Kamptaki ikinci haftamdi. Kilic antremani yapmaktan sikilmistim. Yuksek ozguvenim, kimileri bunu kibir diye adlandiriyor, sayesinde butun hareketleri hizlica ogreniyordum. Kilic kullanmak konusunda dogustan gelen bir yetenegim vardi. Tek sorunum elime uygun bir kilic bulmakti. Denedigim kiliclar ya cok hafif oluyor hizli hareket ettirmeye calisinca iskalamama neden oluyor, ya da cok agir olup hizimi kesiyordu. Ama son zamanlarda buldugum bir egitim kilici, egitim kilici no 29, tamamen uymasada en duzgun sekilde elime oturan kilicti. Tek elimle cevirerek saldirmama bile olanak sagliyordu. Egitim kiliclarini gercekte kullanmak bir ise yaramazdi ama duelloda kullanabilirdim. Atik duelloya hazir olduguma inandigim icin arenaya gittim. Deri zirhim uzerimde, kilicim elimde iceriye girdim. Cok gurultulu bir ortamdi. Metal sesleri, savas naralari, sakatlananlarin inlemeleri. Etrafima bakindim. Demeter kulubesinden bir cocuk bostaydi. Irice yapiliydi. Bilekliginde de 4 boncuk vardi. Benden daha guclu ve tecrubeli duruyordu. Ama zoru herzaman sevmisimdir. Cocugun yanina gittim. "Duello yapmak ister misin?" diye sordum kendimden emin ve davetkar bir ses tonuyla. Cocuk kafasini salladi. Yerdeki kilicini alip Arenaya ilerlerdi. Bende aynisini yaptim.
Karsisina gecinde gur sesiyle buyuk bir savas narasi atip uzerime dogru kosmaya baslamisti. Ne oldugunu anlamadan uzerime gelen cocugu goren ben hizla vucudumu yana kaydirdim. Cocugun kilici milimetrik olarak yuzumu iskalamisti. Ama kilicin havayi kesme sesi beynimde yankilaniyordu. Hemen dogruldum. Beni iskalayan cocugun sirtina kilicimin demir kabzasiyla vurup yere dusmesine neden oldum.
Iri goruntusune ramen cevik olan cocuk tek hareketle sicrayip ayaga kalkti. Aramizda 1 metre mesafe var ya da yoktu. Kilicini bacagima dogru savurdu. Bacagima carpan kilic dengemi yitirmeme sebep oldu. Hizlica yere dustum. kafami kaldirdigimda mideme dogru inen kilici gordum. hizlica bacaklarimi havaya kaldirip, guclu cocugun kilici tutan kollarini ayaklarimla kavrayip yana cevirdim. Kilic darbesini engellemistim. Hizla dogrulup kilicimla saldiriya gectim. Kilic antremanin da ogrendigim bir numarayi denemenin zamani gelmisti. Cocuga yaklasirken kilicimi ona soldan vuracakmisim gibi kaldirdim. Ona ulasmama bir adim kala sicrayip sag tarafina atladim. Ona soldan saldiracagimi dusunen cocuk kilicini sola savurarak darbeyi kesmek istedi. Ama o anda kilicini bosa savurdugunu farketti. Cunku ben saginda duruyordum. Sersemliginden yararlanip kilici gogus kafesinin sagina dogru vurdum. Aci icinde inleyen cocuk pes etmemisti. Dengesini kazandiktan sonra. Kiliciyla havada tuttugum kilicima sert bir darbe vurdu. Darbe o kadar gucluydu ki kilicim ucmasin diye tutarken az daha bilegim kiriliyordu. Hemen arkasindan hizla bana saldirmaya devam etti. Darbeler ardi arkasina hizli geliyordu. Ben ise onun kadar hizli olmak icin onun kullandigi enerjinin 3 katini kullaniyordum. Boyle giderse kisa bir sure sonra darbelerini karsilayamaz olacaktim.
Hizli dusunmem gerekiyordu. Iki vurusu arasindaki bosluktan yararlanip kilici kendime gard alarak geriye dogru iki adim attim. Beklemedigi bu hareket onu sasirtan Demeter cocugu bir saniye kadar afallamisti. Iste simdi supriz elementi benden yanaydi.Hamlemi yapmaliydim. Ona dogru sicrayip yere egildim. Bacagina dogru salladim kilicimi. Bacagina carpan kilicim sayesinde duymayi bekledigim aci ses yerine metalik bir ses duymustum ve kilicim sert bir zemine carpmisti. Daha ne oldugunu anlamadan omzuma inen kilicla yere yigildim. Uzerime dogru bagirarak bir kilic geliyordu. Vucudum otomatikman harekete basladi. yuzustu yatarken vucudum saga dondu elimdeki kilic uzerime gelen kilicin darbesini keskin bir sekilde durdurdu. Cocuk afallamisti. Kilicimi onun kilic tutan eline hizla gecirdim. Baska bir metalik ses geldi ve cocuk saglam gozukuyordu.
Bu da neyin nesiydi simdi? Cocuk haince bir sekilde gulumsuyordu. Sol elini avcu yukari bakacak sekilde kaldirdi. Yerin hafif bir sekilde sallandigini hissettim. Yerden biten sarmasiklar Bacaklarimi yakalamis yukari, kolarima, dogru uzaniyordu. Ani bir hareketle hepsini kilicimla kestim. Eli yukarida gozleri kapali olan cocuga dogru bir adim atip, kilicimi boynuyla omzu arasina sert bir sekilde vurdum. Bu kez herseye hazirlikliydim o gorunmez zirha veya bitkilere ancak kilicim boynuna carpinca cocuk bayildi. Galiba duello bitmisti. Etraftan kosan gozetmenler cocugu ilk yardim binasina goturduler. Bense nefes nefese olan biteni izliyordum.
Daha sonra ogrendigime gore o gorunmez kalkanlar annesinin hediye ettigi yuzuk sayesindeymis ve onu sadece gorebildigi saldirilardan korurmus. Digeri ise bitkileri kontrol etme gucuymus.
Konu: Ilk Gercek Duellom Gorev-7 
Paz Ocak 23, 2011 5:10 pm