Annemi Erkek Arkadaşımla Tanıştırıyorum!

Pegasusum Daphne ile New York sokakları üzerinde uçuyorduk. Hemen yanımızda Robyn ile pegasusu Fors vardı. Çok heyecanlıydık, ikimiz de arkamızı dönüp kaçmak için can atıyorduk. Ne yazıkki yolculuğumuz kısa sürdü ve annemin evine ulaştık. Deniz kenarındaki bu şirin yeri gerçekten çok özlemiş olduğumu fark ettim. Derin bir nefes aldıktan sonra zili çaldım. Bu sırada Robyn'in elinde bir buket çiçek tuttuğunu fark ettim.

"Robyn, beni istemeye falan gelmedin, sadece annemle tanışacaksın."

Konuşmak yerine omuz silkmekle yetindi. Gülümsememe engel olamadım, onu ilk kez bu kadar ciddi görüyordum.

Annem kapıyı açtı, üzerinde her zamanki gibi bir bulaşık önlüğü vardı.

"Ah, Rose! Nerelerdeydin sen? Aylardır görüşmedik. Seni çok özlemişim!"

"Anne, boğulacağım!" dedim ve bunun üzerine beni bıraktı. Sonra gözü yanıbaşımda duran Robyn'e kaydı.

"Arkadaşın kim tatlım?" diye sordu.

İşte, şok etkisi yaratacak o cevap geldi:

"Merhaba Bayan Sea, ben kızınızın erkek arkadaşıyım. Adım Robert, Hades'in oğluyum."

Pekala, annem ne yapacağını şaşırmış şekilde Robyn'in elini sıktı ve "Me-memnun oldum Robert." demeyi başardı. Robert, elinde tuttuğu çiçekleri anneme uzatıp bir Hades çocuğu ne kadar sevimli görünebilirse, o kadar sevimli şekilde gülümsedi. Ortam biraz yumuşamıştı, annem olayları sindirmek konusunda çok başarılıydı.

"İçeri geçsenize çocuklar, konuşmamız gereken şeyler var sanırım." dedi annem.

Sonra Robyn ile birlikte evimizin oturma odasına geçip oturduk, annem de bize birşeyler hazırlamak için kısa süreliğine yanımızdan ayrıldı. Robyn merakla etrafı inceliyordu, benim onunkini merak ettiğim gibi, o da benim normal bir insan olduğumu zannederken nasıl yaşadığımı merak ediyordu sanırım.


(rpout: Robyn, sen online olduğunda yazarsın artık )

Bayan Sea gerçekten çok tatlı bir kadına benziyordu, Rose adına sevinmiştim. Tabii kendi adıma da. Evlerinin oturma odasında etrafa bakınırken, her yerde denizi andıran süsler olması dikkatimi çekti. Denizatları, midyeler, balık motifleri... Kendi odamın kurukafa ağırlıklı dekoru aklıma gelince sırıttım. Demek, gerçekte kim olduğumuzu bilmeden bile tarzımız dahil herşey bizi ele veriyormuş.

Bir süre Rose ile sessizce oturduk, sonra elinde tabaklarla Bayan Sea içeri geldi. Ona kibarca teşekkür ettikten sonra, kendimi soru bombardımanına hazırladım. Keşke Hades'in oğlu olduğumu söylemekte fazla acele etmeseydim, ilk izlenimin önemini hafife aldığımı düşünüyordum.

"Ee Rose, anlatacakların var sanırım?" dedi Bayan Sea.

"Anne biz kampa Robyn ile neredeyse aynı zamanlarda geldik. Sonra birlikte bir kehanet görevi yaparken labirentte... yani şey, ııı... biz işte..."

"Sevgiliyiz." diye sözünü tamamladım.

Rose derin bir nefes aldı ve annesinin nasıl bir tepki göstereceğini merak ederek, bakışlarını ona yöneltti.

"Gözlerinden mutluluğun okunuyor kızım, senin adına çok sevindim."

Rose, annesinin fazla anlayışlı bir kadın olduğunu söylerken, ne kadar ciddiymiş meğer.

"Sağol anne."

"Robert, kendinden bahset biraz, ne işlerle uğraşıyorsun?"

'Çok başarılı bir kalp cerrahıyım' demek isterdim ama...

"Şey, lise öğrencisiyim. Rose ile aynı dönemdeyiz."

"Yani sen de benim mazoşist kızım gibi kışlarını New York'ta mı geçireceksin?"

Hımm... itiraf vakti gelmişti anlaşılan.

"Aslında... pek sayılmaz. Yani, evet kışın kamptan ayrılacağım ama New York'ta değil, Nevada'nın sınırında, Colorado Nehri'nin yakınlarında bir yatılı okula gideceğim. Şey, Rose da oraya gitmeyi planlıyor."

Bunu şimdi ben söylemesem, Rose asla cesaret edip annesine planından bahsedemezdi. İyi birşey yaptığımı düşünüyordum. Annesi soran gözlerle Rose'a bakarken, vereceği cevabı hepimiz sabırsızlıkla bekliyorduk.

(rpout: top sende Rose )

"Ne?" annemin cevabı gayet mantıklıydı.

Robyn'e pis bir bakış attım ve durumu açıklamaya başladım...

"Anne buraya gelmemin bir sebebi seni Robyn ile tanıştırmak biri de yatılı okul planımdan bahsetmekti. Okul, Hoover Barajı'nın yakınlarında ve kamptaki satirlerden biri de oraya gidecek, yani hem korunacak, hem suya yakın olacağım. Lütfen bana kızma, kendim için en iyisinin bu olduğuna inanıyorum."

"Yani... erkek arkadaşında evinden uzak bir okulda yatılı okuyacaksın ve ikiniz de Üç Büyükler'in çocuklarındansınız. Doğru anlamış mıyım?"

"Evet." "Evet." Robyn ile aynı anda cevap verip kafalarımızı sallamıştık.

Annem bana hem kızgın, hem telaşlı hem de kırılmış gibi bakıyordu. Tamam, belki Robyn yanımızda olmasa kendini tutamayıp bana sarılır ve ağlardı.

"Gerçekten istediğinin bu olduğuna emin misin Rose?"

"Evet anne, inan bana çok mutlu olacağım. Araştırdım, okul eğitim olarak çok iyi."

"Alacağın eğitim umrumda değil, sadece... sadece başına birşey gelmesinden korkuyorum."

Ayağa fırladım.

"Tabii canım, alacağım eğitimin ne önemi varki? Babam lanet olası Deniz Tanrısı olduğu için normal bir insan gibi yaşamak benim neyime!"

"Rose, sakin ol." dedi Robyn. Annem, gözleri fal taşı gibi açılmış bana bakıyordu.

"Tamam." dedi annem, "Ne halin varsa gör."

Sonra Robyn ile dışarı çıktık ve ıslık çalarak pegasuslarımızın gelmesini beklemeye başladık. New York'un üzerinde süzülürken, erkek arkadaşım bana şöyle dedi:

"Öyle bir kadını bile çileden çıkardın ya, sen gerçekten de benden betersin Rose."


.