Kaçak Melezler(2. Grup)

Stell ve Lucy Siren Körfezi'inden sonra buraya gelmiştiler.Umarım buradan daha fazla ileriye gitmemiştiler.Yoksa onları bulmamız zorlaşacak.

Bence burada 2 şer kişilik gruplara ayrılırsak bir sorun olmazdı ama tek bir kişi yalnız kalacaktı..Rose ve Rob bir grup oldular.Crist ve Ange'de.Ben Jenny ve Alex'e grup olmalarını söyledim.Ben kendimi koruyabilirdim.Onlarda koruyabilirdi ama Alex'in ilk göreviydi.

Herkes bir tarafa dağıldı.Tek bir şey söylemeyi unutmuştum.

"Bir ipucu bulan diğerlerine bir işaret göndersin." dedim ve her gurp bir yöne gitti

Bulmamız gereken ihtiyar Nereus'un kendisiydi ve onu kokusu ile her yerde takip edebilceğimiz söylenmişti. Hepimiz ikili gruplara ayrıldık ve limanın her köşesini aradık. Biz Alex ile grup olmuştuk ve korkunç kokuyu takip ediyorduk. Ama bu koku bizi Nereus'a değil, büyük bir çöp kutusuna getirdi. Artık iyice sinirlenmeye başlamıştım. Çöp kutusuna bir tekme attım ve tüm çöpler yere döküldü!

"İğrenç!" diye söylendim. Alex'inde benden pek farkı yoktu, o da iğrenerek yere bakıyor ve burnunu tıkıyordu.

"Gidip şu balıkçıyı bulalım" dedim. Sanırım onu bulmak için biraz uğraşmamız gerekecekti.

Crist'le birlikte gruptan ayrıldık.Balık kokusunu hatırladığımı sanmıyordum ve Crist'e döndüm.

''Balıkçı,büyük ihtimalle balık kokuyordur,Crist.Ama ben balık kokusunu hatırlamıyorum.''

Crist,başını salladı.

''hayır,bende hatırlamıyorum.''

Yana yakıla iğrenç bir kokuyu takip etmeye başladık.Gerçekten iğrenç kokuyordu.Artık nefesimi tutmaktan beynim oksijensiz kaldı ve kısa süreli delilik yaşayıp kahkahalarla gülmeye başladım.Sevgili kardeşimse bana deliymişim gibi bakıyordu.

''Tamam,tamam.Geçti...'' Dedim ve derin bir nefes aldım.

Robyn ile San Francisco sokaklarında dolaşmaya başladık. O benimle grup olduğu için halinden çok memnundu ama ben sadece bir an önce kızları bulup kampa geri dönmek istiyordum. Limanlardan birinin en ucuna kadar hızlıca gittik ve yere oturup biraz yardım almaya karar verdim.

"Baba, yardımına ihtiyacım var... yanıma gelebilir misin?"

1 dakika... 5 dakika... 10 dakika... gelen giden kimse yoktu. Sonra Tanrıça Athena'nın uyarısını hatırladım, bu görevde ebeveynlerimiz bize yardım etmeyecekti. 'Zeus ve onun lüzumsuz kuralları!' diye düşündüm sinirle.

Sonra, joker hakkımı kullanmayı denedim ve pat diye denize atladım. Robyn şok olmuştu ama iskelede beni beklemeye devam etmesi gerektiğini biliyordu. Rastladığım her deniz canlısına Nereus isimli kara bir fok görüp görmediğini sordum, en sonunda bir tanesi bana üç yüz metre kadar ilerideki bir iskelenin tarifini verdi.

Hızla denizden çıktım ve Robyn'e aldığım bilgiyi aktardım. Sonra birlikte yürümeye devam ettik. İskeleye vardığımızda, etrafı iyice arayıp tek tek oradaki tüm insanları inceledik ama hiçbiri Nereus değildi! Oturup beklemeye karar verdik. İki seçenek vardı: ya Nereus şu anda fok formatındaydı ve bir süre sonra buraya gelecekti, ya da bana bu bilgiyi veren deniz arslanını bulup öldürecektim.

