Annemle Tanışıyorum...

Kampa geldiğimde annemin Savaş ve Bilgelik Tanrıçası Athena olduğunu öğrenmiştim. Annem aynı zamanda kamp müdürüydü ama şu sıralar Olimpos'ta olduğundan onunla tam olarak tanışmak için Olimpos'a gidecektim. Kardeşlerimden Olimpos'un Empire State Binası altı yüzüncü katta olduğunu öğrenmiştim. Oraya gittiğimde resepsiyoniste altı yüzüncü kata çıkmak istediğimi söyledim,resepsiyonist kahkaha atarak"Aklın var mı senin? Burada altı yüzüncü kat yok. Şimdi kaybol burdan."dedi."Bana altı yüzüncü kata nasıl çıkacağımı söyle!"dedim."Sana söyledim öyle bir kat yok."dedi.Yüzümü ciddileştirerek"Annemin adının Athena olduğunu söylemiş miydim?"dedim. Resepsiyonist bu lafımı duyunca bana Olimpos'a nasıl gideceğimi anlattı. Birkaç dakika sonra Olimpos'taydım. Olimpos'a geldikten sonra annemi aramaya başladım ve birkaç dakika sonra onuda buldum.

Karşımda melez olduğunu yeni öğrenmiş olan kızım Isabella duruyordu. Bana sinirle ve küskünlükle değil, yalnızca saf bir merakla bakıyordu ve ona sarılmamak için kendimi zor tuttum. Elbette bir annenin kızına sarılması çok doğaldı ama ben otoritesi ve sertliğiyle nam salmış bir tanrıçaydım ve melez çocuklarımla olan ilişkilerimi fazla güçlendirmemeye hep dikkat ediyordum. Gülümseyerek Isabella'ya baktım ve "Hoş geldin kızım." dedim. İlk başta bir süre tereddüt ettikten sonra, "Hoş buldum... Anne." cevabını verdi. Çok heyecanlı olduğu her halinden belliydi ama heyecanının da ötesinde mutlu görünüyordu. Belki de yıllarca olmadığını düşündüğü annesini karşısında görmek, bu şekilde bile olsa onu sevindirmişti. "Hayatının şu anda karmakarışık olduğunu biliyorum. Kafan da çok karışmış durumdadır. Bana sormak istediğin soruların varsa, seni dinliyorum." dedim. Isabella'nın ilk karşılaşmayı çoğu kardeşine göre çok daha soğukkanlı bir biçimde karşıladığını fark ettim ve böylece daha ilk dakikadan gözüme girmiş oldu.