptığımız gibi yine Andy ile bulmaca çözüyorduk. "Yiyecek maddelerinin satıldığı dükkan. Altı harfli." "Market." diye cevap verdim. Andy yanıtı kutucuklara yazdıktan sonra kalemi masaya bıraktı ve içini çekti. "Ne oldu Andy ? Sıkıldın mı ?" Andy içini çektikten sonra "Sıkılmak değil de, market deyince birden abur cuburları ne kadar sevdiğimi ve uzun zamandır yemediğimi hatırladım." Ah, evet. Ben de uzun bir süredir abur cuburlardan uzak durmak zorunda kalmıştım. Malum, kamp kuralları. Ama küçük bir kaçamağın bize çok fazla sorun çıkartacağını sanmıyordum. Andy'ye döndüm ve hevesle "Kamp Marketi'ne uğramaya ne dersin Andy ?" diye sordum. Andy başlarda kararsız gibiydi ama sonra yavaş yavaş yüzü aydınlanmaya başladı. "Neden olmasın ?" Bu cevap üzerine ikimiz de yerimizden kalkıp dolaplarımıza koştuk. Ben eski kotumu ve üstüme de mor kazağımı giydim. Fazla süslenmeye gerek olmadığını düşünüyordum. Aslında böylesi daha iyiydi, dikkat çekmezdik hiç olmazsa. Salona girdiğimde Andy de hazırlanmıştı. Ona gülümseyerek yanıma bir miktar para aldım ve birlikte kulübeden çıktık. Hızlı adımlarla Kamp Marketi'ne yürürken içimden 'Umarım markette abur cubur namına bir şeyler vardır...' diye geçiriyordum.

Her zaman yaptığımız gibi Summ ile bulmaca çözerken Summ Kamp Marketi'ne gitmeyi önerdi.Aslında içimden gitmek gelmiyordu ama onu kırmak istememiştim.Hem biraz abur cubur yemek de beni iyi hissettirebilirdi.Üstümüzü değiştirdikten sonra kulübeden çıktık.Bir yandan konuşuyor bir yandan da markete doğru ilerliyorduk.Marketten içeri girdiğimizde oradaki tek görevli bize bezgin gözlerle baktı.Onun haline acıdıktan sonra marketin içinde ilerlemeye başladık.Ah, evet sonunda biraz abur cubur yiyebileceğim derken raflarda duran yiyecekleri görünce hayal kırıklığına uğramıştım: Yosun suyu, kekikli ekmek, pırasalı pizza...
Raflara bakan Summ'ın da benim gibi hayal kırıklığına uğradığı belliydi.Summ her ne kadar pek gönüllü olmasa da marketin diğer kısımlarını da dolaşmayı kabul etti.Gördüğümüz şeyler hiç de iç açıcı değildi ama yine de tadı güzel olan bir şey bulabileceğimiz umudundaydım.Marketin en kuytu köşesine kadar ilerlemiştik.Tam ara kısımlara doğru yürümeye başladığımızda rafın altına bir şeyler gizleyen bir Hermes kızı görmüştüm.Summ ise etrafına bakmaktan fark edememişti.''Çabuk gel benimle!'' diyerek onu kolundan tutup çekmeye başladı.Hermes kızı hala elindeki paketleri saklamakla uğraşıyordu.Onun yanına vardığımızda ''Öhöm öhöm!'' diyerek beni fark etmesini sağladım.Kız beni gördüğü zaman gözleri fal taşı gibi açılmıştı.Belli ki birine görünmemesi gerekiyordu.Aklımdaki planı devreye sokarak konuşmaya başladım ''Görünüyor ki Hermes Kulübesi iş başında.'' dedim muzipçe.Kız gözlerini mahzunca devirerek ''Bunu kimseye söyleyemezsiniz!'' dedi.Böyle diyeceğini tahmin etmiştim.Planımın işe yaramasında duyduğum mutlulukla ''O zaman biz de bu hazineden pay isteriz.'' dedim.Kız tam olmaz diyecekken Summ plana dahil oldu ve market görevlisine sesleniyor gibi yaptı.Kız hala kararında inatçıydı ama Summ'ın ciddi olduğumuzu göstermesi üzerine çaresiz kalmıştı.''Abartmadan alabilirsiniz ve sakın yakalanmayın!'' diyerek oradan tüydü.Ben de kardeşime dönerek çak bakalım dercesine elimi uzattım.

Hermes çocuğu bize hızır gibi yetişmişti. Tam abur cuburlardan umudumuzu kesmişken çıkmıştı karşımıza. Tabii onu görünce çok sevinmiştik. Yiyecekleri bizimle paylaşması için onu biraz tehdit etmek zorunda kalsak da sonunda amacımıza ulaşmıştık. Kardeşim Andy'nin uzattığı eline çaktım ve marketteki görevliye çaktırmadan abur cuburların olduğu rafa yöneldim. Hermes kızının sakladığı yerdeki yiyecekleri görünce küçük çaplı bir şok yaşadım. Vay be, bu kadar yiyeceği nasıl da bulmuşlardı ? Kim bilir nereden aşırmışlardı ? Eh, aslında bu da bir nevi onların işi sayılırdı ve buna bu kadar da şaşmamak gerekirdi. Andy de yiyeceklerin çokluğuna ve çeşitliliğine şaşırmıştı. Ama görevlinin şüphelenmemesi için hemen kendimizi toparlamamız gerekliydi. Andy görevliyi gözetlerken ben de kotumun ceplerinin geniş olmasına şükrettim ve alabildiğim kadarını ceplerime doldurmaya başladım. Yiyecekler benim ceplerimden taşacak konuma geldiğindeyse gözetleme sırası bendeydi. Andy ceplerine abur cuburları doldurduğu sırada Hermes kızının sözleri kulağımda yankılanıyordu.'Abartmadan alabilirsiniz...' Eh, pek abartmış sayılmazdık. Yani sanırım... Andy'nin cepleri de ağzına kadar dolunca Hermes çocuklarına borçlu kalmamak için yiyecekleri aldığımız rafa hatırı sayılır miktarda para bıraktık. Bunu hak etmişlerdi ne de olsa. Biz görevlinin görüş mesafesinin en uzak olduğu noktalardan marketin çıkışına giderken görevlinin sesi donup kalmamıza neden oldu. "Bir şey almıyor musunuz çocuklar ?" Neyse ki aşırdığımız şeyleri fark etmemişti. Andy hemen "Aslında biz düşündük de belki biraz diyet yapmak bizim için faydalı olur." Görevli omzunu silkerek "İyi, siz bilirsiniz. Ama ne kaçırdığınızın farkında değilsiniz." dedi. Ah, hayır. Yanılıyordu. Ne kaçırdığımızın farkında olmayan kişi oydu. Bunu düşününce gülmemek için kendimi zor tuttum ve hızlı adımlarla marketten çıktım. Andy ile birlikte kulübeye doğru tedbirli adımlarla yürüyor, ikide bir etrafımızı kolaçan ediyorduk. Sonunda kazasız belasız kulübeye vardığımızda sevinç çığlıklarımızı atabilirdik. Kısa bir mutluluk gösterisinden sonra abur cuburlardan birazını kendimize ayırdık ve kalan kısmını da sakladık. Malum, bu yiyeceklerin ne zaman lazım olacağı belli olmuyordu.


Andy'nin ekleyeceği bir şey yoksa Rp bitmiştir. ~