Tanrılar ve Ayak İşleri

Saat sabahın körüydü ve ben ve Aleda Afrodit kulübesine doğru hızlı adımlarla yürüyorduk. Afrodit kulübesine yaklaşırken ben "Ya daha uyanmamışsa ?" diye sordum. Aleda da "Napalım uyandıracağız." dedi ve Afrodit kulübesinin kapısını yumruklamaya başladık.Kulübeden biri yeni maskelediği belli olan uykulu yüzüyle "Ne oluyor bu saatte ?" diye sordu. Kıza durumu açıklayacak vaktimiz yoktu o yüzden kaba sayılabilecek bir hareketle kızı ittirdik ve kulübeye girdik. Etrafta her yere saçılmış kıyafetler, makyaj malzemeleri vardı ve parfüm kokuları birbirine karışmıştı. Tek tek odalara girerek Claire'ı aradık. En sonunda onun odasını bulmuştuk ve paldır güldür odasına girdik. Hemen Claire'ı sarsmaya başladık ve sarsarken "Hadi Claire kalk!" diyorduk Claire birden "Aman tanrılarım ! Ne yapıyorsunuz ?" diye bağırdı.. Aleda "Hemen hazırlan Claire, bir görev aldık !" dedi. Claire "Bundan bana ne ! Hem ne acelesi var, bari güzellik uykumun bitmesini bekleyemez miydiniz?" dedi sinirle. Ben de ardından "Clay, Tanrı Hermes bizi görevlendirmiş, bu acil bir görev !" dedim. Claire şaşkınlıkla "Ne görevi ?" diye sordu Aleda da "Bir mektup, Styks'in suyuna bat... Amaan her neyse, hadi hazırlan, yolda anlatırız !" dedi ve Claire'ı hazırlanması için çekiştirmeye başladık.

Sabah sabah güzellik uykum daha bitmeden Aly ve Lex beni çekiştirmeye başlamışlardı. Ne olduğunu başta anlayamasamda sonradan bir görev için bu saatte uyandırıldığımı anladım. Umarım görev önemli bir şeydir diye düşündüm. Yoksa bütün tanrılara çok kızgın olacaktım. Aly "Bir mektup, Styks'in suyuna bat... Amaan her neyse, hadi hazırlan, yolda anlatırız !" diyince " Ufff tamam. " diyip hazırrlanmaya başladım. Öncelikle yüzümü yıkadım ve maskemi çıkarttım. Giyindikten sonrada makyajımı yapmaya başladım. Ben makyajımı yaparken Lex bağrıp bağrıp beni aceleye getiriyordu.

" Haydi Clay ya. Geç bile kaldık. Alt tarafı giyincen. Ne yapıyorsun bu kadar saattir? "

" Geliyorum ya bi bekleyemediniz. " dedim hazır cevap bir şekilde. Çantamıda hazırladıktan sonra salona gittim ve " Hazırım " dedim. Kardeşlerime gitmem gerektiğimi söyleyip kulübemden çıktık. Yolda Aly bana görevimizi anlatıyordu.

" Hermes bize bir mektup verdi onu styks ırmağına götürüp anlaşılan bir dile çevircez sonrada asphodelda bizi bekleyen Athena'ya vercez bu mektubu. " dedi.

" Ne yani beni tanrıların ayak işleri için mi benim için çok önemli olan güzellik uykumdan uyandırdınız. Tanrılar benim güzellik uykumun bitmesini de bekleyebilirdi. " dedim. Sinirli bir şekilde. Ben sinirliydim fakat Lex ile Aly bu söylediklerime kahkahalarla gülüyorlardı. Sonra sanki bir olmuş gibi " Saçmalama " diyerek beni Styks ırmağına çekiştirmeye devam ettiler.

