Ange ile Sat Görev Başında - 1

Her zamanki gibi ciritlerle beraber vakit geçirmekteydim. Çoğu zaman burada takılırdım, nedenini bilmesem de bunu yapmak hoşuma gidiyordu. O gün de tek başıma cirit sahasındaydım, yaptığım tek şey aylak aylak dolaşmaktı. Cirit sahasında cirit oynamamak kadar saçma bir şey olmasa bile, ben o saçma bir şeyi yapmayı seçmiştim, belki biri gelir de konuşuruz diye. O sırada kapıdan içeri sarı saçları ta uzaktan farkedilen biri girdi. Kim olduğu da bilinirdi, benim biricik kuzenim, en iyi arkadaşım Ange'ydi! Arkasından giderek bağırdım. "Bö!" Ve ardından korkan kuzenime döndüm. İkimiz de gülmeye başladık.

bütün kampı dolaştıktan sonra sıra cirit sahasına gelmişti.Kapıyı açıp içeri girdim ve ne kadar sıkıcı olsada kocaman bir cirit almak için dolaplara yöneldim. "Bö!" beni hazırlıksız hazırlayan bu sesle arkamı döndüm ve karşımda birlikte bir sürü maceraya atıldığımız en yakınım,kuzenim Sat vardı.Onu görünce kahkaha atmaya başladım. ''Kuzi,gerçekten beni hazırlıksız yakaladın.Bir daha korkmayacağım!'' Ve elime en iyi görünenlerden bir cirit alıp gülümsedim. '' Yarışa varmısın kuzi?'' kuzenim başını sallayınca cirit sahasına doğru ilerlemeye başladık.

Cirit sahasına girdiğimizde ikimiz de hemen kendimize uygun cirit aramaya başladık. Görevli adam bize çok oyalandığımız için iki tane cirit verdi, daha doğrusu kakaladı ve hemen başlamamızı söyledi. Biz Ange ile gülüşürken cirit oynamaya başlamıştık bile. Önce ben attım. Gerindim, gerindim ve attım. Bağırmaya başladım. "39 metre. Fena değil, değil mi kuzen?" Kıkırdaştıktan sonra Ange'yi izlemeye başladım.

''Kesinlikle harika kuzen!'' dedim ve kendi ciritimi fırlatmak üzere hazırlandım.Derin bir nefes aldım ve ciritimi fırlattım.Ciritimin nereye gittiğini görünce çığlık attım ve ellerimi yüzüme kapattım. ''Olmaz...Olamaz...38,5 mu?Şansımm!'' dizlerimin üstüne çöktüm ve gülerek ellerimi dizlerimin üstüne indirdim. ''Kuzen,bu şansını banada paylaştır!Beni şansım öldürecek!'' dedim ve ayağa kalktım.

Diğer ciritimi almak için koyduğumuz yere giderken kuzeniminde ciritini ona attım.Her zamanki melezlere özgü reflekslerimizde havada yakaladı. ''Yanında ben olduğum sürece ölmezsin kuzen.'' dedi ve atmak için gerildi. ''Tabii,ölürsek beraber ölürüz.Hey kuzen sıkıldım ben burda tırmanma duvarında ölebiliriz belki?'' dedim ve kuzenimi izlemek için yanına gittim.

Ange sıkılmıştı, doğrusu ben de sıkılmıştım. Ciritimi havaya fırlattım ve Ange'ye güldüm. "Bence de kuzen. Gel tırmanma duvarına gidelim." Kakara kikiri ilerlerken görevli bizi durdurdu. "Önce ortalığı toparlayın kuzenler." Ange ile beraber adama pis pis baktıktan sonra ciritlerimizi malzeme dolabına attık ve hızlıca koşmaya başladık. Bugün, gerçekten harika olacaktı.

Rpnin Devamı Burada.