Bir küçük tanrıyla tanışmak

Elimde bir sürü dosya, sabahın köründe Büyük Ev'e gidiyordum. Yeni gelen melezlerin kayıtları vardı elimde. Kulübelere göre dağılımları, gelişme oranları vesaire vesaire. Bunların hepsini dosyalamam gerekiyordu. Ben bir melezdim, muhasebeci falan değil! Düşmek üzere oaln bir dosyayı tekrar diğerlerinin arasına sıkıştırdım ve Büyük Ev'in kampısı açtım. O sırada Kherion bir şeyler mırıldanıp odasının kapısını kapatıyordu. Ben orada çalışacaktım ama! ''Hey Kherion, ben odana gidiyorum.'' Hızla yürüdüm, cevabı pek beklediğim söylenemezdi. ''Maya! Dur! Orada-'' Ama çok geçti, odanın kapısını hızla açtım. İçeride masanın üzerinde bağdaş kurmuş ve gözlerini kapatmış yakışıklı bir genç gördüm. Sanki yaşından büyüktü, çok şey görmüş gibiydi. Beni farketmemişti bile. ''Aaa afedersiniz, şeyy-'' Kherion o anda dibimde bitti ve genç gözlerini açtı. ''Lütfen misafirimizi rahatsız etme Maya, işini salonda halledebilirsin.'' Ama burada çalışma masası vardı ve o da biliyordu ki burası çalışabileceğim tek yerdi. Genç masanın üzerinden indi. ''Önemli değil Kherion, burada çalışsın o, ben meditasyonuma her şekilde devam edebilirim.'' Kherion başını salladı ve toynaklarıyla o çok sevdiğim sesi çıkararak odadan çıktı. Ben de dosyaları hemen masaya bıraktım. Kollarım bu kadar yükü taşımaktan yorulmuştu. O'ndan özür dilemem gerektiğini hissettim. ''Şey, ben... Çok üzgünüm, meditasyonunuzu bölmek istememiştim.'' Genç sadece güldü. ''Ah... Ben de bir zamanlar senin gibiydim. Seni anlarım. Ben Hektor, küçük tanrıyım.'' Bir süre ağzım açık oracıkta kaldım. O bir küçük tanrı mıydı? Daha önce onlardan biriyle hiç tanışmamıştım. ''B-ben de Maya Marie. Demeter kızıyım.'' Bana uzattığı elini sıktım.

"Heyecanlanmana gerek yok bende bir tür canlıyım işte. Aynı sayılırız yani. Ben Psişik güçler tanrısıyım. Hani bilirsin ya meditasyon,reiki,telekinezi falan işte. Maya yüzüme boş bir ifade ile baktı. Sanırım bu konular hakkında pek bilgi sahibi değildi. Onu belli bir süre süzdükten sonra odaklandım. Kendisinin Aura rengi Turuncu idi. Çok şevkatli ve arkadaş canlısı biri olmalıydı ve doğayı sevdiğide ortadaydı. Belli bir süre ayakta durduk. Maya şok olmuş gibiydi. Birkaç dakikadır yerinden hareket etmiyordu. Ona döndüm ve "Oturmayacakmıyız ?" diye sordum. Kendine gelen Maya bana baktı. Utanmış olmalıydı çünkü yüzü kızarmaya başlamıştı. "Küçük Tanrı olmak nasıl birşey?" diye sordu. Bu soru banada ilginç gelmişti. Bunu hiç düşünmemiştim. Dürüstçe cevap verdim."Hiç düşünmemiştim bunu. Gerçi pek özel ve değişik bir tarafı yok gibi. Önceden nasılsam şimdide öyleyim. Sadece okula gidip çalışmak yerine istediğimi istediğim an yapabiliyorum o kadar" May ile birlikte odadaki koltuğa oturduk. Kendisi dikkatle bana bakıyordu, sanki çok özel biriymişim gibi. "Bana öyle bakmana gerek bende senin gibiyim işte" dedim. Kendisi biraz utanmıştı. Kısık sesle birşeyler söyledi ama söylediklerini anlamadım.
-"Eee o dosyalar ne ?"
-"Bunlar mı ? Bunlar sadece çalışma dosyaları. Bilirsin ya kişi saysı falan filan." Onaylarcasına başımı salladım.
-"Bunlar ile uğraşmak zor olmalı." Maya başını evet dercesine salladı.
-"Psişik güçler tanrısıyım demiştin. Bunlar tam olarak neler oluyor ?"
Maya baktım, bu tür işleri gerçekten merak ediyordu. Kısa bir şekilde bunları ona göstermeliydim. Oturduğum yerde bağdaş kurdum ve konsantre oldum. Ardından ellerimi bir top tutarmış gibi havada tuttum. Orada bir enerji topu oluşturdum ve onu karşıdaki düğmeye doğru fırlattım. Enerji topunu düğmeye gönderince ışıklar yandı. Maya çok şaşırmış gibiydi.
-"Psi Ball. Yani enerji topu, üzgünüm ama daha yeni Küçük Tanrı olduğumu öğrendim. Bu yüzden yeteneğim hakkında yapabildiğim az sayıda güçten biri de bu" dedim. Maya şaşkınlıkla bana bakıyordu. Ona daha fazla şey göstermem gerektiğini düşündüm. Bu sefer iyice konsantre oldum ve havalandığımı düşündüm. Birkaç saniye sonra havalanmıştım. Maya ise bana şaşkınlıkla bakıyordu.

