Yine Bir Görev-2

Bu Hektor adlı çocuk pardon Hektor adlı küçük tanrı tam bir deli olmalıydı. Anlattıklarından hiçbir şey anlamamıştım. Adam bir deliye benziyordu fakat anlattıklarında doğruluk payı vardı. Teminki savaş hiç olmadığım kadar güçlü olmuştum. Şu anda bunun tek açıklaması Hektor idi. Çok güven verici, sakin ve iyi biri gibi duruyordu. Fakat o da bir Tanrıydı sonuçta her ne kadar Küçük bir Tanrı olsada. Ondan da herşey beklenirdi. En son bize bizden önce orada olacağını söylemiştim. Kısık sesle mırıldandım "Görücez bakalım" Sum bana döndü ve "Ne ?" diye sordu. "Şu Hektor bizden önce orada olacağını söyledi. Koşmaya ne dersin ?" Kate bu kararımı desteklmişti. Anlaşınlan o da Hektor'un güçlerini test etmek istiyordu. Son hız Cirit Sahasına doğru koşmaya başladık. Oraya vardığımızda nefes nefeseydik. Koştuğumuzu Hektor'a çaktırmamak için Cirit Sahasının girişinde durduk ve soluklandık. Sonuçta gelecek olsa bu yoldan gelecekti. Kesin onu görürdük eğer bizden sonra gelirse. Soluklanırken Hektor'a baktık. Halaa ortada yoktu. Kate'e sordum "Gizlice içeri girip Hektor orada mı diye bakmaya ne dersin ?" Kate başı ile onayladı. Bu kararımı sevmişti. Birlikte Cirit sahasının yanında bulunan barakanın dibinden gizlice Ciritlerin olduğu yere doğru ilerledik. Oraya vardığımızda şok oldum. Tüm ciritler seçilmiş ve kişiye özel isimlendirilmişlerdi. Hektor ise ciritlerin yanında öylece durmuş oturuyordu. Bu adam gerçekten garipti. Kate'e döndüm. O da çok şaşırmış gibiydi. Birlikte Hektor'un önüne çıktık. "Merhaba Hektor !"

Hektor'un yanına geldiğimizde şaşırdığımızı Hektor'a çaktırmamaya çalışarak "Merhaba Hektor !" dedik. Hektor bizi görünce gülümsedi ve "Size de merhaba, melezler." dedi. Şimdi karşımıza ne çıkacağını çok merak ediyordum. Yine ilginç bir şeyler olacağı kesindi. Ben bunu düşünürken Hektor Pers'e üzerinde ismi yazan bir ciriti uzattı. Sonra da bana. "Evet, şimdi bu ciritleri fırlatmanızı istiyorum." dedi. Tamam, bu kolaydı. Ama benim cirit atmada pek başarılı olduğum söylenemezdi. İlk olarak Pers ciritini fırlattı. Ciriti o kadar hızlıydı ki onu göremedim bile. Birkaç saniye sonra uzaklara bir şey düştüğünü gördüm. Bu cirit olamazdı, değil mi ? Burası ile orası arasında en az 100 metre vardı. Pers de buna çok şaşırmış gibi görünüyordu. Bunu fark eden Hektor "Evet, yanlış görmediniz. O Perseus'un ciritiydi." dedi. Kulaklarıma inanamamıştım. Pers'e dönerek şaşkınlıkla "Cirit atmada bu kadar iyi olduğunu bilmiyordum." dedim. Pers ise "İşin garip yanı, bunu ben de bilmiyordum." dedi. Hektor ise konuşmalarımıza pek aldırmıyor gibiydi. Bize dönüp "Haydi Summer, sıra sende." dedi. İşte ben de bundan korkuyordum. Pers'ün atışından sonra kendime güvenim iyice azalmıştı. Neredeyse ciriti elimden bırakıp atış yapmayacağımı söyleyecektim ama Pers de Hektor da benim atışımı yapmamı beklerken bunu yapamazdım. Ciriti atmaktan başka çarem yoktu. Derin bir nefes aldım ve tüm gücümle ciritimi fırlattım.

