Lexi ile Cirit Macerası

Arenada kılıç antrenmanından yeni dönmüştüm. Haliyle yorgundum biraz. Kulübeme gittiğimde hemen kendimi yatağa attım. Ama ne kadar yorgun olsam da canım hiç uyumak istemiyordu. Bu yüzden kalktım. Arena'da biraz terlediğim için bir duş almaya karar verdim. Duş aldıktan sonra saçlarımı kurutup kendime atıştırmalık bir şeyler hazırladım. Bunları bir çırpıda bitirdikten sonra eşofman tarzı bir kıyafet giyip biraz temiz hava almak amacıyla dışarı çıktım. Ne zamandır Cirit Sahası'na gitmek istiyor, fakat bir türlü fırsat bulamıyordum. Bundan daha iyi bir zaman olamaz diye düşündüm kendi kendime ve ağır adımlarla Cirit Sahası'na doğru yürümeye başladım. Cirit Sahası'na vardığımda karşımda yeni Avcı Lexi durmuş, ciritleri inceliyordu. İçimde iyi duygular uyandıran bu Artemis Avcısı'nın yanına gittim ve "Selam !" dedim neşeli bir sesle. Yanına sessiz yaklaştığımdan dolayı beni fark etmemiş olacak ki biraz irkildi. Sonra hemen kendini toparlayıp "Selam." diye karşılık verdi bana. "Eee, nasıl gidiyor, alıştın mı kampa ?" diye sordum. "Alıştım sayılır, burası çok... eğlenceli." dedi. Ben de ona "Evet, gerçekten de öyle." diye yanıt verdim. Sonra da heyecanla ona dönerek "Cirit yarışı yapmaya ne dersin ?" diye sordum.

Kardeşim Julia bugün avda ayağını incittiği için avdan erken dönmek zorunda kalmıştık. Herkes dağıldı ve ben her zamanki gibi pegasusumu ziyarete gittim. Ahırlarda biraz oyalandıktan ve birkaç melezle lafladıktan sonra kulübeye doğru yürüyordum ki ne zamandır gördüğüm fakat hiç dikkatimi çekmeyen bir yer ilişti gözüme. Cirit sahası. Öğlen vaktiydi ve ilginçtir ki ortalarda pek kimse görünmüyordu. "Nasıl olsa bir işim yok. Ne kaybederim ki ?" diye düşündüm ve cirit sahasına doğru yöneldim. Geniş bir yerdi. Gözlerimle etrafımı taradım ve ciritleri incelemeye başladım. Daha önce cirit oynamıştım ama küçüktüm ve at sırtında oynardım. "Ne kadar farklı olabilir ki ?" diye düşürken arkadamdan biri bana yaklaştı ve "Selam ! "dedi. Bu Athena kızı Summer'dı. Etrafta pek kimse olmadığından ve o an kendi dünyamda olduğumdan Athena kızının bana aniden seslenmesi irkilmeme neden olmuştu. Kendimi toparladım ve bende "Selam." diye karşılık verdim. Summer ile çok fazla konuşmuşluğumuz yoktu ama ona hemen kanım ısınmıştı. Neşeli bir şekilde "Eee, nasıl gidiyor, alıştın mı kampa ?" diye sordu. "Alıştım sayılır, burası çok... eğlenceli." diye cevap verdim. "Evet, gerçekten de öyle." diye karşılık verdi Sum.
Ne kadar yeni gelmiş olsamda geldiğimden beri sıradan geçen bir günüm olmuyordu. Sum, neşeli tavrını sürdürerek ; "Cirit yarışı yapmaya ne dersin ?" diye sordu. "Çok iyi olur ! Seni bana tanrılar gönderdi Sum !" dedim sevinçle. Heyecanlı tavrım karşısında gülümsedi ve "Hadi bakalım, en yeni ilk atışı yapar ." dedi. Güldüm ve ciriti elime almadan önce parmağımla rüzgarın yönüne baktım. Sum "Ne yapıyorsun ?" diye sordu. Ben de "Rüzgarın esiş yönüne bakıyorum." dedim. O da "Lexi, sen Athena kızı olmalıymışsın." dedi ve arkasında ikimizde bir kahkaha kopardık. Ciriti aldım yönünü ayarladım ve atışımı yaptım. Biraz hüzünlü bir ifadeyle "9 metre." dedim. Sum ise beni teselli edercesine "İlk atışlara göre çok iyi." dedi. Sonra ciriti eline aldı ve attı. Heyecanla "17 metre. Gerçekten iyi bir atıcısın." dedim. Sum "Şans." dedi. Gülümsedim ama içten içe biraz hırslanmaya başlıyordum.