Of bu kıza ne oluyordu.Gülüp duruyordu.

"Tamam bak şimdi şöyle düşünelim eve gelmişiz evde annemiz balık almış ve balığı suya koyup suyuda çöpün yanına koymuş ve çöp suya dökülmüş ve 1 hafta beklemiş bu kokuyu düşün ve kokla"

"Evet çok kolaymış geçekten bizim evde hep çöp dökülmüş balıklar 1 hafta bekler zaten" dedi ve gülmeye başaldı.Tanrım bu kız içki mi içti?


"Of hayal et Ange "dedim ve hayal edip kokladım. evet bizi bir yere sürüklüyordu.Gülme krizi geçiren Ange yi kolundan tutup zorla yürüttüm ve burası bir iskeleydi ve oradakiler ...
Rose ve Robyn...

Herkes grupken ben tek başımaydım.Aslında bu benim için iyi bir durumdu bazen yalnız kalmayı severdim.Bir üsre sürekli Nereus'u aradım.Neredeydi bu Nereus.Her yere bakmıştım.Yavaş yavaş limana yönelmiştim.

Arada dalgınlığım yüzünden başıma bazen acayip olaylar gelirdi.Yine öyle olmuştu.Dalgınlığımın tuttuğu bir sırada önüme bakmadım ve kendimi bir anda boşlukta buldum.

Denize düşer düşmez ağzıma tuzlu su doldu ve suyun üzerine kendimi zor çıkardım.Etraftaki balıklar delirmiş gibi yüzüyordular.İskele çok yukarıda kalmıştı.Oraya kadar çıkmak beni biraz zorlayacaktı.

İskelenin çıkıntılarına tutunarak yukarı doğru çıkmaya başladım.Çok az kalmıştı.Bir anda kahkaha sesi geldi.Sanırım bu Rose'du benim suya düştüğümü hissetmiş olmalıydı.Rob'da yanında duruyordu.

"Rose, neye gülüyorsun" dedi.

O sırada ben iskeleden çıktım.Suratımı asarak Rob'a:

"Bana gülüyor" dedim.

Rob arkasını döner dönmez kahkahalara boğuldu.Sanki ilk kez denize düşen birini görüyorlardı.Her tarafımdan tuzlu su akıyordu.Sinirli bir biçimde:

"Kesin artık şunu ve tek kelime ederseniz sonu kötü olur" dedim.

Islak giysilerimle limanda bir yere oturdum ve Nereus'u beklemeye başladım.Bu arada Rose ve Rob gülmemek için kendilerini zor tutuyordular.Eğer gülmeye başlarsalar çok kötü birşeyler yapacaktım.Bu yinede onların gülmelerine engel olmadı.


Oturup Nereus'u beklemeye başladım.Suratım asık bir biçimdeydi.İçimden:"Ben size bu kahkahaların hesabını sorarım" dedim.

Crist'in öfkeli bakışlarıyla Rob ve Rose'a doğru ilerliyorduk.Ki birden suyun içinden Hector çıktı.Tamam,bu gerçekten komikti.Beni yine aldı bir gülme...

''Ahh,yeter ama Ange.''

Başımı salladım.Ve elimle Rose ve Rob'un durduğu yeri işaret ettim.

''O...Değil...Hector...''

Crist'te gülmeye başladı.Yere çömeldim ve karnımı tutarak gülmeye başladım.Crist'te ayakta kahkahalar atıyordu.Hector bize döndü ve kötü kötü bakmaya başladı.Gördüğüm kadarıyla Rose ve Rob'ta gülmemek için kendini zor tutuyordu.Kendimi durdurmaya çalıştım ama olmuyordu.Ağzımdan çıkan kahkaya engel olamıyordum.Hele her tarafından su damlarken...Crist'le biz tekrar gülmeye başladık...

