Görev-71

Bugün çok mutluydum, arkadaşlarımla dolaşmıştım ve görevsiz bir gün yaşamıştım. Ne bir canavar görmüi ne de bir Tanrı. Gayet normal bir çocuk gibi eğlenmiştim bugün. Gerçi normal çocuklar kılıç çalışması veya büyü çalışması yapmıyorlardı. Neyse, bu güzel günün ardından tüm gün boyunca görmediğim arkadaşım Alexi'yi ziyarete gittim. Kendisi kamptaki tek Hypnos çocuğuydu. Her halde Hypnos uyumak dışında başka bir şey yapmıyordu ().

Hypnos kulübesine gidince kapıyı çaldım. Belli bir süre kapıyı çaldım, kimse açmadı. Alexi kesin kulübesindeydi, uyuyor olmalıydı. Kapıyı biraz daha gürültülü çaldım. Yine açan olmadı. Ardından kampıyı yumruklayınca bir ses duydum "Uyuyorum, sonra ge-" Cümlesini esnemesi bozmuştu. Alexiyi bekleyemeyecektim, parmağımda ateş topu oluşturdum. Cebimden çıkardığım anahtarı ateşte ısıtarak kilide soktum. Anahtar kilide tam uydu ve çevirmemle kapı açıldı. İçeri girdiğimde Alexiyi uyurken buldum, gerçi buna hiç şaşırmamıştım. Yanına gittim ve ona seslendim "Alexi, uyan!"

Uykumu bölen bir sesle tek gözlerimi araladım. Olimpos aşkına! Hangi kendini bilmez bu saatte kapıma dayanmıştı? "Uyuyorum, sonra ge-" derken sözlerimi esnemem kesti ve tekrar uykuya daldım. Uyumak benim için çok sorun olmuyordu, ne de olsa Hypnos çocuğuydum.
Tam tekrar rüyalar alemine dalacakken demin uykumu bölen ses "Alexi, uyan!" dedi. Alexi mi? Bana sadece bir kişi Alexi diyordu, Perseus! Bir dakika, sesi neden bu kadar yakından gelmişti?
Gözlerimi açtım ve etrafıma bakındım. Oturma odasında uyuyakalmıştım ve tam karşımda Pers duruyordu. Çığlığı bastım. "Senin burada ne işin var!?"
Ben koltuktan kalkmaya çalışırken "Hmm, bir düşünelim. Ne işim olabilir? Ah, seni uyandırmak ve biraz gıcıklık yapmak." dedi. "Beni uyandırman yaptığın en büyük gıcıklık zeki çocuk!" dedim ve yanımdaki yastığı suratına fırlattım. Tam isabet! "Hem sen benim kulübeme nasıl girdin?" diye sorunca elindeki anahtarı gösterdi. "Şaka yapıyorsun! Anahtarımı düşürdüğümü söyleme!" dedim. Kahkaha attı ve "Hayır, anlaşılan sen hâla uyanamadın. Ben Hephaistos çocuğuyum ve bu anahtarı ısıtıp sizin kilide uygun hale getirmem iki saniye sürmez." dedi. Kilitlere bile güvenilmiyordu bu devirde.
Tekrar uykum gelmeye başlamıştı. "Pers, önemli bir şey yoksa defol; Çünkü rüyalar alemi beni bekliyor." dedim ve esnedim.

"Vay be haklıymışlar, Hypnos çocukları uykudan uyandırılınca çok sinirli oluyorlarmış" Alexi bana sinirli bir bakış attı. "Hephaistos çocuklarının da canlılarla anlamadığı doğruymuş" dedi alaycı bir ses tonuyla.
"Evet canlılarla iyi anlaşamadığımız doğrudur fakat sen sürekli uyuduğun için seni canlıdan sayamayız değil mi ?" Sinir edici bir göz kırpmasıyla da sözlerimi pekiştirdim.
"Cidde Pers gecenin bu saatinde kulübemde ne işin var?"
"Arkadaşımı özlemiş olamaz mıyım?"
"Ha-ha-ha çok komik Pers, çıkar bakalım ağzındaki şu baklayı"
"İyi peki, sadece birlikte cephaneliğe gidermiyiz diye soracaktım"
Alexi meraklı ve düşünceli bir bakış attı. Gelip gelmeyeceğini düşünüyor gibiydi.

Cephanelik mi? Daha önce oraya gitmemiştim, ama adını çok duymuştum. Giden çoğu kişinin başı belaya giriyordu. Eğlenceli olabilirdi, ama önce Pers'den intikam almalıydım. "Uykumu böldün ve mükemmel bir rüyanın ortasındaydım. Şimdi söyle bakalım, neden seninle geleyim?" dedim.

"Çünkü orada güzel silahlar ve zırhlar var. Hem de tüm kulübedeki melezlere göreler. Duyduğuma göre orada yastıığa dönüşebilen bir bilezik varmış. Görevlerde işine yarayabilir. Yalnız şöyle bir durum var ki oraya gider ve Kheiron'a yakalanırsak Mutfakta bulaşık yıkamamız gerekir" Alexi süpheli gözlerle bana baktı. Sanırım bilezik ve kamp mutfağı arasında gidip geliyordu. En sonunda karar verdi ve
"Tamam geliyorum ama yakalanırsak benim bulaşıklarımı sen yıkarsın" dedi alaycı bir ses tonu ile.

Bir süre düşündüm. Yastığa dönüşen bir bileklik güzel olabilirdi. Ama bulaşık yıkamak, ööğk! Yine de gidecektim. "Tamam geliyorum ama yakalanırsak benim bulaşıklarımı sen yıkarsın" dedim dalga geçerek. Pers'e fırlattığım yastışı koltuktaki eski yerine koydum ve "Hadi şu çok övülen cephaneliği bir görelim!" dedim. Pers "Cephaneliği mi, bilekliği mi?" dedi sırıtarak. "İkisini de!" dedim ve kulübenin kapısını kapattım. Pers'e dönerek "Bir dahaki sefere insanca gel." dedim. Kahkaha attı ve "Sen de misafiri kapıda bırakma!" dedi ve kahkahalar eşliğinde cephaneliğe doğru yola koyulduk.
(Devamı cephanelikte...)