***Yaza Veda Partisi*** (11 Eylül 2010 ~ Başlangıç: 14:00)

Dans etmekten yorulmuştum.Beraber bar tarzında yapılmış yüksek koltuklara oturduk.Hayatım boyunca çok az içmiştim bir bardak bile bana fazla geliyordu.Kev üçüncü bardağı bitirip dördü doldurmak için elini uzattığında

''Dur, bu kadar yeter sarhoş olmanı istemiyorum'' dedim oda bıraktı sonra koltukların olduğu yere geçtik. Kolunun altına başımı koyup öyle oturduk.

(Çocuklar Edward'ın postunu şikayet üzerine siliyorum, Mia sen de son postunu düzelt. Bir de Robyn ve Rose'un kendi olaylarını kendilerinin yazmasına izin verin.)

Partiye herkesten önce gelmiştim.Tabi bu Dj olduğum içindi.Herkes beni her sabah yaptığım gibi bir yerlere gittiğimi sanmıştı.Bu sabah değildi.Ben dj olmuştum.Djlik tam bana göreydi.Sabahtan beri müzik çalıyordum ve bu çok iyi bir durumdu benim için...

Ara sıra gidip Anna ile konuşuyordum.Bunlar parti süresince devam etti.Tabi Rob o kadar İçkiyi devirmeseydi Djlik yapmaya devam edebilirdim.Ah, Rob sana dememişmiydim o kadar içiki içersen yamulursun diye.

Neyse ki Rob'u kulübeye götürüp tekrar Dj kabinime döndüm.Herkes benden memnun gibi görünüyordu.Herkes eğleniyordu.Yine harika bir müzik açtım ve mikrofona yaklaşarak:

"İstek parçası olanlar lütfen söylesin.Dj'niz Hector çalmaktan mutluluk duyar" dedim

Tekrar müziği devam ettirdim.Bir melez ordan ıslık çaldı ve....

(istek parçayı kim veriyor)

Kendimi kaptırmış hala çılgın gibi dans ediyordum. Artık sanki başka bir boyuttaydım. Kahkahalarım kulaklarımı çınlatıyordu, gülmekten ağzım yorulmuştu. Sonra biri bana seslendi:

"Rose!"

Ardından bir el omzumu kavradı. Arkamı dönüp baktığımda Robyn'in gelmiş olduğunu gördüm. Bana ilk başta biraz sinirli gibi gelen bakışları, sonra yerini anlaşıya bıraktı. Dans ettiğim ve adını bile bilmediğim çocuğa el salladıktan sonra, Robyn'in beni bar sandalyelerine doğru götürmesine izin verdim.

Nedenini bilmediğim halde sürekli kahkaha atıyordum.

"Canım sen sarhoş değil miydin?" diye sordum bana ciddi ciddi bakan Robyn'e.

"Hayır, rolleri değiştik. Şimdi ben ayıldım ama sen sarhoşsun." dedi ve sonra kendini tutamayıp o da gülüşüme eşlik etti.

"Seni kulübene bırakmamı ister misin?"

"Hayır, baksana, ne kadar eğleniyoruz!"

Ve bu soruya 'evet' cevabını vermediğim için kısa zamanda pişman olacağımı hissettim.

Bu arada aklıma Jenny geldi. Onu en son pistte kendini kaybetmiş halde elektro dans yaparken bir anlığına görmüş, sonra tekrar kaybetmiştim. Acaba şimdi neredeydi... Çevreme bakınınca kalabalığın arasında Tanrıça Athena'yı gördüm. Onaylamaz bir şekilde bana bakıyordu. Sanki... bir mesaj vermek istermiş gibiydi.

Bir an nefes alamadım. Kahretsin! Partiye tüm Tanrı ve Tanrıçalar davetliydi! Ya babam veya Tanrı Hades de buralardaysa ne yapacaktık? Midem kasıldı. Artık eğlenmiyordum. Kaskatı kesilmiş halde çevremi dikizliyordum.

Ortam yeterince ısınmıştı. Güneş batmıştı ve yerini aya bırakmak üzereydi. Tanrıça Artemis sözlerimi kanıtlarcasına gazinodan çıkıp parlak arabasıyla gökyüzüne yükselmeye başladı. Sanırım Tanrı Apollon da birazdan bize katılacaktı.