Tanrı Hermes'in verdiği broşlarla yeraltına inebilmiştik. Daha önce yeraltına inmiştim ama Styks Irmağı'na hiç gelmemiştim. Simsiyah akan ırmağın yaklaşık beş metre uzağındaydık. Clay'in buraya daha önce geldiğini biliyordum ama içim hiç rahat değildi.. Tamam gerektiği zaman dağları devirebilecek güçte olduğunu biliyordum ama ne de olsa bir Afrodit kızıydı değil mi ? "Buradan hemen kurtulmalıyız." diye düşündüm. Biz hala amaçsızca yerimizde dururken Aleda susukunluğu bozup "Eh kızlar, şimdi ne yapıyoruz? Geldik işte..." dedi. Ben bir an yeni aklıma gelmiş gibi "Hıı mektup... Doğru ya !" dedim ve ok kılıfımın içine sıkıştırdığım mektubu çıkardım ve "Bunu sadece ırmağın suyuna sokup sonra Asphodel'de Tanrı Hermes'e vermemiz gerekecek." dedim. Claire "Kolay görünüyor." dedi. Ben de "Umarım kolay olur." dedim ve yine bir sessizlik hakim oldu ortama. Sessizliği bozan yine Aleda oldu ve "Peki, önce kim başlamak ister ?" diye sordu. Kimseden ses çıkmayınca ben de "Tamaam, iş başa düştü, ne olacak altı üstü bir ırmak !" dedim ve ırmağa yaklaştığım anda fokurdayan, asitimsi simsiyah su, cesaretimin anında sönmesine neden oldu. Cesaretimi toplamak için derin bir nefes aldım ve mektubu Styks'in korkunç suyuna daldırdım. Zarfı iyice daldırırken küçük bir damla suyun elime gelmesiyle acılar içinde "Ahh yandıım!" diye bağırdım. Kızlar hemen yanıma geldiler ve panik içinde "Ne olduu?" diye bağırmaya başladılar. Zarfı çekerek avcumun içindeki minicik kırmızı noktayı gösterek "Su kaydı." dedim. Kızlar "Bu muydu yani?" dercesine bakıyorlardı ben de "Hiç öyle bakmayın, nasıl acıttığından haberiniz var mı ? Su değil asit sanki !" dedim ve Styks ırmağına sokulmuş metal gibi parlayan zarfı yere koyarak elimi ovuşturmaya başladım. Ardından Aleda "Çok acıyor mu ?" diye sordu. Başımı hayır dercesine iki yana salladım. Aleda ile daha yeni tanışmıştık ama ona hemen kanım ısınmıştı. Çekik gözleri ve güzel yüzüyle bana eski ailemi hatırlatıyordu. Daha doğrusu Koreli olan babamı. Tamam ben pek ona çekmemiş olabilirdim ama çekik olmasamda bir yanım hep Asyalıydı. Ben bunları düşünürken Claire'ın arkasından bir cehennem tazısının bize yaklaştığını fark ettim. Tazıya odaklanarak "Kızlar, küçük bir sorunumuz var." dedim.

Tamam mektup işini halletmiştik. Gerçi Lex'in biraz eli yanmıştı ama nasılsa bir iki dakikaya kadar geçerdi. " Tam çok kolay oldu bi iş " diye düşünürken Lexi "Kızlar, küçük bir sorunumuz var." dedi. Sorun istemiyordum ama yapcakta bir şey yoktu. Arkama baktığımda bir tane cehennem tazısının biize doğru hızlı bir şekilde yaklaştığını farettim. Aly hiç vakit katbetmeden hançerini çıkarttı. Hançerinin sapı gümüştü. Lexi de elini avuşturmayı bırakıp yay ok takımını çıkarttı. En sonda ben kolyemi kılıcıma dönüştürdüm.

Sadece bir tane cehennem tazısı bizim için çok basit olacaktı. Lexi yayına oklarını gerip üçer üçer atmaya başladı. Hepside isabet ediyordu. Cehennem tazısı daha bize yaklaşamadadn buharlaşıp yokoldu. Daha elimizi bile değemeden yokolmuştu ama bu bizim için iyiydi. " Hadi başka cehennem tazısı gelmeden burdan çıkalım " dedim. Ama çok geçti. Altı tane cehennem tazısı bize doğru koşmaya başlamıştı bile. Artık savaşmaktan başka çaremiz yoktu. Altı tane. Herkese iki tane düşüyordu. Lexi bize yaklaşmadan bir tane cehennem tazısını yoketmişti ama bize çok yaklaşınca kılıcını çıkattı.

