Kurtarma Operasyonu (Görev 72/4)

Pegasuslarımızla gökyüzünde uçuyorduk. Sonunda Rose'un nerede olduğunu öğrenmiştik. İçim bayağı rahatlamıştı. Bir de Rose'u sağ salim bulabilsek, demeyin keyfime. Yon "İşimiz bundan sonra daha kolay." dedi. Summer şaşırarak "Lotus Kumarhanesi'ne gider gitmez Rose'u alıp kampa dönmeyi mi düşünüyorsun?" diye sordu. Yon "Evet." diye yanıt verdi. Calvin "Sence Rose yalnız mı olacak? Canavar filan olmayacak mı?" diye sordu. Yon güldü ve "Aman taktığınız şeye bakın. Onları halletmek çocuk oyuncağı, değil mi kardeşim?" dedi. Bende güldüm ve "Evet, kardeşim." dedim. Summer "O zaman biz Rose'u alıp gideriz, siz canavarlarla uğraşırsınız." dedi. Yon'la aynı anda "Olur." dedik ve gülmeye başladık. Sat "Bunlar içmiş bence." dedi ve o da gülmeye başladı. Neşemiz iyice yerine gelmişti. Hepimiz Rose'u bulup kutaracağımıza yüzde yüz emindik.

Pegasuslarımızla havada güle oynaya süzülürken Tiff aşağıyı işaret ederek "Bakın çocuklar, işte Lotus Kumarhanesi !" diye bağırdı. Hepimiz birden Tiff'in işaret ettiği yere doğru baktık. Tam altımızda renkli renkli ışıklar altında parlayan, koskocaman, görkemli mi görkemli bir yapı duruyordu. Ben Lotus Kumarhanesi'ni daha mütevazı bir yer olarak tahmin ediyordum. Bu muhteşem yapıyı görünce ağzım bir karış açık kalmıştı. Öyle ki ancak Sat'ın "Haydi Summer !" demesiyle kendime gelebildim ve diğerlerinin arkasından ben de inişe geçtim. Pegasuslarımızdan indikten sonra onlara çağırdığımız zaman gelmelerini öğütleyerek Lotus Kumarhanesi'ne doğru ilerlemeye başladık. Dışarısı bu kadar büyüleyiciyse, içerisi kim bilir nasıldı ? Ayrıca burası sanki tüm insanlar buraya akın etmişçesine kalabalıktı. Bu karışıklıkta Rose'u bulmak zor olacaktı. Ama biz bu kadar şeyi başarıp buralara kadar gelmeyi başardıysak Rose'u da kurtarmayı başarabilirdik. Bu düşünceler içinde içeriden gelen canlı müziğin eşliğinde Lotus Kumarhanesi'ne girdik. Burası gerçekten de büyüleyici bir yere benziyordu.

Lotus Kumarhanesi, kocaman ve büyüleyici bir yer. Burada herkesin zamanla ilişkisi kesiliyor ve kendilerini sadece oyunlara veriyorlardı. Gerçi böyle bir yerde bunu yapmamak olanaksızdı, açıkçası ben de oyunlara kapılabileceğimden korkuyordum çünkü buralara daha önce de gelmiştim ve yaklaşık bir ay kadar burada kaldığımı hatırlıyordum. Bir an ürperdim, yeniden buraya gelmiştik. Diğerlerine döndüm, onlar da etraf karşısında büyülenmiş gibilerdi. Bir bayan süzüle süzüle yanımıza gelerek lotus çiçeği ikram edince kendimi tutmak için oldukça zorlanmıştım, sonunda konuşabilmiştim. "Sonra alırız, teşekkürler." Aslında sonra alacağımız falan yoktu ama kadını başımızdan atabilmemiz için en etkili yöntem buydu. Kadın da gülümseyerek yanımızdan uzaklaşınca etrafa daha bir konsantre oldum. Rose'u bulmak gerçekten zor olacaktı. Otel odalarından birinde kalıyor da olabilirdi. Biraz daha adımlarımı hızlandırdım ve ilerlemeye devam ettim.

Kumarhanenin içerilerine doğru yürümeye başladık. Yanda duran oyuncaklar dikkatimi çekti. Çok süper görünüyorlardı. Kim bilir ne oyunlar vardı. Daha önce ben hiç buraya gelmemiştim ve bu oyunlardan oynamak çok istiyordum. Tiffany bunu anlamış olmalı ki bana dirseğiyle vurdu ve "Rose'u hemen bulup çıkacağız." dedi. Ona baktım ve "Tamam da nerede bulacağız." diye sordum. Herkes birbirine bakmaya başladı. En sonunda Yon "Gruplara ayrılalım." dedi. Tiffany "İyi fikir." diye onayladıktan sonra Summer "Tiff, Calvin ve Yon, siz odalara bakın. Sizin için böylesi daha iyi." dedi. Sat "Evet, bizde Summer'la buraya bakacağız." dedi. Odalara bakmak benim için daha iyi olacaktı. Çünkü biraz daha burada kalırsam oyunlara koşacaktım ve ben bunu hiç istemiyordum. Hepimiz görevlerimizi kabul ettikten sonra Tiffany ve Yon'la odalara doğru yürümeye başladık. Summer'la Sat da aramaya koyuldular. Fazla dikkat çekmeden odaların bulduğu yere girdik.

