Ayak İşleri (58.Görev)

Kampın plajına fazla uğrayamazdım.Ama uğradım mı da tüm günümü plajda geçirirdim.Plajda gün geçirmemek için bir neden olamaz ki...Doğa var,güneş var,su var,melezler var.Buradaki periler benim sinirimi bozsalar bile onları pek takmıyordum açıkçası.En ufak bir parmak ittirmemle yok olacak minik sihirli şeylerle uğraşacak ne vaktim ne de takatim vardı.Arthur'la aralarındakileri de biliyordum ama onlar bana öpücük yollarken sadece başımı evet anlamında sallayarak onları iteledikten sonra plajda kendime uygun bir yer seçtim ve uzandım.Her taraf buram buram çiçek ve deniz kokuyordu.Demeter ve Poseidon çocukları henüz etrafta yoklardı ama zaten her deniz ve çiçek kokan yerde olmaları beklenemezdi.

Ben plaja bakıp,uzanırken günümü nasıl geçireceğimi planlıyordum.Tüm gün burada oturamazdım.Bunu hep yapıyordum zaten.Aslında avlanabilirdim,ama avlanmayacaktım.Her gün avlanıyordum zaten.Hem diğerleri uyurken benim avlanmam yetmişti artık.Biraz da onlar avlanmalılardı.Evet,Artemis geri dönünce bana çok kızacaktı.Zaten sinirliydi,artık avlanan biri gelirse kesin liderlikten atardı beni.Ama bu gidişle zordu.O günümün nasıl geçeceğini düşünürken deniz dalgalanmaya başladı.Korktum ve benim gibi diğerleri de korktu.Poseidon geliyor diye ödüm kopmuştu ama buraya uğraması için olağan,olağan,olağanüstü bir hal olmalıydı.Bu yüzden biraz rahatladıysam da diğer melezler gibi bağırıp kaçmak istemiyor değildim hani.Ama yine de kaldım.

Korkudan gözlerimi kapıyordum.Titriyordum ama yine de bir ses duyana kadar gözümü açmayı planlamıyordum.Duyduğum sesi daha önce hiç duyamıştım,bu yüzden gözlerimi açmamaya çalıştım.Açtığımda ise zaten daha önce hiç görmediğim birini görmüştüm.Şaşırmıştım,denizden çıktığına göre balık falan olmalıydı diye düşünüyordum.Bunları düşünürken biraz bozulmuş olan kadın sesini yükseltti. "Böyle demene biraz alındım avcı." Kadını üzdüğümü ben de üzülmüştüm ama sonra önemli biri olabileceğini anladım ve özür diledim. "Özür dilerim hanımefendi.Kabalık olmazsa,siz kimsiniz efendim?" Bunun titreyerek soruyordum.Aman Tanrım,ben kime balık demiştim? "Ben Amphitrite avcı.Senden bir şey istemeye geldim."

Evet,sonunda günümü geçirebileceğim bir iş bulmuştum.Umarım sadece bir günüm geçerdi,çünkü yarın için planlarım vardı.Kaplıcalar veya Manhattan buralardan izin alarak uzaklaşacaktım.Amphitrite bana bakıyordu,gerçekten Poseidon'un karısı olmayı hakkediyordu.Çok güzeldi,sarı saçları beline kadar uzanıyordu.Zaten adını bu aralar kampta da çok sık duyuyordum,sanırım onun adına bir kulübe açılacaktı.Poseidon bu işe sinirlenecek olsa bile,Zeus ve Hades'in karılarının kulübesi vardı,bir zahmet Amphitrite'nin de olsaydı.Bunları düşünürken Amphitrite bana gülümsedi. "Teşekkür ederim avcı.Benim de melezlerim olmalı değil mi?" Daha fazla düşünmemeye karar verdim,düşüncelerim bana ait olmalıydı.Amphitrite'a gülümsedim ve olabildiğince saygılı davranmaya çalıştım.Genelde dikbaşlılığımla da bilinirim buralarda. "Efendim,benden ne arzu etmiştiniz?" Amphitrite bir avcıdan ne istiyordu ki?Beni ne diye kullanacaktı?Beni kullanması iyiydi ama,Amphitrite gidip de Poseidon çocuğunu kullanamaz mıydı? "Evet avcı,şöyle ki istemiyorsan ben de gidip başkasını bulabilirim,dediğin gibi.Ama sen güçlü bir melezsin.Benim için Ogygia Adasına gidip Calypso'dan bilgi alabilir misin?" Ayak işleriydi yani.Güçlülüğümle alakası yoktu ama yapacak daha iyi bir işim de yoktu. "Peki öyleyse tanrıçam.Memnuniyetle.Ama nasıl?" Her şeyi düşünen Amphitrite elbette bunu da düşünmüştü.Elime mavi kaplı bir şişe verdi.İksir dersliğindekilere benziyordu. "Öncelikle bu bir ayakişi değil,bir görev.Ve sonra şu içecekten içmen lazım.İçtiğin zaman orada olmuş olacaksın." Amphitrite bana gülümsüyordu,ben de gaza geldim ve iksiri içtim.Gitmeden önce bağırdım. "Emrettiğiniz gibi tanrıçam!"

Ogygia Adasında rp devam edecektir.