Tanrı Ares'e dönüp elimle 'vakit geldi' tarzında bir işaret yaptım. Tanrı bana sırıttı ve ortadan kayboldu.

Birkaç dakika sonra Stell bana döndü ve "Kanat sesleri duyuyorum sanki Lucy. Sen de duyuyor musun?" diye sordu.

Kahkaha attım. "Yukarı bak Stell, kanat seslerini Ares'in canavar kuşları çıkarıyor." dedim.

İşte, parti şimdi başlıyordu!

***

Bir gün önce...

Kamptan ayrılma vaktim yaklaşıyordu ve tüm kış boyunca Olimpos'a uğramayı düşünmediğim için annemle vedalaşmak istedim. Empire State Binası'nın yolunu tuttum, konsey salonuna girdiğimde içeride sadece Tanrı Ares vardı. Son yaptığımız anlaşmaya göre ona ismiyle hitap etmeme izin vereceğini hatırlayarak,

"Selam Ares, n'aber?" diye sordum.

"Kaybol Lucy, seninle uğraşacak havamda değilim bugün. Canım sıkılıyor." dedi.

Ona gözlerimi kısıp baktım. Geçen sene onun yüzünden hapse atıldığım gün aklıma geldi. Bu sene arkamda Savaş Tanrısı gibi bir düşman bırakmaya niyetim yoktu.

"Madem canın sıkılıyor, biraz eğlenmeye ne dersin?" diye sordum. Sonra, açıklamaya başladım...

"Yarın kampın yaza veda partisi var ve Olimposlular dahil herkes katılacak. Yemek gazinosu dört tarafı duvarlarla çevrili bir bina ama bildiğin gibi tepesi açık. Diyorum ki..."

Ares, mesajımı almıştı. Korkunç bir kahkaha attı ve sözümü tamamladı:

"Kuşlar diyorsun... partiyi bassa ne komik olur!"

Sonra el sıkışıp ertesi gün buluşmak üzere sözleştik. Tanrı kurnaz davranıp tüm sorumluluğu benim almamı istemişti, ben de bu harika eğlence için değeceğini düşünerek kabul etmiştim. Eh, zaten kamptaki son günümdü, cezam bir yıl beklemek zorundaydı!

***

Şimdi...

Herkes bir anda dört bir yana koşuşturmaya başladı. Özellikle Tanrıça Afrodit ve kızlarının başları kuşlarla fena halde dertteydi. Kısa bir an gözüm Rose ile Robyn'e ilişti; sevgilisinin elbisesini parçalayan insan yiyen kuşları kılıcından geçirmeye uğraşan Hades oğlunun çabası görülmeye değerdi.

Mutlulukla iç çektim. İyiki önceden çıkış kapılarını kilitleyip anahtarları denize atmayı akıl etmiştim.

Dj masasına doğru döndüm ve şöyle bağırdım:

"Hec, istek parçası... şöyle isterik bir melodi tuttur, gerilim yüklü olsun!"

Herkes deli gibi kaçışıyordu.Bazıları kılıçlarını çekmiş savaşıyordu.Bende yüzüğümü kılıcama dönüştürdüm ve bana saldırmasalarda arkadaşlarıma saldıran kuşları biçtim ama ardı arkası kesilmiyordu bunların . Kenarda oturan babamı gördüm. Yanına gitmek istiyordum ama içimden gelmiyordu.

(Hec, önceki postu iyi oku, insan yiyen kuşlar tarafından basıldınız )

Lucy'nin planı gerçekten çok hoştu. En sonunda bu cansız partiye biraz renk gelmişti. Saatimi kılıcım Fırtına'ya çevirdim ve masalardan birinin üstüne atladım.

"İşte bu bebeğim!! ROCK'N ROLL!!" diye bağırıp canavarlara saldırmaya başladım. Gerçekten hayatımda eğlendiğim en güzel partiydi bu. Bana doğru son sürat gelmekte olan kuşun tekinin üzerine atladım ve kahkalar atarak uçmaya başladım. Zavallı kuş neler olduğunu şaşırmış, beni üstünden atmak için türlü numaralar deniyordu. Ters dönüp uçuyor, oraya buraya çarpıyor, elimi gagalamaya çalışıyordu. Ama ben müthiş bir denge kurmuştum.

