Sadece Sıkıntımızı Gidermek İstemiştik

Kulübemdeki çalışma masasına oturmuş, defterime bir şeyler yazıp çiziyordum. O an o kadar dalmıştım ki Lucy'nin yanıma geldiğini fark etmemiştim bile. "Günaydın, Summ. Ne çiziyorsun böyle ?" Telaşla defterimi kapattım. Benim saçma çalışmalarımı görmesini istemiyordum. "Sana da günaydın Lucy. Hiç, öyle can sıkıntısından bir şeyler çiziyordum işte." diyerek geçiştirdim. Lucy de bunu üstelemedi. Bir süre konuşmadan oturduk bu sürede Lucy oflayıp pufluyordu. Ona "Bir sorun mu var Lucy ?" diye sordum. Lucy bir kez daha iç çektikten sonra "Aslına bakarsan var, evet. Sıkıntıdan patlamak üzereyim." dedi. "İkimiz de aynı dertten muzdaripiz o halde." Yapacak bir şeyler düşünmeye başladım ama pek de bir şey gelmiyordu aklıma. O sırada Lucy heyecanla bana dönüp "Los Angeles'a gidip biraz alışveriş yapmaya ne dersin, Summ ?" diye sordu. Alışveriş... Uzun zamandır yapmadığım bir etkinlikti. Hem Los Angeles'a gitmeyeli de uzun zaman olmuştu. "Evet, bu gerçekten iyi olur. Sanırım buna ihtiyacım var." dedim. Lucy de "Öyleyse hala ne bekliyoruz ? Haydi hemen hazırlanmaya başlayalım !" dedi. Bunun üzerine ikimiz de yerimizden kalkıp dolaplarımıza doğru yöneldik. Çok fazla kıyafetim olmadığından seçmek zor değildi. Eşofman tarzı olanları eleyince pek de seçenek kalmıyordu geriye. Açıkçası Los Angeles'a giderken biraz şık giyinmeyi planlıyordum. Ama aynı zamanda rahat da olmalıydı. Malum, başımız sürekli canavarlarla derde giriyordu. Bunun için her an tedbirli olmalıydık. Özellikle de kampın dışındaysak... Seçtiğim kıyafetleri çabucak giydikten sonra çantama savaş malzemelerini ve bir miktar da para koyduktan sonra Lucy'ye döndüm. "Ben hazırım Lucy !"

Kardeşim Summer'ın da benim gibi sıkıntıdan patlamakta olduğunu öğrenmem mutlu olmamı sağlamıştı çünkü, tek başına sıkılan bir insan er ya da geç patlardı ama sıkılan iki kişi, diğer insanlara oranla çok ama çok fazla eğlenebilirdi! Aklımda bu saçma mantıkla dolabıma gidip üzerime ne giyeceğime karar vermeye çalıştım. Kışın zamanımı genellikle San Francisco'daki üniversitemde geçirdiğim için çoğu kıyafetim oradaydı. Birkaç parça eşyam da annemin verdiği sıkıcı görev gereği gezip durduğum için, Paris'teki bir otel odasındaydı. Evet, fazlasıyla dağınık bir melez olduğumu biliyordum ama yapabileceğim bir şey yoktu. Elimdeki az sayıda seçenekle bile uzun süre oyalanmayı başardıktan sonra üzerime siyah renk bir kot pantolon ile Athena yeşili bir kazak geçirdim. Yani, yine her zamanki gibi vazgeçilmezlerimi giydim. Hiç makyaj yapmadım ama saçlarımın şık görünmesi için epeyce uğraştım. Çantamı hazırlamaya geçtiğim sırada Summer "Ben hazırım Lucy!" diye bağırdı. Ona "Hemen geliyorum Summ!" cevabını verdikten sonra çantama biraz ambrosia, iki şişe nektar, fazladan bir hançer ile bir halat, biraz da Hidra zehri sığdırmayı başardım. Üstüme giydiğim siyah şişme montun cepleri de çeşit çeşit silahla doluydu. Gireceğimiz alışveriş merkezlerinde sorun yaşamamak için kendi icadım olan Lucycop'lardan iki tane de almıştım. Lucycop'lar, her çeşit tarayıcının üzerimizdeki metalleri fark etmemelerini sağlayan ve yanlış ellere geçerlerse çok tehlikeli sonuçlar doğurabilecek minik aletlerdi. Neyse ki ben ve arkadaşlarım bunları her zaman iyi muhafaza ediyorduk. Onları da yanıma aldıktan sonra artık hazırdım. Son bir kez aynada kendime baktıktan sonra kapının eşiğinde beni beklemekte olan Summer'ın yanına gittim. Beklettiğim için aceleyle özür dilememin ardından birlikte ahırlara doğru yola koyulduk. Eh, ne yazık ki Apollon oğlu Yon gibi ışınlanma gücümüz olmadığından, Los Angeles'a pegasuslarımızla gitmemiz icap edecekti.

