Kaçak Melezler(2. Grup)

Nereus Limanı'nda Stell ve Lucy'nin buraya geldiğini gösteren bir kanıt bulmuştuk.Şimdi bizde buradaydık.O ikisi yok mu.Nerelere kadar gitmiştiler.Giriş kapısına geldik.Bina o kadar büyüktü ki...

Kapıdan içeri girdik.Burası çok büyüktü onları nasıl bulacaktık ya da onların nereye gittiğini gösteren bir şeyi...İçerde yüzlerce insan vardı.Tabi Limanda gördüğümüz lotus çiçeklerinden dağıtan kadınlarda.O sırada Jenny araya girdi.

"Ne olursa olsun lotus çiçeği yemeyin.O sizi buraya bağlar" dedi.

Jenny bu konuda hepimizden fazla şey biliyordu.Bence burada herkesin farklı yöne dağılmasında bir sakınca yoktu.Kumarhanede canavarlar bize saldırmazdı herhalde.

Hepimiz farklı yönlere dağılmaya karar verdik.Bir şey bulan olursa giriş kapısının orda buluşacaktık.Her yeri aradıktan sonra bizde giriş kapısına gelecektik.En ufak ayrıntıyı bile gözden kaçırmamalıydık...

Lotus Kumarhanesi çok büyük biyere benziyordu. Hepimiz dağıldık. Etrafa bakındım. Aramaya Nereden başlayacağıma karar vermek için biraz düşündüm.

En sonunda yukarıya çıkmaya karar verdim. Yukarı katta bir oyun odası vardı. Oyun konsollarının yanından hızlıca geçerek ve hiçbir köşeyi atlmayarak Stell ve Lucy'ye ait bir ipucu bulmaya çalışyordum. Ama nafile. Etrafta onlara dair hiçbir iz yok gibiydi.

Tam bir üst kata çıkacakken bir oyun dikkatimi çekti. Bir silah yaratma oyunuydu. Yani ne olabilirdiki. Öyle güzel bir silah yaratıp oyunun birincisi olurdum. Kendimi durduramayıp oyunun başına geçtim. Öbürleri tamamen aklımdan uçmuştu.

(Yardım Edin!)

Hızla oyun oynayanlara göz gezdirdim ama ne Lucy ne de Stell buradaydı. Kendimi kaptırmamaya dikkat ederek oyunları incelemeye başladım. Bir strateji oyunu dikkatimi çekti. Oturdum ve oynayan son kullanıcılara baktım. İşte bu! Oyunu oynayan son kişinin kullanıcı adı 'zihin_deşen'di! Robyn bunu duysa gülmekten yerlere yatardı herhalde.

Hemen etrafımdakilere bu oyunu oynayan kızı görüp görmediklerini sormaya başladım. Bir tanesi oynadığı oyundan kafasını çevirmeye bile lütfetmeden şu cevabı verdi:

"Buradaydı, sonra birden oyunu kapattı ve gitti."

"Peki... o gideli ne kadar oldu?"

"En fazla bir saat."

İşte bu karamsarlığa kapılmama neden olmuştu. Kıza göre Lucy buradan gideli 1 saate yakın olmuşsa, normal zamanla üzerinden günler geçmiş olabilirdi. Bir garson kadın bana doğru geldi.

"Lotus Çiçeği alır mısınız?"

Kibarca teklifini reddetmek istedim ama bu şüphe uyandırabilirdi. Pembe bir çiçek alıp teşekkür ettim ve oradan uzaklaştım. Bir de kumarhanenin otel olan üst katlarına bakmayı deneyecektim. Belki Stell ve Lucy burada kalıyor olabilirlerdi.

Kurmarhaneyi alt üst etmiştim ama bir şey yoktu.Lotus çiçeği satan kadınlardan aldığım çiçekleride havaya atıyordum.Bir sürü kişinin kafasına gelmiş olabilirdi.Neyse ki kimse benden şüphelenmemişti.

Umarım diğerleri lotus çiçeği yememiştir ya da bir oyuna dalmamıştır.Burada zaman anlaşılandan hızlı geçiyordu.Belki iki belki üç gün olmuştu.Acele etmeliydik.Tam dönerken gözüme bir şey çarptı.

Olamaz.Bu Alex'ti oyun oynamaya başlamıştı.Onu bu oyundan ayırmalıydım.Yanına gitmeye başladım.Çok kalabalıktı.Hareket etmek zordu.Bir tarafranda Lotus çiçeği satan kadınlar sürekli isteyip istemediğimi soruyorlardı.

Koşarak Alex'in yanına gittim.

"Alex hemen ayrıl ondan" dedim.

"Şimdi olmaz Hector harika bir oyun"

Ne yaptıysam yapayım yinede sürekli oynuyordu.Geriye tek bir çözüm kalmıştı.Oyun makinesinin arkasına gaçtim ve fişi çektim.Alex yeni kendine gelmiş gibiydi.Kolumu sırtına attım ve onu süreklemeye başladım.

"Alex oyun oynamaya gelmedik ve o oyun seni buraya bağlar."

Alex üzgün bir ifadeyle bana baktı ve tekrar işimize koyulduk.

