Cirit Atma

Bugün canım değişik bir şeyler yapmak istiyordu. Aklıma cirit sahası geldi. Daha önce oraya hiç gitmemiştim ve hiç cirit atmamıştım. Cirit sahasına vardım. Beklediğimden daha büyüktü. Birkaç kişi daha cirit atıyordu. İleride Helena'yı gördüm. Hemen yanına gittim.

"Merhaba"

"Selam"

"Cirit atmaya mı geldin?"

"Evet, birlikte atalım mı?"

"Olur"

Helena ile cirit atacaktım ve ben daha ömrümde hiç cirit atmamıştım. Israrlarım üzerine ilk Helena cirit atacaktı...

Cirit atma sahasında boş boş dolaşırken Apollon kızı Tiffany'le karşılaştım. Daha önce onunla muhabbetimiz olmuştu. Fakat hiç bir etkinlikte birlikte yer almamıştık. Tiffany cirit atmamızı teklif etti ve ben de kabul ettim. Tiffany'nın ısrarı üzerine ilk atışı ben yapacaktım.
''Öyleyse kendimize birer cirit alalım'' dedim. Ve ciritlerin bulunduğu odadan iki tane gözümüze kestirdiğimiz ciriti aldık. Tıpkı mızrak gibiydiler belki biraz kısası. Kılıç kullanmakta iyiydim belki ama mızrağa pek aşina değildim. Sahaya geri dönüp yerlerimizi aldık. Hepimiz karşılıklı üçer atışlar yapacaktık. Ciriti aldım ve fırlatış çizgisini gözüme kestirdim. Doğru bir açıyla tutup pozisyon aldım. Tiffany, '' Hazır mısın ?'' diye sordu. Gülerek başımı salladım ve çizgiye doğru bütün hızımla koşmaya başladım. Çizgiye bir adım kala iyice gerindim ve ciriti fırlattım. Cirit havada yükseldi ve aşağı doğru düşmeye başladı. Sanırım havaya biraz fazla atmıştım. Sahanın kenarından çıkmasını beklerken düşüş çizgisine koşup mesafeye baktım. Ciritim 8.5 metredeydi. ''Vaaay canınaa ! Bu gercekten zevkliymiş'' dedim. Ciriti alıp Tiff'in yanına geri döndüm. '' Sıra sen de Tiff.. ''

Evet, sıra bendeydi. Ciritimi aldım ve yerime geçtim. Hazır olduğumda bütün gücümle koşup çizgiye geldiğimde ciriti fırlattım. Az kalsın çizgiye basıyordum ama basmadım. Ciritimi izlemeye başladım. Helena'nın ciritinin düştüğü yerin yanlarına düşmüştü. Yanına gidip baktığımızda 1 cm ile Helena'nın beni geçtiğini gördük. Bunu görünce gülmeye başladım. Evet, Helena'yı geçememiştim ama çok eğleniyordum. Artık bir daha kine geçerdim. Helena'ya baktım. O da gülüyordu. Anlaşılan o da çok eğleniyordu.

"İlk atışların galibi benim."

"Evet, bakalım ikinci atışlar ne olacak?"

Helena'nın koluna girdim ve yeterince güldükten sonra ikinci atışları atmak için atış yerine doğru gittik. Atma sırası Helena'daydı...

Tiff'in sonucuna baktığımız anda az kalsın gülme krizine girecektik. Benimle arasında 1 cm fark vardı. Şaka gibi bir sonuçtu. Cirit atma gerçekten eğlenceliymiş. Bunu neden daha önce keşfetmemiştim sanki ? Tiff koluma girdi ve gülerek atış yerine geri döndük. Sıra tekrar bendeydi. Ciriti alıp fırlatış çizgisine doğru koşmaya başladım. Çizgiye geldim ve zıplayarak ciriti fırlattım. Cirit zıplamamın etkisiyle biraz havalandı ve 3 metreye çakılıp kaldı. '' Sanırım cirit atma tarihinin en kötü mesafesiydi ' dedim Tiff'e dönerek. Tiff ciritini alıp çizgiye doğru yönelirken gülerek '' Şimdi de en uzak mesafe geliyor. İzle ve gör '' dedi.

Bu sefer aksilik olmazsa Helena'yı geçecektim. Kendimden de çok emindim. Bu atış öncekinden daha iyi olacaktı. Çünkü birinci atışım ilk denememdi ve yavaş yavaş alışıyordum. Ciritimi tuttum ve koşmaya başladım. Çizgiye az bir mesafe kala ciritimi bütün gücümle fırlattım. Cirit havada çok güzel gidiyordu. Galiba iyi bir atış yapmıştım. Cirit yavaş yavaş aşağı indi ve sonunda yere çakıldı. Bulunduğu yere baktığımızda yaklaşık 9 metreye denk gelmişti. İlk atışımı ve Helena'yı geçmiştim. Yerimde duramayıp "Oley" diyerek havaya zıpladım. Helena gülmeye başladı, ben de ona katıldım. Kendimi küçük bir çocuk gibi hissediyordum...

Tiff 9 metre yapmıştı. Kız haklı çıktı. Gülmeye başladım. Şimdiye kadar ben 8.5 ve 3 metre yapmıştım. Tiff benden öndeydi. 8.6 cm ve 9 metre. Bunlar etrafımızda oynayan profesyonellerin mesafeleriyle yarışamayacak kadar komik mesafelerdi. Bazıları 25- 30 metreye kadar cıkıyorlardı. Bizse acemiydik. Bize normaldi. Tiff kıkırdayarak geri geldi. Ben son sayımla içi bitirmeyi düşünüyordum çünkü Tiff kazanacak gibiydi. Malesef ki 3 metrelik atışımla sonumu hazırlamıştım. Cirit'i aldım ve koşmaya başladım. Koştum, koştum çizgiye geldim ve fırlattım. Cirit havada yükseldi,yükseldi, tekrar yükseldi ve düşmeye başladı. Neyse ki bu sefer 3 metre olmayacaktı, sevindim. Cirit yere saplandı ve mesafeyi görmek için tiff'le birlikte koşturduk. 9.9 metreye denk gelmişti. Hüzünle ''Sanırm bir cm'im havada buharlaşmış'' dedim Tiff'e. Tiff gülmeye başladı. ''Benden bu kadar Tiff. Son atış, karar anı sen de. Hadi bakalım'' İkimiz de gülmeye başladık. Tiff yerden ciritini aldı ve koşmaya başladı..

Vay be Helena 9.9 metre yapmıştı. Bunu geçeceğimi hiç sanmıyordum. Zaten önemli olan kazanmak değil eğlenmekti canım. Benim atışım her şeyi belirleyecekti. Ciritimi özenle tuttum ve koşarak fırlattım. Cirit önceki atışım gibi gidiyordu. Anlaşılan yine aynı yere düşecekti. Düşündüğüm oldu. 9.2 metreye gelmişti. Helena'yı geçememiştim ama yine de kendi rekorumu 2 cm ile de olsa geçmiştim. Artık kahkaha atmaya başlamıştım. Helena da bana eşlik ediyordu.

"İkimizde çok eğlendiğimize göre ikimizde kazandık."

"Evet"

İkimizde tekrar gülmeye başladık. Bu yarışta burada bitmişti. Ciritlerimizi aldığımız yere bıraktık ve cirit sahasından dışarı çıkıp kulübelerimize doğru yürümeye başladık.



RP BİTMİŞTİR!