Durgun Deniz

58- Serbest Kurgu
Uğranması gereken mekanlar:
1) Plaj
2) Ogygia Adası
Kriterler:
*Rp'ye sadece sen katılabilirsin; tek başına yazman gereken bir kurgu.

Plajda şaşkınca geziniyordum. Birkaç nemf beni görünce kıkırdayarak uzaklaştılar. Onun dışında plaj bomboştu. Hafif bir rüzgar esiyor. Neredeyse yok denecek kadar az dalgalar kıyıya vururken dinlendirici huzurlu bir ses yaratıyordu. Bütün dertlerimden arınmamı sağlayan durağan ortam da bile garip bir şekilde tedirginlik hissediyordum. Kafayı yemeye mi başlamıştım yoksa gerçekten bir gariplik mi vardı? Gerçekten bir gariplik olup olmadığını kontrol etmek için otomatikman etrafıma dikkatlice baktım. Herşey çok... normal gözüküyordu. Normal olamaacak kadar normal. Daha sonra farkettim ki içimdeki bu hissin nedeni denizdi. Deniz durgun ve berraktı. Ama aynı zamanda çok tekinsiz görünüyordu. Ayakkabılarımı çıkarıp, pantolonumun paçalarını kıvırdıktan sonra ayak bileklerime kadar suya girdim. Su ılıkdı. Çok garip bir durumdu. Heleki böyle bir anda. Poseidon kaybetmiş olmanın verdiği öfkeyle denizlerin taşıp kükremesine sebep olmalıydı. Ya da anneme çok kızdığı için suyun yakınına gelen beni öldürmeye çalışması... Biraz daha ilerlemek istedim ancak giysilerimin ıslanmasını hiç istemiyordum. Bu yaptığım yüzünden melez kızartmasına dönüşmem an meselesiydi. Ama telekinezi gücümle suyu yararak denizin çok küçük bir parçasını ikiye ayrdım. Bu bile çok fazla konsantrasyon istiyordu. Bir kaç adım attıktan sonra bir şişe parçası gördüm. Eski filmlerdeki gibi birisi harita çizip şişeye koyup kapatmıştı. Şişeyi alıp denizden çıktım. Suyun eski haline dönmesini izledikten sonra şişeyi dikkatlice açtım. İçinden çıkardığım deri üzerine özenle çizilmiş haritayı okumaya çalıştım. Harita yarı Yunan dilinde yazılmıştı okumak biraz zor olsada beynim buna programlıydı. Bir adadan bahsediyordu. Ogygia Adası... Belliki bu adada bulunmak isteyen birisi vardı. Onurlu bir kahraman olmak istiyorsam insanlara ya da insanımsı varlıklara yardım etmeliydim. Hazırlıklarımı yapmak için ihtiyacım olan sadece yarım saatti. Hızla kamptaki odama koşup zırhımı ve silahımı alırken, kitap okuyan Summ alaycı bir sesle sordu. " Hayrola savaş düşkünü Mia'yı öpmeye çalıştın da seni öldürmek için düelloya mı davet etti yoksa." Bahsettiği sevgilim Ares kulübesinden Hermia'ydı. Kardeşlerim onun bir numaralı hayranı değildiler. Aslında bu çok hafif bir önermeydi. Ondan hiç haz etmezdiler. Ama şimdi buna ayıracak zamanım yoktu. telaşla odadan çıkarken cevap verdim. " Kapa çeneni Sum." kapıdan çıkarken hafif bir sırıtma ifadesi vardı suratımda. Ahırdan pegasusumu aldıktan sonra haritaya bakarak bir plan yaptım. Bu yönergeleri izlersem yaklaşık iki buçuk saat içinde adayı bulacağımı umuyordum. Herşey için hazırdım. Pegasusuma bindim. Ve uçuşa geçmiştik...