Hepimiz yine dört bir yana dağılmıştık ama bu sefer fikir benden çıkmamış olduğundan, içim rahattı. Bir süre oyun salonunda turladıktan sonra, bir üst kata çıkmaya karar verdim. Kumarhanenin üst katında otel odaları olduğunu bilmiyordum. Aklıma, Lucy ve Stell'in buralarda olabilecekleri geldi. Hemen tek tek her katı gezmeye başladım. Bu sırada gözüm saatime takıldı: biz buraya geleli neredeyse 2 gün oluyordu!

Bunun nasıl mümkün olacağını anlamaya çalışarak, kasvetle odaları gezmeye devam ettim. Bir süre sonra en üst kata ulaşmıştım. Orada bir teras vardı ve... bir kız terasta ağlıyordu. Yanına gittiğimde bir de ne göreyim! Bu kız Rose'du ve elleri kanıyordu.

"Rose! Sen iyi misin?" diye bağırarak yanına koştum.

"Benim birşeyim yok. Bu... bu Lucy'nin tişörtüne benziyor." dedi ve ağlamaya devam etti.

Ellerinin kanamadığını, sadece tişörtten kan bulaşmış olduğunu görmek içimi rahatlatmıştı ama, bu bez parçasını daha önce de görmüştüm. Hemen etrafı incelemeye başladım. Yerde terasın sonuna doğru nokta nokta giden kan izleri vardı. İşte bu! Stell ve Lucy buradan pegasuslarına binerek gitmişlerdi.

"Hadi gel, aşağı inip bizimkileri bulmalıyız." dedim ve elinden tutarak Rose'un ayağa kalkmasına yardım ettim.

Aşağı indiğimizde, bizimkilerle karşılaştık. Ellerinde kanlı bir 'I New York' tişörtü vardı! Kendimi tutamadım ve:

"Anlaşılan kızlar burada kanlı tişört partisi yapmış." dedim.


(rpout: şu ana kadar yazmayan birileri tişörtü buluşlarıyla ilgili rp yazıp benimkine bağlasınlar konuyu )

(rpout: aynı anda yazmışız Hec, düzenliyorum ben şimdi kendi rp'mi.)

(rpout:Tamam Rob)

Evet,tekrar ayrılmıştık.Dikkatlice oyunları inceliyor,bir yandan da Stell ve Lucy gören var mı diye soruyordum.Tam etrafı göz gezdirirken,bir oyun dikkatimi çekti.Evet,bu kesinlikle bana göre bir oyundu.Okları atıyordun ve kırmızı daireye isabet ettirmeye çalışıyordun...Bu oyunu kesinlikle oynamalıydım,rekor kırmalıydım...Tam oyuna yaklaşacakken,bir iki adım geri çekildim.Bunu yapamazdım,bu oyun kesinlikle beni etkisi altına alırdı...Oyuna özlemle baktım ve yoluma devam ettim.Beni pek dikkatle dinlemeyen adama eğilmiş Lucy'i tarif ederken,bir kız yanıma geldi.

''Lotus çiçeği alırmısınız?'' kıza baktım,yazık ömrünü burda boşu boşuna harcıyordu.Bir dakika ya.onlar yaşlanmıyorlardı ki!Tamam,yaşlanmamak kesinlikle çok cazipti.Ama kıza döndüm.

''Hayır,teşekkürler.'' Kız bana baktı.Ve yine ısrarla gülümsedi.

''Hayır,kesinlikle almalısınz.Lotus çiçeği bizim otelimizin simgesidir.'' Ne kadar istemesem de tepsinin içinden bir tane lotus çiçeği aldım.Gerçektten,çok çekici görünüyordu.En son tatlı yemeyeli ne kadar olmuştu?Ahh,bunu yememeliyim...Hadi ama,bir ısırıktan ne olur ki?Ve en sonunda irademe yenik düşüp Lotus çiçeğinden bir ısırık aldım.Çiğnedim...

Ahh,ben burda ne yapıyordum ya? Yanımdaki adama baktım.sanki birisini arıyordum,yoksa iki miydi?Kimin umrunda ki,burası acayip eğlenceli bir yere benziyor...
Tam Lotus çiçeğimden tekrar ısırık alacaktım ki,Rob ve Rose'u gördüm...Tabi ya biz buraya Stell ve Lucy'i aramaya gelmiştim.lotus çiçeğini öfkeyle kenara bıraktım ve koşarak yanlarına gittim.Rose ağlıyordu,bir dakika ya elinde bir t-shirt vardı,ve anladığım kadarıyla kanlıydı.aman Tanrıçam!Bu Lucy'in t-shirtüydü.Koşarak Rose'un yanına gittim hernekadar başım feci derecede zonklasada en sevecen sesimle:

''Meraklanma Rose,onları bulacağız.Hem de sapasağlam olacaklar.'' Sonra zihnimden gelen acıyla yüzümü buruşturdum.

