Kulübe Temizliği ~ Denetleme 9

Yine kulübenin temizlik günlerinden biriydi. Normalde temizlik günlerinde oldukça tembel ve bıkkın olurdum ancak bugün daha farklı hissediyordum. Daha enerjik. İçimde temizlik yapmak için garip bir istek vardı sanki. Normalde bir yere oturup bu isteğin geçmesini beklerdim ama denetleme günü bu fırsat kaçmazdı. Bu yüzden hemen ayağa kalktım ve yüzümü yıkadıktan sonra diğer kardeşlerin de uyanması için [color:39dc=9100DA]"Haydi, kardeşler ! Bugün temizlik günü, herkes işin ucundan tutsun." diye bağırdım. Ama Sere dışında beni tınlayan yok gibi görünüyordu. E hal böyle olunca benim de hepsiyle tek tek ilgilenmem gerekiyordu. Sere de kalkıp yüzünü yıkadı ve benim kardeşleri kaldırma çabalarıma yardımda bulundu. Kardeşleri yataklarından ayırmak temizlik yapmaktan bile daha zordu neredeyse. Ama sonunda Sere ile azmimiz sayesinde diğer kardeşleri de kaldırmayı başarmıştık. Biz yatakları toplarken Lucy ve Helen de kahvaltıyı hazırlıyorlardı. Diğer kardeşler ise hala tam olarak uyanamamışlardı. Ancak Lucy "Yemek hazır çocuklar !" diye seslendiğinde hepsinin de gözü fal taşı gibi açılmış, tıpış tıpış yüzlerini yıkamaya gitmişlerdi. Lucy ve Helen'in hazırladığı kahvaltıyı bir çırpıda bitirdikten sonra sıra masayı toplamaya gelmişti. Bu görevi yeni gelen kardeşlere bırakıp biz de diğer işleri yapmaya karar verdik. İş bölümü yapacaktık. Helen kirlileri toplayıp çamaşır makinesine atarken Sere yerleri süpürecek, Lucy ortalığa çeki düzen verirken ben de camları silecektim. Tek başıma yaptığım temizlikten sonra bu iş bölümüyle yapılacak olan temizlik bana pek bir kolay görünmüştü. Hem daha bize yardım edecek olan kardeşlerimiz vardı: Andrea, William, Melody. Tabii temizlikten kaytarmazlarsa...

Anladığım kadarıyla bugün Summ ile Sere'nin hayatı bana zehir etme günüydü. Temizlik denetlemesinin yaklaştığını bildiğim için şikayet etmek gibi bir lüksüm de yoktu. Aslında her şeye rağmen kulaklıklarımı takıp kendimi kulübeden soyutlayabilirdim ama yeni kardeşlere iyi örnek olmam lazımdı. Belki içlerinden biri bu temizlikte gaza gelir, bir sonrakini yapmak için gönüllü olurdu. İstisnai bir durumdu ama Sere ve Summer'da başıma gelmişti. Yanlış hatırlamıyorsam son üç temizliği hep Summer üstlenmişti. Öncesinde de kulübenin temizlik işlerinden sorumlu müdürü Sere olmuştu. Ben? Eh, kulübe lideri olduğum için el mahkum birçok temizliğe katılmıştım ama uzun süredir kardeşlerimin tüm işi bana yüklediğine şahit olmamıştım. Bu temizliği asmayı istememin en büyük nedeni, geçen gün yeni gelen kardeşlerimiz için düzenlemiş olduğumuz partiydi. Kutlama sonrasında etrafı toparlamıştık ama denetlemeyi yapacak olan Afrodit kızı Alex'in gözünden kaçmayacağından emin olduğum konfeti ve çeşitli süslemelerin hepsini yerden süpürmemiştik veya tozlanmış mobilyaların icabına bakmamıştık. Yaptığımız iş bölümünde bana etrafı toparlamak düştüğü için ilk başta kendimi şanslı saydım ama sonra bunun tam 12 yatağı toplamak ve çevrelerini düzenlemek anlamına geldiğini fark ederek bayılacak gibi oldum. "En azından kahvaltı masasını toplama işini yeni kardeşlere kastırdık." diye mırıldandıktan sonra işe en berbat bölgeden yani Cole'ün yatağından başladım. Bu sefer başucundaki lambanın içine gizlenmiş bir çorap öbeğiyle karşılaşmadığım için akşam yemeğinde tanrılara fazladan adak sunmayı aklıma not ettim.