"Keşke üzerimde daha rahat bir şeyler olsaydı" diye söylendim iyice yükseldiğimizde. O sırada başka bir kuşun üstünde yanıma yaklaşan Lucy'yi gördüm.

"İşte parti böyle verilir!" dedi gülerek. Ellerim havaya kaldırdım ve:

"işte kampa böyle veda edilir dostum! Kendine iyi bak!" dedim Lucy'ye. Gökyüzünde tokalaştıktan Lucy ile birbirimize gülümsedik ve üstüne bindiğimiz kuşları öldürerek aşağı atladık! En az 15 metre yükseklikten!! Herkes durmuş şaşkın şaşkın bize bakıyorlardı. Lucy ile el ele tutuştuk ve yere çakılmamıza birkaç metre kalmıştı. Babam ve Athena ayağa kalkmış bir şeyler yapmaya çalışıyorlardı. lucy eli ile durun işareti yaptı. Bende etrafımızı çevrelediğim ölülerin ruhları ile direk ayaklarımızın üstüne inmemizi sağladım. Herkes kuşları falan unutup bize dönmüştü. Lucy ile gülümseyip hepsine sanki bir tiyatro oyununun son perdesindeymişiz gibi selam verdik. Bir süre herkes ağzı açık baktıktan sonra diğer kuşlara döndüler.

"İyi gösteriydi Stell" dedi Lucy. Gülümsedim ve Fırtına'nın şimşeklerini açıp arkamda duran kuşu çarptım.

"Ah, teveccülün eski dostum" dedim.

Kuşlar ne zaman giderdi bilmiyordum ama gitmelerini hiç istemiyorudum. Bu partiye bayılmıştım!!

İnsan yiyen kuşlar sorun değildi ama açık alanda böyle kapalı olan ve heryerinde içki bulunduran bir yerde ateş topları fırlatmak intihar olurdu.Cebimden ateşli kaosu çıkardım kuşlar çok fazla idi büyük birşeye ihtiyacım vardı.
Bende en çok kullandığım ateşli kaosu büyük baltama dönüştürdüm elimde büyüdü sapı uzadı artık elimde nerdeyse benim boyumda olan bir silah tutuyordum ateşe verilmiş olmasıda ayrı bir hava katıyordu.
Öncelikle bu iş biraz sıkıcıydı canavarlar geldikçe geliyordu ama burda çok fazla melez vardı hepimizi yenemezdiler ben silahımla önüme gelen herşeyi biçiyordum tanrılar ise şeyyy onlar pek birşey yapmıyordu pek de yapmaları gerekmiyordu...nedenmi onlara yaklaşan canavarlar anında kül oluyor ve daha giyselerine gelemeden küller yok oluyordu.
Ahhh böle bir gücüm olsa ne güzel olurdu diye iç geçirdim.
Birkaç dakika sonra bu iş sıkmaya başlamıştı tamam eğlenceliydi ama sıkıyordu

-Kaç canavar? diye bağırdım
-Yüzden sonra saymayı bıraktım diye bağırdı bir ses

Yanımda oturmuş ateş püsküren Afrodit'e döndüm ve "Tamam, sakin ol." dedim. Aşk Tanrıçası melezleri buharlaştırmamak için kendini zor tutuyordu.

Birkaç dakika çocukların eğlenmesine -veya dehşetle çığlık atmasına- izin verdikten sonra, ayağa kalktım ve bunun sorumlusunun kim olduğunu sordum. Aniden tüm gözler Ares'e yöneldi. Eh, kuşların sahibinin o olduğunu herkes biliyordu.

"Ares." dedim sakince, "Söylemek istediğin birşey var mı?"

Bu sırada Hades aniden ayağa fırlayıp Savaş Tanrısı'nın üzerine yürümeye başladı. Tamam, parti şimdi benim için de eğlenceli bir hal alıyordu.

( Her şeyi babamın üzerine atmayın ama yok diye

(merak etme Lucy'ye patlamayı planlıyoruz )

Bu ne laubalilikti böyle! Neredeyse kızım yere çakılacaktı! Kuşları getirende Ares olduğu için kalkıp üzerine yürüdüm.

