Yine Bir Görev

Kano Gölü'ne doğru ilerlerken ikimizin üzerinde de bir tedirginlik havası hakimdi. İkide bir arkamıza bakıyor, yaprak kıpırdasa savaş pozisyonuna geçiyorduk. Böylece Kano Gölü'ne geldik. Gözlerimizle etrafı dikkatlice taradık. Görünürlerde kimse yoktu. Bunun bir şaka olduğuna neredeyse inanmaya başlıyordum ki derinden gelen bir sesle irkildim. "Merhaba melezler, ben de sizi bekliordum." Önce sesin nereden geldiğini anlayamadım ama çevreye daha dikkatli bakınca göldeki bir kanoda birisinin oturmakta olduğunu fark ettim. Bir gölge gibi göründüğünden ilk başta onu fark edememiştim. Pers de onu gördü ve "Kimsin sen ve bizden ne istiyorsun ?" diye sordu. Oradaki adam ise "Sakin olun çocuklar. Ben bir Küçük Tanrı'yım. İsmim Hektor. Buraya sizi size bir görev vermek için çağırdım." dedi. "Küçük Tanrı mı ? Ama bize ne gibi bir görev vereceksin ki ?" diye sordum şaşkınlıkla. "Klasik, canavarlı bir görev işte." dedi. "Aslında bu görevi size vermemi bir başkası istedi.." Bu iş git gide garip bir hal alıyordu. Pers "Ama ki-" diyecek oldu fakat Küçük Tanrı onu susturarak "Bunun şu anda bir önemi yok. Siz, size verilen görevi yerine getirin yeter." dedi. "İyi de bize vereceğin görevi açıklamayacak mısın ?" diye sordum. Hektor derin bir iç çekti ve anlatmaya başladı.

"Sizden istediğim şey..." dedim sakin bir ses tonu ile " birazdan buraya gelecek canavarları öldürmeniz." İki melez de şaşkınlıkla bana bakıyordu. Erkek olanı biraz sinirlenmiş gibiydi. Ona konsantre oldum ve dikkatlice baktım. Ardından onun Hephaistos çocuğu olduğunu anladım. Saldırgan olması doğaldı. Ardından kıza döndüm, o daha bi zeki gibi duruyordu. Tabii bunu onlara söyleyemezdim. Kıza konsantre olunca onun da Athena kızı olduğunu anladım. Bu ikisi nasıl bir arada anlaşabiliyorlardı acaba diye düşünürken Hephaistos çocuğu konuşmaya başladı. Ses tonu kızgın olduğunu gösteriyordu. "Sen kimsin ! Gelecek tanrısı falan mı ? Birazdan gelecek canavarlar da ne demek !" Çocuk cümlesini bitirince başımı kaldırdım ve güneşe baktım. Saati hesapladıktan sonra "Şimdi gelecek olan canavarlar, merak etmeyin bende size yardımcı olacağım. Şimdi biraz sakinleşin." Sözümü bitirdikten sonra oturduğum yerde konsantre olmaya başladım, birazdan gelecek olan canavarlar çok güçlü olucaklardı.

