Canavar Tutkumuz - 3

New York'a gidecektik fakat önce silahlarımızı yenilemeliydik. Malum, her yer canavar kaynıyordu, özellikle New York'ta kokumuzu alan her canavar bizi yemeye gelebilirdi. Bu yüzden stoğumuzu yenilemek üzere cephaneye doğru ilerledik. Cephane, kocaman kapısıyla bile bizi korkutmaya yetmişti. İçeri korkarak girdik, Summer Henry'nin elini tutuyordu, ben de arkalarından usulca ilerliyordum. Cephaneye girdiğimizde her yer karanlıktı. Işığı açmak için düğmeye bastığımda kocaman alan aydınlandı. Hepimiz birden sadece Vaay diyebilmiştik. Herkes ayrı yerlere iş üşüştü, herkes zevkine uygun olan bölüme gidiyordu. Ben ise doğal olarak okların yanına gittim.

Cephaneliğe girdiğimizde Summer'in elini tutuyordum.Şu anda biraz kızardığımı hissedebiliyordum.Ama Sat arkadan yürüdüğü için yüzümü kimse göremezdi.Sat, cephaneliğin ışıklarını açtığında hepimiz bir ağızdan ''Vaaay'' dedik.Ardından hepimiz ayrı bölümlere yürümeye başladık.Summer bir hançerlere bakıyordu birde kılıçlara.Sat, doğal olarak okların yanına gitmişti.Bende bana uygun olabilecek bir kılıç bulmaya çalışıyordum.Bazıları çok hafifti bazıları ise çok ağıdı.Bazıları ise gerektiğindende uzundu.Sonunda kendime uygun bir kılıç buldum ve ona bir göz attım.Kılıç sanki yeni yapılmış gibiydi.Evet, öyleydi.Kılıcımı elime aldıktan sonra onlara döndüm ve ''İşiniz bittiyse gidelim artık'' dedim ve birlikte Cephanelik'ten çıkmaya başladık.

İçerisi gerçekten etkileyiciydi. Her türlü silah vardı ve hepsi de göz kamaştırıyordu. Sat bir Artemis Avcısı olarak okları görür görmez hemen onların yanına koştu. Ben, öncelikle genel olarak etrafa bir göz attım ve sonra hançerlerin ve kılıçların olduğu bölüme gitmeye karar verdim. Henry ise kılıçlara bakıyor, kendine uygun bir kılıç bulmaya çalışıyordu. Birkaç tane kılıcı eline alıp denedikten sonra bir tanesini beğendi ve "İşiniz bittiyse gidelim artık." dedi. Bunun üzerine Cephanelik'ten çıktık.
Henüz birkaç adım atmıştık ki kulübemizin sembolü olan baykuş şeklindeki kolyemin boynumda olmadığını fark ettim, düşürmüş olmalıydım. Ama o kolyenin manevi değeri benim için çok büyüktü. O kolyeye ne zaman baksam kardeşlerim geliyordu aklıma. Bu yüzden diğerlerine döndüm ve "Sanırım Cephanelik'te kolyemi düşürdüm, onu bulmam gerek. İsterseniz siz gidin." dedim. Onları bekletmek istemiyordum. Ama Sat ve Henry hemen karşı çıktılar. Bunun üzerine birlikte tekrar Cephanelik'e döndük.
İçeri girince Sat, "Kolyenin şekli nasıldı ?" diye sordu. "Yeşil renkli bir baykuş şeklindeydi." diye cevap verdim ve hep beraber kolyemi aramaya başladık.


(Rp Out: Bu görevin biraz uzun olması gerekiyordu o yüzden uzattım.)

Koskoca cephanelikte bir kolye aramak, samanlıkta iğne aramaya eşdeğerdi. Kolyeyi ararken her yere baktık. Kılıçların durduğu yere, okların asılı olduğu yere, genelde Hephaistos çocuklarının oturduğu sandalyelerin arasına, her yere. Ama baykuş, hele bir de yeşil bir baykuş ortalıkta görünmüyordu. Henry, Summer'ı sakinleştirmeye çalışıyordu, belli ki baykuş Summer için çok önemliydi. Summer'ı teselli etmek adına konuşmaya başladım. "Mutlaka bulacağız Summer, sakin ol. Koskoca cephanelikte, ufacık ..." Cümlemin devamını getirmemeye karar vererek aramaya devam ettim.

Ne yazıkki Summer, kolyesini kaybetmişti.Şu anda hem endişeli, hem kızgın hemde üzgündü.Onu sakinleştirmek için onu teselli edici şeyler söylüyordum.Fakat hiçte işe yaramıyorlardı.Summer'ın kolyesini heryerde aramamıza rağmen bulamıyorduk.Sat onu teseeli etmek için "Mutlaka bulacağız Summer, sakin ol. Koskoca cephanelikte, ufacık ..." d edi fakat Summer'ı görünce susup aramaya devam etti.Tam o sırada bir kılıcın arkasında parlayan birşey gördüm.Summer'a ''İşte galiba orada'' dedim.Summer birazcıkta olsa güldü ve hemen oraya doğru koştuk.Oraya vardığızda hayal kırıklığına uğradım.Bu bir kolye değildi.Parlak bir ipe benzeyen birşeydi.Summer üzgün bir tavırla bize dönüp ''Off, keşke kolyeme sahip çıksaydım'' dedi.Ardından Sat onu teselli etmek için ''Merak etme, eminimki bulacağız'' dedi.Ardından Summer oflamaya devam ederek, kolyesini aramaya devam etti...

Neredeyse Cephanelik'in her yerini karış karış aramıştık ama yoktu işte ! Zaman geçtikte umudum da azalıyordu. Sonunda üzgün bir sesle "Her neyse, bulamıyoruz işte. Daha fazla uğraşmayalım. Yapmanız gereken işler vardır." dedim. Onların zamanını da boşa harcamak istemiyordum. Önce itiraz etseler de sonra onları ikna etmeyi başardım.
Hayal kırıklığı ile Cephanelik'ten çıkarken ayağım bir taşa takıldı. Tam düşüyordum ki Henry kolumdan tuttu. O sırada gözüme yerde duran yeşil bir şey çarptı. Neredeyse çimenlerle aynı renkte olduğu için fark edilmiyordu. Bir umutla yerde duran şeyi elime aldım ve bunun benim baykuş kolyem olduğunu fark edip sevinçle "Kolyem, onu buldum !" dedim. Diğerleri de buna çok sevinmişe benziyorlardı.
Kolyeyi incelerken ucunun kırılmış olduğunu gördüm. Ama bu önemli değildi, bunu sonra halledebilirdim. Kolyemi dikkatle çantama koydum ve tekrar kaybetmemeyi umdum. Artık daha neşeliydim.

Summer kolyesini bulduktan sonra Henry'e sarıldı ve beraber cephanelikte biraz daha dolandıktan sonra diğerlerine döndüm. "Ee ne yapalım?" diye sorduktan sonra kendi soruma kendim yanıt verdim. "Benim karnım acıktı, yemek yiyelim mi?" diye sordum diğerlerine dönerek. Henry ile Summer kafalarıyla onaylayınca cephanelikten çıktık. Tam kafede mi, gazinoda mı yiyeceğimizi sorarken Henry saatine baktı. "Gazinoya gidelim mi? Az sonra yemek çıkacak zaten, biraz yalvarırsek bize yedirirler." dedi. Summer da onaylayınca hep beraber gazinoya doğru ilerlemeye başladık.

Rp Gazinoda Devam Edecektir.