Ahırlardan içeri girdikten sonra ikimiz de hemen pegasuslarımızın yanına gittik. Lucy Sherry'yi şefkatle okşayıp ona birkaç küp şeker yedirdikten sonra pegasusunu ahırdan çıkardı. Aynı şekilde ben de Nessie'yi okşayıp ona her zaman çantamda bulunan küp şekerlerden verdim ve pegasusumu ahırdan çıkardım. Dışarıda hafif bir rüzgar esiyordu ancak bunun bir önemi yoktu. İkimiz de pegasuslarımıza atlayıp havaya doğru yükseldik. Bulutlara ulaştığımızda yine her zamanki gibi içime huzur dolmuştu. Uçmaktan gerçekten çok hoşlanıyordum. Bu benim için paha biçilemez bir duyguydu. Bir süre sonra Lucy'nin sesiyle irkildim. "Hey, Summ ! Los Angeles'a varmak üzereyiz." Gözlerimi açtım ve şaşkınlıkla "Bu kadar çabuk mu ?" diye sordum. Lucy ise bana "Pegasusları hafife almamalısın." dedi ve göz kırptı. Evet, sanırım haklıydı. Bu pegasuslar kendilerinden beklenenin üzerinde bir performans sergiliyorlardı. Şehre vardığımızda pegasuslarımızı uzaktan gözümüze kestirdiğimiz boş bir arsaya indirdik ve onları bağladık. Artık normal bir insan gibi Los Angeles sokaklarında gezip alışveriş yapmaya hazırdık. Uzun zamandır böyle bir etkinlik yapmadığım için biraz heyecanlıydım. Lucy'ye baktığımda onun da benden pek bir farkı olmadığını gördüm. Neşeyle Lucy'ye dönerek "Eee, peki ilk olarak nereye gidiyoruz ?" diye sordum.

Kardeşimin sorusuna sırıtarak "Ne fark eder ki? Gezmemiz bittiğinde buradaki her dükkanı talan etmiş olacağız sonuçta." cevabını verdim ve onun kahkaha atmasını sağladım. Gerçekten de başlangıç noktamızın bir önemi yoktu, gezmek için önümüzde uzunca saatler vardı. Boş zaman, böyle alışveriş gibi bir etkinlikle doldurulduğunda bizim için vazgeçilmez olurdu. Benim gibi Summer da bir saniyemizi bile boşa harcamak istemiyor olacak, en yakındaki kıyafet mağazasına doğru ilerlemeye başladı. Tabii ki ben de hemen peşinden gittim. İçeri girdiğimizde uzun süredir alışverişe çıkmamış olmanın verdiği açlıkla yeni sezon ürünlerinin sergilendiği tarafa hücum ettim. Summer ile gözümüz doğal olarak yeşil renkli kıyafetlere takılıp duruyordu. Üzerimize göre bir şeyler bulmak için ayrıldığımız zaman çok tatlı kahverengi-koyu yeşil renkleri arasında bir elbise fark ettim. Elbiseyi özel kılan üzerindeki şekillerin baykuş suratını andırmasıydı. Hemen Summer'ın bedeninde olan bir tanesini alıp ona göstermeden ödedim ve paket yaptırdım. Kendime de çok şık yeni bir yeşil kazak almıştım. Gardırobumun yarısı yeşil renkten oluşuyordu ama yine de dayanamayıp her seferinde yeşil yeni şeyler alıyordum. Kasadaki işim yeni bitmişti ki Summer da yanıma gelip kendi aldıklarını ödedi. Mağazadan çıkarken ona elimdeki paketi uzattım. "Lucy bunu hangi arada aldın sen?" diyip gülümsedi ve paketi açtı. "Beğendin mi?" diye sorup heyecanla onun cevabını beklemeye başlamışken gözüme karşıdaki su yatakları mağazası çarptı. Ne zamandır kendime konforlu bir su yatağı almak istediğim için ayaklarım istem dışı olarak o tarafa doğru yönelmeye başladı, Summ da bana ayak uydurdu. 'Kabuklu'nun Su Yatakları Mağazası' tuhaf bir isimdi ama önemsemedim. Satan kişi ister yumuşak ister kabuklu olsun ne fark eder? Benim için önemli olan güzel bir su yatağı almak değil miydi?!