Bu küçük tanrı bozuntusu Hektor'a sinir olmuştum. Adam önce bize yardım edeceğini söyledi şimdi ise oturmuş duruyor. Başka bir şey yaptığı yok ! Kate'e döndüm ve "Bu adamın bize yardım edebileceği falan yok !" Kate bu lafımı başıyla onayladı. Ardından ekledi "Bence iyi birine benzi-" Kate lafını bitiremeden gölden 3 tane canavar çıktı. Bunların yüzleri çok tuhaftı, yüz şekilleri bir canavarınki gibiydi fakat yüzlerinde insan gülümsemesi vardı. Bu görünüşleri ile çok ürkütücü duruyorlardı. Üç canavarda birbirine benziyordu fakat bir tanesi 2 kafalı, bir tanesi dört ayaklı öteki ise 6 kolluydu. Bunlarla ne yapacağımızı bilmiyorduk. Hayatımda hiç böyle bir canavar türü görmemiştim. Bunlar çok korkunçlardı, ayrıca çokta güçlüydüler. Hektor'a döndüm, adam orada oturmuş kıpırdamadan duruyordu, gözleride kapalıydı. Eğer bize yardım etmezse burada bu canavarlar tarafından öldürülecektir. Eğer canavarlar tarafından öldürülmessek ben bu Hektor bozuntusunu öldürecektim. Sonuçta kesin birisi ölecekti. Yüzüklerime baktım ve Hephaistos'a içimden seslendim. "Baba, bu iğrenç canavarları yok etmem için yardımcı ol !" ardından yüzüklerimi aktifleştirdim. Kate'e döndüm o da bilekliği aktifleştirip kılıcını eline aldı. Savaş aletlerimizi kuşandığımızı gören canavarlar üzerimize doğru koşmaya başladılar. O uzun boy ile (yaklaşık 3 metre kadar) yanımıza gelmeleri hiç zor olmadı.

Tam da Hektor'un iyi biri olduğunu düşünmeye başlamışken birden etrafımızı canavarlar sarmıştı. Hektor ise orada hiçbir şey yapmadan öylece oturuyordu. Pers ile aynı anda kılıçlarımızı kuşandık, artık savaşmaya hazırdık. Ancak bu yaratıklar önceki gördüklerimizden daha farklıydılar. Bir kere görünüşleri daha korkunçtu ve daha güçlü görünüyorlardı. İşte bu hiç iyiye işaret değildi. 'Umarım göründükleri kadar güçlü ve öfkeli değillerdir.' diye düşündüm. Bu sırada canavarlar yanımıza ulaşmıştı bile. Bir tanesini hedef aldım. Eğildim ve kılıcımı bumerang gibi kullanarak canavarın ayaklarını kopardıktan sonra geri dönmesini sağladım. Böylece biri gitmiş geriye... sayamayacağım kadar çok kalmıştı. Pers de o sırada yanına gelen bir canavarın böğrüne saplamıştı kılıcı. Pers ile birlikte o kadar hızlı hareket ediyorduk ki canavarların kafası karışıyor, bizi görmekte zorlanıyorlardı. Eh tabii, birlikte yaptığımız görevlerden sonra artık daha deneyimliydik ve kendimizi geliştirmiştik. Pers bir canavara ateş topu fırlatırken ben de birini ortadan ikiye böldüm. Evet, iyi gidiyorduk. Bu şekilde birkaç dakika daha savaştık. Canavarların arkası kesilince başka var mı diye etrafa bakındım ama canavar falan göremedim. O sırada Hektor bize dönerek "Etkilendim." dedi. Şaka mı yapıyordu yoksa ciddi miydi anlayamamıştım. Ama şimdi onunla uğraşacak vaktim yoktu. Her an bir yerden canavar çıkabilirdi.

"Etkilendim" mi ! Bizimle dalga geçiyor olmalıydı. Tek söyleyebileceği bu muydu ? " Etkilendim derken ne demeye çalışıyorsun ! Dövüşümüzden mi etkilendin yoksa canımızı zar zor kurdamamızdan mı ?" Hektor bana "saçmalama" dercesine bir bakış attı. Ardından belli bir süre sustu. Bir şeylere okdalnamış gibiydi. Sanki şu an burada değil gibiydi. Sanki sadece bedene buradaydı. Birkaç saniye sonra Hektor'un bakışları yine normale döndü ve "Hayır, etkilendim çünkü sizler gayet yetenekli çocuklarsınız. Önceden böyleleri yoktu. 10 kişi bile olsalar bu canavarları öldüremiyordu "eskiler". Siz, siz daha açıksınız. dedi. Ne demek istediği anlamamıştım. "Açıkmıyız ?" Hektor anlayışlı bir şekilde baktıktan sonra konuşmaya başladı "Temin dövüşürken olduğunuzdan daha hızlıydınız, daha güçlüydünüz ve daha iyi bir takım oldunuz. Bunun nedeni ise siz değilsiniz" O an Hektor'u boğazlamak istiyordum. Adam resmen bize yeteneksizsiniz demişti. Tam bağırmaya başlayacaktım ki sözümü kesti ve konuşmasına devam etti. "Açıksınız demiştim ya, işte buna açıksınız. Temin size daha güçlü olmanız için yardımcı oldum. Öyle sadece oturup sizi izlediğimi sanmayın. Orada otururken meditasyon yapıyordum. Sonuçta Psişik Güçler Tanrısıyım" . Psişik güçler mi onlar da neydi ? Hektor'a döndüm " Onlar da ne ?"