"17 metre. Gerçekten iyi bir atıcısın." dedi Lexi heyecan dolu sesiyle. Ben de buna çok şaşırmıştım. Kendimden bu kadar iyi bir atış beklemiyordum. Bu yüzden ona bunun sadece bir şanstan ibaret olduğunu söyledim. Bunun üzerine Lexi eline başka bir cirit aldı. Şimdi biraz daha hırslı ve kararlı görünüyordu. Açıkçası gözümü biraz korkutmuştu. Gözlerini kısarak ciriti bütün gücüyle fırlattı. Ağzım açık kalmıştı. Cirit tam 33 metrenin orada duruyordu. Şaşkınlık ve sevinçle yüzü parıldayan Lexi'ye döndüm ve "Bir de benim iyi atıcı olduğumdan bahsediyordun." dedim bir imayla. Utangaç bir şekilde gülümsedi ve o da bana "Şans." diye yanıt verdi. Onu geçemeyeceğimi biliyordum ama pes etmek Athena kızlarına göre bir şey değildi. Her ne kadar özgüvenim biraz kırılmış olsa da ben de yerden ciritimi kaptım ve hedefimi belirledim. Rüzgar da istediğim gibi esmeye başlayınca atışımı yaptım. Ciritim bu sefer 29.5 metredeydi. "Tüh, belki biraz daha hızlı atsaydım- Her neyse, zaten sende bu cevherler varken sana yetişmem olanaksız herhalde." dedim. İtiraz etmek için ağzını açtığındaysa "Evet, şimdi sıra sende." diyerek susturdum onu. Ciriti eline aldığında içimde bir endişe vardı. Bir Athena kızı olarak yenilgiyi kabullenmek istemiyordum. Lexi de bir Artemis Avcısı'ydı ve onun kolay kolay yenileceğini de hiç sanmıyordum.

Sıra bana gelmişti. Geçen sefer iyi bir atış yaptığımdan kendime güvenim artmıştı. Ama bu sadece şanstan ibarette olabilirdi. Zaten hırslı olan ben iyice hırslanmıştım. Gözlerimi kıstım, sağ ayağımı öne attım tüm gücümü koluma verdim ve çizgiye doğru koştum. Daha uzağa atma hırsıyla öyle koşuyordum ki çizgiyi görünce hemen topuğumla durmaya çalıştım ama pat ! Durmamla kendimi yerde bulmam bir oldu ! Cirit sahasının tüm toprağı ağzıma dolmuştu ve çenemde birkaç sıyrık olduğuna emindim. Hırsım yine beni komik duruma düşürmüştü. Sum koşturarak yanıma geldi ve "Alex iyi misin ?" diye bağırdı. Yerden kalkmam için elini uzattı ama ben gülmeye başladım. Kahkahalar atıyordum. Sum bana delirmişim gibi bakıyordu. Haksızda sayılmazdı. Sonra "Niye gülüyorsun ?" dedi şaşkınlıkla.Biraz kendimi toparlayınca "Halime gülüyorum." dedim. "Bu bugün kaçıncı oldu biliyor musun?" .Summer tekrar elini uzattı ve o da gülmeye başladı. "Delirdiğimi düşündün değil mi ?" diye sordum. Sum ; "Hayıır ! Yani...belki biraz." dedi ve güldü. Ciriti atamadan düşmüştüm ve cirit hala yerde duruyordu. "Devam edebilecek misin ?" diye sordu ben de "Evet evet. Biraz sıyrık var ama birkaç güne izi bile kalmaz." dedim. Sum tatmin olmuşa benziyordu. Yerden ciritimi aldım ve attım. Sonra "19 metre, hadi bakalım Athena kızı sıra sende." dedim.

Lexi iyi gidiyordu. Bu sefer 19 metreye ulaşmıştı ciriti. Şimdi sıra bendeydi. Bu atış, kazananın kim olduğunu belirleyecek olan atış olacaktı. "19 metre, hadi bakalım Athena kızı sıra sende." dedi Lexi. Elime ciritimi aldıktan sonra derin bir nefes aldım. İyi bir atış yapabilmek için içimden Athena'ya dualar ediyordum. Hesaplamalarımı yaptıktan sonra yerimi aldım ve iyice gerildim. Ciriti bütün gücümle fırlattım. İlk başlarda harika gidiyordu ancak son anda rüzgar ters yönde esmeye başladı ve benim ciritim de Lexi'nin ciritinin yanına, 19 metreye düştü. "B-buna inanamıyorum !" dedim şaşkınlıkla kızgınlık arası bir duygu karmaşasıyla. Sonra gerçekten aynı çizgiye düşüp düşmediklerini kontrol etmek için koşar adımlarla ciritlerin yanlarına gittim. Lexi de arkamdan geliyordu. Gerçekten de ciritler tam yan yana duruyorlardı. Milimetresi milimetresine aynı hizadaydılar. Biraz durup düşününce deminki sinirimin çok boş ve gereksiz olduğunun farkına vardım. Bir oyun için birisini kalbini kırmaya, sevgisini ve saygısını yitirmeye değmezdi. Lexi'ye dönüp "Belki de bu bir işarettir, belki de kavga etmememiz için böyle oldu." dedim. Bu tür şeylere inanıp inanmadığını bilmiyordum ama içimden onun da böyle düşündüğünü umut ediyordum. Lexi bir anlık duraklamadan sonra gülümsedi ve "Sanırım haklısın." dedi. "Bir oyun için gereğinden fazla hırs yaptık." Ben de ona gülümseyerek "Önemli olan bunu anlamış olmamız." dedim. Lexi bir süre sonra tekrar eski neşesine geri döndü ve "Eee, şimdi berabere miyiz ?" diye sordu cıvıl cıvıl bir sesle. "Hmm, ilk bölümü ben, ikincisi sen aldığına ve üçüncüsü de berabere olduğuna göre... Evet, galiba öyleyiz." dedim neşeyle. Sanırım bu tatlı rekabet Artemis Avcısı Lexi ile aramda bir arkadaşlığın başlamasına vesile olmuştu...



Rp Bitmiştir.(Lexi'nin ekleyeceği bir şey yoksa.)