Aşk Tanrıçası Afrodit ile Tanışma

Kulübemde aceleyle çantamı hazırlamaya başladım. Bugün Yon ve Step ile birlikte bir göreve çıkacaktık. Tanrıça Afrodit'in neden bizi çağırdığına anlam veremesek de bu görevi yapmak zorundaydık.
Eksik var mı diye çantamı son bir kez daha kontrol ettikten sonra kulübemden dışarı çıktım. Olimpos'a gitmek için pegasusum Nessie'ye ihtiyacı vardı. Bunun için ilk olarak pegasus ahırlarına gittim. Nessie beni görünce gülümsedi, ben de ona cebimden çıkardığım bir avuç dolusu kesme şekeri uzattım. Nessie hemen kaptı tabii.
Daha fazla oyalanmadan onu ahırdan çıkarttım ve beni Empire State binasına götürmesi için üstüne bindim. Uçmak her zamanki gibi yine bana huzur veriyordu...
Empire State Binası'na ulaştığımda hemen pegasusumdan indim ve binaya doğru yürümeye başladım.
İçeriye girdiğimde Yon'u bir sandalyeye oturmuş beklerken buldum. Gıcık güvenlik görevlisine dik dik baktıktan sonra Yon'a selam verdim. Elindeki kartı görünce güvenlik görevlisiyle konuşmamazı gerek olmadığını anlayıp gülümsedim ve yanına oturdum.
Afrodit'in bize vereceği görevin ne olabileceği konusunda Yon ile tartışırken kapıda Step göründü.

Step'te geldiğine göre artık Afrodit'in Olimpos'ta ki evine gidebilirdik.. Beni niye çağırdı hiç anlamıyorum ki. Şimdi birde parfümleriyle uğraşacaktık.. Neyse asansöre bindik kartı taktıktan sonra 600 yazan o parlak düğmeye bastım.. Asansörde bir şarkı çalıyordu.. Kızlar seviyordu ki eşlik etmeye başlamışlardı bile.. Genellikle şarkı dinlemediğimden genlerime terste olsa şarkı söylemeyi pek sevmem.. 600. kata vardığımızda Step ile Summer başka bir şarkıda düet yapmaya başlamışlardı bile.. Olimpos'a 2. gelişimdi ama 500 kere gelsem bile hepsinde kaybolacağımı bildiğim için kızlara yolu göstermelerini rica ettim.. Athena çocuğu olan Summer bir şeyi gördüğü zaman unutmamak gibi sadece Athena ve Athena çocuklarına özgü yeteneğiyle şıp diye buluverdi Afrodit'in evini.. Gerçi buna tapınak desem daha doğru olurdu..

İçeri girdiğimizde Afrodit ortalarda yoktu.. İçerisi çok güzel kokuyordu.. Kendimi kaybetmemeye çalışıyordum. Ardından Afrodit'in sesini duydum.. Baya etkileyici bir sesi vardı. Hoşgeldiniz Kahramanlar.!.. Ve ardından bana bakıp göz kırptı..


(Bilgisayar'dan kaynaklanan bir sorun ile renklendiremiyorum kusura bakmayın)

600. kata kadar Step ile şarkı söyleyerek çıkmıştık. Yon ise Apollon oğlu olmasına rağmen bize katılmamıştı. Sanırım şarkılarla arası pek iyi değildi.
Sonunda 600. kata çıkmıştık. Asansörden inince Yon bizden ona Afrodit'in evini göstermemizi istedi. Neyse ki ben hatırlıyordum. Bu yüzden Afrodit'in yerini hemen buldum ve içeri girdik. İçerisi gerçekten de çok görkemli ve ihtişamlıydı. Buranın yapısına hayran kalmıştım. Ayrıca da kokusu da muhteşemdi. İnsanın kokladıkça daha da koklayası geliyordu. Sonra içeriden çok melodik bir ses geldi: "Hoşgeldiniz Kahramanlar !"
Ardından Afrodit göründü. O kadar güzeldi ki resmen gözlerim kamaşmıştı. Hayatımda gördüğüm en güzel yüze sahipti. Tanrıların ona aşık olmasına şaşmamalıydı.
Etkilendiğimizi fark eden Afrodit "Sanırım sizi buraya niçin çağırdığımı merak ediyor olmalısınız." diyerek konuya girdi. Bu beni biraz olsun kendime getirdi. Hepimiz merak ve heyecanla başımızı salladık.
"Size çok önemli bir görev vereceğim." dedi ve açıklamaya başladı. "Sizden Ares'e bir hediye götürmenizi istiyorum." dedi ve eline çok ihtişamlı bir şekilde süslenmiş bir hediye paketini alıp bize doğru uzattı. Step hediye paketini almaya yeltendi ancak Afrofit ani bir hareketle hediyeyi geri çekip "Ama önce bu paketi asla açmayağınıza dair bana söz vermeniz gerek." dedi.

