Ange ile Sat Görev Başında - 4

Konseye pegasuslarımızla beraber indikten sonra yürümeye başladık. Burası her zamanki Empire State'ti, tek fark sürekli değişen görevliydi. Şimdi tekrar kendimizi tanıtmamız gerekiyordu. Ange'ye göz kırptıktan sonra ilerlemeye başladık. Ne yapacağımızı çok iyi anlamıştı zaten Ange. Adama gittiğimizde aynı anda konuştuk. "600. kata çıkmak istiyorduk." Adam eskilerin de yaptığı gibi normal bir ifade takınmaya çalışarak konuştu. "Bayanlar, maalesef burada öyle bir kat yok." Ange ile kıkırdadıktan sonra aynı anda oklarımızı çıkartarak görevliye gösterdik. "Okçulara veriyor musun anahtarı şimdi?" deyince adam bize anahtarı verdi. Sanki çaylakmışız gibi yolu bile anlattı ama biz sadece gülüp geçerek asansöre doğru ilerledik.

asansöre binerken kıkırdadım. ''Kuzi sence okadar küçük görünüyormuyum ben?Babama ilk ziyarete geldiğimde bile tarife ihtiyaç duymadım!'' dedim ve kahkaha attım.Değişen görevlilerin yüzlerindeki korku ifadesi beni gülmekten kırıyordu.Belki de melezlik hyatım boyunca değişmiştim.Yani korkulardan holanır olmuştum.Ahh,ben eskiden böyle değildim.Ama bu halimi daha çok seviyorum.

''Müzik iğrenç.'' diye kuzenim mırıldanınca ona döndüm.Ve biraz müziği dinledim.Klasikti ve klasikten nefret ederdim.Acaba bu müziği kim seçmişti?müzikten anlamayab birisi olmadığı kesindi.Baş parmağımı ağzıma götürürken diğer elimle karnımı tuttum.Ve ''Böğğ'' diye kusma taklidi yaptım.sonra SaT'la gülmeye başladık.biz kahkahalarla gülerken 600.Kata geldiğimizi farketmemiştim.Kapı çaılırken şaşkınlıkla kapıya bakakaldim.

Kapı açılınca karşımıza biri çıktı. Daha önce görmediğim biri. Ama gülümsüyordu ve dişleri parıl parıldı. Ağzım açıktı, böyle güzel dişleri ömrümde görmemiştim. Ve biraz artistti, azıcık da yakışıklı. Ange onu tanıyormuş gibiydi, önce şaşırdı, sonra gülümsedi. Ardından ben de gülümsedim. Ange onunla konuşmaya başlamıştı bile, merhabalaştılar. Ange'ye döndüm ve sordum. "Beni tanıştırmayacak mısın?" dedim. Ange ise kıkırdadı. "Apollon, Sat. Sat, Apollon." Ağzım açık kalmıştı, resmen öylece kalmıştım. Apollon hakkında düşündüklerimi kafamdan sildim ama Apollon hepsini çoktan okumuştur bile. Ange'nin arkasına saklandım ve konuşmalarını bitirmelerini bekledim.

''naber baba?'' diye sordum.Böyle konuşmamdan nefret ederdi.Ama bugün iyi günündeydi.sadece gülümsedi.Ve arkama sat'a baktı. ''Sen kardeşimin avcısısın?'' Sat arkamda şaşkınlıkla baktı.Babamın konuştuğunu ilk defa görüyordu.Sat'a konuşması için dürttüm. ''Şey...Ben...Evet.Artemis'in Avcısıyım.'' dedi.Gülümsedim.Babam her kadına yaptığı gibi Sat'a nembeyaz dişleriyle gülümsedi. ''Kardeşimin hep güzel melezler seçmesinden gururduymuşumdur.'' dedi.Sat gülümsedi.Bende babamın koluna yapıştım. ''Hey genç adam!O oğlunla çıkıyor!'' Babam gülldü ve elini salladı. ''Biliyorum tatlım biliyorum.'' Omuz silktim.Bu Tanrıların ne duyup ne duymadığını anlamak gerçekten zordu. ''Ve okuyabiliyorum.'' dedi kafasını işaret ederek.Başımı salladım ve Sat'ı yanıma çektim.

