Kostüm Partisi!!! (16 Eylül 2010)

Eveeeett... Sitemizin 1. ayını doldurması şerefine, tam 16 Eylül günü, Amfitiyatro'da kostüm partisi yapıyoruz millet!


Aynı zamanda rekora koşarken bir de 5.000 mesajı kutlamış oluruz, o zamana kadar bakarsınız 6.000 bile olur sayı


Başlangıç saati: Takviminiz 16 Eylül'ü gösterdiği andan itibaren başlayabilirsiniz!

Bitiş saati: Birkaç gün sürmesini planlıyorum.


Tüm kamp, melezler, Tanrılar, Tanrıçalar, satirler, nemfler, sentorlar, kamp görevlileri, Titanlar vesaire... herkes davetlidir!!!!


Kural: Partiyi rp yazarak yapacağız ve katılan herkes kendi kostümünü betimleyecek.


Uyarı: Herkes kendi kostümünü anlatsın, diğerlerinin kostümlerini bırakın kendileri yazsın.

Ben satir kostümü giysem olur mu ?

Yaratıcı ol biraz koç

Başladı mı?

Başladı da kimsenin taktığı yok

Konu başlığı varsa ben takarım da

burayamı yazıcaz kostümleri yaa bir bilgi verin kuzenler

Sanırım geç oldu ama şimdi farkettim burdamı başlayacağız??

cevabını almadan başlamıyacak anlaşılan

Evet çocuklar, rp yaparak yazacaksınız yine. Kostümünüzü ve ortamı betimleyeceksiniz. Sonra birileri gelip yine işleri karıştırır falan...

buradan mı

Evet Crist, buradan.

tamam ben yazcaam ama önce elbise bulmam gerekiyor

Hadi birileri başlatsın da biz de katılalım

Parti amfitayatroda olacaktı benim giysim o kadarda şaşırtıcı değildi.Çoğu zaman giydiğim Suikastçi giysimin çizgi yerlerini kırmızı , kapşonu beyaza , geri kalan herşeyi siyaha boyamıştım.Amfitiyatronun yolunu yarılamıştım Dan ve Mike la anlaşmış amfitiyatronun arka tarafında buluşma kararı almıştık.Mia , Crist ve diğerleriyle içeride buluşucaktık giysilerini çok merak ediyordum ama buda zaten heyecanımı arttırıyordu.Amfitiyatroya ulaştım Dan ve Mike da benim gibi giyinecekti ama renklerini kendileri seçecekti.Amfitiyatronun arkasına koştum ama orada kimse yoktu...birkaç saniye bekleyip etrafıma baktım...hayır daha gelmemişlerdi

-Dan , mike hangi cehennemdesiniz ?

(rpout :hadi sizi kurardım )

Bugün, kostümümün beni ele vermemesi için, kırmızı başlıklı kız kılığına girmiş, suratıma da bir maske takmıştım. Çok çocukça olduğunu biliyordum ama deniz kızı kılığına girip, tüm gece yuvarlanıp durmaktan iyiydi.

Sırıtarak amfitiyatronun yolunu tuttum. Her zamanki gibi topuklu ayakkabı giymemiştim, böylece boyum da beni başka biri sanmalarını sağlayacaktı. Ah, Robyn'in içerde beni ararken suratının alacağı ifadeyi çok merak ediyordum. Ve... onun ne kostümü giyeceğini de.

Kokteyl masalarından birine ilerleyerek, bir kadeh kırmızı şarap aldım. Henüz herkes gelmediği için etraf pek kalabalık değildi. Maymun kostümlü bir çocuk dikkatimi çekti ama yanına gidip kim olduğunu sormadım çünkü, komikliğine gülmekle meşguldüm!

Zorro kostümümü üzerime geçirip, siyah deri maskemi de takmıştım. Tanınmamak için her zaman sıktığım parfümden daha değişik bir kokü sürmeyi bile ihmal etmemiştim! Gitmeden önce Poseidon kulübesine baskın yapıp, Rose'un ne kılığına girdiğini öğrenmeyi düşünmüştüm ama sonra bundan vazgeçtim.

Suratımda çarpık bir gülümsemeyle, amfitiyatroya gittim. Binanın dekorasyonu gerçekten takdire şayandı. Her tarafta yüzlerce yıl öncesini anlatan süslemeler vardı, sanki, medeniyet öncesi Eski Yunan'daymışım gibi hissettim!