Yon ve Calvin'le odaların bulunduğu yere gelmiştik. Buradabir sürü oda vardı ve daha burası ilk kattı. Bunun üst katlarıda vardı. Bir de bütün kapılar kapalıydı. "Odaların içlerine nasıl gireceğiz?" diye sordum. Yon'la Calvin odalara bakmaya başladılar. Bir süre sonra Yon "Görevli gibi davranıp elektiriği kontrol edelim." dedi. Bu en mantıklı fikirdi. Tamam dedikten sonra ilk odanın kapısına gittim ve kapıyı tıktıkladım. Kapı bir süre sonra açıldı. Yirmili yaşlarda bir kız açmıştı. "Rahatsız ettiğim için özür dilerim hanımefendi. Elektiriği kontrol etmemiz gerekiyor. İzninizle." dedim. Kız içeri girmemize izin verdi. Yon ve Calvin hemen elektrikleri kontrol ediyormuş gibi yapmaya başladı. Ben etrafa çaktırmadan bakınmaya başaladım. Rose yok gibi görünüyordu. Kesinlikle bundan emin olduktan sonra Calvin'le Yon'a gidelim manasında işaret yaptım. Kıza teşekkür ettikten sonra odadan çıktık. Bu daha ilk odaydı ve elimiz boştu. Rose'u bulmamız çok uzun süreceğine benziyordu. Umarım Summer ve Sat, Rose'u hemen bulurlardı. Yoksa kafayı yiyecektim. Calvin ve Yon'la diğer bir odaya yöneldik.

İki-üç odaya daha baktım ama onlarda da bulamadık. Bu böyle gitmezdi. Burada nerden baksan ikiyüz tane oda vardır. Ne yapabiliriz diye düşünmeye başladım. Çok geçmeden aklıma bir fikir geldi. Yon'la Tiffany'e döndüm ve "Yangın alarmı falan yok mu burada?" diye sordum. Tiffany düşünceli bir biçimde "Kesinlikle vardır." dedi. Yon da kafasını salladı. "O zaman niye alarmı çalıştırmıyoruz. Böylesi daha kolay olur." dedim. İkiside bu fikrimi düşünmeye başladı. Bir süre sonra Yon "Ama çok kalabalık olur. Nasıl bulacağız?" dedi. Bu da doğruydu. Kalabalık arasında Rose'u göremeyebilirdik. Zaten şu anda aşağısı ana-baba günü gibiydi. Bir de alarmı çalıştırırsak düşünemiyorum. Ama denemektende başka çaremiz yoktu. Yon'a "Tek tek bütün odalara mı girmek istersin?" diye sordum. Yon odalara şöyle bir göz attıktan sonra "Yangın alarmı buralarda bir yerde olması gerekiyor." dedi. Hep beraber alarmı aramaya başladık.

Tiff, Calvin ve Yon odalara bakmaya giderken biz de Sat ile birlikte Kumarhane'yi araştırmaya başlamıştık. Etraf gerçekten çok kalabalık ve karmaşıktı. Üstelik buradaki oyunların, eğlencenin büyüsüne kapılmamak için kendimi çok zor tutuyordum. Herhalde Sat olmasa çoktan kendimi eğlenceye vermiştim. Ama neyse ki yanımda Sat vardı ve o bu konuda benden daha tecrübeliydi. Sürekli beni buradan etkilenmemem için uyarıyordu. Bir süre dikkatle etrafı aradık ama Rose hiçbir yerde yoktu. Onu en kısa zamanda bulmalıydık yoksa ben kendimi daha fazla kontrol altında tutamayabilirdim. O sırada yanımıza elinde tepsi tutan bir kız geldi. "Merhaba kızlar, Lotus Çiçeği'nin tadına bakmak ister misiniz ?" dedi gülümseyerek. Lotus Çiçekleri gerçekten çok lezzetli görünüyorlardı. Hemen elimi tepsiye uzattım ama Sat son anda kolumdan yakalayarak "Summ, eğer bu çiçeklerden yersen sonsuza kadar burada kalmak isteyebilirsin." dedi. İrademi zorladım ve kıza "Teşekkür ederiz, biz almayacağız." dedim. Kız biraz bozulmuş gibiydi ama bir şey demeden yanımızdan uzaklaştı. Biz de Sat ile Rose'u aramaya devam ettik. Ne olursa olsun onu bir an önce bulmamız gerekiyordu.

Uzun bir aramadan sonra alarmı bulduk ve bastık. Bütün kumarhanede zil çaldı. Herkes odalarından çıkıp aşağıya inmeye başladı. Hızlı olmalıydık. Çünkü iki dakika içerisinde alarmın yanlış olduğunu anlayacaklardı ve başımız belaya girecekti. Kalabalığa bakarken sert görünüşlü beş görevli gördüm. İki kişi bir kızı tutuyordu. Kızın yüzü görünmüyordu ama saçlarından ve olduğu pozisyndan onun Rose olduğuna kanaat getirdim ve parmaklarımla Rose'u işaret ederek Yon'la Calvin'e "İşte, orda." dedim. Yon ve Calvin aynı anda gösterdiğim yere baktılar ve benim haklı olduğumu gördüler. Rose'u bulmuştuk. Yon "Şimdi kurtaracağız." dedi ve görevlilere doğru milleti yara yara gitmeye başladı. Calvin'le birbirimize baktıktan sonra Yon'un peşinden gittik. Bu sırada Sat ve Summer'la karşılaştık. Summer "Ne oluyor?" diye sordu. İkisininde kollarından tuttum ve Yon'un peşinden sürükleyerek "Rose'u bulduk." dedim. Kızların ikiside aynı anda "Nerde?" diye bağırdı. Sonra da görevlileri fark ettiler.