İki melez cephanelikten silah yürütmüşler -Aa! Kuru iftira! / 2

Başı Hephaistos Kulübesi'nde!
-----------------------------

Kheiron'u Yon ve Sat'ın üstüne attıktan sonra, Thalia'nın Ağacı'na doğru ilerlemeye başlamıştık. Pers, bana çaktırmadan kameraların yerini göstermekteydi. Gerçekten çok fazlaydılar!

Oraya vardığımızda, ilk işim cephaneliğin oraya bakmak oldu. Tahmin ettiğim gibi, iki iri yarı melez, kapıdaydı. Kim olduklarını çıkartamamıştım. Ama bayağı bir güçlü oldukları, bulunduğum yerden bile belli oluyordu. İç çektim. Acaba gitmese miydik? Değer miydi bu kadar uğraşmaya? Sonuçta, eninde sonunda foyamızın ortaya çıkması muhtemeldi.

Pers, düşünüyor gibiydi. Kameralar üzerine kafa yorduğunu düşündüm. Benin ise aklım kapıdaki çocuklardaydı. Onları atlatabilecek miydik? Belki. Şansımız yaver giderse...

Cephaneliğe varınca ne yapacağımız ise büyük bir muammaydı. Silahları alıp kaçacak mıydık? Bunları düşününce cephaneliğe yaptığım son gezide gördüğüm arbalet ve kalkan aklıma gelmişti. Yutkundum. Onları alacaktım!

Thalia ağacının yanına yaklaştım. Bu sırada Rony'de cephaneliğe bakıyordu. Ağacın yanına yaklaştıkça kampı daha bir geniş açıyla görür oldum. Kameraların kontrol noktası buralarda olmalıydı. Gözlerimle kameraları aradım fakat bulamadım. "Aah aah ilk geldiğimde daha çaylak olduğum için nede kolay girmiştim içeri" diye iç geçirdim. Şimdi planımız ne olacaktı. Plansız hareket etmeyi sevmezdim. Azda olsa bir plan yapmalıydım. Şimdiki hedefimiz koruyucu bizi görmeden kameraların kontrol panelini bulmaktı. Ardından Cephaneliğe doğru gidecektik hızla. Peki ya koruyucu bizi görürse ? O zaman ne yapacaktık ? Onunla savaşamazdık ama ondan kaçamazdık. Sonuçta adamın her yerinde gözü var. Onu korkutabilirdik fakat ya yardıma başka melezleri de çağırırsa işte o zaman hapı yutardık. Aklımda bir sürü plan, bir sürü düşünce ve hepsinden daha çok ihtimaller zinciri ile düşünüyordum. Her hareketi kampın üzerine oturtuyordum. En basit ve en güvenli olanı seçmeliydim. Düşündüm,düşündüm... Düşündükçe çıldıracak hale geldim böyle bir plan yoktu ! Ya koruyucuyu dövecektik, ya kapıdaki melezleri yada en kötüsünden hepsini ve gelen ekstra melezleri dövecektik bu imkansıza yakındı. Daha fazla düşündüm. Çeşitli kılıç ve ateş komboları. Çeşitli ikili kılıç saldırıları. Bunları düşünürken hatırladım Rony kılıçtan daha iyi bir şekilde ok-yay kullanıyordu. İşte şimdi olmuştu. Rony ile rahatlıkla melezleri yenebilirdik. Bir ok-yay, kılıç ve ateş üçlüsü. İşte bu çok süper olacaktı ama önce bu kombinasyonları açık havada çalışmamız lazımdı.

Pers'e "Bir planın var mı?" diye sordum. O ise gözüyle sırtımda asılı olan yayı ve okları işaret etti. Ona baktım ve "Belki de şiddet kullanmamız gerekmez." dedim. Belki de koruyucuyu oyalayabilirdim. O sırada da Pers, kameralarla ilgilenebilirdi.

Bunun üzerinde biraz düşününce, fikrin saçmalığının farkına vardım. Argos'un, ensesi dahil her yerinde gözü vardı! Dolayısıyla vazgeçtim ve Pers'e bakmaya başladım. O, kesinlikle Argos'a zarar vermemizi öneriyordu. Bana planı anlatırken ensemi kaşıdım, başımı yana eğdim ve düşünmeye başladım.

Eğer onun planını uygularsak, Argos sabaha kalmaz Kheiron'a bülbül gibi ötecekti. Bunu Pers'e söylediğimde hak veriyormuş gibi başını salladı. Ama kendi planı üzerinde ısrar ettiği belliydi.