Elbise.

Spoiler:

İlk mağazadan henüz çıkmıştık ki Lucy elindeki bir paketi bana uzattı. Demek bana bir hediye almıştı ! "Lucy bunu hangi arada aldın sen ?" diye sordum gülümseyerek ve hiç vakit kaybetmeden heyecanla paketi açtım. İçinden çıkan elbise ise göz kamaştırıcıydı. Özellikle de üzerindeki desenler bir baykuş gibi gözüküyordu ve bu da benim oldukça hoşuma gitmişti. Lucy işini biliyordu doğrusu. Lucy'nin bana böyle bir sürpriz yapmasına hem çok şaşırmış, hem de fazlasıyla sevinmiştim. Lucy bana "Beğendin mi ?" diye sordu ve başka bir mağazaya doğru yürümeye başladı. Ben de ona ayak uydurdum ve gülümseyerek "Lucy, bu elbise gerçekten harika ! Üzerindeki desenlere bayıldım. Çok teşekkür ederim, buna hiç gerek yoktu kardeşim." dedim. "Aramızda bir elbisenin lafı mı olur kardeşim ? Sen de bana bir su yatağı alırsın, olur biter." dedi kıkırdayarak. Su yatağı mı ? Bunun şimdi nereden çıktığını anlayamamıştım. Kafamı kaldırdığımda Kabuklu'nun Su Yatakları Mağazası adlı bir tabelayla karşılaştım. İşte şimdi Lucy'nin ne demek istediğini anlamıştım. Ben de kıkırdadım ve "Anlaştık !" dedim ona. Mağazadan içeri girdiğimizde renk renk, çeşit çeşit su yatağı ile karşılaştık. İnsanın hemen üstüne yatası geliyordu. İçeriye göz gezdirirken tam Athena yeşili bir su yatağı gördüm ve benim gibi su yataklarını incelemekte olan Lucy'ye "Lucy, şu su yatağına bak !" diye seslendim. Lucy benim işaret ettiğim yere bakınca "Bu su yatağının rengi muhtelem Summ !" dedi. Tam ikimiz de yatağı daha yakından incelemek için yanına gidiyorduk ki bir sesle irkildik. "Su yatakları mağazama hoş geldiniz, çocuklar !"