Pers'e uzun bir süre baktım. Bu çocuk savaşmak dışında hiçbir şey bilmiyor gibiydi. Ardından görevlerimden birinin onu bilgilendirmek olduğunu hatırladım ve konuşmaya başladım. " Psişik güç demek içindeki güç demek. Yani sen şimdi buradasın yaşıyorsun ve savaşıyorsun. Senin bedeninde burada. Fakat bu bedenin sadece 4 bedeninden bir tanesi. Diğer bedenlerin; zihin,ruh,aura ve ışık beden olmak üzere 4 tane." Bu bilgileri sindirmeleri için zaman tanıdım.Ardından konuşmaya devam ettim "Bu 4 bedeninde uyum içinde olursa mükemmel bir dengeye sahip olursun. Teminki meditasyonu sizin güçlerinizi artırmak, size yardımcı olmak için yaptım. Bir de çakralar vardır, bunlar hayatta sağlıklı kalmamızı sağlarlar. Bu çakralar Tanrıların güçlerinin geldiği evrensel kanal ile bağlantımızı kurarlar. Normal bir insanda 7 tane çakra vardır ama bir Tanrıda bu çakraların sayısı sonsuzu bulabilir. Açık çakra sayınız ne kadar çok ise o kadar güçlü olursunuz. Neyse daha fazla uzatmayayım. Kısaca ben psişik güçlerinizi yani tanrısal güçlerinizi öğrenmenizi ve geliştirmenizi sağlıyorum. İsterseniz bunu size kanıtlayabilirim. Cirit sahasına gidelim ve size orada kapasitenizin ne kadar üzerine çıkabileceğinizi göstereyim." Bu sözlerim üzerine çocuklar biraz şaşırdı. Önce bana deliymişim gibi baktılar sonra kendi aralarında konuşmaya başladılar.

Hektor'un sözleri gerçekten çok karmaşıktı. Anlamam biraz uzun sürse de sonunda anlattıklarını kavramıştım. Yani sanırım... Ona bir süre şaşkın şaşkın baktıktan sonra Pers bana "Onun dediklerini anladın mı ?" diye sordu. "Eh, biraz." dedim. Sonra da ekledim. "Peki Cirit Sahası'na gidecek miyiz ?" diye sordum. Pers biraz kararsız görünüyordu ama sonra "Madem buraya kadar geldik, Cirit Sahası'na gitmemizde de bir sakınca yok sanırım." dedi. Başımı sallayarak ona hak verdiğimi belirttim ve sonra Hektor'a dönerek. "Tamam, Cirit Sahası'na gidebiliriz." dedim. Hektor da başını salladı. Pers ile yürümeye başlamıştık ki Hektor'un hala orada oturduğunu fark ettim. Pers de bunu fark etmiş olacak ki "Ne o ? Yoksa sen gelmiyor musun ?" diye sordu. Hektor ise garip bir gülümsemeyle "Merak etmeyin, oraya sizden önce varmış olacağım." dedi. Bunu nasıl yapacağını anlamamıştım ama kafama takmayarak ve yürümeye devam ettim. Pers'ün de kafası karışmış gibi görünüyordu ama o da buna pek aldırmadı. Yürürken Pers bana dönerek "O biraz ilginç biri, değil mi ?" dedi. Onunla aynı fikirdeydim. Ben de "Evet." dedim. "O oldukça ilginç..."


Rp Cirit Sahası'nda Devam Edecek.