Kaçak Eğlence

İçeri Tiff ve Claire ile beraber girdim.. İlk defa buraya gelmiştim.. Burası soğuk havanın yanında insanın içini ısıtıyor.. Resmen uyuyasınız geliyordu.. Tabii Manhattan'a uyuyarak gidemeyeceğim için hemen bir kahve istedim.. Hep beraber tek başına oturan Step'in yanına yerleştik.. Bize "Eee bu kadar mıyız?" diye sordu.. Claire ''eminim biz gidene kadar daha bir kaç kişi gelir..'' dedi.. Ben ve Tiff'te kafamızla onayladık.. Nasıl gideceğimizi fısıldayarak tartışıyorduk ki Step "Bakın şimdi, ilk olarak pegasuslarımızla Manhattan'a gideceğiz. Buraya kadar tamam. Peki Manhattan'da nerelere gidebiliriz?" İşte Manhattan kısmı benimdi.. Pegasuslarla gitmek ayrı bir zevkti tabii ki.. Bunu tartışırken bir şey söylemeye karar verdim.. Aslında daha sonra kendi başıma yapmayı planladığım şeyi.. '' Titan Tanrı Kronos'tan kalma kolyeyi araştırıyordum geçenlerde..'' dedim.. Ve herkesin ilgisini çekmeye başardığımda devam ettim.. ''En son yenilgilerinden sonra bu kolye kaybolmuş.. Titan'ın gücünü aldığı bir kaç şeyden biri'' Tiff ''ne yani onu bulabileceğini mi düşünüyorsun eminim harika bir şeydir ama lanetlidir o'' dedi.. ''Ama onu bulmak çok zevkli olacak eminim başında Tartarustan gelen bir çok canavar nöbet bekliyordur diye ekledim..

Masaya oturmuştuk. Şimdilik az kişiydik. Ama bu sayının artacağını biliyorduk. Manhattan'a pegasuslarımızla gidecektik. Ama benim pegasusum yoktu. Bu yüzdende ben Tiff'in arkasına binmeye karar verddim. Peki Manhattan da ne yapacaktık? Yon bu soruyu çok güzel bir şekilde cevaplamıştı. Titan Tanrı Kronos'tan kalma kolyeyi arayacaktık. O kolye için herkes her şeyini verebilirdi. Ama Tiff'inde dediği gibi o kolye büyük bir ihtimalle lanetliydi. Tamam bu fikir çok güzeldi ama Yon " Tartarustan gelen bir çok canavar nöbet bekliyordur " diyince aklıma kuşku düştü.

Canavarlar. Gittiğim bir yerdede olmazlarsa olmazlardı zaten. Herkes bu fikri çok beğenip kabul edince bana da mecbur kabul etmek düştü. Yüzüm asık bir şekilde " Tamam " dedim. Step, beni iyicene ikna edebilmek için " Kolyeyi düşün " dedi. En can alıcı noktadan vurmuştu. Nerden gireceğini çok iyi biliyordu. Şöyle bir kolyeyi düşündüm. Artık yüzüm gülüyordu. Bir an önce Manhattan'a gitmek istiyordum artık. Melez kafeden çıkmak için ayaklandık.

Manhattan'a kolye aramaya gidiyorduk. Bu normal bir kolye değildi. Birincisi aşırı güçlüydü. En azından öyle düşünüyorduk. İkincisi bizi bekleyen bir sürü canavar vardı. Biliyorum canavarlarla savaşmak için can atmam çok saçmaydı ama çok eğleniyordum. Bugüne kadar bir sürü canavarlarla savaşmıştık ve hepsinde ayrı bir zevk almıştım. Her şey kararlaştırıldığında masadan kalktık ve çıkışa doğru yöneldik. Pegasus Ahırlarına gidecektik. Melez Kafe'den çıktık ve ahırlara doğru yürümeye başladık. Aynı zamanda sessizce yaşayacağımız maceralardan konuşuyorduk. Kimsenin bizi duymasını istemiyorduk. Uzun bir süre daha yürüdükten sonra Elena'nın sesini duyar gibi oldum. Arkamı dönüp baktığımda Elena'nın bize doğru gelip "Beni bekleyin." diye bağırdığını gördüm. Arkadaşlarımda arkasına baktılar ve hepimiz durduk. Elena'nın yanımıza gelmesini bekledik. Elena yanımıza nefes nefese geldi ve "Oh! Sonunda yetiştim." dedi. Güldüm ve koluna girdim. "Tam zamanında." dedim. Claire, "Şimdi gidebiliriz." dedi ve tekrar pegasus ahırlarına doğru yürümeye başladık. Beş kişi olmuştuk. Bence bu ideal bir gruptu. En azından şimdilik.

Ahırdan herkes pegasuslarıyla çıktı. Kolye herkesin kafasını kurcalıyordu en az benim kadar. Ama onu bulunca takılması taraftarı değildim. Eğer güç veriyorsa o büyüklükte ki bir güç melezi yok edebilir. Ama eğer işe yarar bir şeyse o zaman taş kağıt makas tarzı bir şeyler oynarız. Step "herkes tamam mı? " diye sordu. Bende herkes adına tamam işaretini verdim ve pegasuslarla sanki derse gidecekmiş gibi ilerlemeye başladık. 5 kişi bir anda havalanırsa dikkat çekebilir diye düşünmüştük. Manhattan'a gidecek ve en çok canavarın olduğu bölgeden (öyle tahmin ediyorduk) kolyeyi alacak ve geri dönecektik. Gayet kolay ve zevkli ayrıca sonunda bir ganimet alabileceğim her görev beni cezbeder. Dersliğe ilerlemek yerine ormanın kenarına doğru geldik. Pegasuslara atladık. Tam havalanacaktık ki en ummadığım kişi ile karşılaştım. Nden şimdi olmak zorundaydı ki

Artemis'in kardeşime bağırmasına çok sinirlenmişti. Kim olursa olsun kimse benim kardeşime kızamazdı. Yon pegasusuna bindi. Şu an konuşabilecek gibi durmuyordu. Onun için onu bir süreliğine kendi haline bıraktım. Pegasuslar teker teker havalanmaya başladı. Sissy en son havalandı. Arkamda Claire vardı. Hala bir pegasus edinemediği için benim arkama binmişti.Havada uçarken Claire'e "Sıkı tutun." dedim. Çünkü hızlanmayı ve havada değişik hareketler yapmayı planlıyordum. Claire anlamış olmasına rağmen anlamamış gibi davrandı ama beni engelleyemezdi. Sissy bir sağ bir sola kayıyordu. Diğer arkadaşlarım şaşkınca bana bakıyordu. Yon gülmeye başladı. Eski neşesi geriye gelmişti. İşte buna çok sevinmiştim.