Summ'ın gösterdiği Athena yeşili su yatağına doğru ilerlerken aniden duyduğum "Su yatakları mağazama hoş geldiniz, çocuklar!" sesiyle fazlasıyla irkildim, kardeşim de benimle aynı durumdaydı. Fazla acele etmeden arkamızı döndüğümüzde, dev gibi bir adamla karşılaştık. Adamın boyu belki de 2 metreye ulaşıyordu ve dost canlısı bakışlara sahip olsa da bana hiç tekin biri gibi gelmemişti. Eh, büyük ihtimalle mağazanın sahibi olan Kabuklu'nun, 1.50 boyunda sevimli bir adam olmasını beklemek zaten saçma olurdu. Aramızdan ilk toparlanan olduğu için Summ adama "Hoş bulduk. Biz de su yataklarına bakıyorduk." cevabını verdi. Bay Kabuklu gülümseyerek, "Bakın tabii, bakın." dedi ve az önce beğendiğimiz yeşil su yatağını işaret etti. Ben de ona hafif bir gülümsemeyle karşılık verdikten sonra Summ gibi güzel yatağa yöneldim. Ellediğimde yatağın yumuşacık olduğunu fark ettim ve üzerine yatıp konforunu test etmek için anlaşılamaz bir istek duymaya başladım. Bay Kabuklu'nun "Yatıp bir bak istersen, istediğin kadar rahat mıymış." sözlerine hemen teslim olarak yatağa uzandım. Gerçekten de bir su yatağından asla beklemeyeceğim kadar rahattı. Mest olmuş bir şekilde kalkmaya hazırlanırken Kabuklu eliyle bana durmamı işaret etti ve su yatağına yaklaşıp başıma dikildi. "Sanki boyu sana biraz uzun gibi." dedi düşünceli bir ses tonuyla. Summer ileride açık mavi renkli bir yatağı gösterip ona bakmaya gideceğini söyledi ve yanımızdan uzaklaştı. Ben de içini rahatlatmak için Kabuklu'ya, "Hayır, her şeyi çok uygun, gayet güzel." cevabını verdim. Bakışlarından anladığım kadarıyla sözlerim dev adamı teselli etmeye yetmemişti. Yatağın kenarındaki bir düğmeye basarak ellerimin kelepçeler tarafından bağlanmasını sağladı. Korkudan kalbimin kısa süreliğine atmayı bıraktığına yemin edebilirdim. Dev adama telaşla "Sen kimsin ve ellerimi neden bağladın?" diye sordum. Sesim istediğimden çok daha yüksek çıkmış olduğu için Summ, "Her şey yolunda mı Lucy?" diye seslendi. Ben daha cevap veremeden Kabuklu "Sen alışverişine bak, ben sorunu hemen halledeceğim." diye atıldı. Summer şimdi büyük ihtimalle sorunun su yatağıyla alakalı olduğunu düşünüyordu ve etraftaki su yataklarını incelemeye devam edecekti. Kabuklu sonunda az önce sorduğum soruya cevap vermeye karar verdi ve "İsmim Prokrustes. Telaffuzu zor olduğu için Kabuklu'yu tercih ediyorum. Seni, boyutlarını yatağına göre ayarlayabilmek için bağladım. Benim mağazamda müşteri memnuniyeti her zaman birinci plandadır." dedi. Prokrustes... Neden mitolojik efsanelerin mazide kaldığına inandığım bir hayat yaşamıyordum? Neden sıradan bir alışverişte bile karşıma binlerce yıllık bir deli çıkıyordu? Tüm sorunların kaynağı ben miydim yoksa belaları mıknatıs misali çekiyor muydum? Aklıma yapacak başka bir şey gelmediği için elimden gelen en yüksek sesle, "Summer! Yardım et!" diye bağırdım.

Lucy'nin yardım çağrısını duyduğumda mavi renkli bir su yatağını inceliyordum. Daha az önce her şeyin yolunda olduğunu söylememişler miydi ? Yine de bakmakta fayda vardı. Lucy'nin sesi oldukça telaşlı geliyordu. Yanlarına gittiğimde küçük çaplı bir şok yaşadım. Lucy, su yatağına bağlanmıştı ! Hemen adama dönüp "Sen de kimsin ve kız kardeşime ne yapıyorsun ?" diye bağırdım öfkeyle. Adam ise oldukça sakindi ve gülümseyerek "Sakin ol, küçük hanım. Ben Prokrustes'im. Tek yaptığım kardeşinin boyunu yatağın boyutuna göre ayarlamak. Ne de olsa müşteri memnuniyeti benim için daima ön plandadır." dedi. Ama bu işte bir terslik vardı. Normalde insanların boylarının değil, yataklarının boylarının ayarlanması gerekiyordu. O an bu mağaza sahibinin kim olduğunu anladım. Tabii ya, Prokrustes. Şu, insanların boyutlarını yataklara göre ayarlayarak onlara yardım ettiğini ve mutlu olmalarını sağladığını sanan dev. Çabucak bir şeyler düşünmeliydim. Fazla zamanım yoktu. Lucy git gide geriliyordu. Aklıma ilk gelen şeyi söyledim. "Prokrustes, madem müşteri memnuniyeti senin için bu kadar önemli o zaman senden bir şey isteyeceğim." Prokrustes büyük bir hevesle bana baktı ve "Tabii, ne istersen..." dedi. "Aslına bakarsan ben en çok şu an Lucy'nin üstünde bulunduğu yatağı beğenmiştim. Onu denemek istiyorum, onun yerine denememe izin verir misin ?" diye sordum. Prokrustes bir an kararsız kaldı ve biraz daha gerilirse kopacak olan Lucy'ye dönerek "Senin için sorun olur mu ?" diye sordu. Lucy hızla başını iki yana salladı. Bunun üzerine Prokrustes "İyi öyleyse, bu yatağı kardeşinin denemesinde bir sakınca yok sanırım." dedi ve yatağın yanındaki bir düğmeye bastı. Basar basmaz da kelepçeler çözüldü, Lucy artık serbestti. Derin bir nefes alarak hemen su yatağından indi. Prokrustes neşeyle bana dönerek "Evet, şimdi bu su yatağını sen deneyebilirsin." dedi. Sesli bir şekilde yutkundum ve ne yapmamız gerektiğini sorar gibi Lucy'ye baktım. Eğer onun bir fikri yoksa geriye tek bir çaremiz kalıyordu: Prokrustes ile mücadele etmek.