Hektor uçuyordu! Bakışlarımı yukarıya çıkarıp Hektor'a baktım. Sonra yere baktım. Evet, birden uzamamıştı, havalanmıştı! Ayakları yerde değildi. ''Yüce Zeus...'' diye mırıldandım. Hektor ise bu kadar tepki vermemden pek hoşlanmıyor gibiydi. Biraz sonra tekrar yere indi. ''Lütfen uzaylıymışım gibi bakma bana Maya.'' dedi. Ben de normal bakmaya çalıştım. Onun üzülmesini istemiyordum, çok iyi arkadaş olacakmışız gibi bir sıcaklık oluşmuştu içimde ona karşı. Bu yüzden sanki Pers'e veya Kevin'a bakıyormuşum gibi bakmaya çalıştım. Birden aklıma bir şey geldi. ''Sen kimin çocuğusun Hektor?'' Hektor gülümsedi. ''Hestia oğluyum.'' dedi. Gülümsedim. ''Vay! Biz kuzeniz o zaman. Hestia'yla Demeter kardeş bildiğin gibi.'' Hektor da güldü. ''O kadar da farklı olmadığımızı söylemiştim.'' Başımı salladım. Dosyalara bir bakış attım. Onları mutlaka bitirmem gerekiyordu. Bir iç çektim. ''Kuzen, senin şu psişik yeteneklerin benim dosyalarıma yaramaz, değil mi?'' dedim umutsuzlukla.

"Üzgünüm kuzen, onlar için yapabileceğim pek birşey yok" Maya son umudunu da kaybetmiş gibiydi. Ona baktım ve "Böyle yapma kuzen, bitirirsin bunları ne var ki ?" Maya biraz ümitlenmişe benziyordu. Yüzünde küçük bir tebessüm ile kafasını salladı. Belli bir süre sessizce oturduktan sonra Maya sordu
-"Sen nerede kalıyorsun ?"
-"Güzel soru kuzen" Maya bu cevabıma şaşırmış gibiydi
-"Nasıl yani ?"
-"Bas baya, iç güdülerim kampa gelmemi söyledi ve geldim. Fakat Kheiron Olimposta kalmam gerektiğini söyledi. Oraya bir kere gittim fakat beğendiğim söylenemez. Çok soğuk bir yer. Soğuk derken hava anlamında değil, ruhsal olarak soğuk. Kimse birbiri ile konuşmuyor, herkes kendi halinde. Ayrıca orada evim olduğuda söylenemez. Athena ile konuştum bana bir Ev yaptırmasını istedim. O da Annabeth adlı bir kızla konuşacağını söyledi. O mu yapıyormuş bu Olimpostaki binaları ne. Anlayacağın Olimposta yaşamam gerekiyor fakat orada bir evim yok. Yapılacak mı onuda bilmiyorum. Kheiron sağ olsun bana memnuniyetle burada kalabileceğimi söyledi. O yüzden şimdilik burada kalıyorum"
-"Nasıl yani, bu odada mı ? Burada yatak bile yok !"
-"Uyumak için yatağa ihtiyacım yok Kuzen, meditasyon yaparken de rahatlıkla uyuyabiliyorum. Hatta yatakta uyumaktan daha rahat olduğu bile söylenebilir."
Belli bir süre güldük. Ardından Maya baktım ve konuştum
-"Eğer Olimposta bir evim olursa seni orada ağırlamaktan memnun olurum. Evimi ziyarete gelirmisin ?"

Hektor'un bu sorusuna çok mutlu olmuştum. Beni davet etmesi çok hoş bir şeydi. ''Tabii ki gelirim kuzen! Çok iyi olur.'' Sonra aklıma söyldiği bir şey geldi. ''Evet, Olimpos bayağı soğuk bir yer. Melez kampında herkes çok sıcaktır.'' Hektor gülümsedi ve düşünceli bir şekilde kafasını salladı. ''Evet, burada çoğu kişinin aurası turuncu. Bu iyi bir şey.'' Gülümsedim. ''Şimdi benim dosyalarıma dönmem gerek kuzen, umarım beni affedersin.'' dedim Hektor'a. Hek başını salladı. ''Sorun değil Maya. Ben de meditayonuma göre dönerim.'' Ona gülümseyip ilk dosyayı açtım. Katia Luna, 17, Afrodit kızı.