“Sakin ol Hades. Bırak da Ares açıklamasını yapsın" dedi Athena önüme geçerek.

“Her şeyi senin manyak kızın ayarladı Athena. Gelip partinizi renklendirmem için benimle anlaşma yaptı” dedi. Lucy birkaç adım öne çıktı. Athena ona bakıp buz gibi bir sesle:

“Bu doğru mu Lucy?” diye sordu. Küçük kızın cesareti takdire değerdi, başını önüne eğip alacağı cezayı hiçe sayarak suçunu kabul etti.

“Evet anne. Parti çok renksizdi, bende böyle bir şey hoşunuza gider diye…”

“Hoşumuza gitmesi mi? Neredeyse hepiniz ölüyordunuz!” dedi Afrodit. Kendini zor tutuyordu. O sırada Stell öne çıktı.

“Eğer Lucy bunu yapmamış olsaydı bu parti sadece dans partisi olurdu. İşte size çılgın parti. Daha ne istiyorsunuz ki?” dedi. Burada sıra bendeydi.

“Sen hiç konuşma küçük hanım. Kendini nasıl atarsın o yükseklikten?” diye hesap sordum.

“Ama baba, zaten planım…”

“Bana ne planından? Bir daha bilerek kendini tehlikeye atarsan sonuçları çok ağır olacak” dedim. Stella öfkeyle parlayan gözlerini bana dikti ve hiçbir şey söylemeden derin bir nefes alarak başını önüne eğdi.

“Sıra geldi Lucy’ye…” dedi Athena.

Kızıma çok da sert davranmak istemiyordum, sonuçta fevri kararlar alan bir kızdı ve sadece biraz eğlenmek istemişti. Ama gelin görün ki, tüm hafta konseyde diğerlerinin dırdırlarını çekemezdim. Aynı şeyi başka bir melez yapmış olsa, onu affederdim ama Lucy'ye ceza vermezsem iş 'Athena ayrımcılık yapıyor' olurdu.

“Sıra geldi Lucy’ye…” dedim, "Yarın kamptan gidiyorsun ama bu ceza almayacaksın demek değil. Hımm... tüm geceni pegasus ahırlarını temizleyerek geçireceksin, arkadaşın Stella da sana yardım edecek."

Lucy'nin bağırıp çağırmasını bekledim ama sadece "Tamam anne, nasıl istersen." dedi.

***

Olayın üzerinden birkaç dakika geçtikten sonra onu yanıma çağırıp ceza verdiğim için üzgün olduğumu söyledim. Bana anlayışla baktı ve "Sorun değil." dedi.

Bir daha böyle bir çılgınlık yapmaması için ona uzun uzun öğüt verdim, başını sallamakla yetindi. Aman yahu, benim de bütün çocuklarım akıllı oluyordu, biri de gidip anneme başkaldırayım demiyordu!

Partiye geri dönmemizin vakti gelmişti. İçimden bir ses, karşımıza başka vukuatların da çıkacağını söylüyordu.

Partide bir köşede oturmuş,olanları izliyordum.Süprizimi yapmanın vakti gelmişti.Aslında ben gerilen ortamı rahatlatmak için böyle bir şey yapmıştım ama hiç de öyle olmadı.

Otururken tanrıça Hestia'ya işaret verdim ve planım başladı.Hec'e biraz dolaşacağımı söyledim.Bir kaç dakika sonra koşarak geri döndüm.

"Koşuunnn,ormanı biri yakmış çabuk koşun!"diye bağırdım ve herkes tam da istediğim gibi ormana doğru koştu.

Tanrıça Hestia onlar geldikten bir kaç saniye sonra,verdiği alev görünümünü kaldırdı ve ortaya hazırladığımız yiyecekler ve kocaman "YAZA VEDA PARTİSİ" yazılı bir pankart çıktı.Bunun keyiflerini yerine getireceğini sanmıştım,aslında melezler ve bazı tanrı ve tanrıçalar yemekleri yemeye gitmişti.Ama Tanrı Hades çok kötü bir şekilde bana bakıyordu.