Kahvaltıyı hazırladıktan sonra herkes iş dağılımı sonucu işlerine koyuldu. Yeni gelen kardeşler masayı toplarken, Summ, Lucy ve Sere odalara dağılmışlardı bile. Ben de elime kirli sepetini aldığım gibi yatak odasına girdim ve çarşafları söküp, yastık kılıflarını çıkardım. Banyoya koşup bütün çarşafları makineye tıktım. Makineye deterjanı koyup çalıştırdıktan sonra yatak odasına döndüm ve dolaptan temiz yatak örtüleri çıkarıp, hepsini tek tek serdim. Odadaki işim bittiğinde sırtım eğilmekten kopacak duruma gelmişti. Yatağıma girip uyuma isteğimi güçlükle yenerek banyoya geri döndüm ve yıkanan çarşafları kurulama makinesine attım. Onlar kurulanırken kirli giysi sepetini tuttuğum gibi baş aşağı çevirip makineye tıktım. Çamaşır makinesi dönmeye başladığında oradan oraya koşuşturan Summer'a seslendim, ''Summ! kirli çamaşırlar tamamdır. Ben çalışma odasını alıyorum.'' Camları silen Summer elini sallayıp, ''Tamamdır.'' diye seslendi.

En zor kısım olan Cole'ün bölgesini toparlamayı bitirdikten sonra biraz motivasyona ihtiyacım olduğundan Sere'nin bölümüne geçtim. Kardeşim sabah yatağını toplamıştı ve çalışmaları da aldıkları isimlere göre alfabetik olarak sıralıydı. Sadece elimdeki bezle dolabının tozunu aldığımda, onun alanındaki işim bitmişti. Kendi yatağıma geçtiğimde ufak bir çığlık atmamak için kendimi tutmaya kalkışmadım. Geçen gün verdiğimiz partide hediye gelen her şeyi yatağımın kenarına depolamıştım. Sıkıntıyla bir nefes aldıktan sonra hediyelerimi alıp düzgünce yerlerine yerleştirmeye başladım. Dolabımı bu sefer fazla dağıtmamış olduğum için kendimle gurur duydum. Yavaş yavaş 'kendi işini kendin yap' felsefesine layık bir kız olmaya başlıyordum. Tabii yeni icatlarıma ayırdığım çekmece gözü için aynısını söylemek uçukluk olurdu. Sere'den özenerek projelerimi alfabetik bir şekilde sıraladım ve tekrar yerlerine kaldırdım. Sonra, kendi mobilyalarımın da bir güzel tozunu aldım. Sıra Summer'ın yatağına gelmişti. Sabah dinç bir şekilde uyandığı her halinden belli olan kardeşim yaşadığı bölgeyi de bir güzel düzenlemiş olduğu için bana yine fazla iş kalmamıştı. Helen'in yatağı dağınıktı ama onu toplamak benim için işten bile değildi ve diğer özel eşyalarıyla kıyafetleri oldukça düzenliydi. Onun bölümüyle ilgilenirken aklıma sabah bize hazırlamış olduğu müthiş yemekler geldi. Athena kulübesi olarak sabahları genellikle yemek gazinosuna gitmek yerine kendi kahvaltımızı kendimiz hazırlardık. Uyku mahmuru pijamalarla ve samimi kardeşlerle takılmak, açık hava gazinosunda tüm kampın gürültüsünü çekmekten çok daha iyi oluyordu.

Sırayla tüm kardeşlerimin bölgelerinde aynı işlemi tekrarladım ve sonunda tüm yatakların civarları derlenmiş oldu. Şimdi sırada salon vardı. Aceleyle salonumuza gidip gözlerimi kısarak etrafı taradım ama hiçbir kirlilik belirtisi gözüme çarpmadı. Summ yeni kardeşimiz William'a yardımları için teşekkür edip sonra da "Senin yapabileceğin bir iş kalmadı, artık gidebilirsin." dediğinde kelimenin tam anlamıyla şok oldum. Hemen Summ'ın yanına gidip ona "Nasıl yani, buradaki tüm işler bitti mi?" diye sordum. Summ memnuniyetle kafasını salladıktan sonra "Çoğu kardeş bir işin ucundan tuttu. Özellikle Helen ve William bana çok yardımcı oldular." dedi. Bu sözler öyle duygulanmamı sağlamıştı ki neredeyse gözlerim yaşaracaktı. Yine de duyduklarıma inanmakta fazlasıyla zorlanıyordum. O nedenle "Peki ya toz alındı mı? Yerler silinip süpürüldü mü? Mutfak halledildi mi?" diye birkaç soru sıraladım. Summer'ın suratında yine olumlu bir ifade vardı. "Saydığın işlerin tümü bitti Luu, sadece çalışma odası kaldı. Helen orada, ben de şimdi ona yardıma gideceğim." dedi. Sonra daha fazla vakit kaybedemezmiş gibi bir bakış atarak çalışma odamızın yolunu tuttu. Bir süre kaşlarım kalkık vaziyette kardeşlerimin çalışkanlığına hayret ettikten sonra ben de onun peşinden gitmeye karar verdim. İçeri girdiğimde Helen çivisi çıkmış mukavva tabelalarımızla ilgilenirken Summ da döşemedeki inatçı bir lekeyle uğraşmaktaydı. Baykuşlarımız Amazon ve henüz ismini koymadığımız sevimli şey, kafeslerinde hayatlarından memnun duruyorlardı. Yanlarına gidip kafeslerinde bir değişiklik yapmanın iyi olacağına karar verdim ve içindeki sevimli dostları çıkararak kafesi lavaboya götürdüm.