Ekip yavaş yavaş Nereus'un limanında toplanmaktaydı. Sadece Alex ve Jenny hala yanımıza ulaşamamıştı. Kardeşim Hector'un iskeleye sırılsıklam bir biçimde gelmesi, kahkahalarıma engel olmaya çalışmama neden olmuştu. Biz oturmuş boş boş Nereus'u beklerken, Rose birden ayağa kalktı ve bize susmamızı işaret etti.

"Ne oluyor Rose?" diye bağırdım uyarısını dikkate almadan. Bunun üzerine kız arkadaşım beni hızlıca itti ve denizi boyladım! Daha 5 dakika öncesine kadar Hector'la dalga geçerken hem de! Hemen iskeleye çıkmak için çabalamaya başladım. O sırada suda bir kıpırtı hissettim, Nereus da aynısını yapmaktaydı.

Demek kız beni boşu boşuna itmemişti, ihtiyarın geldiğini fark etmişti ve onu kaçırmamdan korkmuştu. İskeleye sesli bir çıkış yapıp dikkat çekmektense, bir süre denizde kalmaya karar verdim. Hem böylece belki Nereus kaçmaya çalışırsa, onu tutabilirdim.

Jeniiy ile grup olmuştuk. Limandaki kötü koku çok fena burnumu
dağlıyordu. Sonunda elimize hiçbirşey geçmedi. Nereus'u bulamamıştık.
Jenny'ye döndüm:

''Artık geri dönsek iyi olacak. Bizimkiler belki onu bulmuştur.''

Oda beni başıyla onayladı. Geri döndüğümüzde herkes oradaydı.
Ama bi karışıklık var gibiydi. Nereus oradaydı işte!

Bizimkilere 'durun' tarzında bir işaret yaparak pis kokulu ihtiyara yaklaştım. Sessiz olmaya çabalamama rağmen beni fark etti ve oradan uzaklaşmaya başladı. Çevremdekilerin tepkisinin ne olacağını düşünmeden hızla koşup adamın sırtına atladım ve yere çakılmasına sebep oldum.

"Kaçma ihtiyar, sadece bir soru sorup gideceğim." dedim.

Tabii Nereus beni dinlemeyerek birden kara bir foka dönüşüverdi ve suya atladı. Hala onu sımsıkı tutmaktaydım. Kampta dinlediğimde bu hikayeye inanmamış olduğum için kendime kızıyordum. Bir süre denizin derinliklerinde gidip geldikten sonra pes etti ve tekrar insan haline dönüşerek iskeleye çıktı. Hala kaçmaması için onu tutuyordum. Bana pis pis baktı.

"Sen de mi Poseidon'un çocuğusun yoksa?" dedi dövecekmiş gibi.

Hiç sabrım kalmamıştı ve bir yıldır kayıp olan ağabeyim aklıma geldiği için iyice sinirlenmiştim. Psikopatlar gibi sağa sola vurarak bağırmaya başladım.

"Lucy ve Stell neredeler yaşlı bunak? Çabuk söyle!"

Nereus'un benden korkmuş bir hali yoktu. Sitemkar bir nefes aldı ve iskelenin ucunu gösterdi. Oraya yaklaşınca yerde pempe çiçek şeklinde bir kurabiye olduğunu gördüm. 'Bu ne?' dercesine ihtiyara baktım ama bana sadece şu cevavı verdi:

"Nerede olduklarını sordun, ben de söyledim." sonra tekrar bir fok balığına dönüşüp suya atladı.

"Kahretsin! Saçma bir pembe çiçek bana nasıl yardımcı olacak? Pis bunak!" diye bağırırken, Jenny'nin sesi hepimizin kafasındaki soru işaretlerine cevap oldu.

"Bu bir Lotus Çiçeği, Rose. Yani sıradaki durağımız Las Vegas, Lotus Kumarhanesi."

İşte bu! İçimden hızla dua etmeye başladım:

"Lütfen bu sefer biz gittiğimizde orada olsunlar... lütfen!"

Sonra yedi melez pegasuslarımıza atlayarak Vegas'a uçuşa geçtik.

(rpout: buradaki rp bitmiştir, biri Vegas'taki başlığı açsın )