Derin derin nefesler alarak bir süre kendime gelmeye çalıştım. Tüm kaslarım ağrıyordu. Summ birkaç dakika daha geç kalsaydı, buraya geldiğinde karşılaşacağı manzarayı aklıma getirmek bile istemiyordum... Beni kurtardığı için kardeşime minnettardım ama Prokrustes tehlikesi henüz sona ermemiş olduğundan, yanına gidip ona sarılma imkanım yoktu. Bunu sonra yapmak üzere aklıma not ettikten sonra ne yapacağımızı bilmiyormuş gibi bana bakan Summ'a bilekliğimi işaret ettim. Anında ne demeye çalıştığımı anlayarak başını salladı ve baykuş sembollü kendi bilekliğinin kılıcı halini almasını sağladı. Prokrustes hayretle ona bakmaktayken tarafımdan yediği tekme nedeniyle hışımla yere yapıştı. Bilekliğimin kılıcım Nefesalan şeklini almasını sağladım ve onu iki seksen uzanmakta olan devin boynuna dayadım. "Sen çok kötü bir mağaza sahibisin Kabuklu! Sırf kardeşimin isteğini yerine getirebilmek için benim memnuniyetimi ayaklarının altına aldın." diyerek sırıttım. "Bunun hesabını ödemelisin." diye sözlerimi destekledi Summ. Dev çaresizlik içinde kafasını kaldırmaya çalışırken iç parçalayan bir sesle "Senin için sorun olmayacağını düşünmüştüm." cevabını verdi. Nedense amacı sadece iyilik yapmak olan Prokrustes'e acıdığımı fark ettim. Birkaç tahtası eksik de olsa sadece diğerlerini mutlu etmeye çalışıyordu ve şimdi rastladığı iki Athena kızı yüzünden ölecekti. Bu sadece acımasızlıktı. Summer da benim duygularımı paylaşıyormuş gibi üzgün bir şekilde Kabuklu'ya baktı. Benim ne kadar acımasız biri olduğumu bildiği için ağzını açmak yerine arkasını dönmekle yetindi. "Yapma Summ, onu doğrayacak değilim. Benim için çok büyük." dedim sitemkar bir şekilde. Tabii onu bırakıp başka insanları uzatmasına neden olmak da istemiyordum. Summ düşünceli bir şekilde "Onu öldürmeyeceksek, burada böylece bırakamayacağımıza da göre, ne yapacağız Lucy?" diye sordu. Belki de sadece onun hayat felsefesini uygulamamız yeterli olurdu. Gülümseyerek "Sadece onu rahat ettireceğiz." cevabını verdim.

Sonrasında her şey çok çabuk oldu. Zihin gücümü kullanarak deve beğenmiş olduğum su yatağına uzanmasını söyledim. Hiç direnmeden isteğimi yerine getirdiği zaman da onu bağladım. Yatağa biraz uzun gelmişti ama yine de pek rahatsız görünmüyordu. Endişeyle "Şimdi ne yapacaksınız peki?" diye sorduğunda kapıyı işaret ederek "Gideceğiz." dedim. Prokrustes'in sonsuza kadar burada bağlı kalmayacağını biliyordum ama en azından bir süre yeni melezlere iyilik yapabilecek durumda olmayacağı garantiydi. Sonrasını da, onun karşısına çıkma talihsizliğine düşecek yeni kişiler düşünmeliydi. Summer gelmemi işaret edince yanına gittim ve birlikte dükkandan dışarı çıkıp Los Angeles sokaklarında yürümeye başladık. İkimiz de susuyorduk çünkü hiç beklemezken yaşadığımız maceranın şokunu henüz atlatamamıştık. En azından, artık ikimiz de can sıkıntısından şikayet edemezdik.

Summ'ın ekleyeceği bir şey yoksa rp bitmiştir.