Sum'ın attığı cirit benimkinin birkaç metre gerisine düştü. Yaklaşık 80 metre kadar uzağa gitmişti cirit. Sum çok şaşırmıştı, bende gözlerime inanamamıştım. Kate kekeleyerek konuştu "Bu-bu- bunu ben mi attım ?" Kate ile ben şok olmuştum. Şaşkınlıkla Hektor'a baktım. Ardından sordum: "Hektor bu nasıl oldu ?" Hektor sakinlikle baktı ve iç çekip "Bu ciritleri sizin içinizdeki enerjiyi daha rahat kontrol edebilmeniz için özel enerjiler ile yükledim. Anlayacağınız bunu kendiniz başardınız. Bu kendi içinizdeki güçtü. İsterseniz bir kere daha deneyin" İkimizde çok heyecanlanmıştık, şimdi bu bizim gücümüz müydü ? Hevesle başımı salladım. "Ben tekrar denemek isterim" Hektor memnun olmuş gibiydi ardından Sum'a baktı onun cevabını bekliyordu.

"Peki, tamam. Bir denemeden daha zarar gelmez sanırım..." dedim. Biraz tereddütlüydüm ama o atışımı görünce bunu tekrar denemek istemiştim. Bir daha böyle bir şansa sahip olamayabilirdim. Bu yüzden elime bir cirit daha aldım. Bu sefer ilk atacak olan bendim. Şimdi bir öncekine göre daha iyi hissediyordum, yapabileceğime inanıyordum. Tabii bunda Hektor'un da büyük yardımı vardı ama... Bu düşüncelerimi bir kenara bırakıp ciriti havaya kaldırdım ve fırlattım. Sanki bir güç patlaması olmuş gibiydi, elime elektrik çarpmış gibi hissediyordum. Buna rağmen ciriti izledim ve düştüğü noktaya gördüğümde küçük çaplı bir şok yaşadım. Ciritim 148 metre ileride duruyordu. Hayatımın iki cirit atma rekorunu aynı günde kırmıştım. Hektor gülümseyerek "İyi atıştı." dedi. Ben de "Teşekkürler, Hektor. Senin yardımın sayesinde oldu." dedim. Bu Küçük Tanrı'yı git gide sevmeye başlıyordum galiba. Pers eline ciritini aldığında gözleri heyecan doluydu. Ciritini gözlerimin takip edemeyeceği bir hızla fırlattı. Onun ciriti de 146 metrede duruyordu. Onu sadece 2 metre ile geçmiştim. Bu benim için çok büyük bir şanstı. "Tebrik ederim, melezler. Bu görevi de başarıyla tamamladınız." dedi. Bunun üzerine gülümsedim ve "Eee, peki sırada ne var ?" diye sordum.

Melezler bu işte gayet iyilerdi. Normal bir insandan daha yatkınlardı bu işe. Onları dikkatlice süzdüm. Bu iki melez gerçektende iyi işler yapacaklardı. Çok büyük çapta olmasada... Onlar küçük kitlelere lider olacaklardı ve yolları ileride çok kesişecekti. Kafamı kaldırdım ve gökyüzüne baktım. Ardından melezlere dönüp "Birinizin kulübesine gitmeye ne dersiniz ?" diye sordum. İkiside olur anlamında başını salladıktan sonra Kate üzüntülü bir ses ile konuşmaya başladı "Bizim kulübemiz Athena kulübesi ve oradaki zeki insancıklar seni çok merak edecektir ve bizi rahat bırakmayacaktır... Kısacası bizim kulübeye gidemeyiz" Anlayışla başımı salladım ve Pers'e baktım. "Bizim kulübede genelde kimse olmaz, zaten kulübemdeki çoğu kişi canlı varlıklar ile anlaşamadığından seni pek dikkate alacaklarını sanmam. Hem bizim kulübede birşeyler yiyip içebiliriz" Başımı onaylarcasına salladım ardından sordum. "Bir film izleyebilirmiyiz ? Uzun zamandır film izleyemiyorumda" Pers biraz düşündükten sonra. "Kusura bakma kulübede film olup olmadığını düşünüyordum. Yalnış anlama yani, neyse evet kulübede bir sürü film var. İStediğini izleyebiliriz. Sevinmiştim, benim gibi bir sinema tutkunu şu Tanrılık ile uğraşmaya başladığından beri film izleyemez olmuştum. Kate heyecan ile ekledi "E hadi o zaman ne duruyoruz ? Hephaistos Kulübesine" Bunun üzerine Hephaistos kulübesine doğru yürümeye başladık. Bakalım bizi orada neler bekliyordu. Gerçi orası bir kulübeydi, neler bekleyebilirdi ki...