"Hestia çocuğuydum. Aslında kulübemi çok severdim ama Tanrılar işte sağları solları belli olmuyor. Küçük Tanrı oluverdim bir anda. Gerçi bu halimden de memnunum" Kevin bana uzun bir süre baktı. Sanki bir şey inceliyor gibiydi. Bu sefer onun aklını okumadım, kelimelerin onun ağzından dökülmesini istiyordum. "Ee niye buraya geldin ?" Aslında buraya gelmek içimde gelmişti. Böylece ben de buraya gelmiştim. Demek ki bu yüzden sabahtan beri özel bir eşya yaratma çabasındaydım. Kader bizimle oyun oynuyor olmalıydı. "Buraya öylesine geldim. Tam bu noktaya gelmek geçti içimden. Demek ki yaptığım özel eşyayı sana vermem lazımmış. Al bakalım bu senin. Kev kolyeyi eline aldı ve incelemeye başladı.
"Ne işe yarıyor bu ?"
"Doğrusunu istersen ben de bilmiyorum..."