Bana uzun bir ara gibi gelen sürede Afrodit'ten hediyeyi almış, Asla açmayacağımıza dair yemin etmiş ve nerede oduğunu bilmediğimiz Ares'i aramaya başlamıştık. Bunu düşünürken aynı asansörle aşağı iniyorduk. Bana sıkıcı bir görev gibi gelmişti. Kim bir hediye götürmek için 3 melez ister ki. Sanırım Ares tehlikeli bir yerdeydi. Acaba neredeydi. Bunu sürekli tartışıyorduk. Summer "Nereus'a gidelim" diye önerdi. "ama çok uzak" dedim. Step "bence de oraya gitmeliyiz eminim nereus nerede olduğunu biliyordur." dedi Ben bunun taraftarı değildim ama grupta demokrasi vardı. 2 kişiye karşı benim oyum geçersizdi. San Francisco buradan çok uzaktı. Ben ışınlanarak gidebilirdim ama onları götüremezdim. Bir şekilde uçağa bincek parayı bulmalıydık. Sesli bir şekilde söylendim " Eee uçak parasını nereden bulmaya başlıyoruz" ..

Sonunda Afrodit'in yanından çıkmıştık ama Ares'in nerede olduğu konusunda hiçbir fikrimiz yoktu. Ama bunu öğrenmenin bir yolu vardı. "Nereus'a gidelim." diye önerdim. Yon pek istekli değildi. "Ama çok uzak." diye sızlandı. Fakat Step de "Bence de oraya gitmeliyiz eminim Nereus nerede olduğunu biliyordur." deyip bana katılınca Yon da bu öneriyi kabullenmek zorunda kaldı. Ama hala bir sorun vardı.
"Eee uçak parasını nereden bulmaya başlıyoruz ?" diye bunu dile getirdi Yon. Step ise hemen atılıp "Uçak biz melezler için pek de güvenli bir ulaşım aracı değil. Hem, pegasuslarımız ne güne duruyor ?" dedi. Haklıydı, uçağa binmek tehlikeli olurdu. Pegasuslarla gitmek daha güvenli ve rahattı. Ayrıca bedavaydı. Bunun üzerine "Step haklı. En iyi ulaşım yolu pegasuslar." dedim. Yon da kafasını salladı. Böylece Empire State Binası'ndan çıktık. Zaten buraya pegasuslarımızla geldiğimiz için tekrar kampa dönmemize gerek yoktu. Ancak pegasusların biraz dinlenmeleri gerekiyordu. Ne de olsa uzun bir yolculuğa çıkacaklardı. Onlar dinlenirken biz de karnımızın acıktığını fark edip bir kafeye girdik ancak fazla oyalanmamamız gerekiyordu. O yüzden atıştırmalık bir şeyler sipariş edip yiyeceklerin gelmesini beklemeye başladık.

Pagasuslarımızın dinlenmeye ihtiyacı vardı. Bizim yemeğe ihtiyacımız vardı. Ne kadar çok şeye ihtiyacımız vardı. Sıkılmıştım. Yolculuk yapmayı pek sevmezdim. Hele Afrodit için yapıyorsak hiç sevmezdim. Yahu onlar bir şeyi ışınlayamıyor mu ? Kesin bizi gıcık etmek için yapıyordur. Her neyse bir süre oturduktan sonra yemeklerimiz geldi. Muhabbet ve kahkalar eşliğinde yemeğimizi yedikten sonra dışarı çıktık. Hepimizin işi vardı ve böyle saçma bir görevi hemen bitirmek işimize gelirdi. Küçük tatlı atışmalarla ki bunlar -Nereus'u kim yakalayacak, sen yakalayamazsın, benim babam-annem senden daha güçlü gibi klasik saçma şeylerdi. Dışarı çıktıktan sonra tiz birer çığlıkla Güneş'i yanıma çağırdım. Aynısını Summer ve Step'de yaptı. Fazla uzun sürmeyecekti. Yani en azından öyle umuyordum. Pegasuslara atladık ve yola çıktık.




( Bundan sonra ki Rp San Francisco'da Nereus'un limanında yazılsın )