Başka yapacak birşey yoktu. Her türlü olasılığı hesaplamıştım. Tamam biraz vaktimi almıştı ama bunu yapmıştım. En mantıklı plan buydu. Argos'a zarar verecektik fakat bunun karşılığında silah alıcaktık. Ertesi sabaha bulaşıkları yıkama cezası alacağımızı biliyordum ama yeni silah konusu bana çok cazip geliyordu. İşte bu kozu kullanabilirdim. Rony'ye döndüm ve "Şimdi, düşün. Sabahtan müthiş bir macera ile cephaneliği basıp yine silahlara sahip olup akşam birkaç saat bulaşık yıkamak mı yoksa bütün günü boş boş geçirip akşamda sıkıntıdan patlamak mı ? Bence buna değer" dedim. Rony bana hak vermiş gibiydi. Biraz düşündü ve "Hadi şu kombinasyonları çalışalım" dedi. "İşte böyle. İlk kombinasyonumuz kılıç ve ok olsun bakalım başarabilecekmiyiz ?" dedim ve çeşitli kombinasyonlar denemeye başladık.

Ateş artı oklar, kılıç artı oklar, ateş artı kılıç...

Pers ile çeşitli kombinasyonlar deniyorduk. Şüphesiz en etkilisi oklar ve ateş ikilisiydi. Eğer oklarımı Pers'in ateşi ile güçlendirirsem, kesinlikle başarılı olma şansımız yükselirdi.

Pers'e ateş ve ok ikilisinin geçerliliğini gösterdikten sonra, karar vermesini bekledim. Kılıç ve oklar, ikimizi de yorardı. Çünkü ikimizin de saldırması gerekirdi. Kılıç ve ateş de pek işe yarar değildi. Kızgın kılıç, normal kılıçtan bir nebze olsun daha etkili olabilirdi ama yine de ok ve ateş en iyisiydi.

Argos'u yaralama düşüncesi, midemi kaldırıyordu. Bir daha Kheiron'un yüzüne asla bakamayacaktım! Ama her şeyin bir bedeli vardı ve eğer o arbaleti almak istiyorsam, bu küçük bedeli ödemeliydim.

Artık hazırdık, ok ve ateş ikilisini kullanacaktık. Ben ateş topları atacaktı Argos'a doğru. Argus'un dikkati dağılmışken Rony ise oklarını ateşin içinden geçirip ateşli oklarını Argos'a saplayacaktı. İşimizin uzun süreceğini sanmıyordum. Argos'a maksimum beş ok yeterdi bence. Sonrasında yere yıkılma ihtimali yüksekti. Argus ile karşılaşırsak yapacağımızı planladığımıza göre artık kamera kontrol panelini aramalıydık. Buralarda bir yerlerde olmalıydı kontrol paneli fakat nerede ? Burası sırf toprak ve ağaçtan oluşuyordu. Rony ile etrafı incelemeye başladık. Her taşın altına her ağaç kavuğuna bakıyorduk. Etrafa bakınırken benim aklım Thalia Ağacında kalmıştı. Ya ondaysa ? Yok orada olamazdı, oraya koymazlardı paneli sonuçta ağaç büyülüydü. Her ne kadar dikkatimi başka bir yöne vermek istesemde Thalia Ağacı resmen beni çekiyordu. En sonunda dayanamadım ve ağaca yaklaştım. Dallarını incelemeye başladım. Ağacın dallarında Altın post dışında hiçbir şey yoktu. Tek bir çizik bile! Bu kadar kusursuz yerleştirilmiş olamazdı, kesin başka bir yerde olmalıydı. Düşünürken aklım Altın Post'a takıldı. Bir anlık düşünce ile altın postu dalda yana kaydırdım. Postun bulundupu yere baktığımda kare şeklinde kesilmiş bir yer gördüm. Bu çizikler çok önce yapılmış olmalıydı. Çiziği incelemeye başladım bu sırada Rony bana sanki deliymişim gibi bakıyordu. Çizikleri inceledikten sonra orada bir düğme buldum. Düğmeye bastırınca ağaç dalının içinden bir panel çıktı bu çok küçük birşeydi. Çıkan panelin yanındaki tuşa basınca panel büyüdü ve tüm kampı görür olduk. Bir yanda Ares çocukları yeni melezlerin kafaları tuvalete sokuyordu. Diğer yanda avcılar ok atışı çalışıyorlardı. Diğer bir tarafta ise Kheiron bezik oynuyordu. Kampta herşey normaldi. Artık cephaneliğe bakan kamerayı kapatma vakti gelmişti. Paneli biraz kurcaladıktan sonra tuşu buldum ve cephaneliğe bakan kamerayı kapattım. Tamam işimiz bitmişti. Herşeyi ayarlamıştık fakat ya Argos gelirde görürse kameranın kapatıldığı ? Kesin anlardı bir iş olduğu ve kamerayı tekrar açardı. Bunu nasıl garantileyeceğimi düşünüyordum. Düşünürken bir ses duydum "Hey! Veletler ne yaptığını sanıyorsunuz ! Sizi Kheiron'a götüreceğim" Argos bizi bulmuştu. İşte o palnladığımız savaşı şimdi yapmalıydık.

