Tanrıça Demeter İle Karşılaşıyorum

O gün kampta eğleceli bir gün geçirmiştim.Ama akşama doğru Long Island Kıyısı'na gittim.Buralarda yoğun bir güç vardı.Bir canavar saldırısı olacağını falan düşündüm.Yanıma kılıcımı alıp çıktım.Fakat kimseyi telaşlandırmamak için hiçbir meleze bundan bahsetmedim Long Island Kıyısı'na giderken daha da garip şeyler gördüm.Bitkiler çok hızlı büyüyüp ekin veriyordu ve sararmak üzere olan bitkiler bile canlanıp çiçek açıyordu.Merakım bin kat daha arttı ve kılıcıma sıkı sıkı sarıldım.Etrafıma bakarak yürümeye devam ediyordum ki ileride bir kadın vardı.Kadın bitkilerle uğraşıyordu.Yavaş yavaş yanına gittim çıt çıkarmamak için uğraşıyordum.Fakat bu kadın canavar olamazdı.Yani insana benziyordu ama pekala bir harpya falan olabilirdi.Bu düşüncelere dalarak dikkatimi dağıtmamak için sessizce devam ettim.Kadına çok yaklaştığımda ise kadın derin derin nefes aldı.Kadının yanına gittiğimde kılıcımı kaldırdım ve boğazının yanında tutarak "Sen kimsin ve Melez Kamp'ına neden geldin ! " diye bağırdım.Kadın güldü.Elini salladığımda kılıcım bir ayçiçeği olmuştu.Kadın gülerek "Bir tanrıçayı mı öldürüceksin Rocce." dedi.İşte o anda anlamıştım.Elimde kılıcım yerine bir ayçiçeği de olsa hemen indirdim ve "Afedersiniz Tanrıça Demeter." dedim.

Long Island kıyısındaki harap olmuş çiçekleri eski güzelliğine kavuşturmak için sahile gelmiştim. Yazıktı bu çiçeklere, herkes ebeveynini beklerken yolmak zorundaymış gibi, gelen geçen çiçekleri yoluyordu. Direk melezlerin hayatına karışabilme gibi bir hakkımız olsa, hepsine doğayı öğretebilirdim veya onun önemini fakat öyle bir hakkımız yoktu. Bana bakan çocuk, geçen gün Apollon onu izliyordu, bu yüzden tanımam daha kolay olmuştu. Rocce, Apollon oğlu. Bana ilk başta biraz sert çıkışsa da babası gibi biraz önyargısı olması normaldi. Sonuçta olan melezdi, kuru havadan nem kapmaları gerekirdi. Ama çiçeklerle ilgilenen birinin de canavar olması imkansız gibiydi. "Neden bu kadar önyargılı bir giriş yaptın?" diye sordum meleze. Ardından elindeki ayçiçeğini havaya kaldırdım. "Bunu sakla." dedim gülümseyerek.

Tanrıça Demeter elimdeki ayçiçeğini saklamam gerektiğini söylediğinde şaşırmıştım.Yani Tanrıça Demeter'e saygısızlık gibi olmasın ama bir ayçiçeğini ne yapacaktım ki ? Ama karşımdaki bir tanrıçaydı ve elbet bir bildiği vardır diyip "Teşekkür ederim tanrıçam , saklayacağımdan emin olabilirsiniz" dedim.Bana doğru baktı.Ama sanki bana değil , içime bakıyordu."Öğreneceğin çok şey var Apollon oğlu." dedi ve elini sallayıp kayboldu.Babamdan sonra bir tanrı/tanrıçayla daha tanışmıştım.