Aranıyor! Elma Hırsızları Bulundu!

Elma seven kardeşime ilk deneyimi olsun diye hırsızlığı öğretecektim. Ben de acemiydim bu işlerde ama bilgi verip tarlalarda elma çalmasını öğretecektim. Yakalanmamayı da öğretecektim ona. Tarlalara geldiğimizde söze başladım "Bak dostum, biz hırsızların püf noktası hız, cesaret ve korkusuzluktur. Bunlar her Hephaistos Çocuğunda olan özellikler ama bunların yanı sıra inkar ve yalanı da bilmelisin. Aksi taktirde işin çok zor söyleyeyim." dedim ve ardından elimi cebime götürüyor gibi yapıp bir elma alıp cebime attım. Kardeşim "Cebinde ne var?" dedi. Cebimden elmayı çıkarınca "Sihirbaz mısın?" dedi. Gülersem yakalanırdık "Hayır. Hız önemli dedim sana. Cebime atar gibi yapıp elma kapıp cebime attım." dedim. Ardından kendiside 2-3 kere bunu tekrarladı. "Bak. Artık daha zor şeyler çalıp kaçacağız. Karpuz, kavun ve kavakları çalıp kulübede muhteşem bir meyve salatası yapacağız. Bunlar ağır oldukları kadar köklerinden çıkarılırken çok ses çıkarırlar. Bu yüzden sessiz olup yakalanmamaya özen göstereceksin. Yakalanırsak işimiz kötü. Bulaşık yıkayabiliriz." dedim. Kendisi ile kavun ve karpuzların olduğu yere yavaş ama biraz hızlı adımlar ile gitmeye başladık.

Belli etmiyordum ama bayaa bi tırsmıştım.Burayı nasıl bir canavar koruyordu acaba.Ben bunları düşünürken Alex beni dürttü ve sessiz olmamı işaret edip karşıdaki kavun ve karpuzları gösterdi.Tarlaları bitişikti.Çok kolay olacağa benziyordu.Ben ne yapacağız şimdi dercesine bir işaret yaptım.Alex anlamış olacak ki sen sağa,ben sola gideceğim dercesine parmağıyla önce kendini sonra sol tarafı gösterdi.Haydi gidelim dercesine elini salladı.Yavaş yavaş ilerliyorduk belli bir süre birlikti yürüdük.Bahçelere yaklaşınca o sola gitti ben sağa.Ondan uzaklaştıkça daha çok korkmaya başlamıştım.Sonra elime baktım babamın bana verdiği özel yüzükler parmaklarımdaydı.Birşey olursa onları kullanırdım.Karpuzlara yöneldim.Elimi karpuzun etrafına sardım.Bunlar gerçektende büyüktü ve ağır oldukları her hallerinden belliydi.Yavaşça karpuzu kökünden ayırmaya başladım ama olmuyordu çok zordu bunları çıkarmak.Sonra bir kuvvet çektim karpuzu ama çok ses çıkmıştı.O sessizlikte böyle bir sesin gürültü gibi çıkması doğaldı ama bu ses fazla uzaklaşamazdı bence.O kadar da kuvvetli değildi.Kendimi yatıştırıp bir tane daha karpuz koparmaya başladım.Tamamdır olmuştu iki tane karpuz koparmıştım zaten daha fazlasını taşıyamazdım.Karpuzları yüklenip yürümeye başladım.

Şimdi ne yapacaktık.Yakalanmıştık.Etrafımızda sarılmıştı.Alex ile bir iletişim kurabilsem''kılıcını çıkar ve üstlerine koşalım büyük ihtimalle çekilirler'' diyecektim ama o benim kaş göz hareketlerimden bir şey anlamıyordu.2 tane bekçi ellerimi tutmuştu.Geri kalanlar ise etrafımda yürüyorlardı.Bizi zorla bir yere götürmeye çalışıyor gibiydiler.Panik yaptım daha burada yeniydim ve böyle bir halde yakalanamazdım.Çok kötü bir başlangıç olurdu.Bir anda panikledim ve kılıcım keşke açılsaydı diye geçirdim içimden.Mesaj yanlış gitmiş olacakki bir anda kocaman kılıcım elimde belirmişti.Bunu yapmak istememiştim ama iş işten geçmişti.Ellerimi tutan 2 bekçi kılıcın açılmasıyla etrafa uçmuşlardı.Sonra panikledim ve bir anda filmlerde gördüğüm gibi kılıcımı 360 derece döndüre döndüre etrafımdaki bekçilere "uzaklaşın!" dedim.Kızmış gibi görünüyorlardı.Kılıcımı bekçilere doğru tutarak Alex'e doğru yürüdüm kılıcım mızrak gibi uzun 2 elle tutulan bir kılıçtı.Bekçiler Alex'ide bıraktı.''Şimdi ne yapıyoruz?'' diye sordum Alex'e