İçeride henüz pek fazla kişi yoktu, Rose'un veya bizim tayfadan başka birinin gelip gelmediğini de bilmiyordum. Hızlıca içerideki yüzleri süzdüm, bir maymun adam gördüğümde kahkahama engel olamadım.

Bir ara da, birbirinin aynısı giyinmiş üç çocuk dikkatimi çekti, tipleri paralı katilleri andırıyordu. Kokteyl masalarının birinde, sevimli bir kırmızı başlıklı kız, içkisini yudumlamaktaydı. Yanına gidip ona katılacaktım ama sonra vazgeçtim, tanımadığım bir kızla vakit geçirmek tuhaf olurdu.

"Kimsenin kim olduğunu bilmiyorum, çok eğlenceli..." diye mırıldanıp, ben de boş bir kokteyl masasına geçtim. Kostümüme yakışır, artist bir edayla cinimden bir yudum alırken, gözlerim amfitiyatronun kapısından içeri yeni giren kişiye kilitlenmişti.


(rpout--süper eğlenceli olacak bu parti biri gelip benimle konuşsun, ama kim olduğumu anlamasın )

Melez Kampında yeniydim ama bu verilen partileri kaçırmam için bir neden değildi. Üstelik yeni olmanın verdiği avantajı kullanıcaktım. Kimse beni doğru düzgün tanımıyordu, zevklerimi, kıyafet seçimimi.. Böylece ne giyersem giyeyim tanınmayacaktım. Sabahtan beri nasıl bir kostüm giyineceğimi düşünüyordum. Tamam, çoğu kişi beni tanımıyordu ama bu her zamanki gibi giyinmem için bir neden değildi, bugün tümüyle farklılaşıcaktım. Bulduğum en iyi kostüm kedi kadın kostümüydü. Gülümsedim. Pek benim kişiliğimi yansıtmıyordu ama zaten benim istediğimde bu değil miydi? Klübemden başımı çıkardım ve etrafta birinin olup olmadığına baktım. Kimse yoktu. Ben de klübemden çıkıp amfitiyatroya doğru yürümeye başladım.


Geldiğimde çevreme bakındım. Zaten kimseyi doğru düzgün tanımıyordum ama en yakın arkadaşımı bile bu kostümlerin içinde tanıyacağımdan şüpheliydim. Yürürken çevremdekileri incelemeye devam ettim. Bir ara maymun kostümlü bir melez görünce gülmeden duramadım. Başka kostümü yok muydu bunun? Çevreme bakınmaktan sıkılıp dolaşmaya başladım. En sonunda kokteyl masasına doğru yürüdüm. Her zamanki gibi kendi kendime konuşarak

-İyi ki partiye gelmişim, harika..

diye mırıldandım. Sonra kokteyl masasında kendime içecek koyarken yanımda başka birinin daha olduğunu fark ettim ama aldırmadım. İçeceğimden biraz içip önüme döndüm ve partiye gelenleri izlemeye başladım.

(RPOUT: İstersen ben konuşabilirim ama istemezsin diye konuşma rpsi yazmadım)

Bu partiye damgamı vurmaya kararlıydım! Herkes beni her daim spor giyinen, feminist bir kahin olarak biliyordu, ben de imajı bozmanın zamanının geldiğini düşünmüştüm. Önceden satın aldığım sarı uzun postişi taktım, ayak bileklerime kadar uzanan saçları bir güzel ördüm. Sonra, yetmişli yıllardan kalma mavi, kabarık etekli bir balo elbisesi giydim ve elbisemle uyumlu mavi bir maske taktım suratıma.

Füme rengi topuklu ayakkabılarımı giymeyi de ihmal etmedim. Aynada kendime baktım ve kahkaha krizi beni esir aldı! Kimse, en yakın dostum Stell bile beni bu kılıkta hayatta tanıyamayacaktı! Sinsi bir ajan gibi kulübemden çıktım ve dolambaçlı yollar takip ederek amfitiyatroya vardım.

İçerisi cidden muhteşem olmuştu, kostümüm de dekorasyona uyum sağlamıştı. Kapının eşiğinde dururken, Zorro'nun tekiyle maske maskeye (!) geldik. Kim olduğumu tam olarak bilmiyordum ama, şu uzun saçlı bahtsız masal kahramanı olmaya çalışmıştım işte...