Her katı teker teker aramıştım. Artık bu iş sıkıcı bir hal almaya başlamıştı. Lucy ve Stell burada değildi, bunu da anlamıştım ama nerede olabileceklerine dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Birazdan oyunların güzelliğine kapılacaktım, belliydi yani. Bu yüzden acele ederek çatı katındaki terasa çıktım. Tanrılarım, neden herkes oraya toplanmıştı? Ve Rose'un elinde kanlı bir tişört vardı. Bu tişörtü daha önce Stell'in üzerinde görmüştüm. Ama sanırım Lucy'ye aitti.

"Ah, bunun kötü bir anlamı olmadığını umalım" dedim diğerlerine. Rose ağlıyordu. Robert şaşkınlıktan donakalmıştı ve Ange'de bir şeyler düşünüyor gibiydi.

"Nereye gideceğimizi biliyoruz. İkisinden biri yaralı. Dolayısıyla ilk otobüse atlayıp New York'a dönmüş olmlılar" dedi Robyn.

"Diğerlerinide bulalım o halde. Pegasuslarımızı çok uzun bir yol bekliyor" dedim. Birkaç eyaletin üstünden uçmamız gerekecekti. Diğerlerini hemen toplamamız gerekiyordu.

Bende aşağı inip diğerlerini bulmaya gönüllü oldum ama işin kötü kısmı ben tam çatıdan inecekken birkaç dost calısı(!) canavar bizi çatıda esir aldılar. Ama bizim elimizde armut toplamıyordu. Herkes silahlarını kuşandı ve sevimli canavarları yok etmeye başladık. Ne yazık ki biz yok ettikçe yenileri geliyordu. Vakt kaybediyorduk, belki de kızların bize ihtiyaçları vadı.

"Rose, canavarların hepsini ıslatabilir misin?" diye sordum. Rose başını evet anlamında salladı ve deniz ruhunu kullanarak tüm canavarları sudan çıkmış balığa çevirdi. Bende ıslanmış olan canavarların hepsine elektrik verdim. Rahatlamıştım, tüm canavarlar yerde yatıyordu.

"Hemen gidip diğerlerini bulmalıyız" dedim. Hep beraber diğerlerini bulmak üzere aşağı inmeye başladık...

Ah ne kadar büyük bir yer.Çok ilgi çekici.Bir bayan yaklaştı ve :


"Bir lotus çiçeği almaz mısınız"dedi.Almamalıydım.

"Hayır"dedim


"Lütfen bu çiçek özel ürünümüz diğerlerinden farklı bir tadı var" dedi

"Tamam"dedim ve aldım ve ilerledim.Yememeliydim.Ama eğer farklıysa güzel olabilirdi.Hayır yememliydim.Ama merakımınde önüne geçemedim ve teslim oldum sadece bir ısısrık dedim ve ısırdım.(Ben ve merakım)


Aman Tanrım.Hiç bu kadar güzel birşey yoktu herşeyi bırakıp gülmeye ve etrafı gezmeye başladım.Lotus çiçeğine adeta tapıyordum.Birisi benim adımı sayıklıyordu ama gülüp ondan kaçtım.Elinde bir t-shirt vardı heralde kızları buldular ama eğlenceyi kaçırıyorlardı.Onlar beni kovalarken ben kaçtım ve tam bir lotus çiçeği yiyecekken biri elimi tuttu ve beni çekti.Çok güçlü biriydi.Savruldum.Ona vurucaktım ama gerçekten güçlüydü ona bakmak için döndüm ve...

Crist lotus çiçeği yemişti ve kendinden geçmiş gibiydi.Kolundan çekitğimde ise öyle bir savrulduki yere düşümemesi büyük bir şanstı.İlk görevine gelen ve tecrübesi olmayan Alex'de Crist gibi sorumsuz davranmıştı.

Crist'i kolundan sürükleyerek giriş kapısına doğru götürmeye başladım.Alex bizi biraz geriden takip ediyordu.Tam zamanında gelmiştik ama diğerleri henüz gelmemişti.Crist ve Alex ile uğraşırken bir şey bulamamıştım umarım onlarda bulmuştur diye geçirdim içimden.Bulamadıysalar onları bulamzdık ve buradan kampa dönmek zorunda kalırdık.

Merdivenlerden görülmeye başladılar.Sanırım onlarda bir şey bulamamıştı.Bir tek şey gördüm.Jenny'nin elinde bulunan bir tişört.Çabucak yanımıza geldiler.

"Bir şey bulabildiniz mi?" diye sordum.

Jenny elindeki tişörtü açtı ve bana gösterdi.Üzerinde "I New York" yazıyodu ne yani bu sadece bir tişörttü.Pekde normal değildi üzerinde kan lekesi vardı.

"Bu tişört kimin?" diye sordum.

Jenny bana dönerek:

"Bu Lucy'nin tişörtü ama Stell giyiyordu" dedi.

Bu olamazdı.Stell'e bir şey olmuş olabilirdi.Sanırım şimdi New York'a gidecektik.Acele etmeliydik başlarına bir şey gelmiş olabilirdi.Hepimiz aynı anda ıslık çaldık ve 7 pegasus hızla yanımıza geldi.

Rose pegasuslarden anlıyordu ve onlara şöyle dedi:

"New York'a..."