"Hey! Veletler ne yaptığını sanıyorsunuz ! Sizi Kheiron'a götüreceğim!"

Argos'un boğuk sesini duyunca arkama döndüm ve Argos'a "Niye? Biz birşey yapmadık ki! Hem, Kheiron ve Bay D. onların bezik oyununu yok yere bozarsan sana kızarlar değil mi?" dedim. Amacım onu oyalamaktı. Bu sırada paneli çabucak olduğu yere tekrardan gizleyen Pers'e yaptığım işaretle, elinde tehlikeli gözüken bir ateş huzmesi belirdi. Muzipçe ona gülümsedim ve bir ok yerleştirerek yayımı gerdim. Argos ise gittikçe kırmızılaşan bir suratla bize bakmaktaydı. Ateş ve okları görünce, anlık bile olsa tereddüt etmişti.

Pers ile çalıştığımız gibi, onun ateşini ve benim oklarımı kombine ettik ve Argos'un yavaş yavaş etkisiz hale geldiğini gördük.

Argos aldığı darbeler ile yorgun düşmeye başladı. Birkaç alev topu ve oktan sonra dayanamayan Argos geriye düştü. Sanırım direnci bu kadardı. Uzun bir süre kalkacak gibi görünmüyordu. Rony'ye döndüm "Yaklaşık bi 30 dakika boyunca kalkamaz yerinden. Yani zamanımız kısıtlı" Rony onaylarcasına başını salladı. "Eee şimdi ne yapıyoruz ?" diye sordu. İşte bunu düşünmemiştim. Yani önceden planlamıştık fakat şu an aklımda yoktu. Biraz düşündükten sonra cephaneliği incelemeye başladım. Rony'e dönerek "Orada duran iki melezi yenmemiz gerekiyor ?" Peki ama bunu nasıl yapacaktık ? Bunu düşünürken Rony aklımdan geçen soruyu sordu "Peki ama bunu nasıl yapacağız?" Cephaneliği izledikten sonra muzip bir şekilde gülerek "Aklıma bir fikir geldi" dedim. Rony bu gülüşümden rahatsız olmuş gibiydi "Aklında ne var ?" diye sordu. Gülerek sözüme devam ettim. "Şimdi sen kapıda iki meleze gideceksin ve yardım isteyeceksin o sırada dikkati dağılan melezleri arkadan vuracağım. Nasıl fikir ?" Rony bu planı sevmemiş gibiydi. Ona "başka bir planın var mı ?" dercesine baktım

İki melezin arkasındaydım ve Rony onları çok iyi bir şekilde oyalamıştı. Kılıcımı çıkardım ve ikisinin de kafasına aynı anda vurdum. İkisi de darbenin etkisi ile etkisiz hale geldi. Hemen kapıya yöneldik. Kapının kulbuna elimizi atınca, kapının kilitli olduğunu fark ettik. Büyük ihtimal anahtar koruyucu melezlerden birindeydi. Hızla yanlarına koştum, üzerlerini aramaya başladım. Uzun süren çabalar sonucu anahtarı buldum. Tam elimi atıp anahtarı yerinden çıkaracaktım ki bir el beni durdurdu. Bu bir melez eliydi. İki tane daha melez gelmişti. Bunların hiçbirini tanımıyordum. "Bekçilere ne yaptınız ! Bunu ödeyeceksiniz !" diyerek üzerime koşmaya başladı bir tanesi. Diğeri ise Rony'e doğru gidiyordu. Hemen kılıcımı ve kalkanımı çıkardım. Bu iki melezin daha fazla destek kuvvet çağırmasına izin veremezdim ve davranışlarından anladığım kadarıyla bunlar Ares çocuklarıydı. Savaştan kaçmayacaklarını biliyordum bu yüzden bu özelliklerini kullandım. "Bizi destek çağırmadan yenemezsiniz. Sizi ezikler ! Daha eliniz kılıç tutamıyor, bizi nasıl yeneceksini ?!" Ares çocuklarının bu sözlerimi kızdıkları belliydi. "Göreceğiz dedi, lider olduğunu düşündüğüm çocuk. Böylelikle kavga başladı. Bu ikisini hemen yenmeliydik ve cephaneliğe girmeliydik.