Bulaşık yıkamaktan bile nefret eden benim gibi biri için baykuş kafesi temizlemek tam bir işkenceydi ama kardeşlerim temizliğe bu kadar yardımcı olmuşken benim de biraz katkı sağlamam gerekirdi. Burnumu kırıştırarak kafesi temizleme işlemini bitirdim ve baykuşlarımızı içine koymak için onu tekrar çalışma odamıza götürdüm. Helen işlerini bitirmek üzereydi ve Summ da sonunda döşeme lekesini yenmeyi başarmıştı. Baykuşları tekrar kafeslerine koyduktan sonra son bir kez büyük çalışma masamızın tozunu aldım. Ellerimi belime koyarak etrafa bakındım ama en ufak bir dağınıklık belirtisi gözüme çarpmadı. Tüm projelerimiz yapıldıkları yıl aralığına göre düzenle dizilmişti ve yılları gösteren tabelalar da Helen tarafından onarılmıştı. Yerler, perdeler, mobilyalar, pırıl pırıldı. "Buradaki işimiz de bitti." diyerek gülümsedim ve son bir kontrol için kulübede dolanmaya başladım. Helen ve Summer temizliğin verdiği yorgunlukla kendilerini salondaki koltuklara atmışlardı ve seslerden anladığım kadarıyla William antrenman yapmaya gitmişti. Aklıma geçenlerde aldığım çiçek tohumları gelince banyodaki dolaptan birkaç saksı bulup tohumları içlerine ektim. Şimdi ihtiyacım olan, bir Demeter çocuğu bulmaktı. Elimde üç çiçek saksısıyla kulübeden çıkıp kamp meydanında etrafa bakındım ve -Tanrılar sağ olsun- saatlerce aramama gerek kalmadan Maya'ya rastladım. Marrie Teyze, Demeter kulübesinin lideriydi ve çok sevdiğim bir arkadaşımdı. "May, benim için şu çiçekleri açtırır mısın?" diye sormamla elimdeki saksı çiçeklerinin filizlenmesi bir oldu. Ona art arda teşekkürler ettikten sonra tekrar Athena kulübesine döndüm ve yeni üç çiçeğimizi güneş görsünler diye pencerenin pervazına yerleştirdim. Devasa boyutlardaki Athena portresi, kardeşlerimizle zaman zaman çektirdiğimiz fotoğraflar, ünlü ressamlara ait tablolar ve şık duvar kağıtlarımızla duvarlarımız son derece tarz sahibi duruyordu. Kulübeye yeni geldiğim zamanlarda tavana asmış olduğum minik tahta baykuşlar tüm sevimlilikleriyle içeriye renk katıyordu. Anlaşılan William onların da tozunu almıştı çünkü kulübeye vuran güneş ışıklarını harika bir şekilde yansıtıyorlardı.

İçeride her şeyin muntazam olduğuna milyonuncu kez kanaat getirdikten sonra ben de salonun yolunu tutup kardeşlerim gibi kendimi bir kanepeye attım. Yanımda duran baykuş şeklindeki pofuduk yastığı alıp kucakladım ve "Uyursam denetleme sonuçları açıklanana kadar uyandırmayın." diye mırıldanmamla eş zamanlı olarak göz kapaklarımı kapattım. Uzun, yorucu, sıkıcı, bunaltıcı ve zaferle tamamlanmasını umduğum bir gün olmuştu. Zannımca biraz uykuyu hak etmiştim.

Değerlendirmede.