El İşleri Alanı'na Bir Göz Atalım

Sabah biraz zorlanarak da olsa gözlerimi açmayı başarmıştım. Dün akşam üstünde çalıştığım bir proje yüzünden geç saatlere kadar çalışmıştım. Ama geç kalkmak bana göre değildi. Bu yüzden tekrar uyuyakalmamak için yatağımdan kalkıp banyoya gittim ve yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Saçlarımı da taradıktan sonra kampta biraz dolaşmaya karar verdim. Dolabımın kapağını açtım. Altıma bir kot pantolon, üstüme de yeşil bir bluz geçirdikten sonra hazır olduğuma kanaat getirdim. Çantamı ve ceketimi de giydikten sonra dışarıya çıktım. Yolda kulağımda kulaklık, dalgın dalgın yürürken biriyle çarpışarak irkildim. Çarptığım kişinin yüzüne bakmadan telaşla "Ah, af edersin." dedim. Yüzümü kaldırdığımda karşımda Bells duruyordu. Bana gülümseyerek "Önemi yok, Summer." dedi. Birbirimizin halini hatrını sorduktan sonra bir süre havadan sudan konuştuk. Sonra birden Bells'in yüzü aydınlandı ve "El İşleri Alanı'na gitmeye ne dersin ?" diye sordu. Ah, evet. Kılıcımı elden geçirmek iyi olabilirdi. Hem orayı görmüş olur, hem de biraz el becerilerimi geliştirdim. Ona döndüm ve gülümseyerek "Neden olmasın ?" dedim. Bunun üzerine El İşleri Alanı'na doğru yürümeye başladık...

Kampta kardeşlerimin düzenlediği bir oranizasyona gidiyordum.Hiç istemiyordum,birileriyle karşılaşsamda gitmesem keşke diye düşünüyordum.Tam da istediğim gibi oldu.Önüme bakmadan yürüyor,sadece ayakkabılarıma bakıyordum.Yolda Summer'la çarpışarak uyandım."Ah, af edersin." hiç bozuntuya vermeden ''Önemi yok,Summer.'' dedim.Birlikte konuşurken hiç gitmediğim ve gitmek istediğim bir yeri önerdim Summer'a. "El İşleri Alanı'na gitmeye ne dersin ?" kabul etmesini diliyordum.Biraz düşündükten sonra "Neden olmasın ?" dedi.Bunun üzerine El İşleri Alanı'na doğru yürümeye başladık.''Çok iyi akıl ettin Bells.''gidince el becerilerimizi geliştireceğimiz için mutluydum. Neredeyse hiç bir şey bilmiyordum bazı şeyleri öğrenmeliydim.Sonunda El İşleri Alanı'na ulaştık.İçeri girdik ve burada kimse yoktu.Summer ile birbirimize bakıp bakıp duruyorduk biraz korkmuştuk. Summer ''Kimse yok mu?'' diye seslendi.Uzun merdivenlerden inen yaşlı bir kadın ''Ben varım!'' diyerek bize bakıyordu. ''Şey..Biz el işleri alanında gelişmek istiyorduk.Ama sanırım yanlış yere gelmişiz.Kusura bakmayın rahatsız ettik.'' Kapıya doğru yönelirken, ''Hiç bir yere gitmeyin.Doğru geldiniz.'' Kadın yanımıza geldi ve ''Buraya oturun lütfen.'' dedi.Summer'la hala şaşkındık.Kadın biraz dengesizdi.''El becerinizi hangi yönde geliştirmek istiyorsunuz?'' diye sordu...

Kadının tipi pek güven vermediğinden hala biraz tereddütlüydüm ama yine de cevap verdim. "Biraz resim yapmak iyi gelebilir. Ardından da kılıcımı biraz süsleyebilirim." dedim. Sonra da Bells'e dönerek "Sen ne dersin Bells ?" diye sordum. Bells yaşlı kadını süzüyordu. Anlaşılan o da bir gariplik olduğunu fark etmişti. Bana döndü ve zoraki bir gülümsemeyle "Elbette. Bu... şey iyi olur." dedi. Ama gözlerinde hafif bir tedirginlik vardı. Kadın tuhaf bir gülümsemeyle yanımızdan ayrıldı. Bells de bunu fırsat bilerek bana "Sence de bu kadında bir gariplik yok mu ?" diye fısıldadı. "Bilmiyorum. Gerçekten davranışları biraz tuhaf ama-" Sözümü bitiremeden kadın elinde rengarenk kalemler ve resim kağıtlarıyla çıkageldi. Bunları önümüze özenle dizdi. İşini bitirdikten sonra bizim hala ona baktığımızı fark edince "Hadi, ne duruyorsunuz ? Başlasanıza." dedi. İkimiz de bir anda irkildik. Kendimi toparlar toparlamaz elime bir kurşun kalem aldım. Resimde mükemmel değildim. Ama çok kötü olduğum da söylenemezdi. Bir natürmort çalışması yapmak niyetindeydim. Etrafıma bakınarak birkaç meyve, vazo vs. aradım. Sonra kadın ne aradığımı anlamış olacak ki bir odaya girip elinde meyveler ve bir vazoyla geri geldi. Yaşına göre oldukça hızlıydı. Meyveleri ve vazoyu da bir sehpanın üzerine özenle dizdikten sonra "Sanırım oldu, artık çalışmana başlayabilirsin." dedi gülümseyerek. "Ama natürmort yapmak istediğimi nere-" Sonra belki de bunu öğrenmemenin daha iyi olacağını düşünerek "Her neyse, bunun bir önemi yok sanırım." dedim ve yavaşça resmimi çizmeye başladım. Kadın bu sefer Bells'e dönerek "Sanırım sen de bir kara kalem çalışması yapmak istiyorsun." dedi.