Cehennem tazılarını oldum olası anlamamışımdır. Tazıyı geçtim, bildiğimiz köpekten farksızdı bunlar. Gördükleri her yabancıya havlayanlardan. Şimdi tam -Alexis'in birini gebertmesiyle- beş tazıyla burun burunaydık. Sakince hançerimi tekrardan çıkarıp tazılardan birinin üstüne yürüdüm. Alexis oklarıyla harikalar yaratıyordu tabii. Claire'de kılıcıyla bir cehennem tazısını kısa bir oyalamacadan sonra toz etmişti. Geriye üç tane kalmıştı bile. Uğraştığım köpek bayağı dişliydi. Tazı, dikkatini benden çekip Alexis'e vermişti. Tam o sırada hançerimi sapladığım gibi, kalbinden karnına kadar uzun bir yırtık açmıştım. Geriye iki tane kalmıştı sadece. Hiç konuşmuyor, sadece tazıların kükremeleri arasında işlerimizi hallediyorduk. Geriye kalan iki cehennem tazısından birinin işini Claire çoktan bitirmişti. Son kalanı halletmek kalıyordu artık bize. Alexis'in okları tazının kulağını delip geçmişti. Tam o sırada ben tazının pençelerinin yanında duruyordum. Claire'in çığlığıyla uyandım birden. Tazı üstüme doğru atlarken son anda kaçabildim ama fayda etmedi. Kolum, omzumdan elime kadar uzun bir yara almıştı. Alexis gözlerindeki öfkenin ateşiyle cehennem tazısının üstüne yürürken gözlerim çoktan kararmıştı. Sadece sesleri duyabiliyordum. Claire ben yerde uzanırken yanıma gelmişti. Birkaç kükremeden sonra bir su şakırtısı geldi... Tazı muhtemelen Styks'e düşerek can vermişti. Ondan sonraysa tek hatırlayabildiğim Alexis'in, "Hadi, Aleda'ya omzunu ver Clay... Umarım böyle tarlalara kadar ulaşabiliriz. Daha fazla cehennem köpeğiyle uğraşmak istemiyorum."

Aleda çok kötü yara almıştı. Lanet olası yeraltındaydık ve elimizden hiçbir şey gelmezdi. Claire'a "Hadi, Aleda'ya omzunu ver Clay... Umarım böyle tarlalara kadar ulaşabiliriz. Daha fazla cehennem köpeğiyle uğraşmak istemiyorum." dedim. Aleda'yı omuzladık ve ağır ağır yürümeye başladık. Ama aynı zamanda dikkatli de olmamız gerekiyordu. Bu yüzden bir elim broşumun üzerindeydi.Anlarsınız ya, ne olur ne olmaz diye! Bir ara Aleda'nın yüzünün bembeyaz olduğunu fark ettim. Ardından Claire'a "Clay durmalıyız. Böyle devam edemez, çok kan kaybediyor."dedim. Sonra ikimizde durduk ve Aleda'nın bir taşın üzerine oturmasını sağladık.Hala Styks Irmağı'na yakındık. Claire "Sanırsam bilinci kapalı." dedi. Ben de "Peki ne yapacağız, kan kaybını önleyemeyiz." dedim. Claire bir an durdu ve beni çok şaşırtacak bir hareket yaptı. Uzun tunik tarzı, marka olduğu belli olan tişörtünü uzunca yırttı ve Aleda'nın koluna sarmaya başladı. Bu kesinlikle bir Afrodit kızından beklenir birşey değildi! Claire'a hayranlık duymuştum ve ona şaşkın gözlerle bakarken o da bana "Biraz yardım etsen Lexi?" dedi . Başımı salladım ve ok kılıfıma sıkıştırdığım minik suyu çıkarmaya çalıştım. Artık nasıl sıkıştırdıysam su yerinden çıkmıyordu ! İyice zorladım ve su ile birlikte yere düştüm. Lanetler savururken su ile birlikte yere iki küçük şişenin daha düştüğünü fark ettim. Claire'a göstermek için elime aldım ve "Bunlar da ne ?" diye sordum. Claire gözlerini kocaman açtı ve "Alexis, bunlar...bunlar...Bunlar nektar!" diye bağırdı. Ben "O da ne ?" demeye kalmadan Claire şişeleri kaptığı gibi Aleda'nın yanına gitti. "Nektar"ları Aleda'nın yarasına sürüyor, ve çok az bir miktarda içiriyordu. "Ne yapıyorsun?" diye sorduğumda "Bunlar Aleda'yı iyileştirebilir." dedi. Ben de "Ee o zaman biraz daha içirelim ." dedim. Clay de "Olmaz olmaz, eğer daha fazla içirirsek kemikleri küle dönüşür.Nektar tanrıların içeceğidir" dedi. Claire nektar içirdikten sonra ben de su şişesinden biraz su ile elimi ıslatıp Aleda'nın yüzüne sürdüm. Nektar etkisini hemen göstermişti; Aleda yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı. Claire ile sevinçle birbirimize baktık ve Aleda'nın iyice kendine gelmesini bekledik. Aleda'ya parmaklarımızla sayı göstererek "Bu kaç?" gibi saçma sorular sorduk. İyi olduğunu anlayınca Clay ile Aleda'yı omuzladık ve Claire "Aleda da kendine geldiğine göre, doğruca Asphodel'e !" dedi ve metal zarfı Hermes'e ulaştırmak üzere yürümeye başladık.

Rp Asphodel Tarlalarında devam edecektir !