Etrafı süzerken, kokteyl masalarının birinde, sevimli bir kırmızı başlıklı kız gördüm. Bu kız kesin tanıdığım biriydi ama... kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Gülümseyerek yanına doğru ilerledim, sesimi değiştirerek ona "Merhaba!" dedim. Bana gülümsedi ve bir içki almamı işaret etti.

Tabii ki elime votkayı aldığım anda, tanıdığım biriyse kim olduğumu anlayacaktı. O nedenle, tercihimi portakal suyundan yana kullandım. Bana maskesinden gördüğüm kadarıyla şaşkınca baktı ama konuşmamakta kararlı gibiydi. Onu esrarengiz havasıyla tek başına bırakmaya karar vererek, amfitiyatronun içinde turlamaya başladım.

Birkaç dakika içinde, içerisi tuhaf kostümlü melezlerle dolup taşacaktı. Tanrı ve Tanrıçalardan kimler geleceğini de çok merak ediyordum doğrusu! İçerideki en dikkat çekici çocuk, maymun kostümü giymiş olandı. Herkesin ona verdiği tepkiyi verip, kahkaha atanlar kervanına katıldım ben de.

Suikastçi çocuklar da enteresandı ama kedi kadın kostümü giymiş kız, çok dikkatimi çekmişti. Gecenin ilerleyen saatlerinde onun yanına gitmeyi aklıma not ettim.

Şimdi dj kabininin içinde kostümünü seçemediğim biri duruyordu, içeride aniden yüksek ses rock müzik başladı. Kikir-kikir tarzında gülerek, bar taburelerinden birine oturdum, hanım hanımcık kızlar rock müzik sevmezdi. Pistte dans edenleri gördükçe içim gidiyordu ama, rolümü en iyi şekilde oynamakta kararlıydım!

İçerisi git gide kalabalıklaşıyordu. Ben de ortama ayak uydurmuş, başıma geçen partidekilerin gelmemesi için de içkiye ara vermiştim. Yarı-tanrıların bu denli yaratıcı olabilecekleri, hiç aklıma gelmezdi. Etrafta onlarca kişi vardı ve hiçbirinin kim olduğunu anlayamamıştım.

Kapıdan girenleri izlemeye devam ederken, tatlı bir rapunzel dikkatimi çekti. Kesinlikle onun tanımadığım biri olduğundan emindim. Ben onu süzerken, o da kafasını benim olduğum tarafa doğru çevirdi. Kısa bir süre bana baktıktan sonra, sevimli kırmızı başlıklı kızın olduğu tarafa doğru yürümeye koyuldu.

"İyi ki partiye gelmişim, harika..."

Duyduğum ses üzerine, yanımda kedi kadın kostümü giymiş bir kızın durduğunu fark ettim. Onun kim olduğunu anlamamıştım, tanıdığım biri olup olmadığı hakkında da hiçbir fikrim yoktu. Bu işten zevk almaya başlıyordum.

"Merhaba, ben Ro- Zorro. Sen kimsin?" diye sorarak sırıttım. Elbette bana kedi kadın olduğunu söyleyecekti ama yine de sormamam garip olurdu.

O sırada son ses rock müzik etrafta çınlamaya başladı, kedi kıza işaret ederek piste doğru yöneldim. Tatlı rapunzel gerçekten rolünün hakkını veriyordu, rock müzik eşliğinde bir bar taburesine oturmakla yetindi.

Pistte birbiriyle aynı figürleri yapmaya çabalayan üç kiralık katil gerçekten bizlere tam bir görsel şölen sunmaktaydı. Maymun çocuk da tuhaf bir oryantal dans sergilemekteydi. Kahkaha atmaktan karnım kasılmıştı! Bir süre sonra sevimli kırmızı başlıklı kız da pistteki yerini aldı. Yeni kişiler de etrafı doldurmaya devam ediyordu.

Bu partide gerçekten eğlenmeye başlıyordum!

