Görev-72

Ahırlarda pegasuslarımıza binmiştik. Hepimi çok endişeliydik. Acaba ailelerimize ne oluştu? Kim yapmıştı acaba bu işi? Onu bir bulursam lime, lime decektim (RPOUT:onu limon edecektim ) Birlikte pegasuslarımız ile havada yan yana süzülüyorduk. Hiçbirimiz konumuyorduk ve sadece yolu gözlüyorduk. Herkeste aynı duygu vardı: endişe. Hepimiz meraktan çatlıyorduk ardından sessizliği bozan soruyu sordum. "Sizce bunu ailelerimize kim yapmıştır?" Kimseden ses yoktu sanırım uzun bir süre daha da olmayacaktı. Havada süzülürken suratıma çarpan rüzgarın uğultusunu dinleyerek ilerliyordum. Hiçbir şey düşünmüyordum, sadece sinirlerimi yatıştırmaya çalışıyordum.

Sessiz bir yolculuğun ardından New York'a vardık. Ara sokaklardan birine indiğimizde Hektor da yanımızda belirdi. En az bizim kadar üzgün görünüyordu. Pers hemen "Neler oluyor? Onlara kim ne yapmak ister ki?" diye sordu.
Hektor derin bir nefes alarak "Bilemiyorum çocuklar. Tek bildiğim büyük bir tehlike altında oldukları." dedi.
Korkuyla birbirimize baktık. "Şimdi ne yapıyoruz?" dedim. Koskoca şehirde onları nasıl bulacaktık?

"New Yorktaki tüm canavarları tek,tek arayacağız" dedim. Evet bu delice bir fikirdi fakat yapabileceğimiz en iyi şey buydu. Böyle boş, boş oturarak duramazdım. Bir şeyler yapmalıydım, sinirimi birilerinden çıkarmalıydım. Kim anneme zarar verdiyese onu bulup toza çevireceğim. Hatta o tozlarını yaka bilirim bile. Bilmiyorum, şu anda tek istediğim ailelerimizi bulmak. Eğer Hektor bile sihirle onları bulamadıysa bizim tek tek canavarlara bakmamız gerekirdi. New Yorktaki tüm canavar inlerine, heryere...

New York'a vardığımızda endişem daha da arttı.Umarım çok geç kalmamışızdır diye düşündüm.Ayrıca endişenin yanında suçlulukta duyuyorduk;çünkü kaçırılma sebepleri zaten bizdik!
Perseus bütün canavarları arayacağımızı söyledi;ama bu bana mantıklı gelmedi.Daha doğrusu biz doğru canavarı bulana kadar ailelerimizin başına bir şey gelebilirdi.Biz kara kara düşünürke Hektor:
-Gruplar halinde dağılıp canavar inlerine sırayla bakalım.

Ben ve Hektor bir grup, Pers ve Lena bir grup oldu. Hektor ve Pers'ün arasındaki zihinselimsi bağ sayesinde haberleşecektik. New York sokaklarına dağıldık ve canavar ini olabilecek yerler aramaya başladık.
Aklıma takılan bir şey vardı. "Şimdi, bizim ölümlü ailelerimiz kaçırıldı ya, benim sadece annem mi kaçırıldı? Yoksa üvey babam da mı kaçırılma olayına dahil?" diye sordum Hektor'a. "Sadece annen." diyince kapalı duran telefonuma sarıldım.
Hektor şaşkınlıkla bana bakıyordu. Telefonu açtığımda Max'ten gelen 20 arama olduğunu gördüm. Hemen aradım.
"Alexis! Sonunda aradın! Annen-" telefon anında açılmış ve Max anında anlatmaya başlamışken sözünü kestim ve "Biliyorum Max. Onu kaçıran yaratıkları gördün mü? Nasıl tiplerdi?" diye sordum. Max ve annem Sis'in içindekileri görebiliyorlardı. Bu nedenle bize yardım edebilirdi. "Üç drakondu. Alexis, delice bir şey yapma!" dedi. Gözlerimi devirdim ve "Tamam, delice bir şey yapmayacağım. Görüşürüz." dedim. Ama bunu söylerken bir ayağımı havaya kaldırmıştım, yani delice bir şey yapacaktım. Telefonu kapatıp "Üç drakon..." dedim. "Tamam, Pers'lere ilettim. Üç drakon ve başka canavarları arıyoruz." dedi.