''Babacığım...'' dedim ve babam sözümü kesip araya girdi. ''Ne istiyorsun?'' Gözlerini kısmış bana bakıyordu.Ne isteyeceğimi değerlendiriyor olmalıydı.Gülümsedim. 'Baba!Şu güneş arabasıı bize versen...'' Babam başını salladı. ''Olmaz.'' Sat araya girdi. ''Lütfen Apollon?'' Babam ikimizede baktı.En sonunda cevap verdi. ''Ne yapacaksınız?'' Sence? dememek için dudağımı ısırdım. ''Babam,biraz süreceğiz işte kız kıza...'' Onun gelmemesi gerektiğini ima etmeye çalışıyordum. Babamın omuzları çöktü ve cevap vermek için ağzını açtı...

Apollon gerçekten de anlatıldığı gibi biriymiş. Sürekli parlak dişlerini gösteren ve inatçı biri. Ama biricik kızını kıramayacak biri. Sonunda istemeyerek cevap verdi. "Kız kıza mı gezeceksiniz? Başınıza bir erkek gerekmiyor mu?" diye sordu. Bu sefer de ben konuşma ihtiyacı hissettim. "Bakın Tanrı Apollon, siz bizi oturduğunuz yerden izlersiniz, ama yolculuğu biz ikimiz yapalım. İki kız arabanızı kıracak değil ya." dedim aynı onun gibi lakayt tavırlarla. Ve yalvarırcasına baktık Ange'yle beraber. Biraz yumuşadığını hissedebiliyordum. "Lütfen baba ya. Ne zaman seni hayal kırıklığına uğrattım ki ben bu sefer uğratacağım?" diyince Apollon isteksiz bir tavırla Ange'ye döndü. "Peki kullanın." dedikten sonra Ange'yle beraber el çırpmaya başladık ve Apollon'un bizi arabasına götürmesini bekledik, onun peşinden ilerlemeye başladık. Gerçekten kuzenimle eğlenceli bir gün geçirmek paha biçilemezdi.

babam bizi arabanın yanına götürürken kuzenimin yanına gidip kolumu omzuna attım.Ve yaklaşarak kulağına fısıldadım. ''Hey kuzi.Arabanın zevklere göre değiştiğini biliyorsun değil mi?'' dedi.Sat güldü. ''Elbeete biliyorum kuzi.Bunu kim bilmez ki?'' güldüm. ''ve senden kesinlikle kaçmaz.Ama babam değiştirirebiliyor sadece.'' dedim burun kıvırdım.Babamın değişirmesi kötü bir şeydi.Böyle biz koltuğa oturunaca otran kişinin zevkii anlayıpta yapsa olmazmıydı sanki?Gerçekten konu rahatlık olunca çok yaratıcıyımdır.Ve bu özelliğimi seviyorum. Derin bir iç çektim ve düşüncelerimden sıyrılıp kuzenime döndüm. ''Baksana kuzi.Bence gümüş rengi yapalım.Sarı çok cart kaçar şimdi.'' dememle önden babamın ''Efendim?'' demesi bir oldu.Hememn dönüp babama gülümsedim. ''Kesinlikle sarının harika bir renk olduğundan bassediyorduk baba.'' dedim.Babam başını salladı ama duymuştu. ''Bencede hharika olur kuzi.'' dedi sat.Gülümsedim.Uzaktan babamın kıpkırmızı ferrari şeklinde güneş arabası görünce gözlerim çıkacakmış gibi baktım. ''Çok güzel..'' dedim babam bembeyaz dişleriyle gülümsedi. ''Bencede beyenmenize sevindim.'' dedi.Sat'ta benimle aynı fikirdeymiş gibi bakıyordu.Ama daha kontrolüydü.Ahh,avcılar...babam iç ekti ve ona döndüm. ''Ama madem gümüş istiyorsunuz...'' dedi ve arabanın düğmesine bastı.Araba anieden gümüş renkli bir mersedes'e dönüştü. ''Vay bee.'' diye mırıldandık Sat'la.Sa'ın kolundan çekerek arabanın içine oturduk.Babam vazgeçmemizi istermiş gibi bakıyordu.Ama başımı salladım. ''pekala.'' diye mırıldandı en sonunda ve araba uçmaya başladı. Giderken kuzenime gülümseyerek baktım. ''Sırayla kullanalım kuzi.İlk ben.''

-RP BİTMİŞTİR-