Yanımdaki kişinin zorro kostümü giymiş bir melez olduğunu fark ettim. O da o sırada bana bakıyordu. Söylediğim şeyi duymuş olmalıydı. Tam ona neden baktığını sorucaktım ki o konuştu. "Merhaba, ben Ro- Zorro. Sen kimsin?" gülümsedim az daha kendi ismini söyleyecekti. Ben tam cevap vericekken müzik almaya başladılar. Biraz dikkatli dinleyince çaldıkları müziğin rock müzik olduğunu anladım. Güzel diye düşündüm Rock müziği severim. Zorro da bana işaret ederek piste yöneldi ben de onu takip ettim.

Az önce görüp sayesinde gülmekten kendimi alamadığım maymun çocuk da oradaydı. Garip oryantel dansına benzer bir şeyler yapıyordu. Gülmeden duramıyordum çocuk o kadar komikti ki! Ona yakın yerde dans eden biçimi aynı ama renkleri farklı kostüm giymiş üç melez vardı. Ama ben dikkatimi onlardan çok maymun çocuğa vermiştim. Sonra Zorro'ya hala cevap vermediğimi hatırlayara ona döndüm "Biraz geç oldu ama merhaba ben de kedi kız" dedim. Bunu diyeceğimi zaten bildiğini düşünüyordum. Gerçek ismimi söyleyecek halim yoktu ya.

O sırada çoğu melez piste gelmişti ama oturan biri dikkatimi çekti. Rapunzel kostümü giymişti ve kendini yerinde zor tutuyor gibiydi. Dikkatimi yeniden Zorro'ya verdiğimde "Zorro kostümü giymek aklına nerden geldi?" diye sordum.

-Merhaba Kev
-Merhaba Dan

Dan sonunda gelmişti giysisine baktım aynı suikastçi giysilerini giymişti.Çizgi bölümlerini Mavi , kapşonunu sarı yapmıştı onun geri kalan bölümü beyazdı.

-Neden geciktin?
-Sadece birkaç saniye oldu Kev!

Buna cevap vermedim...daha bu işte yeniydi.Bizler için saniyeler altın kadar değerliydi.Geç kalmak herşeyin bitmessine yol açardı.

-Saniyeler önemlidir Dan! bunu sessiz ama kararlı bir şekilde söylemiştim
-Biraz rahatla Kev , buraya parti için geldik unuttunmu?
-Evet , saol yüzüne baktım ve teşekkür eden bir bakış attım

-Merhaba Kev , Dan
-Merhaba Mike
-Merhaba Mike

Sonunda Mike ' da gelmişti bizim gibi giyinmişti onun renkleride farklıydı.Çizgi bölümlerini yeşil , kapşonunu mor yapmıştı geri kalan bölümü gri renkti.

-Güzel...tam bir dionisos çocuğu olmuşsun.
-Evet kesinlikle Mike!

Hepimiz kahkaha atmaya başladık.Neden olduğunu tam bilmiyorduk ama mutluyduk işte.Sanırım mike ın gelmesi ile hepimizin içine bir parti heyecanı dolmuştu.

-Hadi içeri girelim dedim gülümseyerek

Kapıya doğru yöneldik içeri girdiğimizde Mike şaşırdığını belirten bir ses çıkardı... Her yer çok güzel döşenmşti ... masada onlarca yemek çeşidi bir o kadar da içicek çeşidi vardı.
Partiye ilk gelen sanırım bizdik.Gölge bir köşeye gidip onlara baktım.

-Ne oldu Kev?
-Bir sorun mu var?

Onlara sırıtarak baktım ve elimi uzattım

-Silahlarınızı verin! bana ''NE'' diyen bir şeilde bakmaya başladılar
-Hediyelerinizi vereceğim!

Birşey demediler şaşkın şaşkın silahlarını verip bana baktılar...bu fikri uzun zamandır düşünüyordum...Kendi silahımı kolumdan çıkardım...Onların silahlarına odalanıp kendi silahımı düşündüm...olmuştu...Benim gizli silahımdan 2 tane daha elimde tutuyordum

-Alın işte hediyeleriniz!

Donup kaldılar...bana ''OLAMAZ!'' dien bir bakışla bakıyorlardı...bense sadece sırıtıyordum.
Bu arada başka kişiler partiye gelmişti.İlki presese benzer giyinmişti.Boyundan veya saçlarından bana birini anımsatmasını bekliyordum...ama kimseyi onunla eşleştiremedim.
İkinci gelen Kedi kadın kıyafetliydi bu kızı daha önce kampta kesinlikle görmemiştim.
Üçüncüsü Zorro kıyafeti gimişti ama bedeni kaslı ve uzundu bana Robyn'i veya Hector'u anımsatıyordu.