Kadın bana "Sanırım sen de bir kara kalem çalışması yapmak istiyorsun." dedi ama ben kara kalem yapmak istemiyordum. Sulu boya diye düşünmüştüm. ''Yok ! Ben sulu boyayı daha çok seviyorum.'' dememe kalmadan beni bakışlarıyla susturdu. Kara kalemi pek beceremediğim için yapmak istemiyordum aslında. Sonuçta el becerimi geliştirmek için gelmiştim buraya ve bir şeyler öğrenip gitmek istiyordum. Kadın bana kağıt ve iri bir kalem uzattı. ''Şimdi senden bir vazo çizmeni isteyeceğim.'' '' Vazo mu ? '' '' Evet vazo ! Güzel çizip cizemediğini öğrenmek ve yanlışlarını düzeltmek için. '' Vazoyu çizmeye çalışıyordum.Biz Summer'la resimimizi çizerken kadın bize kekler getiriyodu. Çok güzel kokuyordu ama yemek istemiyordum. ''Neden yemiyorsun'' diye sordu Summer ağzında kek varken. ''Ya zehirliyse Summ ? '' çok evhamlanıyordum. '' Off saçmalama Bells! '' ağzıma kocaman bir kek soktu. ''Haydi şimdi vazomsu resmini çiz. '' gülümsedim. ''Nasıl gidiyor bakalım?'' diye sordu yaşlı kadın.''Eh işte! '' ''Ee o zaman bu işe bir el atmam gerek. '' gerçekten benim vazomsu vazom, gerçek bir vazoya dönüştü. Kadın çok başarılıydı. Kadın bana teknikleri öğretiyordu aslında çok iyi biriydi. Sıra Summer'daydı. '' Evet küçük hanım sizin nasıl gidiyor ? '' diye sordu Summer'a.'' Yapmaya çalışıyorum. '' Hemen yanına oturdu. Ben iyice öğrenmiştim kadın sanki bana büyü yapmıştı. Çünkü bende disleksi vardı. Ben de bu sefer kendi vazomu düzgünce çiziyordum. Summer'da öğreniyordu. Bugün çok eğlendim Summer'la çoğu zamanım çok güzel geçiyordu. O çok iyi bir kızdı...

Bu yaşlı kadın, ilk başta düşündüğümüz gibi kötü biri değildi. En azından şimdilik bize bir zararı dokunmamıştı. Hatta büyük yararı olmuştu bile diyebilirim. Onun öğrettiği şeyler sayesinde resim yeteneğim baya bir ilerleme göstermişti. Önceden hayatta çizemem diye düşündüğüm şekilde çiziyordum şimdi. Bir ara Bells'in resmine göz attığımda onun da en az benim kadar muhteşem bir resim çizdiğini gördüm. Sanki bu işi senelerdir yapıyormuşçasına büyük bir ustalıkla çiziyordu vazoyu. Buna o da biraz şaşırmış gibiydi ama halinden oldukça memnun görünüyordu. Kim olmazdı ki ? Ünlü ressamların senelerce üzerinde çalışıp yaptıkları eserleri biz şimdi bir saatte çizmiştik. Bu gerçekten inanılmazdı. Birkaç dakika sonra Bells sevinçle "Benim resmim bitti !" dedi. Onun resminin bitmiş hali deminkinden de harika görünüyordu. "Bells, bu resim şahane olmuş !" dedim. Bells mahcup bir gülümsemeyle bana teşekkür ettikten sonra benim resmimi elime alıp "Summer, senin de benden aşağı kalır yanın yok. Senin resmin de çok güzel." dedi. Ben de ona teşekkür ettim ve "Beğendine sevindim." sevindim dedim hafif bir tebessümle. O anda aklıma teşekkür edilmesi gereken biri daha olduğu geldi. Bize bunca şey öğretip bu kadar güzel resimler yapmamızı sağlayan ihtiyar kadın. Bunu Bells'e söylediğimde o da bana hak verdi. Ama yaşlı kadını bulunduğumuz odada göremedik ve onu aramaya başladık. Onu bulup teşekkür etmeli ve adını öğrenmeliydik. Neredeyse El İşleri Alanı'nın altını üstüne getirmemize rağmen yaşlı kadından tek bir iz bile bulamamıştık. En sonunda da pes ettik. Bells'e "Sanırım yaşlı kadın yok olmuş. Demek istediğim gerçekten yok olmuş." dedim. Bells de başını salladı ve "Haklısın Summer, kadın gerçekten hiçbir yerde yok. Adını öğrenseydik bari... Neyse, umarım onu daha sonra bulabiliriz ama şimdi gitsek iyi olacak." dedi. Ona hak veriyordum. Yapacak başka işimiz olmadığına göre artık burada durmanın bir anlamı yoktu. Bells ile kol kola El İşleri Alanı'ndan çıktık. Bize resim tekniklerini öğreten kadını bulamamıştık ama yine de çok güzel bir gün geçirmiştik.


~Rp Bitmiştir.