Oturduğum yerden dans edenleri izlemek çok keyifliydi. Rock müziğe de içim gidiyordu ama, iyi bir rol sergilemek için dayanmak zorundaydım. Artık iyice kalabalıklaşmaya başlayan amfitiyatronun içinde bir spiderman dikkatimi çekti. Ah, biz melezler gerçekten çok yaratıcı olabiliyorduk.

Sırıtarak koktely masasına doğru gittim ve portakal suyunu bir kenara bırakıp votka aldım. Kim görürse görsün umrumda değildi, sevimli bir masal kahramanı da olsam, içkiyi seviyordum.

Stell'in, Lau'nun ve diğerlerinin nerede olduğunu merak ederken, birinin yanıma yaklaştığını fark ettim. Gülümsedim ve "Merhaba, ben Lu- şey... sevimli bir masal kahramanıyım! Sen kimsin?" diye sordum. Bu sırada kimin kılığına girdiğimi hatırlayabilmek için, hafızamı yokluyordum...

(rpout-biri gelsin ve konuşsun benimlee )

Kulubemden çıktım.Aslında pek birşeye benzemiyordum ama ben bir X-men kostumü giymiştim.Patiden içeri girdiğimde etrafıma bakndım.Ama tam önümde Spider-man kıyafeti giymiş birisi duruyordu hemen yanına gittim ve aklıma gelen ve kampta olan bütün erkek isimlerini sıraladım.

''Hey,Jeff,Stev,Alex,Hector,Luke...Hangisisin?" diye devam ettim kamptan olmayan kişileri bile saymaya devam edecektim ki Spider-man kıyafetleri olan kişi cevp verdi.

"Ne o ne bu!Ben Sat." Şaşırmıştım ağzım bir karış maskenin altındaki kişi görmeye çalıştım.Ağzımdan bir kahkaha çıktı.

"Ange!!Hadi gel de sana hediyeni vereyim." şaşırmıştım yine bana bir kolye uzattı.Gerçekten çok güzeldi gülümsedim ve kuzenime öze gücü olup olmadığnı sordum.Bana hemen cevap verdi.

"Tabi ki de gücü var.Kılıcın olmadığı zaman ve zor durumda kalınca sana kılıç yaratabilir.Bunu bana birisine hediye etmem üzere Artemis verdi.Ben de seni seçtim." Beni mi seçmişti?gerçekten çok şaşırmıştım.Kuzenime sarıldım ve teşekkür ettim.Cebimden bir yüzük aldım ve Sat'a uzattım.

''Kuzen,bu da benden sana pek değerli olduğu söylenemez ama çoğu canavarı uzak tutacak bir gücü var.Ama sadece sana kaçacak zaman verene kadar birde canavar gücüne göre değişiyor..'' dedim ve Sat'ın koluna girdim beraber öbür kızların yanına gittik.Yanlarında yeni bir kız vardı pek tanımasamda Persephone'ye benziyordu.Gülümsedi ve kendini tanıttı.

''Ben Persephone'nin kızıyım adım Jess'' dedi ve ben de kendimi tanıttım ve sıra Sat'a geldi o da kendini tanıttı.O sırada bir kız daha dikkatimi çekti ve yanına gittim.

"Merhaba, ben Lu- şey... sevimli bir masal kahramanıyım! Sen kimsin?" Aaa bu Lucy'di.Gülümsedim ve cevap verdim.

''Lucy,ben Ange X-men kostümü giydim ama hangisi olduğum konusunda hiçbir fikrim yok!'' dedim ve güldüm.

''Senin karakterin ne?'' dedim birden ve cevap beklemeye başladım.yüzünü pek ayrıntılı göremediğim için ne düşündüğünü de anlayamıyordum.

(rpout: 1 dakika şimdi, hani kimse birbirini tanımayacaktı? kurgu mu değişti benim haberim olmadan? )

(rpout:kimsenin haberi olamaycakmıydı?gerçekten :S)

(evet sohbette öyle yazılmıştı ben de ona göre takılıyordum )

(Yanlış oldu sanırım değiştirmemi istermisin??)